ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  «Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ» ΤΗΣ 5-6-2022

Συνήθως ὅταν ἀκοῦμε νά γίνεται λόγος γιά τήν «αἰώνιον ζωήν», πολλοί σκεπτόμαστε ὅτι αὐτή ἀρχίζει μετά θάνατον. Στήν πραγματικότητα ὅμως ἡ «αἰώνιος ζωή» ἀρχίζει ἤδη ἀπ’ αὐτή τή ζωή. Ἀρχίζει ἀπό τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ καί  ἀπό τήν ἀνάστασή Του. Καί σ' αὐτή μετέχουμε, ὅταν συσταυρούμεθα καί συνανιστάμεθα μαζί Του.  Ὅταν ζοῦμε ἐν Αὐτῷ βρισκόμαστε ἤδη στήν περιοχή τῆς αἰωνίου ζωῆς.  Ἡ συμμετοχή μας στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι μετοχή στήν «αἰώνιο ζωή».

Γι΄ αὐτό ὁ Κύριος στήν ἀρχιερατική προσευχή Του λέει: «Αὕτη ἐστίν ἡ αἰώνιος ζωή, ἴνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν». Πού σημαίνει, ὅτι ἡ «αἰώνιος ζωή» συνίσταται σ’ αὐτήν ἀκριβῶς τή γνώση, σ’ αὐτή τήν οὐσιαστική, βαθειά ἐμπειρία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτῆρος, τόν ὁποῖον ἀπέστειλε Ἐκεῖνος.

Ἡ «γνώση» στήν ὁποία ἀναφέρεται ὁ Χριστός δέν σημαίνει ἰδέες ἀόριστες, λόγια, πού ἀπομνημονεύουμε καί ἀπαγγέλλουμε πολλές φορές μηχανικά. Πρόκειται γιά μία ἄλλη «γνώση», διαφορετικῆς ποιότητος. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος ἒζησε ὅσο ἐλάχιστοι αὐτή τήν βαθειά ἐμπειρία τῆς «αἰωνίου ζωῆς», ζώντας ἐν Χριστῷ, σημειώνει μέ ἔντονο τρόπο: «Τοῦ γνῶναι αὐτόν καί τήν δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ καί τήν κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτοῦ, συμμορφούμενος τῷ θανάτῳ αὐτοῦ».

Εἰδικά ἡ γνῶσις τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἡ γνώση τοῦ νοῦ, ἡ γνώση τῆς διάνοιας, ἡ γνώση τῶν σοφῶν, ἄλλ’ εἶναι μία γνώση βιωματική, πού ἀποκτᾶται, ὅταν ἀποδεχόμαστε τή θυσία Του, ὅταν συμμορφωνόμαστε μέ τό θέλημά Του,  ὅταν ἀνταποκρινόμαστε στήν ἀγάπη Του. Εἶναι ἡ γνώση ἑνός προσώπου καί ἡ γνώση μιᾶς δυνάμεως: τοῦ Προσώπου τοῦ Χριστοῦ καί τῆς δυνάμεως τῆς Ἀναστάσεως.

Πρόκειται γιά μετοχή σέ μία προσωπική κοινωνία μέ τόν Θεό τῆς ἀγάπης. Αὐτή τήν γνώση δέν κατορθώνουμε νά τήν ἀποκτήσουμε μέ τίποτε ἄλλο παρά μόνο μέ τήν οὐσιαστική, βιωματική προσέγγισή μας στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.

            Ἡ σκέψη ὅμως περί αἰωνίου ζωῆς δέν σημαίνει φυγή ἀπό τήν καθημερινότητα τῆς ζωῆς, ἀπό τά προβλήματα καί τίς δυσκολίες πού ἐπιφυλάσσει γιά τόν καθένα μας ἡ γήινη πραγματικότητα.  Ἀντίθετα σημαίνει μιά διάθεση ρεαλισμοῦ, γιά νά ζήσουμε σωστά στό ἐδῶ καί στό τώρα. 

Αὐτό μᾶς διδάσκουν οἱ ἅγιοι Πατέρες πού τιμοῦμε σήμερα καί γι΄ αὐτό παραμένουν πάντα ἐπίκαιροι ὁδηγοί καί ἐμπνευστές μας.

ΠΗΓΗ