Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. θ’ 1-8)

Αρκεί η ακοή και ο λόγος του Θεού ο δι’ αυτής εισερχόμενος εις την ψυχήν ημών, για να φωτίζει και να στηρίζει και αυξάνει την αληθινή θεογνωσία και ευσέβεια.

Ο Κύριός μας μπήκε στο πλοίο για την Καπερναούμ όταν οι Γεργεσηνοί Τον έδιωξαν από τα σύνορα της πόλης τους.

Γιατί ο ιερός ευαγγελιστής ονομάζει την Καπερναούμ “ιδίαν πόλιν”;

Ποια πληροφορία μας βεβαιώνει για την απόλυτη παραλυσία του παραλυτικού;

Ποιων την πίστη είδε ο Ιησούς Χριστός;

Γιατί ονομάζει τον παραλυτικόν “τέκνον” ο Χριστός;

Από που προκύπτει ότι ο παραλυτικός είχε μετανοήσει για τις αμαρτίες του;

Από πού μαθαίνουμε ότι πολλές φορές οι αμαρτίες προκαλούν ασθένειες;

Ο Θεός γνωρίζει και τους λογισμούς μας.

Ο Ιησούς ενεργεί την ορατή θεραπεία του παραλυτικού για να αποδείξει την θεϊκή και αόρατη εξουσία που έχει να συγχωρεί τις αμαρτίες.

Από πού φαίνεται ότι η άφεση των αμαρτιών δίδεται μόνο στην παρούσα ζωή και όχι στη μέλλουσα;

Γιατί λέγει ο Ιησούς στον παραλυτικό να πάει στην οικία του;

Γιατί ο λαός εδόξασε τον Θεόν και όχι τον Ιησούν Χριστόν που έκανε το θαύμα;

ΠΗΓΗ