Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου 2012
« ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ »
Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ακούσαμε μια πολύ όμορφη διδασκαλία του Κυρίου μας. Η διδασκαλία αυτή περιέχει ένα χρυσό κανόνα αποδεκτό από όλους τους ανθρώπους. Αν είχαμε αυτόν τον σπουδαίο κανόνα, θα μπορούσαμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα και της κοινωνικής και της προσωπικής μας ζωής. Τι λέει λοιπόν αυτός ο κανόνας ; «Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεσθε κι εσείς σ’ αυτούς» ( ΛΟΥΚΑ 6, 31 ). Αυτός ο νόμος του Κυρίου είναι πραγματικά ο νόμος της τάξεως, ο νόμος της δικαιοσύνης και ο νόμος της αγάπης. Γι’ αυτό και μπορεί να εξαλείψει και το έγκλημα και την εκμετάλλευση. Δυστυχώς στη σημερινή εποχή αυτή η συμπεριφορά έχει εκλείψει και γι’ αυτό έχουμε φθάσει σε αυτή την τραγική κατάσταση. Αν είχαμε εφαρμόσει τον κανόνα αυτό, όλα θα ήσαν διαφορετικά.
Κυρίαρχο στοιχείο του σημερινού Ιερού Ευαγγελίου είναι η κατά Χριστόν αγάπη. Η αγάπη που οφείλουμε να έχουμε εμείς οι Χριστιανοί απέναντι στους συνανθρώπους μας. Επίσης ο Κύριός μας κάνει μία σύγκριση ανάμεσα στην ψεύτικη αγάπη του κόσμου και στην πραγματική αγάπη που πρέπει να έχουν οι μαθητές Του. Και ζητά την ανιδιοτελή αγάπη και όχι την ιδιοτελή αγάπη του κόσμου. Η συμφεροντολογική αγάπη του κόσμου δεν έχει καμία πνευματική αξία. Η αγάπη έχει αξία όταν την προσφέρουμε χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση. Η αγάπη που ζητά ο Χριστός από όλους μας πρέπει να αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, ακόμη και τους δύστροπους, τους άδικους, τους εχθρούς. Μια τέτοια αγάπη ίσως μας φαίνεται δύσκολη. Όμως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί εμείς να έχουμε διάθεση για πνευματικό αγώνα. Να έχουμε διάθεση να πολεμήσουμε την αντιπάθεια και το μίσος.
Τέτοια αγάπη έδειξαν Άγιοι και πιστοί της Εκκλησίας μας. Η αγάπη τους αυτή προβλημάτισε πολλούς ανθρώπους προς το καλύτερο. Ήταν η σφραγίδα της γνησιότητάς τους. Τέτοια αγάπη μας έδειξε ο Κύριός μας, ο Οποίος σταυρώθηκε για εμάς, που είχαμε αποστατήσει και είχαμε γίνει εχθροί Του. Από τον σταυρό Του πρόσφερε την αγάπη Του για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Ο Χριστός μας διδάσκει με το παράδειγμά Του και όχι με ωραία λόγια και φιλοσοφίες. Ο Ίδιος σταυρώθηκε από την υπερβολική Του αγάπη προς εμάς. Μέσα από αυτή την πράξη μας διδάσκει πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε απέναντι στους συνανθρώπους μας. Τον Χριστό οφείλουμε να έχουμε σαν πρότυπο στη ζωή μας. Τον Χριστό οφείλουμε να βάλουμε σαν καθοδηγητή στην επίγεια ζωή μας. Μόνο τότε μπορούμε να καταφέρουμε κάτι στην πνευματική μας ζωή.
Βέβαια η αγάπη προς τους εχθρούς δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα. Είναι δώρο Θεού και μόνο με τη δική Του Χάρη, μπορούμε να την αποκτήσουμε. Όποιος έχει αποκτήσει την αγάπη αυτή βρίσκεται σε μια κατάσταση υπερκόσμια, αγία, ανώτερη και αληθινή. Αν μας ενδιαφέρει να αποκτήσουμε την αρετή της αγάπης, οφείλουμε να το ζητάμε αυτό καθημερινά από τον Θεό κι εμείς ταυτόχρονα να αγωνιζόμαστε να γίνουμε άνθρωποι της αγάπης. Κατά τον καθηγητή Χρήστο Γιανναρά «η αγάπη δεν είναι ούτε συναισθηματισμός, ούτε μόνο καλές προθέσεις, αλλά το μέγιστο άθλημα της αυθυπέρβασης – δηλαδή της αγιότητας, που λέει η Εκκλησία» (Αλφαβητάρι της πίστης, σελίδα 10). Το να αγωνιζόμαστε να αποκτήσουμε αγάπη είναι πραγματικά ένα δύσκολο αγώνισμα, το οποίο όμως μας οδηγεί σε όμορφες καταστάσεις. Όποιος αποκτήσει την αγάπη αυτή προς τους εχθρούς, θα έχει μεγάλη αμοιβή από τον Θεό.
Με την αγάπη αυτή ο άνθρωπος θα γίνει κατά Χάριν Θεός. Θα αποκτήσει τα θεϊκά χαρακτηριστικά. Καμία άλλη αρετή δεν μας κάνει τόσο όμοιους με τον Θεό, όσο η αγάπη και η συμπάθεια προς τους εχθρούς μας, προς τους πονηρούς και αχάριστους ανθρώπους. Αυτή η αγάπη μας προσδίδει τα χαρακτηριστικά του Θεού. Τι μεγαλύτερο από αυτό μπορούμε να ποθήσουμε άραγε ; Υπάρχει κάτι πιο άγιο και πιο υψηλό από αυτό ; Φυσικά και όχι. Όσο περισσότερο αγαπάμε, τόσο πιο πολύ θα αγιαζόμαστε και θα δοξαζόμαστε από τον Θεό. Μόνο με την αγάπη τελικά μπορούμε να σωθούμε. Δυστυχώς στις ημέρες μας η αρετή της αγάπης έχει απομακρυνθεί από την καθημερινότητά μας. Επικρατεί ο εγωϊσμός, ο ατομικισμός, η ζήλεια και ο φθόνος. Γι’ αυτό και φθάσαμε στην κατάσταση αυτή που βιώνουμε σαν χώρα, αλλά και ο καθένας ξεχωριστά.
Αγαπητοί μου φίλοι, ο Χριστός σήμερα μας μίλησε για την αγάπη, που οφείλουμε να έχουμε σαν Χριστιανοί. Αν εξετάσουμε αντικειμενικά τους εαυτούς μας, θα δούμε ότι απουσιάζει αυτή η αρετή, σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Αν θέλουμε να απολαμβάνουμε κι εμείς την αγάπη των άλλων, οφείλουμε πρώτοι να δείχνουμε εμείς την αγάπη μας σε αυτούς. Δύσκολο μεν, αλλά όχι και ακατόρθωτο. Μην σκεφτόμαστε γιατί πάνε όλα στραβά στη ζωή μας. Δεν έχουμε αγάπη και δεν την προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα των ημερών μας. Χωρίς την αγάπη δεν μπορούμε να καταφέρουμε απολύτως τίποτα. Θα τελειώσουμε με τα σοφά λόγια του Κυρίου μας: «Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους» ( ΙΩΑΝ. 13, 34 ).
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.
« ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ »
Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ακούσαμε μια πολύ όμορφη διδασκαλία του Κυρίου μας. Η διδασκαλία αυτή περιέχει ένα χρυσό κανόνα αποδεκτό από όλους τους ανθρώπους. Αν είχαμε αυτόν τον σπουδαίο κανόνα, θα μπορούσαμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα και της κοινωνικής και της προσωπικής μας ζωής. Τι λέει λοιπόν αυτός ο κανόνας ; «Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεσθε κι εσείς σ’ αυτούς» ( ΛΟΥΚΑ 6, 31 ). Αυτός ο νόμος του Κυρίου είναι πραγματικά ο νόμος της τάξεως, ο νόμος της δικαιοσύνης και ο νόμος της αγάπης. Γι’ αυτό και μπορεί να εξαλείψει και το έγκλημα και την εκμετάλλευση. Δυστυχώς στη σημερινή εποχή αυτή η συμπεριφορά έχει εκλείψει και γι’ αυτό έχουμε φθάσει σε αυτή την τραγική κατάσταση. Αν είχαμε εφαρμόσει τον κανόνα αυτό, όλα θα ήσαν διαφορετικά.
Κυρίαρχο στοιχείο του σημερινού Ιερού Ευαγγελίου είναι η κατά Χριστόν αγάπη. Η αγάπη που οφείλουμε να έχουμε εμείς οι Χριστιανοί απέναντι στους συνανθρώπους μας. Επίσης ο Κύριός μας κάνει μία σύγκριση ανάμεσα στην ψεύτικη αγάπη του κόσμου και στην πραγματική αγάπη που πρέπει να έχουν οι μαθητές Του. Και ζητά την ανιδιοτελή αγάπη και όχι την ιδιοτελή αγάπη του κόσμου. Η συμφεροντολογική αγάπη του κόσμου δεν έχει καμία πνευματική αξία. Η αγάπη έχει αξία όταν την προσφέρουμε χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση. Η αγάπη που ζητά ο Χριστός από όλους μας πρέπει να αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, ακόμη και τους δύστροπους, τους άδικους, τους εχθρούς. Μια τέτοια αγάπη ίσως μας φαίνεται δύσκολη. Όμως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί εμείς να έχουμε διάθεση για πνευματικό αγώνα. Να έχουμε διάθεση να πολεμήσουμε την αντιπάθεια και το μίσος.
Τέτοια αγάπη έδειξαν Άγιοι και πιστοί της Εκκλησίας μας. Η αγάπη τους αυτή προβλημάτισε πολλούς ανθρώπους προς το καλύτερο. Ήταν η σφραγίδα της γνησιότητάς τους. Τέτοια αγάπη μας έδειξε ο Κύριός μας, ο Οποίος σταυρώθηκε για εμάς, που είχαμε αποστατήσει και είχαμε γίνει εχθροί Του. Από τον σταυρό Του πρόσφερε την αγάπη Του για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Ο Χριστός μας διδάσκει με το παράδειγμά Του και όχι με ωραία λόγια και φιλοσοφίες. Ο Ίδιος σταυρώθηκε από την υπερβολική Του αγάπη προς εμάς. Μέσα από αυτή την πράξη μας διδάσκει πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε απέναντι στους συνανθρώπους μας. Τον Χριστό οφείλουμε να έχουμε σαν πρότυπο στη ζωή μας. Τον Χριστό οφείλουμε να βάλουμε σαν καθοδηγητή στην επίγεια ζωή μας. Μόνο τότε μπορούμε να καταφέρουμε κάτι στην πνευματική μας ζωή.
Βέβαια η αγάπη προς τους εχθρούς δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα. Είναι δώρο Θεού και μόνο με τη δική Του Χάρη, μπορούμε να την αποκτήσουμε. Όποιος έχει αποκτήσει την αγάπη αυτή βρίσκεται σε μια κατάσταση υπερκόσμια, αγία, ανώτερη και αληθινή. Αν μας ενδιαφέρει να αποκτήσουμε την αρετή της αγάπης, οφείλουμε να το ζητάμε αυτό καθημερινά από τον Θεό κι εμείς ταυτόχρονα να αγωνιζόμαστε να γίνουμε άνθρωποι της αγάπης. Κατά τον καθηγητή Χρήστο Γιανναρά «η αγάπη δεν είναι ούτε συναισθηματισμός, ούτε μόνο καλές προθέσεις, αλλά το μέγιστο άθλημα της αυθυπέρβασης – δηλαδή της αγιότητας, που λέει η Εκκλησία» (Αλφαβητάρι της πίστης, σελίδα 10). Το να αγωνιζόμαστε να αποκτήσουμε αγάπη είναι πραγματικά ένα δύσκολο αγώνισμα, το οποίο όμως μας οδηγεί σε όμορφες καταστάσεις. Όποιος αποκτήσει την αγάπη αυτή προς τους εχθρούς, θα έχει μεγάλη αμοιβή από τον Θεό.
Με την αγάπη αυτή ο άνθρωπος θα γίνει κατά Χάριν Θεός. Θα αποκτήσει τα θεϊκά χαρακτηριστικά. Καμία άλλη αρετή δεν μας κάνει τόσο όμοιους με τον Θεό, όσο η αγάπη και η συμπάθεια προς τους εχθρούς μας, προς τους πονηρούς και αχάριστους ανθρώπους. Αυτή η αγάπη μας προσδίδει τα χαρακτηριστικά του Θεού. Τι μεγαλύτερο από αυτό μπορούμε να ποθήσουμε άραγε ; Υπάρχει κάτι πιο άγιο και πιο υψηλό από αυτό ; Φυσικά και όχι. Όσο περισσότερο αγαπάμε, τόσο πιο πολύ θα αγιαζόμαστε και θα δοξαζόμαστε από τον Θεό. Μόνο με την αγάπη τελικά μπορούμε να σωθούμε. Δυστυχώς στις ημέρες μας η αρετή της αγάπης έχει απομακρυνθεί από την καθημερινότητά μας. Επικρατεί ο εγωϊσμός, ο ατομικισμός, η ζήλεια και ο φθόνος. Γι’ αυτό και φθάσαμε στην κατάσταση αυτή που βιώνουμε σαν χώρα, αλλά και ο καθένας ξεχωριστά.
Αγαπητοί μου φίλοι, ο Χριστός σήμερα μας μίλησε για την αγάπη, που οφείλουμε να έχουμε σαν Χριστιανοί. Αν εξετάσουμε αντικειμενικά τους εαυτούς μας, θα δούμε ότι απουσιάζει αυτή η αρετή, σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Αν θέλουμε να απολαμβάνουμε κι εμείς την αγάπη των άλλων, οφείλουμε πρώτοι να δείχνουμε εμείς την αγάπη μας σε αυτούς. Δύσκολο μεν, αλλά όχι και ακατόρθωτο. Μην σκεφτόμαστε γιατί πάνε όλα στραβά στη ζωή μας. Δεν έχουμε αγάπη και δεν την προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα των ημερών μας. Χωρίς την αγάπη δεν μπορούμε να καταφέρουμε απολύτως τίποτα. Θα τελειώσουμε με τα σοφά λόγια του Κυρίου μας: «Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους» ( ΙΩΑΝ. 13, 34 ).
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου