«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

Κυριακή 10η Ιανουαρίου 2016

«ο Λαός ο πορευόμενος εν σκότει είδε φως μέγα…»

Μία Κυριακή μετά τα φώτα, αδελφοί μου, και η αγία μας Εκκλησία μας υπενθυμίζει δια του Ευαγγελιστού Ματθαίου τα λόγια του Προφήτου Ησαΐου για το πρόσωπο του Χριστού μας:

Φως Μέγα λοιπόν ο Ιησούς Χριστός για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, για όλη τη Γαλιλαία των Εθνών όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ησαΐας. Φως Μέγα για να φωτίσει τις ψυχές των ανθρώπων που πνιγμένες από την αμαρτία ήταν καταδικασμένες να ζουν μέσα στη πλάνη και το φόβο.

Φώς Μέγα για να ανοικτούν τα μάτια των ανθρώπων, να καταλάβουν ότι η αμαρτία και η φθορά δεν είναι μονόδρομος για αυτή εδώ τη ζωή, ότι υπάρχει και μία άλλη οδός για τον κόσμο, λαμπρότερη και φωτεινότερη.

Φως Μέγα για να ξεσκεπάσει τα έργα του σκότους, αυτά που μόνο θλίψη, απορία και φόβο προξενούν στους ανθρώπους.

Φως Μέγα για να συγκεντρώσει κοντά Του όλους όσους έχουν αδικηθεί ή εξευτελιστεί ή πονέσει στη ζωής τους, ακόμα για όσους έχουν γευθεί το πικρό ποτήρι του Θανάτου των οικείων τους και ζουν μες το πένθος για τους γονείς τα παιδιά ή τους συντρόφους τους.

Φώς Μέγα για τον γονιό που θέλει να μεγαλώσει σωστά τα παιδία του, να τα δει να ωριμάζουν πνευματικά, αλλά και για τα ίδια τα παιδιά που πολλές φορές η τόσο ευλογημένη και χαριτωμένη παιδικότητά τους, σκοτίζεται από τη μικρότητα των μεγάλων, κάνοντάς τα να αισθάνονται ότι δεν έχουν μέλλον σ’ ένα κόσμο έτοιμο να πνίξει την ικμάδα τους και τα πρώτα τους φτερά.

Φώς Μέγα για τον νέο ή τη νέα που πρέπει να βρει το δρόμο του να ανοίξει τους ορίζοντές του, να στοχεύσει σε μεγάλα ιδανικά και αξιόλογους στόχους. Να μπορέσει να φτιάξει οικογένεια, να μάθει τον δρόμο της αγάπης και της κοινής συμβίωσης, ή ακόμη να επιλέξει, αν αυτή είναι η ιδιαίτερή του κλήση, να εργαστεί ως μοναχός σε κάποιο από τα μοναστήρια της πατρίδας μας για τη σωτηρία του κόσμου.

Φως μέγα για να εμπνεύσει την τιμιότητα, την ειλικρίνεια, το θάρρος και την ευγένεια ανάμεσα στις κάθε είδους σχέσεις και δραστηριότητες των ανθρώπων. Για τους ηγέτες αυτού του κόσμου, όταν θέλουν πραγματικά το καλό του τόπου τους και την ευμάρεια των πολιτών τους. Για εκείνους που θα ασχοληθούν με τις επιστήμες, θα θελήσουν να ανακαλύψουν το μυστήριο του μικρόκοσμου ή του σύμπαντος που μας περιβάλλει, θα ερευνήσουν τις αρχές και τους φυσικούς νόμους του περιβάλλοντος κόσμου. Για εκείνους που θα μείνουν κοντά στη γη καλλιεργώντας τη και φροντίζοντάς τη, μοιράζοντας στους αδελφούς τους, τους καρπούς της.

Φώς Μέγα για εκείνους που θα θελήσουν να ασχοληθούν με τις τέχνες και τα γράμματα, συντελώντας στη πραγματική ψυχαγωγία των αδελφών τους με τη σωστή έννοια της αγωγής, της διδασκαλίας δηλαδή, της ψυχής που θα μαθαίνει καινούρια πράγματα, θα αναπτύσσει μέσω των τεχνών το συναισθηματικό της κόσμο και με βάση αυτή την ανάπτυξη θα αναζητά όλο και περισσότερο να οδηγηθεί στο Χριστό.

Φώς Μέγα τέλος είναι ο Χριστός για τον άνθρωπο που παντοιοτρόπως θέλει να βοηθήσει το διπλανό του, να σηκώσουν μαζί το βαρύ φορτίο των καθημερινών δυσκολιών και προβλημάτων. Πόσοι άνθρωποι δε φωτίζονται από τον Χριστό μας και τρέχουν να βοηθήσουν σωματικά ή οικονομικά ασθενείς αδελφούς μας; Πόσους αδελφούς μας θα βρούμε έξω από νοσοκομεία φυλακές ή ορφανοτροφεία έτοιμους να συνδράμουν στις διάφορες ανάγκες;

Σε ό,τι καλό συμβαίνει λοιπόν στο κόσμο μας από μπροστά του φέγγει αυτό το Φώς του Χριστού μας. Αυτό εμπνέει, καθοδηγεί, συμπαραστέκεται στον κάθε καλό αγώνα που εμείς θα κάνουμε. Ο άνθρωπος, πλασμένος για το καλό, αναζητά πάντοτε αυτές τις ποιότητες της ζωής που μπορούν να τον φέρουν πιο κοντά στον Θεό, να τον οδηγήσουν στη κατά χάρη κοινωνία μαζί Του. Όπου το σκοτάδι κυριαρχεί, αυτό σημαίνει ότι έχουμε διασάλευση της φυσικής κατάστασης της ανθρωπότητας. Τότε ο άνθρωπος βιώνει τη ψυχρότητα του σκοταδιού, την ανασφάλεια και αβεβαιότητα του θανάτου. Όμως κι αν βρεθεί κάποιος σ’ αυτή την κατάσταση γνωρίζει ότι μπορεί να βγει από αυτή. Υπάρχει το μέσον που μπορεί να φέρει τον άνθρωπο από το έρεβος στο φως.

Αδελφοί μου , αυτό το μέσο μας διαλαλεί ο Χριστός μας στις τελευταίες λέξεις της σημερινής ευαγγελικής περικοπής: «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών». Η μετάνοια λοιπόν είναι η βακτηρία μας για να βρούμε τη πηγή του φωτός. Είναι αυτή που μας ξανακάνει αθώα παιδιά που αναζητούν τη προστασία και τη θαλπωρή στην αγκαλιά της Μητέρας μας της Εκκλησίας. Είναι εκείνη που μας καθαρίζει από τις πληγές και τη βρομιά της αμαρτίας, έτσι ώστε καθαροί, μ’ ανοικτά τα μάτια, ζωηροί από τη θέρμη του Χριστού μας να πορευτούμε μέσα στο Φώς του, μες στη Βασιλεία των Ουρανών που Εκείνος κτίζει, συντηρεί και οικονομεί για όλους μας. Αμήν.

ΠΗΓΗ