«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή του Θωμά. (Ιωαν. κ΄ 19-31)

8 Μαΐου 2016

Αγαπητοί μου αδελφοί, σήμερα πρώτη Κυριακή μετά το Πάσχα, εορτάζουμε την ιστορία του Αποστόλου Θωμά, που με πολύ όμορφο τρόπο έρχεται να μας θυμίσει και πάλι το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα και έτσι να θέσει σε όλους μας το ερώτημα της πίστης και της απιστίας. Η Εκκλησία μας σήμερα παρουσιάζει το παράδειγμα του Αποστόλου Θωμά για έναν και μόνο λόγο. Για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε το εμπόδιο της δικής μας αμφιβολίας στην Ανάσταση του Κυρίου και έτσι να κατορθώσουμε την μετοχή μας στη ζωή του Αναστάντος Χριστού.

Η ιστορία του Θωμά είναι σε όλους μας γνωστή. Ο Αναστημένος Χριστός παρουσιάζεται στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, να εμφανίζεται εκεί που ήταν μαζεμένοι οι μαθητές Του «διά τον φόβον των Ιουδαίων», για να τους χαρίσει την εσωτερική ειρήνη και την θεϊκή του αγάπη που τόσο πολύ είχαν ανάγκη. Ένας, όμως μαθητής, δεν ήταν παρών σε αυτή την συνάντηση. Και αυτός ήταν ο Θωμάς. Όταν στην συνέχεια οι άλλοι μαθητές, του έλεγαν ότι συνάντησαν τον αναστημένο Κύριο τους, εκείνος τους απάντησε: «Αν εγώ ο ίδιος δεν δω με τα μάτια μου τις πληγές από τα καρφιά και δεν βάλω το δάχτυλό μου στο σημάδι των καρφιών και δεν βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, ποτέ δεν θα πιστέψω». Μετά από μέρες ο Αναστάς Κύριος, εμφανίζεται εκ νέου στους μαθητές του. Μαζί αυτή τη φορά βρίσκεται και ο Θωμάς. Ο Χριστός μας, θέλοντας να βοηθήσει τον κλονισμένο μαθητή του και να τον κάνει να πιστέψει αληθινά, στρέφεται προς αυτόν και του λέει: «Φέρε εδώ το δάχτυλό σου και δες τα χέρια μου και φέρε και βάλε το χέρι σου στην πλευρά μου και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά να είσαι πιστός». Και ο Θωμάς αμέσως ομολογεί: «Ο Κύριος μου και ο Θεός μου».

Αδελφοί μου, την στάση του Αποστόλου Θωμά, συνηθίσαμε να την βλέπουμε σαν κάτι που θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε. Όμως, η απιστία του Θωμά δεν ήταν απιστία σαν αυτή που ξέρουμε εμείς οι άνθρωποι. Γι’ αυτό και οι ύμνοι της εορτής μιλούν μεν για τον άπιστο μαθητή, αλλά την απιστία του, την ονομάζουν καλή απιστία. – Γιατί η απιστία του Θωμά ονομάζεται καλή;  Γιατί ο Θωμάς δεν αμφιβάλει για το ότι ο Κύριος είναι ο Σωτήρας και Θεός Του, δεν αμφιβάλει για το ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός, αμφιβάλει για το αν θα μπορούσε όπως και οι άλλοι μαθητές να τον αντικρύσει πρόσωπο προς πρόσωπο. Δεν αρκείται στις διαβεβαιώσεις των άλλων μαθητών ότι είδαν τον Κύριο και ζητάει να τον δει και εκείνος. Ο Θωμάς αναζητά προσωπικά το Θεό, θέλει προσωπικά να βεβαιωθεί πως ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών και να ψηλαφήσει και να δει ότι το Σώμα του δεν είναι σαν το δικό μας, αλλά γεμάτο από τη θεϊκή ακτινοβολία του. Γι’ αυτό όταν άγγιξε τον Σταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό, αναφώνησε με χαρά «ο Κύριος μου και ο Θεός μου».

Ένα τροπάριο από τον Όρθρο της σημερινής εορτής λέει: «Επιποθήσας σου, την χαρμόσυνον θέαν, το πριν ηπίστει ο Θωμάς, αξιωθείς δε ταύτης, Θεόν και Κύριον σε εκάλει Δέσποτα», που σημαίνει πως πριν ακόμα ο Θωμάς ποθήσει την χαρμόσυνη θέα Σου, ολιγοπιστούσε. Αφού όμως αξιώθηκε να Σε δει, ομολογούσε Δέσποτα, πως είσαι και ο Θεός και ο Κύριος.

Αυτό μας καλεί να κάνουμε σήμερα η Εκκλησία, αδελφοί μου. Να αποκτήσουμε αυτό το φρόνημα, αυτή τη λαχτάρα, αυτή την προσδοκία και αυτήν την προσμονή του Αποστόλου Θωμά για τον αγαπημένο Του Ιησού.   Να ποθήσουμε και εμείς την χαρμόσυνη θέα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και να τον αναζητήσουμε. «Εάν τον Θεόν ζητήσωμεν», λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, «φανήσεται ημίν και εάν αυτόν κατάσχωμεν, παραμενεί ημίν». Που σημαίνει πως εάν ζητήσουμε το Θεό, εάν ψάξουμε το Θεό, θα μας φανερωθεί και εάν τον βάλουμε μέσα μας θα παραμείνει για πάντα εκεί.  Αυτό έπραξε σήμερα ο Απόστολος Θωμάς. Γι’ αυτό και αξιώθηκε να πετύχει τον δρόμο της συνάντησης μαζί Του και έτσι να δείξει και σε όλους εμάς τον τρόπο με τον οποίο θα εισχωρήσει στις ψυχές μας το φως της Αναστάσεως. Αμήν.

ΠΗΓΗ