«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή του Παραλύτου. (Ιωαν. ε΄ 1-15)

22 Μαΐου 2016

«Δια σε άνθρωπος γέγονα, δια σε σάρκα περιβέβλημαι, και λέγεις άνθρωπον ουκ έχω;»

Μία πανέμορφη ευαγγελική διήγηση, έρχεται να μας παρουσιάσει και σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου αδελφοί. Μία ευαγγελική διήγηση που μας θυμίζει για ακόμα μία φορά το πολύ γνωστό και μεγάλο θαύμα που έκανε ο Χριστός μας στην δεξαμενή της Βηθεσδά, όταν  θεράπευσε έναν παραλυτικό που βρισκόταν εκεί, τριάντα οκτώ χρόνια, ο οποίος δεν είχε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να θεραπευτεί από την ασθένειά του. Μία ευαγγελική διήγηση επίσης, που θα μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε μια πολύ σημαντική αλήθεια για την ζωή μας. Ότι ο Χριστός, με τον Σταυρό του και την Ανάστασή του, ήρθε να γίνει ο αδελφός μας.

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή παρουσιάζει τον Ιησού στα Ιεροσόλυμα και πιο συγκεκριμένα στην Προβατική Πύλη, όπου εκεί κοντά υπήρχε μια δεξαμενή που ονομαζόταν Βηθεσδά. Στο σημείο αυτό, σύμφωνα πάντα με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, υπήρχε πλήθος ασθενών που περίμεναν από καιρό σε καιρό να κατεβεί ο Άγγελος Κυρίου για να ταράξει το νερό της δεξαμενής. Όποιος, ύστερα από την ταραχή του νερού, έπεφτε πρώτος στη δεξαμενή, θεραπευόταν από όποια αρρώστια και αν είχε. Μεταξύ των άλλων ασθενών, υπήρχε εκεί και ένας παραλυτικός, ο οποίος έπασχε από μια ανίατη αρρώστια, τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια.   Όταν τον πλησίασε ο Κύριος του έκανε αυτή την περίεργη ερώτηση: - Θέλεις να γίνεις καλά; Και εκείνος απάντησε αμέσως: - Κύριε, δεν έχω άνθρωπο για να με βάλει στη δεξαμενή. Όταν έρχεται ο Άγγελος και ταράζει  το νερό και πρέπει να μπω εγώ μέσα στη δεξαμενή για να γίνω καλά, κάποιος άλλος προλαβαίνει πριν από εμένα. Τότε, ο Κύριος του λέει: - Πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε. Και αμέσως έγινε καλά ο άνθρωπος και σήκωσε το κρεβάτι του και περπατούσε.  

Ο παραλυτικός του σημερινού Ευαγγελίου, αδελφοί μου, τριάντα οκτώ χρόνια έψαχνε να βρει έναν δικό του άνθρωπο. Έναν συγγενή, έναν γνωστό, έναν φίλο, ο οποίος θα τον βοηθούσε να λύσει το πρόβλημά της αναπηρίας του. Αυτός, λοιπόν, ο άνθρωπος που αναζητούσε, ήρθε μπροστά του και ήταν ο Χριστός, ο οποίος παρουσιάζεται στο σημερινό Ευαγγέλιο, όχι απλά ως φίλος του ασθενούς που έρχεται να του συμπαρασταθεί, αλλά ως πρότυπο αληθινού πλησίον.

Ένας ύμνος της εορτής, παρουσιάζει τον Κύριο να απαντάει στον παραλυτικό, όταν εκείνος του λέει ότι δεν έχει άνθρωπο για να τον βάλει στο νερό και να γιατρευτεί, με τα εξής λόγια: «δια σε άνθρωπος γέγονα, δια σε σάρκα περιβέβλημαι και λέγεις άνθρωπον ουκ έχω;». Δηλαδή, λέει ο Χριστός μας στον παραλυτικό: ότι για σένα έγινα άνθρωπος και περιβλήθηκα με σάρκα και λες ότι δεν έχεις άνθρωπο;

Τώρα, αυτά τα λόγια, αδελφοί μου, ο Κύριος έρχεται να τα απευθύνει και σε όλους εμάς. Σε όλους τους ανθρώπους, κάθε εποχής, που ζουν την μοναξιά και αντιμετωπίζουν μεγάλα και δυσβάστακτα προβλήματα. Έρχεται ο Χριστός μας, και στην δική μας δύσκολη και σκληρή εποχή, για να γίνει ο δικός μας άνθρωπος, ο δικός μας αδελφός, όπως ακριβώς έγινε και για τον παράλυτο του σημερινού Ευαγγελίου.  Και όπως εκείνον τον θεράπευσε και ουσιαστικά τον ανέστησε από την πολύχρονη αρρώστια του, έτσι θα αναστήσει και όσους τον εμπιστευθούν και κρεμάσουν την ελπίδα τους σε Εκείνον. Αμήν.

ΠΗΓΗ