ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή των Αγίων Πάντων

(Ματθ. Ι΄ 32-33, 37-38, ΙΘ΄ 27-30)

19 Ιουνίου 2022

Όπως γνωρίζουμε, η προηγούμενη Κυριακή ήταν αφιερωμένη στην κάθοδο τού Αγίου Πνεύματος στη γή.

Η σημερινή Κυριακή, επέκταση και συνέχεια τής Κυριακής εκείνης, μάς παρουσιάζει τα αποτελέσματα τού Θεοφανικού και θαυμαστού εκείνου γεγονότος τής Πεντηκοστής.

Δηλαδή: Μας κάνει λόγο για την καρποφορία τού Παναγίου Πνεύματος στις ανθρώπινες ψυχές. Και πνευματικοί καρποί τής Πεντηκοστής είναι οι Άγιοι.

Έτσι, σήμερα μάς εμφανίζονται σαν πνευματικό πανόραμα οι εκλεκτοί Τού Τριαδικού Θεού, οι Άγιοι. Όλοι οι Άγιοι. Οι Άγιοι τής Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, οι Άγιοι τής αιματοπότιστης εκκλησιαστικής Ιστορίας, οι Άγιοι τού χθες και τού σήμερα.

Στην χορεία των Αγίων Πάντων κορυφαία είναι η Υπεραγία Θεοτόκος και συγκορυφαίος ο Τίμιος Πρόδρομος.

Οι Άγιοι είναι οι ανώτερες και ευγενέστερες υπάρξεις, οι αλάνθαστοι οδοδείκτες και σηματοδότες τής ασφαλούς πνευματικής μας πορείας.

Είναι η εν Χρισώ «καινή κτίση». Με τον ιδρώτα τής άσκησης, με το αίμα τού μαρτυρίου, με το δάκρυ τής μετανοίας, απέκτησαν το πρωτόκτιστο κάλλος.

Οι Άγιοι είναι οι φορείς και οι εκφραστές τής κατά Χριστόν ζωής

Οι Άγιοι Πάντες, αν και γεννημένοι μέσα στον κόσμο, κατόρθωσαν, με την Θεία Χάρη να ξεπεράσουν τις εφάρματες επιθυμίες τους, να κινήσουν τα όποια παθογόνα σκεπτικά τού «εγώ» τους, τις ανθρώπινες αδυναμίες τους. Και ζώντας μέσα στον κόσμο, ή και στους τόπους τής ασκήσεώς τους, μέσα στις πειρασμικές παγίδες και προκλήσεις, επέτυχαν να περάσουν στην χώρα τής πνευματικής ελευθερίας και αφθαρσίας.

Πως; Με τη βαθειά τους πίστη, με την αγάπη τους για Τον Θεό και τον άνθρωπο, με την αφοσίωση και την υπακοή τους στο Θείο θέλημα. Με την υπομονή, με την ταπείνωσή τους. Με την εγκράτεια, με την ομολογία τους, με τις προσευχές τους, με την συμμετοχή τους στα Θειότατα Ιερά Μυστήρια τής Εκκλησίας μας.

Και αν ως άνθρωποι είχαν αδυναμίες και πτώσεις, άρχισαν ξανά και πάλι από την αρχή. Οι πνευματικοί τους αγώνες ήταν ισόβιοι. Η αγιότητα των Αγίων Πάντων ήταν και είναι αγωνιστική. Γιατί η πάλη με το κακό και την αμαρτία είναι αγώνας συνεχόμενος, αδιάλειπτος. Όσο δεν εγκαταλείπεται ο αγώνας, τόσο και έρχεται η νίκη. Αντίθετα:  Η πνευματική λιποταξία, δηλαδή η άρνηση τού αγώνα είναι ήττα.

Η αγιότητα δεν είναι βίωμα στατικό, αλλά δυναμικό θαύμα. Δηλαδή γεγονός εξελικτικό. Είναι αγώνας που είναι υποχρεωμένος ο άνθρωπος, αν βέβαια το επιθυμεί, να διεξάγει όσο θα ζει.

Έτσι οι Άγιοι με την όλη τους βιωτή, εδόξασαν Τον Θεό. Και ο Θεός τούς αντεδόξασε, σύμφωνα με την Θεία Του υπόσχεση «τούς δοξάζοντάς με δοξάσω»  (Α΄ Βασιλ. Β΄, 29). Η ύπαρξη και η διαχρονική, ολοφάνερη παρουσία των Αγίων δεν είναι μόνο μια δυναμική συμπαράσταση στηρικτική στις δυσκολίες τού βίου μας, αλλά και απόδειξη τής Θεότητας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και βέβαια, είναι μια βεβαιότητα, ότι η πίστη μας είναι η πιο αληθινή και σωστική. Γιατί καμιά άλλη πίστη δεν διαθέτει τόσο Αγιολογικό πλούτο.

Και εμείς, οι σύγχρονοι Χριστιανοί, γιορτάζοντες την ολόφωτη μνήμη των Αγίων Πάντων, ας προσπαθούμε να τούς μιμούμαστε με την Χάρη Τού Θεού.

Έτσι και εμείς θα καταξιώσουμε το πέρασμά μας από τον κόσμο αυτόν. Έτσι θα τιμούμε πραγματικά τούς Αγίους μας, αφού καθώς διδάσκει ο Θεολόγος Γρηγόριος «μνήμη Ἁγίου, μίμηση Ἁγίου».

Η μίμηση τής ζωής των Αγίων είναι η σωτηρία μας. Είναι η εγγύηση και η βεβαιότητα για μια όμορφη ζωή, χωρίς άγχη, χωρίς συνειδησιακές τύψεις, χωρίς ενοχές και ενοχικούς φόβους. Μια ζωή με πνευματικές αναβάσεις, γεμάτη πνευματικές συγκινήσεις και ευχάριστες αποκαλύψεις και εμπειρίες. Έστω και αν μάς κυκλώνουν τα αναπόφευκτα κύματα τής ζωής αυτής.

Ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος διδάσκει: «…Αυτός που θα μιμηθεί τούς Αγίους με έργα και κόπους πνευματικούς, θα αξιωθεί πραγματικά την ίδια Χάρη με αυτούς - δηλαδή τούς Αγίους – από Τον Θεό…». Και ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός μάς προτρέπει: «…Ας τιμήσουμε λοιπόν τούς Αγίους μας με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικά άσματα, με κατάνυξη, καθώς και με εκδηλώσεις ευσπλαχνίας γι΄ αυτούς που έχουν ανάγκη! Ας έχουμε τις εικόνες τους, για να τους βλέπουμε και ας γίνουμε οι ίδιοι εμείς μιμητές των αρετών τους και κατά κάποιον τρόπο ζωντανά μνημεία και εικόνες, που θα θυμίζουν εκείνους…».

Και ο ίδιος πάλι, λέει:

«…Εξετάζοντας την ζωή όλων αυτών των Θεοφόρων ανθρώπων, ας ζηλώσουμε την πίστη, την αγάπη, την ελπίδα, τον ζήλο, την ζωή, την καρτερικότητα που έδειξαν για τα παθήματά τους, την υπομονή τους ως τον μαρτυρικό θάνατο, για να κοινωνήσουμε με αυτούς στα στεφάνια της δόξης…».

Και εμείς που αξιωθήκαμε και φέτος να γιορτάζουμε την γιορτή των Αγίων Πάντων, ας προσπαθούμε με την Χάρη τού Θεού και τις πρεσβείες τους, να ακολουθούμε τα διαχρονικά ίχνη τους, επαναλαμβάνοντας με τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο:

«Κύριε, που είσαι το πλήρωμα της αλήθειας! Ας ανατείλει η αλήθειά Σου στις καρδιές μας και όπως είναι το θέλημά Σου, έτσι ας μάθουμε να βαδίζουμε Τον δρόμο Σου…» Αμήν!

ΠΗΓΗ