ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟΛΜΗ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ 15 ΜΑΪΟΥ 2016 Τῶν Μυροφόρων: Μάρκ. ιε΄ 43 - ις΄ 8

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟΛΜΗ

«Τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ»

   Ἡ σημερινὴ ἡμέρα, Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων, εἶναι ἀφιερωμένη στὰ πρόσωπα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα μὲ θαυμαστὴ τόλμη, ἀλλὰ καὶ μὲ περισσὴ εὐλάβεια φρόν­τισαν γιὰ τὴν ἀποκαθήλωση τοῦ ἀχράντου Σώματος τοῦ Κυρίου καὶ τὸν ἐνταφιασμό του. Ἀνάμεσά τους ξεχωρίζει ὁ Ἰωσὴφ ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀριμαθαία. Αὐτὸς ἦταν ὁ ὁποῖος τόλμησε νὰ παρουσιαστεῖ στὸν Πιλάτο καὶ νὰ ζητήσει τὸ ἅγιο Σῶμα τοῦ Κυρίου γιὰ νὰ τὸ ἐνταφιάσει. 

   «Τολμήσας»! Τί δύναμη καὶ ἡρωισμὸ κρύβει αὐτὴ ἡ μικρὴ λέξη ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος! Ἂς δοῦμε λοιπὸν ποιὰ ἦταν ἡ τόλμη ποὺ ἔδειξε ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας καὶ τί μᾶς διδάσκει μὲ τὴ στάση του αὐτή.

1. Η ΤΟΛΜΗ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ

   Γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε καλύτερα τὸ τόλμημα τοῦ Ἰωσὴφ ἂς προσπαθήσουμε νὰ μεταφερθοῦμε νοερὰ στὰ Ἱεροσόλυμα τὸ ἀπόγευμα ἐκείνης τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. 

   Οἱ ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ φαίνεται ὅτι ἔ­­­­χουν ἐπικρατήσει. Ὁ Κύριος ­ὕστερα ἀπὸ τὴν ἀνόσια καταδίκη καὶ τὰ φρικτὰ Πά­­θη ποὺ ὑπέφερε, βρίσκεται ἤδη νε­κρὸς πάνω στὸ Σταυρό, ἐνῶ οἱ μαθη­τές του ἔχουν διασκορπιστεῖ. Τὸ ἐπεῖγον θέμα εἶναι ποιὸς θὰ φροντίσει γιὰ νὰ ἐνταφιάσει τὸ ἄχραντο Σῶμα του. Ἦταν ἀνάγκη νὰ γίνει κάτι ἀμέσως, διότι σὲ λίγες ὧρες ἄρχιζε ἡ ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, αὐστηρὴ ἀργία γιὰ τοὺς Ἑβραίους, ὁπότε κάθε παρόμοια κίνηση θὰ ἦταν πλέον ἀπαγορευμένη. 

   Στὴν κρίσιμη αὐτὴ στιγμὴ ἐμφανίζεται ὁ μέχρι τότε «κεκρυμμένος» μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὁ Ἰωσήφ. Αὐτὸς «οὐκ ἦν συγ­κατατεθειμένος τῇ βουλῇ καὶ τῇ πράξει» τῶν Ἰουδαίων (Λουκ. κγ΄ 51). Ἦταν παρὼν στὰ ὅσα εἶχαν διαδραματιστεῖ κατὰ τὴ δίκη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἀλλὰ εἶχε ἀντιταχθεῖ στὸ φοβερὸ ἀνοσιούργημα.

   Καὶ τώρα, χωρὶς νὰ ὑπολογίζει τὶς ἀν­­τι­δράσεις τῶν Ἰουδαίων ἢ τὴν τυχὸν ἀ­­­­πόρριψη τοῦ αἰτήματός του, παρουσιά­ζεται στὸν Πιλάτο καὶ ζητᾶ τὴν ἄδεια νὰ ἐνταφιάσει τὸ ἅγιο Σῶμα τοῦ Κυρίου. Ὁ «εὐσχήμων βουλευτὴς» γνωρίζει ὅτι ἡ ἐνέργειά του αὐτὴ θέτει σὲ κίνδυνο ὄχι μόνο τὴ θέση του ἀλλὰ καὶ τὴν ἴδια τὴ ζωή του. Τολμᾶ νὰ ζητήσει τὸ σῶμα τοῦ νεκροῦ ἀπὸ τὸν Ρωμαῖο ἡγεμόνα ὁ ὁποῖος Τὸν εἶχε καταδικάσει!... ­Ὡστόσο ἡ ἀγάπη του πρὸς τὸν Ἐσταυρωμένο τὸν βοηθεῖ νὰ ξεπεράσει κάθε φόβο καὶ δειλία καὶ νὰ ἐκπληρώσει τὸ χρέος του. Τόλμησε! Καὶ ἡ τόλμη του ἀνταμείφθηκε.

   Σὲ λίγη ὥρα ὁ Ἀριμαθαίας Ἰωσὴφ μαζὶ μὲ τὸν ἄλλο νυκτερινὸ μαθητή, τὸ Νικόδημο, ἀποκαθηλώνουν τὸ ἅγιο Σῶμα τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ἐνταφιάζουν μὲ τὶς καθιερωμένες νεκρικὲς τιμές. Ἦ­­­ταν ἰδιαίτερη τιμὴ γιὰ τὸν ἅγιο Ἰωσὴφ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀξιώθηκε νὰ κρατήσει στὰ χέρια του τὸ πανακήρατο Σῶμα τοῦ Κυρίου. Τιμὴ ποὺ ἄξιζε σ’ αὐτὸν ὁ ὁποῖος μὲ τὴν τολμηρὴ πρωτοβουλία του ἔμεινε αἰώνιο παράδει­γμα τόλμης καὶ ἀνδρείας.

2. ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ

   Μιὰ τέτοια τόλμη καλούμαστε κι ἐμεῖς νὰ δείχνουμε. Ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ μαθητή του Τιμόθεο: «Οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως» (Β΄ Τιμ. α΄ 7). Καὶ εἰδικὰ στὴν ἐποχή μας χρειάζεται τόλμη γιὰ νὰ εἶναι κανεὶς γνήσιος μαθητὴς τοῦ Κυρίου.

   Τόλμη χρειάζεται γιὰ νὰ μένουμε πιστοὶ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅταν βλέπουμε ὅτι ὅλοι γύρω μας χρησιμοποιοῦν ἀνέντιμα μέσα γιὰ τὸ προσωπικό τους συμφέρον. Ἂς κινδυνεύει ἡ θέση μας ἢ ἡ ἐπαγγελματική μας σταδιοδρομία· τὸ χρέος μας εἶναι νὰ ἀκολουθοῦμε τὴ φωνὴ τῆς συν­ειδήσεως, ποὺ ἀπαιτεῖ τιμιότητα καὶ εἰλικρίνεια.

   Τόλμη χρειάζεται γιὰ νὰ ὁμολογοῦμε τὴν πίστη μας. Νὰ δίνουμε ­δυναμικὴ τὴ μαρτυρία τῆς πίστεως, μάλιστα ὅταν διαστρεβλώνεται ἡ ἀλήθεια καὶ προβάλ­λονται αἱρετικὲς διδασκαλίες. Νὰ ὑψώνουμε φωνὴ διαμαρτυρίας, ὅταν ὑ­­­βρίζε­ται τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἢ ­λασπο­λογεῖται ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία. 

   Βέβαια ὅλα αὐτὰ στοιχίζουν. Θὰ εἰσ­πράξουμε εἰρωνεῖες καὶ ἀντιδράσεις, θὰ διακινδυνεύσουμε τὴ θέση μας, ἴσως καὶ αὐτὴ τὴ ζωή μας! Γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ὅμως ­ἀξίζει κάθε θυσία. Ἄλλωσ­τε δὲν ὑπερασπι­ζόμαστε κάποια ἀφηρημένη ἰδέα ἀλ­λὰ αὐτὴ τὴν Ἀλήθεια. Ἡ παρρησία μας ἀλλὰ καὶ ὁ ἀγώνας μας γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ θείου θελήματος γίνον­ται ἀφορμὴ νὰ δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ἂς μὴ δειλιάζουμε λοιπόν! 

   Ὁ «εὐσχήμων Ἰωσὴφ» τόλμησε προ­­­κειμένου νὰ προστατεύσει ἀπὸ τυχὸν βεβήλωση τὸ ἄχραντο Σῶμα τοῦ Κυρίου. Κι ἐμεῖς ἂς περιβάλλουμε πάντοτε μὲ τιμὴ καὶ σεβασμὸ τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου, ἀκολουθών­τας πι­στὰ τὶς ἐντολές του καὶ ὑπερασπιζόμενοι τὶς θεῖες ἀλήθειες ποὺ Ἐκεῖνος μᾶς δίδαξε. 

   Μερικοὶ νομίζουν ὅτι οἱ χριστιανοὶ εἶναι ἄνθρωποι δειλοὶ καὶ φοβισμένοι, καταδικασμένοι νὰ ζοῦν μέσα στὴ μιζέρια. Πόσο λάθος κάνουν...! Ὁ ἀληθινὸς χριστιανὸς εἶναι ἥρωας! Γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν λογαριάζει κίνδυνο, δὲν ὑπολογίζει τὴ γνώμη τοῦ κόσμου, δὲν φοβᾶται οὔτε καὶ τὸν θάνατο! Μακάρι αὐτὴ τὴν τόλμη νὰ ἀποκτήσουμε ὅλοι. Τὴν ἔχουμε ἀνάγ­κη καὶ ἐμεῖς καὶ ἡ ἐποχή μας.

ΠΗΓΗ