ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (03-08-2025)

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἀδελφοί, ἄς εἶναι εὐλογημένη, εἰρηνική καί καρποφόρα πνευματικά ἡ ἁγία περίοδος τῆς νηστείας τοῦ Δεκαπενταυγούστου! Στήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός παρουσιάζεται νά ἐπιτελεῖ τό θαῦμα τοῦ πρώτου πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων, φροντίζοντας καί προνοώντας γιά τούς ἀκροατές τοῦ Θείου Του Λόγου. Πράγματι, θαυμαστή ἡ πρόνοια καί ἡ κηδεμονία τοῦ Κυρίου γιά τούς ἀνθρώπους, ἀλλά καί γιά ὁλόκληρη τήν δημιουργία. Γι’ αὐτό ἄς λάβουμε ἀφορμή ἀπό ἐκεῖνο τό γεγονός καί ἄς ἐκθέσουμε σύντομα τήν χριστιανική διδασκαλία σχετικά μέ τήν διακυβέρνηση, πρόνοια καί κηδεμονία ὁλόκληρου τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό.

Πρῶτα ἀπ’ ὅλα εἶναι σημαντικό νά κατανοηθεῖ ἀπό ἐμᾶς τούς Χριστιανούς ὅτι τίποτε δέν συμβαίνει τυχαία. Μιά ἰδέα περί τυχαιότητας τοῦ κόσμου καί εἱμαρμένης θά συγκρουόταν μέ τή Βιβλική καί Πατερική διδασκαλία περί Θείας διακυβέρνησης τοῦ κόσμου καί θά ὁδηγοῦσε σέ αἱρετικές ἀντιλήψεις. Ὁ Θεός εὑρισκόμενος ὑπεράνω ὅλης τῆς ὁρατῆς καί ἀόρατης κτίσης, καί γενικῶς κείμενος ὑπέρ τόν χωροχρόνο, ὡς Δημιουργός εἶναι ἀδύνατον νά μήν προνοεῖ γιά ἐκείνη. Ἐπί τῇ βάσει τῆς διδασκαλίας τῆς Ἁγίας Γραφῆς ὁ Κύριος εἶναι «ὁ διδοὺς τροφὴν πάσῃ σαρκί» (Ψαλμ. 135, 25) καί αὐτός ὁ ὁποῖος «θανατοῖ καὶ ζωογονεῖ, κατάγει εἰς ᾅδου καὶ ἀνάγει» (Α΄ Βασ. 2, 6). Εἶναι αὐτός γιά τόν ὁποῖο λέγεται στή Σοφία Σολομῶντος «ἡ δὲ σή, πάτερ, διακυβερνᾷ πρόνοια» (14, 3) καί «διότι ἀγαπᾶς ὅλα ὅσα ὑπάρχουν καί τίποτε ἀπό ὅσα ἔπλασες δέν ἀποστρέφεσαι· γιατί ἐάν κάτι τό μισοῦσες, δέν θά τό εἶχες δημιουργήσει» (11, 24). Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, διδάσκοντας τήν πρόνοια, μέριμνα, εὐσπλαγχνία, συντήρηση καί κυβέρνηση ὅλης τῆς δημιουργίας ἀπό τόν Θεό λέγει ὅτι «τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Μτ. 5, 45), καθώς ἐπίσης ὅτι φροντίζει καί γιά τά πιό μικρά πράγματα, ἀφοῦ «δέν πωλοῦνται δύο σπουργίτια γιά ἕνα ἀσσάριο; Κι ὅμως, οὔτε ἕνα ἀπ’ αὐτά δέν θά πέσει στή γῆ χωρίς τή θέληση τοῦ Πατέρα σας. Κι ἀκόμη καί οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς σας ὅλες εἶναι μετρημένες» (Μτ. 10, 29).

Τίποτε, λοιπόν, δέν διαφεύγει τῆς σοφῆς ἐπίβλεψης τοῦ Θεοῦ. Τά πάντα κατευθύνονται μέ βάση τό ἀγαθό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πρός τό τεθέν καί ὁρισμένο ἀπό τόν Θεό τέρμα. Ὁ Μέγας Βασίλειος παρουσιάζοντας τήν ἀγάπη, τή συντήρηση καί τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ γιά τόν κόσμο λέγει: «τίποτε δέν εἶναι ἀπρονοήτως ἀφημένο, τίποτε δέν παραμελεῖται ἀπό τόν Θεό. Ὁ ἄγρυπνος ὀφθαλμός ἐπιβλέπει τά πάντα. Εἶναι παρών σέ ὅλους καί χορηγεῖ στόν καθένα τή σωτηρία του» (PG 29, 160B). Ἐκθέτοντας τήν ὑπό τοῦ Θεοῦ ἄγρυπνη παρακολούθηση τοῦ ἀνθρώπου λέγει: «νά παρατηρεῖς τόν ὑψηλό θεατή· νά στρέφεις τό βλέμμα σου σ’ ἐκεῖνον πού ἀπό ψηλά σκύβει καί παρακολουθεῖ τίς ἀνθρώπινες ὑποθέσεις. Ὅπου κι ἄν πορεύεσαι, ὅ,τι κι ἄν πράττεις, εἴτε στό σκοτάδι εἴτε στό φῶς τῆς ἡμέρας, ἔχεις πάνω σου τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ, πού ἐπιβλέπει» (PG 29, 344 AB).

Βέβαια, ἡ ὑπό τοῦ Θεοῦ κυβέρνηση τοῦ κόσμου δέν θά πρέπει νά συγχέεται μέ τήν κατάργηση τῆς προαίρεσης καί τῆς ἐλευθερίας τῶν ἐλλόγων ὄντων. Στήν ἐλευθερία τῆς ἠθικῆς τοῦ ἀνθρώπου ὁ Θεός δέν ὑπεισέρχεται. Ὁ Θεός δέν καταργεῖ μέ τή Θεία Χάρη τήν αὐτεξουσιότητα τοῦ ἀνθρώπου, οὔτε λειτουργεῖ ἐρήμην τῆς ἐλευθερίας του.

Ἄς δοξάζουμε καί εὐχαριστοῦμε διαπαντός τόν ἐν Τριάδι Ἅγιο Θεό γιά τίς Θεῖες του Δωρεές καί «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα». Ἀμήν.

Ἱεροδιάκονος Ἱερόθεος Κρητικός

ΠΗΓΗ