ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

Τήν εἰκόνα πού εἶχε διαμορφώσει ὁ κόσμος γιά τούς Ἀποστόλους καί κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου, περιγράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀπευθυνόμενος στούς Κορινθίους, στή σημερινή Ἀποστολική περικοπή. Γιά τόν κόσμο, ἦταν ἑτοιμοθάνατοι καί ἀνόητοι, ἄξιοι εἰρωνείας καί ἐξευτελισμοῦ, ἀδύναμοι καί παρακατιανοί, καταδιωγμένοι καί περιφρονημένοι.

Ἐπρόκειτο γιά παράσημα τά ὁποῖα ἀποκτοῦσαν ἐκεῖνοι πού, ἀδιαφορώντας γιά τήν προσωπική τους εἰκόνα, τήν ἄνεση καί τό ἴδιον συμφέρον, δόθηκαν ὁλοκληρωτικά στό ἔργο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῶν ψυχῶν, ἔχοντας συνείδηση ὅτι εἶναι προορισμένοι νά θυσιαστοῦν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Αὐτή ἡ εἰκόνα χαρακτηρίζει τούς ἔντιμους καί ἀφοσιωμένους ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, ὅλες τίς ἐποχές, ἐκείνους πού ἀναλίσκονται στό ἔργο τῆς ἱεραποστολῆς καί τῆς πνευματικῆς καθοδήγησης τῶν ἀνθρώπων, μπαίνοντας, συχνά, στό στόχαστρο τῶν δυνάμεων τοῦ κόσμου.

Στή συνέχεια, ὁ Παῦλος, φέροντας τά στίγματα τῆς κοσμικῆς περιφρόνησης, ἐφιστᾶ τήν προσοχή στά πνευματικά του τέκνα, προκειμένου νά ἀποφεύγουν ἐκείνους πού αὐτοπροσδιορίζονται σάν πνευματικοί πατέρες καί παιδαγωγοί. Ἐκεῖνος ἦταν ὁ πνευματικός τους πατέρας γιατί τούς ἀναγέννησε διά τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τά χαρίσματα τοῦ πνευματικοῦ πατρός

Στό ἱερό καί κομβικό, γιά τήν πνευματική μας ζωή, πρόσωπο τοῦ πνευματικοῦ πατρός θά ἀναφερθοῦμε στή συνέχεια, ἀφοῦ παρουσιάσουμε τά χαρακτηριστικά πού καθιστοῦν γνήσιο καί αὐθεντικό ἐκεῖνον πού ἀναλαμβάνει τό τόσο σημαντικό ἔργο τῆς πνευματικῆς πατρότητας μέσα στήν Ἐκκλησία. Ὁ Μέγας Βασίλειος διδάσκει ὅτι ὁ πνευματικός πατέρας πρέπει νά εἶναι «δόκιμος στό νά καθοδηγεῖ αὐτούς πού πορεύονται πρός τόν Θεό, πλήρης ἀρετῶν, ἡ ἀγάπη του πρός τόν Θεό νά μαρτυρεῖται ἀπό τά ἴδια του τά ἔργα, νά γνωρίζει τίς θεῖες Γραφές. Νά εἶναι ἀπερίσπαστος στό πνευματικό του ἔργο, ἀφιλάργυρος, χωρίς περιττές φροντίδες, ἥσυχος, ἀγαπητός στόν Θεό, φιλόπτωχος, νά μήν ὀργίζεται, νά μή μνησικακεῖ, νά εἶναι ἱκανός νά οἰκοδομεῖ τά πνευματικά του τέκνα, νά μήν εἶναι κενόδοξος, ὑπερήφανος καί εὐμετάβλητος. Νά μήν ἀρέσκεται στίς κολακεῖες καί νά μήν προτιμᾶ τίποτα ἐκτός ἀπό τόν Θεό».

Τό ἔργο τοῦ πνευματικοῦ πατρός εἶναι ἔργο ἀσφαλοῦς καί ἔμπειρου ὁδηγοῦ στήν πνευματική ζωή, καθώς οἱ δίαυλοι τῆς ζωῆς αὐτῆς εἶναι πολλοί καί περίπλοκοι. Δέν μποροῦμε μόνοι μας νά πορευόμαστε στήν πνευματική ζωή, καθώς οὔτε τήν ἐμπειρία διαθέτουμε, οὔτε τή γνώση τῆς κατά Χριστόν ζωῆς κατέχουμε, μέ ἀποτέλεσμα ὁ κίνδυνος τῆς πτώσης καί τῆς ἀπώλειας νά εἶναι ὁρατός. Ὁ πνευματικός πατέρας εἶναι ἡ ζωντανή παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἀπλανής πνευματικός ὁδηγός πού ἐργάζεται γιά τήν ἀναγέννησή μας, ὁ ἔμπειρος ἐνδοσκόπος πού μπορεῖ νά δεῖ μέσα μας καί νά συμβάλλει στήν καθαρότητα καί στόν λευκασμό τῆς ψυχῆς μας. Γι’ αὐτό, εἶναι πολύ σημαντικό νά διαθέτουμε πνευματικό πατέρα καί καθοδηγητή, γιά νά μποροῦμε, μέ ἀσφάλεια, νά βιώνουμε τή ζωή τοῦ Χριστοῦ μέσα στήν Ἐκκλησία. Νά διαμορφώνουμε μαζί του σχέσεις ὑγιοῦς ἐπαφῆς καί ἐπικοινωνίας, ἀποφεύγοντας τή ζημιογόνο καί καταστροφική προσωπολατρία.

Ὁ ρόλος τοῦ πνευματικοῦ πατρός

Ὁ ρόλος τοῦ πνευματικοῦ πατρός δέν εἶναι νά μᾶς κρατᾶ συνδεδεμένους μαζί του, ἀλλά μέ τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ βασικός καί ἀκρογωνιαῖος παράγοντας στήν πνευματική μας σχέση. Ὅπως ἐπισημαίνει μακαριστός Μητροπολίτης, «στήν πραγματικότητα ἡ (πνευματική) σχέση δέν εἶναι δίπλευρη, ἀλλά τριγωνική, ἐπειδή, πέρα ἀπό τόν Γέροντα καί τόν μαθητή του ὑπάρχει καί ἕνα τρίτο μέλος, ὁ Θεός. Ὁ Κύριος μᾶς λέει πώς δέν πρέπει νά καλοῦμε κάποιον “πατέρα”, ἐπειδή ἔχουμε μόνο ἕναν πατέρα, “τόν ἐν οὐρανοῖς”. Ὁ Γέροντας δέν εἶναι κάποιος ἀλάθητος κριτής ἤ ἕνα ἐφετεῖο, ἀλλά ἕνας συνυπηρέτης τοῦ ζῶντος Θεοῦ.

Δέν εἶναι δικτάτορας, ἀλλά ὁδηγός καί σύντροφος στό ταξίδι. Ὁ μόνος ἀληθής “πνευματικός ὁδηγός”, μέ ὅλη τή σημασία τῆς λέξης, εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα».

Ἐκκλησιαστικός βίος καί ἀσφαλής πορεία στόν δρόμο τῆς σωτηρίας δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει χωρίς τήν παρουσία τοῦ πνευματικοῦ πατρός στή ζωή μας. Ἄς τόν ἀναζητήσουμε καί ἄς τόν ἐμπιστευθοῦμε. Εἶναι ὁ μόνος πού μπορεῖ νά κρατήσει ζωντανή τή σχέση καί τήν κοινωνία μας μέ τόν Θεό. Ἀμήν!

Ἀρχιμ. Ἐ. Οἰκ.

ΠΗΓΗ