ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 8 ΜΑΪΟΥ 2016

Τοῦ Θωμᾶ: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ: Α΄ Ἰω. α΄ 1-7

Ὁ ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὃ ἀκη­κόαμεν, ὃ ἑωρά­καμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς· – καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώθη, καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον, ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν· – ὃ ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκό­αμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ’ ἡμῶν· καὶ ἡ κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. καὶ ταῦτα γράφομεν ὑμῖν, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη. Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐπαγγελία ἣν ἀκηκόαμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι ὁ Θεὸς φῶς ἐστι καὶ σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία. ἐὰν εἴπωμεν ὅτι κοινωνίαν ἔχομεν μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ σκότει περιπατῶμεν, ψευδόμεθα καὶ οὐ ποιοῦμεν τὴν ἀλήθειαν· ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπα­τῶμεν, ὡς αὐτός ἐστιν ἐν τῷ φωτί, κοινωνίαν ἔχομεν μετ᾿ ἀλλήλων, καὶ τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας.

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ

1. Προσωπικὴ ἐμπειρία

   Ἡ Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ συμπίπτει φέτος μὲ τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, πρὸς τιμὴν τοῦ ὁποίου ἀναγινώσκεται ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν Α΄ Καθολικὴ ἐπιστολή του. Στὴν περικοπὴ αὐτὴ ὁ «ἠγαπημένος μαθητὴς» τονίζει τὴ σημασία τῆς προσωπικῆς ἐμπειρίας τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Γράφει:

   –Ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι, δίνουμε τὴ μαρτυρία μας γι’ αὐτὸ ποὺ ὑπῆρχε ἐξ ἀρχῆς καὶ τὸ ἀκούσαμε μὲ τὰ ἴδια μας τὰ αὐτιά, τὸ εἴδαμε μὲ τὰ μάτια μας, τὸ παρατηρήσαμε μὲ θαυμασμὸ καὶ τὰ χέρια μας τὸ ψηλάφησαν· «ὃ ἀκη­κόαμεν, ὃ ἑωρά­καμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν». Δίνουμε δηλαδὴ τὴν προσωπικὴ μαρτυρία μας «περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς», γιὰ τὸν ἐνυ­πό­στατο Λόγο, ὁ Ὁποῖος ἔχει μέσα Του ζωὴ καὶ τὴ μετα­δίδει καὶ στοὺς ἄλλους. Αὐτὸν σᾶς κηρύττουμε. 

   Καὶ ἡ ζωή, δηλαδὴ ὁ Θεὸς Λόγος, φανερώθηκε στὸν κόσμο· ἐμεῖς τὸ εἴδαμε αὐτὸ καὶ μποροῦμε νὰ δώσουμε βέβαιη μαρτυρία καὶ νὰ σᾶς ἀναγγείλουμε τὴ ζωὴ τὴν αἰ­ώ­νια, τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὑπῆρχε προανάρχως καὶ αἰωνίως δίπλα στὸν Πατέρα καὶ ἦταν ἑνωμένος μ’ Αὐτόν, καὶ φανερώ­θη­κε σὲ μᾶς τοὺς Ἀποστόλους. 

   Αὐτὸ λοιπὸν ποὺ ἔχουμε δεῖ κι ἔχουμε ἀκούσει ὡς αὐ­τό­πτες καὶ αὐτήκοοι μάρτυρες, ἀναγγέλλουμε σὲ σᾶς γιὰ νὰ ἔχετε κοινωνία καὶ στενὸ σύνδεσμο μαζί μας. Ἄλλωστε ἡ δική μας κοινωνία εἶναι σχέση καὶ κοινωνία μὲ τὸν Πατέρα καὶ μὲ τὸν Υἱό Του Ἰησοῦ Χριστό. 

   Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἅγιος ἀπόστολος Ἰωάννης τονίζει μὲ ἔμφαση ὅτι αὐτὰ τὰ ὁποῖα κηρύττει εἶναι θαυμαστὰ γεγονότα ποὺ ἔζησαν αὐτὸς καὶ οἱ ἄλλοι Μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ. Τρία χρόνια συναναστρέφονταν μὲ τὸν Κύριο, περπατοῦσαν καὶ συζητοῦσαν μαζί Του κι ἔβλεπαν τὰ ὑπερφυσικὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε. Μάλιστα, ἐκεῖνο ποὺ σημάδεψε τὴ ζωή τους ἦταν τὸ μεγαλύτερο ἀπὸ ὅλα τὰ θαύματα, ἡ νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τοῦ θανάτου, ἡ Ἀνάσταση! 

   Οἱ ἴδιοι οἱ Μαθητὲς εἶδαν τὸν ἀναστάντα Κύριο νὰ ἐμφανίζεται ἐπανειλημμένως, εἴτε μόνο σ’ αὐτοὺς εἴτε σὲ περισσότερους ἀνθρώπους, ὥστε νὰ μὴ χωρεῖ ἀμφιβολία γιὰ τὸ γεγονός. Ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης εἶναι ὁ μόνος ποὺ διασώζει τὸ πολὺ εὔγλωττο περιστατικὸ μὲ τὸν ἀπόστολο Θωμᾶ, ὁ ὁποῖος ἔλειπε ἀπὸ τὴν πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος ἐνώπιον τῶν συναγμένων Μαθητῶν καὶ ζητοῦσε νὰ δεῖ καὶ νὰ ψηλαφήσει τὸν ἀναστημένο Κύριο γιὰ νὰ πιστέψει. Καὶ πράγματι, ὁ ἀναστὰς Κύριος ἐμφανίστηκε πάλι ἐνώπιον τῶν Μαθητῶν, παρόντος καὶ τοῦ Θωμᾶ, ὁ ὁ­ποῖος μπροστὰ σ’ αὐτὴ τὴ χειροπιαστὴ πραγματικότητα ἔσπευσε νὰ διατρανώσει τὴν ὁμολογία του: «ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου»! Αὐτὴ τὴ σωτήρια ὁμολογία ἑορ­τάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. 

   Συνεπῶς ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀδιάψευστο γεγονὸς ποὺ κατέγραψαν αὐ­τόπτες καὶ αὐτήκοοι μάρτυρες, ὅπως ὁ ἅ­γιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὁ ὁποῖος μᾶς παρέδωσε γραπτὴ τὴ μαρτυρία του μέσα στὰ θεόπνευστα συγγράμματά του: τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τὶς τρεῖς Ἐπιστολὲς καὶ τὴν Ἀ­πο­κάλυψη. 

   Εἶναι ζωντανὴ, λοιπόν, ἡ πίστη μας! Εἶναι ἡ μόνη ἀλήθεια, ποὺ μᾶς συνδέει πνευματικὰ μὲ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους καὶ μᾶς φέρνει σὲ κοινωνία μὲ τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό. Αὐτὴ «τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» προβάλλει ἡ Ἐκκλησία σὲ κάθε θεία Λειτουργία ὡς αἴτημα τῶν πιστῶν καὶ ἀσύλληπτη θεία δωρεά.

2. Πορεία μέσα στὸ φῶς!

   Τὸ πόσο σημαντικὸ γιὰ μᾶς εἶναι τὸ νὰ ἔχουμε αὐτὴ τὴν κοινωνία, τὸ ὑπογραμμίζει στὴ συνέχεια ὁ ἅγιος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστής:

   Σᾶς τὰ γράφουμε αὐτά, γράφει, γιὰ νὰ εἶναι τέλεια ἡ χαρὰ ὅλων μας, καθὼς θὰ διατηροῦμε αὐτὸ τὸν στενὸ σύνδεσμο καὶ τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ μεταξύ μας. 

   Κι αὐτὴ εἶναι ἡ ὑπόσχεση ποὺ ἔχουμε ἀκούσει ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο καὶ τὴν ἀναγγέλλουμε σὲ σᾶς, ὅτι δηλαδὴ «ὁ Θεὸς φῶς ἐστι»· εἶναι φῶς ποὺ ἀκτινοβολεῖ ἁγιότητα καὶ ἀλήθεια, καὶ δὲν ὑπάρχει μέσα Του τίποτε τὸ σκοτεινό, καμία σκιὰ ποὺ δημιουργοῦν ἡ ἄγνοια κι ἡ ἁμαρτία. 

   Ἐὰν λοιπὸν ποῦμε ὅτι ἔχουμε στενὴ σχέση καὶ κοινωνία μὲ τὸν Θεό, καὶ ταυτόχρονα ἡ γενικότερη συμπεριφορά μας εἶναι σκοτεινὴ καὶ ἁμαρτωλή, λέμε ψέματα, καὶ οἱ πράξεις μας δὲν συμφωνοῦν μὲ τὴν ἀλήθεια. «Ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπα­τῶμεν, ὡς αὐτός ἐστιν ἐν τῷ φωτί», ἐὰν δηλαδὴ βαδίζουμε στὸ δρόμο τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἁγιότητας κι ἔτσι ζοῦμε στὸ φῶς, ὅπως ὁ Θεὸς εἶναι μέσα στὸ φῶς, τότε ἔχουμε στενὴ σχέση καὶ κοινωνία μεταξύ μας, καὶ ἡ θυσία τοῦ Ἰη­σοῦ Χρι­στοῦ, τοῦ Υἱοῦ Του, μᾶς καθαρίζει ἀπὸ κάθε ἁμαρ­τία. 

   Αὐτὴ εἶναι ἡ ζωὴ ποὺ χαρίζει ὁ Χριστὸς στὴν Ἐκκλησία Του: πορεία μέσα στὸ φῶς! Στὸ φῶς τῆς χαρᾶς καὶ τῆς εἰρήνης ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴ συγχώρηση ποὺ μᾶς ἐξασφάλισε Ἐκεῖνος. Στὸ φῶς τῆς ἀ­λήθειας ποὺ διαλύει τὰ σκοτάδια τῆς πλάνης καὶ τῆς ἀπιστίας. Στὸ φῶς τῆς ἁγιότητας ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ καθαρὴ καὶ ἁγνὴ ζωή, μακριὰ ἀπὸ τὸ βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας. Αὐτὸ τὸ φῶς ἂς ἀκολουθήσουμε κι ἐμεῖς. Ἂς γίνουμε «τέκνα φωτὸς» ποὺ θὰ ἀκτινοβολοῦμε τὸ φῶς τοῦ ἀναστάντος Κυρίου στὸ σύγχρονο κόσμο ὡς μαρτυρία ἀληθινῆς πίστεως καὶ ἁγίας ζωῆς!

ΠΗΓΗ