ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΟΥΝ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  22 ΜΑΪΟΥ 2016

Τοῦ Παραλύτου: Πράξ. θ΄ 32-42

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐγένετο Πέτρον διερ­χόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν. εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος· Αἰνέα, ἰᾶταί σε ᾿Ιησοῦς ὁ Χριστός· ἀνάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. καὶ εὐ­θέως ἀνέστη. καὶ εἶδον αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦν­τες Λύδδαν καὶ τὸν Σάρωνα, ­οἵτινες ­ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν Κύριον. ᾿Εν ᾿Ιόππῃ δέ τις ἦν μαθήτρια ὀνόματι Ταβιθά, ἣ διερμηνευομένη ­λέγεται Δορκάς· αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει. ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀσθε-νήσασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν· λούσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν ὑπερῴῳ. ἐγγὺς δὲ οὔσης Λύδδης τῇ ᾿Ιόππῃ οἱ μαθηταὶ ἀκούσαντες ὅτι Πέ­τρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ, ­ἀπέστειλαν δύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες μὴ ὀκνῆσαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν. ἀναστὰς δὲ Πέτρος συνῆλθεν αὐτοῖς· ὃν ­παραγενόμενον ἀνή­­γαγον εἰς τὸ ὑπερῷον, καὶ παρέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι ­κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς. ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ Πέτρος θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο, καὶ ἐπιστρέ­ψας πρὸς τὸ σῶμα εἶπε· Ταβιθά, ­ἀνάστηθι. ἡ δὲ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς, καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέ­­τρον ἀνεκάθισε. δοὺς δὲ αὐτῇ χεῖρα ἀνέστησεν αὐτήν, φωνήσας δὲ τοὺς ἁγίους καὶ τὰς χήρας παρέστησεν αὐτὴν ζῶσαν. γνωστὸν δὲ ἐγένετο καθ᾿ ὅλης τῆς ᾿Ιόππης, καὶ πολλοὶ ἐπίστευσαν ἐπὶ τὸν Κύριον.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΟΥΝ

1. Ζωντανὴ ἀπόδειξη

   Μὲ χαρὰ καὶ ἱκανοποίηση ἔ­βλεπε ὁ ἀπόστολος Πέτρος ὅτι οἱ Χριστιανοὶ πλη­θύνονταν ὄχι μόνο στὰ Ἱεροσόλυμα ἀλλὰ καὶ στὶς γύρω περιοχές. Γι’ αὐτὸ καὶ ἄρχισε νὰ περιοδεύει τὶς πόλεις καὶ τὰ χωριὰ τῆς Ἰουδαίας, ὅπου ἀναπτύσσονταν οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες. 

   Ἔτσι πέρασε κάποτε κι ἀπὸ τὴ Λύδδα, ὅπου ὑπῆρχαν ἀρ­κετοὶ Χριστιανοί. Ἐκεῖ συνάντησε ἕναν πιστὸ Χριστιανό, τὸν Αἰνέα, ποὺ ἦταν κατάκοιτος. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀπὸ τότε ποὺ ἀρρώστησε δὲν μποροῦσε νὰ σταθεῖ, οὔτε νὰ περπατήσει. Ἤδη εἶχαν περάσει ὀκτὼ χρόνια καὶ κανεὶς δὲν τοῦ ἔδινε ἐλπίδες θεραπείας.
   Κι ὅμως ὁ ἀπόστολος Πέτρος τοῦ βρῆκε τὸν πλέον κατάλληλο γιατρό. Τὸν μόνο Ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Πλησίασε λοιπὸν τὸν παράλυτο καὶ τοῦ εἶπε:
   ─«Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστός»· Αἰνέα, αὐτὴ τὴν ὥρα ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς σὲ θεραπεύει. Σήκω καὶ στρῶσε μόνος σου τὸ κρεβάτι σου. 
   Ἀμέσως ὁ Αἰνέας σηκώθηκε ὄρ­θιος κι ἔκανε ἀκριβῶς ὅ,τι τοῦ εἶπε ὁ ἅγιος Ἀπόστολος! Ἔκπληκτοι τὸν εἶδαν ὅλοι ὅσοι ἦταν παρόντες. Τὸν εἶδαν καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Λύδδας καὶ τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τοῦ Σά­­ρωνα καθὼς κυκλοφοροῦσε πλέον ἀνάμεσά τους‧ κι ἔτσι πολλοὶ ἦταν αὐτοὶ ποὺ πίστευαν στὸ Χριστὸ καὶ βαπτίζονταν Χριστιανοί. 
   Ποιὸς τὸ περίμενε αὐτὸ τὸ θαῦμα; Ποιὸς μποροῦσε νὰ πι­στέψει ὅτι ὁ παράλυτος Αἰνέας θὰ στεκόταν πάλι στὰ πόδια του;... Ἡ μακροχρόνια ἀσθένειά του εἶχε ἐξανεμίσει κάθε ἐλπίδα. 
   Ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ! Ἀνατρέπει ἀκόμη καὶ τὶς δυσκολότερες καταστάσεις. Δίνει λύση στὰ ἀδιέξοδα. Θεραπεύει τὶς πλέον ἀνίατες ἀσθένειες. Καὶ τὸ σπουδαιότερο: ἀνορθώνει τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει παραλύσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τοῦ δίνει θάρρος καὶ ἐλπίδα στὸν καθημερινό του ἀγώνα, χαρίζοντάς του νέα, ἀναγεννημένη ζωή.
   Δὲν ὑπάρχει ἀρρώστια ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ τὴ θεραπεύσει ὁ Χριστός. Δὲν ὑπάρχει πάθος ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ νικηθεῖ μὲ τὴ δύναμή Του. Κι ἀπόδειξη γι’ αὐτὸ εἶναι οἱ ἀναρίθμητες περιπτώσεις τῶν ἀσθενῶν οἱ ὁποῖοι γιατρεύτηκαν πέρα ἀπὸ κάθε προσδοκία ἢ καὶ τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζοῦσαν βουτηγμένοι στὴν ἁμαρτία, ἀλλὰ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ μετανόησαν κι ἄλλαξαν ριζικὰ τρόπο ζωῆς. 
   Ἂς μὴν ἀπελπιζόμαστε, λοιπόν! Γύρω μας ὑπάρχουν πολλὰ παραδείγματα ποὺ μᾶς ἐνθαρρύνουν, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς. Καὶ ἡ συνέχεια τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς μᾶς προσφέρει ἕνα τέτοιο παράδειγμα.

2. Ἀντάξιοι τοῦ ὀνόματός μας

   Κοντὰ στὴ Λύδδα ὅπου βρισκόταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ἦταν μιὰ παραθαλάσσια πόλη, ἡ Ἰόππη. Ἐκεῖ ζοῦσε μιὰ φλογερὴ Χριστιανή, ἡ Ταβιθά, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα στὰ ἑλληνικὰ σημαίνει «Δορκάς», δηλαδὴ ζαρκάδι. Κι ἦταν στ’ ἀλήθεια Δορκάς, ὄνομα καὶ πράγμα! Διότι σὰν ζαρκάδι ἔτρεχε καὶ βοηθοῦσε ὅποιον εἶχε ἀνάγκη. Ἀξεπέραστη στὴ διακονία καὶ τὴν προσ­φορὰ ἀγάπης. «Πλήρης ἀγα­θῶν ἔργων καὶ ἐλεη­μοσυνῶν». 
   Τί κρίμα ὅμως! Ἀρρώστησε ξαφνικὰ ἡ γυναίκα αὐτὴ καὶ μέσα σὲ λίγες μέρες ἀπεβίωσε. Συγκλονισμένοι οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἰόππης εἰδοποίησαν ἀμέσως τὸν ἀ­­πόστολο Πέτρο ποὺ βρισκόταν στὴ γειτονικὴ Λύδδα καὶ τὸν παρακάλεσαν νὰ ἔρθει κον­τά τους. Καὶ πράγματι, ὁ συμ­πονετικὸς Ἀπόστολος ἔσπευσε στὴν Ἰόππη γιὰ νὰ συμπαρασταθεῖ στοὺς Χριστιανούς. 
   Τοὺς βρῆκε σ’ ἕνα ἀνώγειο συγκεν­τρωμένους γύρω ἀπὸ τὸ νεκρὸ σῶμα τῆς Ταβιθᾶ. Τὸ θέαμα ἦταν συγκινητικό. Ἀπαρηγόρητες οἱ χῆρες ἔκλαιγαν μὲ λυ­γμοὺς κι ἔδειχναν τὰ ἐνδύματα ποὺ ἔραβε γι’ αὐτὲς ἡ ἀκούραστη διακόνισσα τῆς ἀγάπης. Ὅλοι εἶχαν κάτι νὰ θυμηθοῦν ἀπὸ τὶς πολλὲς καὶ ποικίλες ἐκδηλώσεις τῆς σπλαχνικῆς καρδιᾶς της. 
Συγκινημένος ὁ ἀπόστολος Πέτρος θέ­λησε νὰ ζητήσει τὴν ἄνωθεν βοήθεια. Γι’ αὐ­τὸ καὶ παρακάλεσε ὅλους νὰ βγοῦν ἔ­ξω ἀπὸ τὸ δωμάτιο. Γονάτισε, προσευχήθηκε θερμὰ καὶ γυρίζοντας πρὸς τὸ ἄψυχο σῶμα εἶπε: 
   ─«Τα­βι­θά, ἀνάστηθι»! Ἀμέσως αὐτὴ ἄ­­­νοιξε τὰ μάτια της, εἶδε τὸν Πέτρο, κι ἐνῶ ἦταν ξαπλωμένη, ἀνα­­­ση­κώ­θηκε καὶ κάθισε στὸ κρεβάτι της. Ὁ θεῖος Ἀπόστολος ἔδωσε τὸ χέρι του καὶ τὴ σήκω­σε ὄρθι­α. Ὕστερα φώναξε τοὺς Χριστιανοὺς καὶ μάλιστα τὶς χῆρες καὶ τοὺς τὴν παρουσίασε ζωντανή. 
   Τὸ θαῦμα αὐτὸ ἀμέσως ἔγινε γνωστὸ σ’ ὅλη τὴν Ἰόπ­πη, καὶ πολλοὶ πίστεψαν στὸν Κύριο. 
   Ἡ Ταβιθὰ στάθηκε ἀφορμὴ νὰ γίνουν πολλοὶ Χριστιανοί. Ὄχι μόνο μὲ τὸ ἐντυπωσιακὸ γεγονὸς τῆς ἀναστάσεώς της, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ὅλη ζωὴ καὶ δράση της, ἀφοῦ ὑπῆρξε πρωτοπόρος στὰ ἔργα τῆς ἀγάπης, πρόθυμη καὶ ἀεικίνητη στὸ νὰ συν­τρέχει τοὺς πάντες σὲ κάθε ἀνάγκη. Ἔτσι τίμησε τὸ ὄνομα ποὺ τῆς χάρισαν. 
   Σήμερα, ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι Χριστιανοὶ ἔχουμε τὴν τιμὴ νὰ φέρουμε ὀνόματα Ἁγίων, ποὺ μᾶς ἐμπνέουν μὲ τὴν ἐνάρετη καὶ ἁγία ζωή τους. Εἶναι καλὸ λοιπὸν ὅλοι νὰ γνωρίζουμε τὸν Ἅγιο μὲ τὸν ὁ­­ποῖο μᾶς συνδέει τὸ ὄνομά μας, νὰ μελετοῦμε τὸν βίο του καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ τὸν μιμούμαστε. Τὸ ὄνομά μας εἶναι μία κλήση. Κλήση ποὺ περιμένει τὴ δική μας ἀνταπόκριση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου