ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Κυριακή 18η Μαΐου 2014

Βρισκόμαστε αγαπητοί μου αδελφοί στο μέσον της πορείας μας προς την μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής, του γεγονότος της Παρουσίας του Παναγίου Πνεύματος μέσα στην ανθρωπότητα, μέσα στην Εκκλησία μας και ο Χριστός μας αποκαλύπτει ότι είναι το πνευματικό Νερό της Ζωής που δροσίζει κάθε διψασμένο άνθρωπο και χαρίζει Ζωή Αιώνιο. Η αποκάλυψη αυτή μαρτυρείτε στο σημερινό Ιερό Ευαγγέλιο όπου μας παρουσιάζει μια ευλογημένη σωτήρια συνάντηση, την συνάντηση του Κυρίου Υμών Ιησού Χριστού με την Σαμαρείτιδα. Αυτή η συνάντηση του Κυρίου μας με τον άνθρωπο Σαμαρείτιδα εικονίζει την συνάντηση του Χριστού με ολόκληρη την ανθρωπότητα, εικονίζει την επικοινωνία του Ουρανού και της γης, του Δημιουργού με τα πλάσματα του, της άπειρης Αγιότητας και της αμαρτωλής ανθρωπότητας. Η συνάντηση αυτή είναι ανυψωτική, αγιαστική, και έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα για τον άνθρωπο της εποχής μας που ζει, το ηθικό και πνευματικό αδιέξοδο, που το δημιουργεί ο εγωϊσμός και το ατομικό πνευμα της αμαρτίας. Έχει ιδιαίτερη σημασία για τον καθένα από εμάς διότι αν κάνουμε τώρα ένα εσωτερικό έλεγχο θα διαπιστώσουμε ότι ή ψυχή μας διψά για πολλά πράγματα, διψά για αληθινή Ζωή.

Διψάμε για ειρήνη εσωτερική μέσα στην ψυχή μας και ειρήνη μέσα στον κόσμο γενικά. Πολλά συνέδρια, πολλές εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, γίνονται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Δυστυχώς όμως ειρήνη δεν έχουμε, το φάσμα του πολέμου μας   κυκλώνει από παντού. Ζούμε την τραγική αντίφαση να γίνονται πόλεμοι για επιβολή ειρήνης. Δυστυχώς δεν υπάρχει ειρήνη ούτε μεταξύ μας στην κοινωνία που ζούμε, δεν υπάρχει στην οικογένεια, αλλά ούτε και μέσα μας, παντού υπάρχει σύγχυση, αναβρασμός, αναταραχή, ανησυχία, αγωνία .

Διψάμε για δικαιοσύνη, διότι σήμερα όπως επώδυνα διαπιστώνουμε η αδικία είναι στη πρώτη γραμμή, εκμετάλλευση ιδιοτέλεια, συμφέροντα παντού, ακόμη και αυτοί οι νόμοι που συντάσσονται για την κατοχύρωση του δικαίου, αδικούν. Το αυτονόητο δίκαιο γίνεται εξαίρεση και το άδικο καθημερινότητα

Διψάμε για ελευθερία, διότι ενώ πλασθήκαμε ελεύθερες προσωπικότητες γίναμε δούλοι του εγώ μας, και των παθών μας. Γίναμε δούλοι της τεχνολογίας και του καταναλωτισμού, από το πρωί μέχρι το βράδυ και από το βράδυ ως το πρωί τρέχουμε για ένα καλύτερο δήθεν αύριο, ενώ η ακρίβεια συμπορεύεται με την φτιαχτή οικονομική κρίση. Μας έδωσαν το δόλωμα της καλοπέρασης και εμείς δυστυχώς πέσαμε στην καλοστημένη παγίδα και τώρα αναγκαστικά τρέχουμε πιο πολύ για να διατηρήσουμε υποτυπώδη ποιότητα ζωής και για να πληρώσουμε την απληστία κάποιων ολίγων, δουλεύοντας ως δουλοπάροικοι άλλων εποχών.

Διψάμε για αλήθεια. Δυστυχώς όμως το ψέμα σήμερα είναι στην πρώτη γραμμή, ο ένας ξεγελάει τον άλλο και όλοι τον εαυτό μας. Από την τηλεόραση μέχρι τους πολιτικούς μας παρουσιάζετε μια εικονική πραγματικότητα, μια ωραία βιτρίνα όμως πέρα για πέρα ψεύτικη γιατί πίσω από αυτήν υπάρχει μια άλλη εικόνα που πολλές φορές είναι πολύ τραγική.

Διψά η ψυχή μας για αγάπη. Σήμερα όμως την αληθινή αγάπη δε την βρίσκει κανείς εύκολα, αλλά βρίσκει μια άλλη χωρίς υπόσταση και ουσία που μένη μόνο η λέξη αγάπη, όπου ο εγωισμός του ανθρώπου την έχει φτιάξει στα μέτρα του, και σε αυτήν κυριαρχεί η ασχημοσύνη, αυτή λογαριάζει το κακό, ζητάει το συμφέρον, θυσιάζει τους άλλους . Όμως η ψυχή μας συνεχίζει να διψά για αγάπη αληθινή, γνήσια, ανιδιοτελή, που να μην ασχημονεί, να μην ζηλεύει, να υπομένει τα πάντα, να είναι μακρόθυμη, ελπιδοφόρα, που να θυσιάζεται για τους άλλους.

Ναι αγαπητοί μου αδελφοί όλοι μας διψάμε για αληθινή Ζωή!!! Που βρίσκεται όμως η πραγματική ειρήνη, η σωστή δικαίωση, η αληθινή ελευθερία, η γνήσια αγάπη, να ακουμπήσουμε την πονεμένη και κουρασμένη ύπαρξη μας, για να ξαποστάσουμε, να ξεκουραστούμε, να ξεδιψάσουμε; Που είναι η πηγή όλων αυτών;

Η πηγή αγαπητοί μου είναι ανάμεσα μας, είναι μέσα μας, αλλά την έχουμε σφραγίσει με την στρόφιγγα της σκληροκαρδία μας. Η πηγή Είναι ο Αναστημένος Χριστός, που μας φωνάζει ακατάπαυτα, που κράζει προς όλους μας, «ο διψών ερχέσθω προς με και πινέτω». Αυτόν πρέπει να αναζητήσουμε , αυτόν πρέπει να συναντήσουμε. Σε Αυτόν πήγαν οι αμαρτωλοί και έγιναν άγιοι, πήγαν οι σκοτεινοί και έγιναν φωτεινοί , πήγαν οι διώκτες και έγιναν Απόστολοι, πήγαν οι τραυματισμένοι, οι άρρωστοι, πήγε τυφλός, ο παράλυτος και θεραπεύτηκαν, σε Αυτόν πήγαν οι αγράμματοι και έγιναν σοφοί, πήγαν οι δουλοι και έγιναν ελεύθεροι. … Τον Χριστό συνάντησε και ήπιε από το νερό της Χάριτος του, η Φωτεινή η Σαμαρείτιδα και έγινε μάρτυς και ισαπόστολος, φωτεινό παράδειγμα στους αιώνες.

Ναι αυτή είναι η μία και μοναδική Αλήθεια!!! Χριστός είναι το κεφαλόβρυσο του ζωντανού νερού, η αστείρευτη Ζωοδόχος Πηγή της Ειρήνης, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Αλήθειας, της Αγάπης, της Ζωής….

            Άρα λοιπόν αδελφοί μου την Πηγή την βρήκαμε, την γνωρίζουμε, υπάρχει. Για να ξεδιψάσουμε λοιπόν την διψασμένη ψυχή μας, θα πρέπει να κάνουμε ένα βήμα εμπρός να συναντηθούμε με τον Χριστό, να σκύψουμε μέσα στην Αγία Του Εκκλησία την αστείρευτη δεξαμενή των Θείων Δωρεών και να πιούμε από το νερό της νέας εν Χριστώ Ζωής το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας γεμίζοντας την ψυχή και το σώμα μας με τα χαρίσματα και τις δυνάμεις του Αγίου Πνεύματος. …… Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να λάβουμε τις Θείες Δωρεές Του είναι η ταπείνωση και η μετάνοια μας. Πρέπει να καθαρίσουμε από τα σκληρά άλατα του εγωισμού και της αμαρτίας μας την σφραγισμένη στρόφιγγα της ψυχής μας. Το καλύτερο διαλυτικό που εξαφανίζει τα πετρώδη αυτά άλατα είναι τα ταπεινά δάκρυα της μετανοίας μας και Εξομολογήσεως. Με την Μετάνοια μας και την Εξομολόγηση μας σπάζει η πέτρα του εγωισμού, ανοίγεται η ψυχή μας και ελεύθερα πια εισέρχεται μέσα μας η Ζωήρητη Χάρις του Θεού.

            Τότε θα νιώσουμε την δροσιστική αύρα του Αγίου Πνεύματος να μας πλημμυρίζει. Τότε θα γνωρίσουμε την πραγματική Αλήθεια. Τότε θα ξεδιψάσουμε πραγματικά απολαμβάνοντας την αληθινή Ειρήνη την μοναδική Ελευθερία, την ανεκλάλητη Χαρά, την ακέραιη Δικαιοσύνη την αιώνια αγνή Αγάπη . Αμήν!!!