ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ 22-2-2015

    Σήμερα Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ μᾶς λέει: Ἀδελφοί, τώρα εἶναι πιὸ κοντά μας ἡ σωτηρία, παρὰ τότε ποὺ πιστέψαμε. Ἡ νύχτα πέρασε καὶ ἡ ἡμέρα ἔφθασε. Ἂς πετάξουμε, λοιπὸν, ἀπὸ πάνω μας, τὰ σκοτεινὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας κι ἂς ἐνδυθοῦμε σὰν ὄπλα τὰ φωτεινὰ ἔργα τῆς ἡμέρας, ὄχι σὲ ξεφαντώματα καὶ μεθύσια, ὄχι σὲ μοιχεῖες καὶ ἀσελγεῖς πράξεις, ὄχι μέσα στὴ φιλονεικία καὶ τὴ ζηλοφθονία.

Ἀλλὰ ντυθεῖτε τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ κι ἂς μὴν εἶναι ὅλη σας ἡ φροντίδα γιὰ τὸ σῶμα, ὥστε νὰ θεριεύουν ἔτσι μέσα σας οἱ διάφορες ἐπιθυμίες. Νὰ συμπαθᾶτε καὶ νὰ ἀποδέχεσθε ὅποιον δὲν ἔχει δυνατὴ πίστη καὶ νὰ μὴ σᾶς σκανδαλίζει γι’ αὐτὸν ὁ λογισμός σας. Ὅποιος ἔχει δυνατὴ πίστη, αὐτὸς κρίνει ὅτι μπορεῖ νὰ φάγει ἀπ’ ὅλα, ὅποιος, ὅμως, ἔχει ἀδύνατη πίστη, αὐτὸς τρώγει χόρτα. Κι ὅποιος τρώγει, νὰ μὴν περιφρονεῖ ἐκεῖνον ποὺ δὲν τρώγει. Κι ὅποιος δὲν τρώγει νὰ μὴν κατακρίνει ἐκεῖνον ποὺ τρώγει. Γιατί αὐτὸς εἶναι ἄνθρωπος ποὺ τὸν δέχθηκε ὁ Θεός. Ποιὸς εἶσαι σύ, ποὺ κρίνεις τὸν ξένον ὑπηρέτη; Τώρα ἂν αὐτὸς εἶναι καλὸς ἢ κακὸς αὐτὸ ἀφορᾶ τὸν δικό του Κύριο. Εἶναι βέβαιο, ὅμως, πὼς θὰ σταθεῖ, γιατί ὁ Θεὸς ἔχει τὴ δύναμη νὰ τὸν κάνει νὰ σταθεῖ.

Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα στοχεύει στὸ νὰ μᾶς προετοιμάσει γιὰ τὸ πῶς πρέπει νὰ συμπεριφερόμαστε κατὰ τὴν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ὁποία ξεκινᾶ ἀπὸ αὔριο. Ἡ προσδοκία τῆς δευτέρας ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ κάνει τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ καλεῖ τοὺς πιστοὺς νὰ μὴν ἀδρανοῦν, ἀλλὰ νὰ βρίσκονται συνεχῶς σὲ μιὰ πνευματικὴ ἐγρήγορση. Ἡ ζωὴ τοῦ πιστοῦ ἀπὸ τὴ βάπτισή του καὶ ἔπειτα ἀποτελεῖ μιὰ πορεία ποὺ θὰ τὸν ὁδηγήσει σ’ αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ προσδοκᾶ καὶ ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Στὴν πορεία του αὐτὴ καλεῖται νὰ ἀπορρίψει τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ γεμίσει τὴ ζωή του μὲ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιὰ νὰ καταφέρει νὰ πετύχει αὐτὸ πρέπει νὰ συνταυτίσει τὸ θέλημά του μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συστήνει στοὺς πιστοὺς νὰ πετάξουν ἀπὸ πάνω τους τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ νὰ ἐνδυθοῦν τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Λέγοντας ἔργα τοῦ σκότους ἐννοεῖ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, τὰ ὁποῖα ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό. Ἐνῶ ὅπλα τοῦ φωτὸς ἐννοεῖ τὰ ὅπλα τῆς ἀρετῆς, τὰ ὁποῖα ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὸ νὰ βιώνει ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ τὴν μέλλουσα. Στὴν προσπάθειά του νὰ βοηθήσει τοὺς πιστοὺς νὰ ἐνδυθοῦν τὰ ὅπλα τοῦ φωτὸς καὶ νὰ ἀποφύγουν τὰ ἔργα τοῦ σκότους, τοὺς συνιστᾶ τὴν ἀποφυγὴ τριῶν ἁμαρτωλῶν ροπῶν. Ἡ πρώτη ἀναφέρεται στὰ συμπόσια μὲ τραγούδια ἀνάρμοστου περιεχομένου, ὅπου γίνεται κατάχρηση τοῦ ποτοῦ, ὁδηγώντας τοὺς ἀνθρώπους στὴ μέθη καὶ ὑποδουλώνοντάς τους στὰ πάθη τους. Τὸ δεύτερο ζεῦγος ἀναφέρεται στὶς παράνομες ἐρωτικὲς σχέσεις καὶ διάφορες ἄλλες παρεκτροπὲς  ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀνηθικότητα. Καὶ ἡ τρίτη ποῦ ἀναφέρεται στὶς φιλονεικίες καὶ τὸ ζῆλο, ποὺ ἔχουν οἱ ἄνθρωποι μεταξύ τους. Τὰ ἁμαρτήματα αὐτά, ὅταν τὰ δοῦμε προσεκτικά, βλέπουμε ὅτι ἔχουν ὡς κύριο στόχο τὸν ἐγωισμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὑποβιβάζουν τὴν ἀγάπη ποὺ πρέπει νὰ δείχνουμε πρὸς τοὺς συνανθρώπους μας. Ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ζωῆς τοῦ πιστοῦ δὲν ἐπιτυγχάνεται ἁπλὰ καὶ μόνο ἀπὸ τὴν ἀποχὴ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἁμαρτήματα, ἀλλὰ ὁλοκληρώνεται μὲ τὴν ἔνδυση τοῦ Χριστοῦ. Ἔνδυση τοῦ Χριστοῦ σημαίνει νὰ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά Του ἔτσι, ὥστε νὰ εἴμαστε ἑνωμένοι μαζί Του. Ἕνα ἄλλο φοβερὸ ἁμάρτημα, στὸ ὁποῖο ἀναφέρεται ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶναι ἡ κατάκριση, τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἀποφεύγουμε ὅλοι ἀνεξαιρέτως μὲ κάθε τρόπο ἀπὸ τὴ ζωή μας. Οἱ πιστοὶ θὰ λογοδοτήσουν ὁ καθένας ξεχωριστὰ γιὰ τὶς πράξεις καὶ τὴ ζωή του ἐνώπιον του Θεοῦ. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς μᾶς τονίζει νὰ μὴν κρίνουμε τοὺς συνανθρώπους μας, γιὰ νὰ μὴν μᾶς κρίνει καὶ ἐμᾶς ὁ Θεός. Μὲ τὸ κριτήριο ποὺ κρίνουμε, θὰ κριθοῦμε καὶ μὲ τὸ μέτρο ποὺ μετρᾶμε, θὰ μετρηθοῦμε (Ματθ. 7,1-2). Ἡ κατάκριση ἐμπεριέχει ἑωσφορικὸ ἐγωισμὸ καὶ ἐκβάλλει τὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς ἄλλους. Ἔτσι νουθετεῖ τοὺς πιστοὺς νὰ ἀποδέχονται τοὺς ἄλλους χωρὶς νὰ τοὺς κατακρίνουν. Ἰδιαίτερα τὴν περίοδο αὐτὴ ποὺ ξεκινᾶ ἡ νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἂς μὴν ὑποκύψουμε στὸ πειρασμὸ νὰ  κατακρίνουμε τοὺς ἄλλους Ὁ λόγος τοῦ Παύλου μᾶς κλείνει τὸ στόμα καθὼς τὸν ἀκοῦμε νὰ λέει, θέλοντας νὰ μᾶς φανερώσει πόσο φοβερὸ πράγμα εἶναι ἡ κατάκριση: «ποιὸς εἶσαι ἐσὺ ποῦ θὰ κρίνεις ἕνα ξένο ὑπηρέτη;». Ὅλοι οἱ πιστοὶ εἴμαστε ἴσοι μεταξύ μας, δοῦλοι στὸν ἴδιο Κύριο· πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ κρίνουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Τὸ ἔργο αὐτὸ ἀνήκει μόνο στὸν Χριστό, ποὺ εἶναι ὁ μοναδικὸς κριτὴς τῆς ζωῆς τοῦ κάθε ἀνθρώπου.

            Στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ αὔριο, ἂς εἰσέλθουμε σὲ αὐτὴ ἔχοντας ὑπόψη μας τὶς προτροπές, τὶς ὁποῖες μᾶς δίνει σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν περικοπή. Αὐτὸ θὰ μᾶς βοηθήσει στὴν πνευματική μας ἀφύπνιση καὶ τὴν αὔξηση τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγῶνα, ὥστε νὰ ὁδηγηθοῦμε καὶ ἐμεῖς πρὸς τὴν λαμπροφόρο ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν δική μας ἐσωτερικὴ ἀνάσταση. Καλὴ Σαρακοστή.