«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή του Παραλύτου. (Ιωαν. ε΄ 1-15)

10 Μαΐου 2020

Μία από τις ομορφότερες ευαγγελικές διηγήσεις, αγαπητοί μου αδελφοί, μας παρουσίασε σήμερα η Εκκλησία μας επιδιώκοντας τη διατήρηση της πασχαλινής χαράς και ιδιαίτερα της αναστάσιμης ελπίδας και προοπτικής στη ζωή μας. Έτσι, μετά την εορτή των εορτών και τις Κυριακές του Θωμά και των Μυροφόρων, σήμερα η Εκκλησία μας επέλεξε να ακούσουμε την ευαγγελική περικοπή με την θεραπεία του Παραλύτου στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά για να μας υπενθυμίσει μέσα από αυτό το μεγάλο θαύμα του Κυρίου μας μια μεγάλη αλήθεια. Ποια είναι αυτή η αλήθεια; Ότι ο Χριστός που νίκησε τον θάνατο με την Ανάστασή Του δεν το έπραξε για τον εαυτό Του, αλλά για να αναστήσει τον άνθρωπο και έτσι να πιστέψουμε πως Αυτός είναι που δίνει ζωή γιατί ο ίδιος είναι η ζωή και η Ανάσταση. Σήμερα, λοιπόν, δεν μιλάμε απλά για τη θεραπεία του Παραλύτου αλλά ουσιαστικά για την Ανάσταση του και επομένως για την δική μας Ανάσταση.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σύμφωνα με τη διήγηση του Ευαγγελιστή Ιωάννη κοντά σε μια δεξαμενή που λεγόταν Βηθεσδά ήταν συγκεντρωμένοι πολλοί άνθρωποι οι οποίοι υπέφεραν από διάφορες ασθένειες. Ο λόγος που παρέμεναν εκεί όλοι αυτοί οι ασθενείς ήταν ο πόθος και η ελπίδα τους να θεραπευτούν, αφού κατά καιρούς Άγγελος Κυρίου κατέβαινε και τάραζε τα νερά και όποιος προλάβαινε να μπει πρώτος σ’ αυτά, αποκτούσε την υγεία του. Όπως ήταν αναμενόμενο, κάποιοι περίμεναν εκεί για πολλά χρόνια, κυρίως γιατί η φύση της ασθένειας τους ήταν τέτοια, που δεν επέτρεπε την κίνηση και δεν είχαν συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα για να τους προσφέρουν βοήθεια.

Μεταξύ λοιπόν αυτών των ασθενών, υπήρχε εκεί και ένας παράλυτος, ο οποίος έπασχε και υπέφερε από μια ανίατη αρρώστια τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια.   Όταν τον πλησίασε ο Κύριος του έκανε αυτή την περίεργη ερώτηση:  «Θέλεις να γίνεις καλά»; Και εκείνος απάντησε αμέσως: «Κύριε, δεν έχω άνθρωπο για να με βάλει στη δεξαμενή. Όταν έρχεται ο Άγγελος και ταράζει  το νερό και πρέπει να μπω εγώ μέσα στη δεξαμενή για να γίνω καλά, κάποιος άλλος προλαβαίνει πριν από εμένα». Τότε, ο Κύριος του λέει: «Πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε». Και αμέσως έγινε καλά ο άνθρωπος και σήκωσε το κρεβάτι του και έφυγε.

Η ημέρα που έγινε το θαύμα και σήκωσε ο Παραλυτικός το κρεβάτι του ήταν ημέρα Σάββατο, γι’ αυτό δεν άργησε να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις των Ιουδαίων. Αργότερα, όπως μας πληροφορεί η ευαγγελική διήγηση, ο Ιησούς τον βρήκε στον Ναό και του είπε: «Βλέπεις, έχεις γίνει καλά. Από δω και πέρα μην αμαρτάνεις, για να μην πάθεις τίποτα χειρότερο».

Μέσα από τη θεραπεία του Παραλυτικού της Βηθεσδά, αδελφοί μου, φαίνεται με τον πιο παραδειγματικό τρόπο το μέγεθος και η ποιότητα  της δωρεάς του Χριστού στον άνθρωπο. Ο Χριστός σήμερα δεν προσφέρει στον Παραλυτικό τη θεραπεία του αλλά του χαρίζει με έναν του λόγο τη ζωή που για τόσο καιρό είχε στερηθεί. Του δίνει τη δυνατότητα να σηκωθεί στα πόδια του και να περπατήσει, να πάρει και πάλι τη ζωή στα χέρια του, να σχετιστεί με ανθρώπους, να κάνει φίλους, να εργαστεί, να επανενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο. Να γιατί είπαμε προηγουμένως ότι δεν μιλάμε για μια απλή θεραπεία αλλά για Ανάσταση.

Επίσης ο Κύριος όταν τον ξανά συναντάει του μιλάει και για την αμαρτία. Συγκεκριμένα του λέει: «βλέπεις, έχεις γίνει καλά. Από δω και πέρα μην αμαρτάνεις, για να μην πάθεις τίποτα χειρότερο». Γιατί του μιλάει για την αμαρτία; Γιατί εξ’ αίτιας της αμαρτωλότητάς του ο άνθρωπος αυτός ασθενούσε τριάντα οκτώ χρόνια. Η αμαρτία ήταν η βασική αιτία της ασθένειας του Παραλυτικού της Βηθεσδά. Υπάρχει, όμως, ακόμα ένας βασικός λόγος που ο Χριστός προτρέπει τον Παράλυτο να μην ξανά αμαρτήσει και πάθει τίποτα χειρότερο. Τι χειρότερο θα μπορούσε να πάθει; Να χάσει την αιώνια ζωή, τη σωτηρία του. Ο Κύριος, αδελφοί μου, δε θέλει να  αναστήσει τον Παράλυτο μόνο μέσα σε αυτόν τον κόσμο αλλά και στην αιωνιότητα. Δηλαδή ο Χριστός δίνει στον θεραπευμένο και αιώνια προοπτική. Δεν θέλει να τον αποκαταστήσει μόνο όσον αφορά τη ζωή μας εδώ αλλά θέλει να τον αποκαταστήσει και στην Βασιλεία Του.

Αδελφοί μου, ο Χριστός μας αναστήθηκε για να αναστήσει τον άνθρωπο. Αυτό μας το δείχνει περίτρανα ο Παραλυτικός της Βηθεσδά που σήμερα μας εκπροσωπεί όλους, αφού όπως εκείνον έτσι και εμάς ο Κύριος θέλει να μας αναστήσει και στην παρούσα ζωή αλλά και στην μέλλουσα. Αμήν.   

ΠΗΓΗ