ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Δ΄ Λουκά (Σπορέως)

14-10-2018

Πολλές φορές αδελφοί μου, ο Χριστός μίλησε με παραβολές προς τους μαθητές του και προς τον λαό ο οποίος τον ακολουθούσε, προκειμένου να διδάξει τις αλήθειες περί της Βασιλείας του Θεού.

Έτσι στην σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς μίλησε για ένα γεωργό ο οποίος πήγε στο χωράφι του για να σπείρει τον σπόρο του, και άλλοι σπόροι έπεσαν στο δρόμο και καταπατήθηκαν από τους διαβάτες και τους κατέφαγαν τα πουλιά του ουρανού, άλλοι έπεσαν σε πετρώδες έδαφος και αφού φύτρωσαν, επειδή δεν είχαν υγρασία ξεράθηκαν, άλλοι πάλι έπεσαν σε σπόρους αγκαθιών και όταν βλάστησαν τους έπνιξαν τα αγκάθια, και άλλοι έπεσαν στην εύφορη γη, την αγαθή γη και έκαναν καρπό εκατό φορές περισσότερο.

Την ερμηνεία αυτής της παραβολής μάς τη δίνει αγαπητοί μου ο ίδιος ο Χριστός στη συνέχεια της περικοπής: Σπόρος μας λέει είναι ο λόγος του Θεού που σπείρεται στις καρδιές των ανθρώπων, άρα όπως καταλαβαίνουμε γεωργός είναι ο ίδιος ο Θεός και έδαφος το οποίο σπείρεται ο θείος λόγος είναι οι ψυχές των χριστιανών. Σε όλους σπείρεται ο λόγος του Θεού, δυστυχώς όμως λίγες ψυχές είναι έτοιμες να δεχθούν αυτό τον λόγο, κι αυτό διότι οι περισσότερες είναι σκληρές και ακανθώδεις. Παρατηρούμε δε ότι παρομοιάζει στη συνέχεια ο Κύριος τα τέσσερα είδη γης με τις κατηγορίες των ακροατών, ανάλογα δηλαδή με την πνευματική κατάσταση που βρίσκεται ο κάθε ένας μας.

Στην πρώτη κατηγορία της πατημένης γης ανήκουν οι άνθρωποι εκείνοι οι αδιάφοροι. Μοιάζουν με το χώμα το οποίο πατήται καθημερινά και σκληραίνει και λόγω της σκληρότητας αυτής δεν μπορούν να δεχθούν μέσα τους τον σπόρο της αγάπης του Θεού και έτσι εύκολα διακρίνεται στο έδαφος και τα πουλιά του ουρανού μόλις τον δουν ορμούν να το φάνε. Έτσι είναι οι καρδιές των ανθρώπων αυτών, αδιαφορούν πλήρως, ακούνε μεν τον λόγο του Θεού, αλλά δεν τους αγγίζει, δεν περνάει μέσα τους κι αυτό διότι τον ακούνε επιφανιακά.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν εκείνοι οι οποίοι ακούν μεν μετά χαράς το λόγο του Θεού, αλλά δυστυχώς με τον πρώτο πειρασμό, με την πρώτη δυσκολία λυγίζουν, και δυστυχώς πολλές φορές μεταβάλλεται η διάθεσή τους απέναντι στο Θεό και από ευσεβείς καταλήγουν να γίνονται ασεβείς ακόμη και άπιστοι, κι αυτό επειδή δεν έχουν ρίζα πνευματική και με τον πρώτο παραστράτημα μαραίνονται και ξηραίνονται.

Στη τρίτη κατηγορία στη γη την ακανθώδη διαφέρουν τα πράγματα. Οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας δεν είναι σαν τους ανθρώπους των δύο πρώτων κατηγοριών. Σ’ αυτή την περίπτωση ο σπόρος βλαστάνει, αλλά λίγο πριν την καρποφορία μαραίνεται, διότι συμπνίγονται τα βλαστάρια από τα αγκάθια. Κι αυτά τα αγκάθια αγαπητοί μου δεν είναι άλλα από τις μέριμνες τις βιοτικές, απ’ τις πρόσκαιρες απολαύσεις του μάταιου αυτού κόσμου που λίγο έως πολύ ο κάθε ένας μας τις αναζητεί και επιθυμεί να τις γευθεί. Το άγχος που υπάρχει στους ανθρώπους της εποχής μας, η μεγάλη ταχύτητα με την οποία τα πάντα κυλούν στην καθημερινότητά μας, όλα αυτά είναι τα αγκάθια τα οποία διαφθείρουν την ψυχή και πνίγουν κάθε αγαθή διάθεση και προαίρεση για μια πνευματική ζωή.

Στη τελευταία κατηγορία, στην αγαθή γη ανήκουν οι χριστιανοί με την εύφορη ψυχή. Στις καρδιές αυτών των ανθρώπων δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα ο διάβολος, κι αυτό διότι μέσα τους κατοικεί ο ίδιος ο Θεός και αυτή την ευλογία την ξεχωριστή την απέκτησαν μετά από χρόνο, μετά από κόπο, μετά από δάκρυα μετανοίας και κυρίως μετά από υπομονή.

Αδελφοί μου, αν προσπαθήσει ο καθένας μας να κατατάξει τον εαυτό του σε κάποια απ’ τις κατηγορίες που μας ανέφερε ο Κύριος σήμερα, σίγουρα θα δυσκολευτεί να καταλάβει σε ποια ακριβώς ανήκει, κι αυτό επειδή άλλοτε βρισκόμαστε στη μια πνευματική κατάσταση και άλλοτε στην άλλη. Η ζωή είναι είναι ένας καθημερινός αγώνας χωρίς τέλος στον οποίο πρέπει να είμαστε όλοι οπλισμένοι με την αρετή της υπομονής. Ας προσπαθήσουμε να καλλιεργήσουμε την ψυχή μας το υπερπολίτιμο αυτό δώρο του Θεού την υπομονή ερευνώντας συγχρόνως σε βάθος μέσω της ιεράς εξομολογήσεως την καρδιά μας και ας κάνουμε τη ψυχή μας ένα έδαφος γόνιμο στο οποίο θα επιτρέψουμε να έρθει ο γεωργός δηλαδή ο Θεός να σπείρει μέσα μας τον θείο σπόρο του, αμήν.

ΠΗΓΗ