ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ́ ΛΟΥΚΑ (Λουκά η ́5–15). (11/10/2020)

(ΤΩΝ ΑΓ. ΠΑΤ ΡΩΝ ΤΗΣ Ζ ́ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ)

«Ταῦτα λέγων ἐφώνει ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω».

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ παραβολή τοῦ «Καλοῦ Σπορέα», εἶναι ἡ πρώτη ἀπό τίς παραβολές τοῦ Κυρίου. Πολλοί ἀπό τούς ἑρμηνευτές πιστεύουν ὅτι ὁ Κύριος εἶπε τήν παραβολή κατά τήν ἐποχή πού γίνεται ἡ καλλιέργεια τῆς γῆς, γιά τήν σπορά, καί ἔτσι ὅσοι τήν ἀκούσουν νά ἔχουν ζωντανές παραστάσεις. Ὁ Ἱ. Χρυσόστομος, συνιστᾶ ὅπως: «ἀπό τίς παραβολές τοῦ Κυρίου, νά προσπαθοῦμε νά μάθουμε τό σκοπό πού λέχτηκαν καί τή διδασκαλία τους. Θέλει νά μᾶς φανερώσει τό δρόμο γιά τή σωτηρία μας».

Στήν Π. Διαθήκη, τό Ἅγιο Πνεῦμα, μέσω τῶν προφητῶν, προεῖπε τόν τρόπο τῆς διδασκαλίας τοῦ Κυρίου: «Ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τό στόμα μου, φθέξομαι προβλήματα ἀπ’ ἀρχῆς». (Ψάλμ. 77, 2). Τήν ἀλήθεια αὐτή μᾶς φανερώνει καί ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος: «Καί χωρίς παραβολῆς, οὐδέν ἐλάλει αὐτοῖς, ὅπως πληρωθεῖ τό ρηθέν διά τοῦ προφήτου λέγοντος ἀνοίξω ἐν παραβολαῖς τό στόμα μου» (Ματθ. 13, 34- 35). Κατά τούς Ἁγ. Πατέρες, ὁ Κύριος δίδασκε μέ παραβολές ἀπό ἀγαθότητα, ὥστε νά μήν κολάζονται περισσότερο οἱ Γραμματεῖς καί ὅσοι ἔβλεπαν τά θαύματά Του καί ἄκουγαν τή διδασκαλία Του, ἀλλά καί γιατί εἶχαν κλειστά τα αὐτιά καί τά μάτια τῆς ψυχῆς τους, γιά νά τόν δεχτοῦν ὡς Σωτήρα τους. Γι’ αὐτό ὁ Κύριος εἶπε στούς μαθητές Του: «Ὑμίν δέδοται γνῶναι τά μυστήρια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δέ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἴνα βλέποντες μή βλέπωσι καί ἀκούοντες μή συνιῶσιν (καταλαβοῦν)». Ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ Θεία Ἀποκάλυψη μέ σκοπό νά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο στήν ψυχική του σωτηρία. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔχει αἰώνιο κύρος καί δέν ἐπιδέχεται καμία μεταβολή ἤ ἀλλοίωση.

Ἁμαρτάνουν ὅσοι παρερμηνεύουν τήν Ἁγία Γραφή. Γνωρίζουμε ὅτι ἡ παρερμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς διά μέσου των αἰώνων, δημιούργησε τίς διάφορες αἱρέσεις. Καί ἀπό αὐτές προῆλθε ὁ χωρισμός τῆς Μίας Ἐκκλησίας, τήν ὁποῖα ἵδρυσε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος στή γῆ. Ὁ Κύριος, μέ τήν εἰκόνα τοῦ γεωργοῦ καί τῆς σπορᾶς στήν παραβολή, θέλει νά μᾶς παρουσιάσει τίς τέσσερις διανοητικές καί ψυχικές διαθέσεις τῶν ἀκροατῶν τοῦ Θείου Λόγου, τόν ὁποῖο παρομοιάζει μέ τόν σπόρο τῆς σπορᾶς. Χωράφι εἶναι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί σπόρος, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖο ἀκοῦμε μέ προσοχή καί τόν δεχόμαστε μέ χαρά καί τόν ἐφαρμόζουμε στή καθημερινή μας ζωή. Ἡ παραβολή μᾶς παρουσιάζει τέσσερις κατηγορίες ἀκροατῶν τοῦ Θείου Λόγου: στήν πρώτη κατηγορία ἀνήκουν ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἀκροατές, οἱ ὁποῖοι ἀδιαφοροῦν τελείως καί καμία σημασία δέ δίνουν. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ δέν ἔχει θέση στήν καρδιά τους, μένει στήν ἐπιφάνεια ἄκαρπος, καί ἔτσι κυριαρχεῖ ὁ διάβολος. Στή δεύτερη κατηγορία ἀνήκουν ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι προσωρινά ἀκοῦν τό Θεῖο Λόγο καί σάν στήν πετρώδη γῆ δέν μπορεῖ νά ριζώσει, καί σέ καιρό πειρασμῶν, βασάνων, δοκιμασιῶν καί θλίψεων, χάνουν καί αὐτή τή λίγη πίστη τους. Ἔτσι, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ μαραίνεται καί ξηραίνεται χωρίς νά καρποφορήσει. Στήν τρίτη κατηγορία ἀνήκουν ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἀκοῦν τό Λόγο τοῦ Θεοῦ, προσπαθοῦν νά τόν ἐφαρμόσουν στή ζωή τους, ἀλλά οἱ μέριμνες γιά τήν ἀπόκτηση ὑλικῶν ἀγαθῶν καί οἱ διάφορες κοσμικές ἀπολαύσεις πνίγουν τήν κάθε τούς προσπάθεια, σάν τά ἀγκάθια, καί ἔτσι δέν μποροῦν ν’ ἀναπτύξουν πνευματική, χριστιανική ζωή. Δέν ὡριμάζει στήν ψυχή τους ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Καί στήν τέταρτη κατηγορία ἀνήκουν ὅλοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μέ καθαρή τήν ψυχή τους ἀπό τή Χάρη τοῦ Θεοῦ δέχονται τό Λόγο τοῦ Θεοῦ, σάν καλλιεργημένο χωράφι, γόνιμο. 

Ζοῦν ἀπόλυτα τίς χριστιανικές ἀρετές καί προσφέρουν σέ ὅσους ἔχουν ἀνάγκη ν’ ἀναπτύξουν πνευματική ζωή. Γνωρίζουν τό Λόγο τοῦ Θεοῦ καί μέ ὑπομονή καλλιεργοῦν τούς καρπούς τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν, ὁποιοσδήποτε πειρασμός κι άν συμβεῖ στή ζωή τους. Ἔχουν βαθειά πίστη στό Θεό. Καί ἐμεῖς ἅς ἐξετάσουμε τούς ἑαυτούς μας καί ἅς κατατάξουμε τόν ἑαυτό μας, σέ ποιά κατηγορία ἀνήκουμε. Ἅς μιμηθοῦμε τή ζωή τῶν Ἁγίων Πατέρων, τούς ὁποίους τιμοῦμε σήμερα, καί ἅς καλλιεργήσουμε «Τήν ἀγάπη, στό Θεό καί ὅλους τους ἀνθρώπους. Τή χαρά, ἀπό τή λύτρωση τήν ὁποία μᾶς ἔφερε ὁ Χριστός. Τήν εἰρήνη, τήν ὁποία παρέχει ἡ ἀγαθή συνείδηση. Τή μακροθυμία σ’ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι μᾶς ἔχουν φταίξει. 

Τήν καλοσύνη, γιά νά ἐξυπηρετοῦμε τούς ἀνθρώπους. Τήν ἀγαθότητα τῆς καρδιᾶς. Τήν ἀξιοπιστία στά λόγια τοῦ Εὐαγγελίου. Τήν πραότητα, ἀπέναντι ἐκείνων πού μᾶς ἐξοργίζουν καί τήν ἐγκράτεια καί ἀποφυγή ἀπό κάθε ἁμαρτία» (Γαλ. 5:22–23). Εἶναι ἐπίκαιρη ἡ σημερινή παραβολή, πού τιμοῦμε τούς Ἁγίους Πατέρες, γιατί πραγματικά ἀναδείχτηκαν ὅλοι τους «Καλοί Γεωργοί», οἱ ὁποῖοι ἔσπειραν καί καλλιέργησαν τόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου. Τήν σπορά τοῦ «Θείου Λόγου» συνεχίζει καί σήμερα ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὁ σπόρος τῆς δόθηκε ἀπό τόν ἱδρυτή της, τόν «Καλόν Γεωργόν», τό Χριστό καί τόν σπέρνουν σήμερα οἱ «κήρυκες» τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τούς ὁποίους ὁ ἱερός Χρυσόστομος τούς χαρακτηρίζει «οἰκονόμους καί διακόνους Αὐτοῦ». Μακάρι καί ἐμεῖς νά γίνουμε διάκονοι καί ὑπηρέτες τοῦ Θείου κηρύγματος καί, σάν τούς Ἁγίους Πατέρες, νά βροῦμε τή χάρη καί τήν εὐλογία κοντά στόν Ἐπουράνιο Πατέρα καί Θεό μας, ὅπως καί τήν ψυχική μας σωτηρία.

Ἀμήν!!

Πρωτοπρεσβύτερος

π. Βύρων Λάππας

ΠΗΓΗ