ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Κυριακή 4η Μαΐου 2014

Το Ιερό ευαγγελικό ανάγνωσμα που ακούσαμε σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί μας θυμίζει και πάλι τα δραματικά γεγονότα που έγιναν το απόγευμα εκείνης της Μεγάλης ημέρας της Παρασκευής πριν από το Πάσχα, δηλαδή της Αποκαθήλωσης και της Ταφής του Κυρίου Ιησού Χριστού, καθώς επίσης και το χαρμόσυνο και υπέρλαμπρο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου μας που έγινε γνωστό «λίαν πρωί της μίας Σαββάτων»

Για δύο λόγους γίνεται αυτή η υπενθύμιση από την Αγία μας Εκκλησία.

Ο πρώτος λόγος είναι να προβάλλει και να τιμήσει τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στα μεγάλα αυτά γεγονότα.

Γι αυτό η Τρίτη Κυριακή από την Ανάσταση και όλη η εβδομάδα που ακολουθεί είναι αφιερωμένη στην τιμή και την ιερή μνήμη του Ιωσήφ από Αριμαθαίας ευσχήμονος βουλευτού, του νυκτερινού μαθητή του Κυρίου, Νικοδήμου, αυτόπτων ενεργών μαρτύρων της Ταφής του Χριστού και των Μυροφόρων γυναικών, των πρώτων ευαγγελιστριών της Αναστάσεως του Κυρίου.

Όταν ο Εσταυρωμένος είχε ήδη εκπνεύσει επί του Σταυρού και οι μαθητές που μέχρι πριν από λίγο έδιναν όρκους με πρώτο τον Πέτρο, ότι θα τον ακλουθούσαν μέχρι θανάτου, τον είχαν εγκαταλείψει γεμάτοι φόβο, και «τότε», γράφει ο ευαγγελιστής, «οι μαθηταί πάντες αφέντες αυτόν έφυγον» (Ματθ. 26, 56 . Ακόμη δε και αυτός ο δυναμικός Πέτρος τον είχε αρνηθεί τρείς φορές. Τότε δύο αφανείς Μαθητές που δεν είχαν ζήσει από κοντά όλα εκείνα τα θαύματα που είχε τελέσει ο Χριστός, δεν είχαν ακούσει όλες εκείνες τις Θείες Αποκαλύψεις για το πρόσωπο του Θεανθρώπου όπως οι διασκορπισμένοι τώρα μαθητές, μη αντέχοντας να βλέπουν εγκαταλελειμμένο Αυτόν που αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. Κινούμενοι από «αγάπη που έξω βάλλει τον φόβον», παρουσιάζονται στον Πιλάτο και ζητούν το σώμα του Ιησού. Αφού λαμβάνουν την άδεια έρχονται στον Γολγοθά όπου με κατάνυξη και ιερό δέος αποκαθηλώνουν το Πανάχραντο Σώμα του Χριστού, του βάζουν τα απαραίτητα για την ταφή αρώματα, το τυλίγουν σε καινούργιο σεντόνι και το τοποθετούν σε αχρησιμοποίητο λαξευτό μνημείο. Και το φράζουν με «λίθον μέγαν σφόδρα».

Τώρα, κανείς δεν τολμάει να πλησιάσει τον τάφο να βάλει έστω ένα λουλουδάκι μπροστά σ’ Αυτόν, τον Δημιουργό του Σύμπαντος Κόσμου, να δώσει ένα τελευταίο φόρο τιμής στον Μεγάλο Διδάσκαλο. Ο τάφος φρουρείται αυστηρά από κουστωδία.

Και όμως αγαπητοί μου Αδελφοί υπάρχουν κάποια πρόσωπα που τολμούν, αδύναμα στην εξωτερική εμφάνιση, δυνατά στην καρδιά και στη ψυχή, είναι οι γυναίκες Μυροφόρες με επικεφαλής την Παναγία.

Εδώ πρέπει να πούμε ότι πρώτη απ’ όλους τους ανθρώπους, όπως ήταν σωστό και δίκαιο, ἡ Θεοτόκος είδε, ανεγνώρισε, απήλαυσε την ομιλία του και άγγισε τα άχραντα πόδια του Αναστάντα Ιησού, του Υιού της και Θεού της, έστω και αν οι ευαγγελιστές δεν το λέγουν αυτό φανερά, μη θέλοντας να φέρουν ως μάρτυρα τη Μητέρα του Χριστού για να μη δώσουν αφορμή υποψίας στους διαχρονικά απίστους. Παρ’ όλα αυτά ο Ευαγγελιστής Ματθαίος το υπονοεί όταν λέγει, «ήλθε ἡ Μαγδαληνή Μαρία και η άλλη Μαρία», η άλλη Μαρία είναι οπωσδήποτε ἡ Θεομήτωρ.

Αυτές λοιπόν οι αδύναμες γυναίκες, δεν υπολόγισαν κανένα εμπόδιο, ούτε τους Ιουδαίους, ούτε την κουστωδία, ούτε την αμετακίνητη για τις δυνάμεις των βαριά πέτρα του μνημείου. Όλα τα παραβλέπουν ακόμη και τον φόβο που μαγκώνει και λιγώνει τις καρδιές τους τον διώχνουν και στη θέση του ανδριεύει η γλυκιά αγάπη στο πρόσωπο του Ιησού. Για την τόλμη τους, τον ηρωισμό τους, την μεγάλη τους αγάπη, αξιώνονται πρώτες από όλους αυτές το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, «ηγέρθη ουκ έστιν ώδε.

Τα πρόσωπα των παραπάνω Αγίων, ανδρών και γυναικών αλλά και όλων των Αγίων της Εκκλησίας μας αποκαλύπτουν την ουσία και τη δύναμη της πίστεως, την αληθινή σχέση και κοινωνία του ανθρώπου με το Θεό. Ο Ευσχήμων Ιωσήφ, Νικόδημος και οι Μυροφόρες Γυναίκες είναι πρότυπα που μαρτυρούν γνήσια ευλάβεια και αληθινή αγάπη προς το πρόσωπο του Χριστού

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται ο δεύτερος λόγος που μας υπενθυμίζει η Αγία μας Εκκλησία τα Κοσμοσωτήρια αυτά γεγονότα των Μεγάλων εκείνων Ημερών, ο οποίος είναι το να ζήσουμε και εμείς το χαρμόσυνο Μήνυμα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, όχι όπως θέλει το κοσμικό φρόνημα με χαρές και πανηγύρια του τύπου κάψαμε τον Ιούδα, ψήσαμε και το αρνί, κάναμε το Πάσχα, αλλά να το ζήσουμε και να το γνωρίσουμε όπως οι Άγιοι μας, με αληθινή πίστη που να την διακρίνει η τόλμη και ο ηρωισμός.

Τόλμη να πολεμήσουμε και να διώξουμε τα πάθη μας που μας αδρανοποιούν πνευματικά και μας κρατούν χαμηλά στο σκοτάδι και στη θέση τους να βάλουμε την θέληση, την επιμονή και την υπομονή στο θέλημα του Θεού που μας χαριτώνει, μας ανεβάζει και φωτίζει την ύπαρξη μας. Τόλμη να πλησιάσουμε, να συναντήσουμε τον Τραφέντα και Αναστάντα Χριστό προσκομίζοντας τα δικά μας μύρα, που θα πρέπει να είναι τα δάκρυα της μετανοίας μας, οι αρετές μας και ο κατά Θεόν πνευματικός μας αγώνα.

Ηρωισμός να σταθούμε   απέναντι στην κουστωδία των σύγχρονων αντιλήψεων που φυλάσσουν τάχα τα δικαιώματα και της ελευθερίες του σύγχρονου ανθρώπου αλλά στην ουσία γκρεμίζουν και ενταφιάζουν κάθε πατροπαράδοτη αξία που δίνει υπόσταση στο ανθρώπινο πρόσωπο και κάνει ανθρώπινη κάθε κοινωνία. Ηρωισμός να σταθούμε απέναντι στην πέτρα της απιστίας, που όλα επιτρέπονται, που θεοποιεί την ύλη και τις απολαύσεις, που δημιουργεί ανθρώπινα είδωλα, αλλά που στο τέλος κάνει τον άνθρωπο ένα νούμερο ηλεκτρονικής επεξεργασίας κάποιων κέντρων εξουσίας

Αγαπητοί μου αδελφοί όσο πολυπληθής και αν είναι στην εποχή μας η κουστωδία των αντιλήψεων του κοσμικού φρονήματος όσο βαριά και αν είναι η πέτρα της απιστίας μέσα στις καρδιές κάποιων ανθρώπων που θέλουν να εξουσιάσουν την ανθρωπότητα, ένα είναι σίγουρο και αμετακίνητο εις τους αιώνας ότι με πίστη αληθινή παρόμοια με αυτή των αγίων προσώπων του σημερινού Ευαγγελίου που θα την διακρίνει η τόλμη, ο ηρωισμός και ή γλυκιά αγάπη για τον Αναστημένο Ιησού ο καθένας από εμάς θα μπορέσει να ξεπεράσει κάθε δυσκολία, να υπερβεί κάθε εμπόδιο, να νικήσει και να αξιωθεί του φωτός και της χαράς της Αναστάσεως, Αμήν !!!