«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 11 Ὀκτωβρίου 2020

Δ΄ Λουκᾶ 

Ο λόγος του Θεού και η αγαθή γη 

Κατά την σημερινή Θεία Λειτουργία, αδελφοί χριστιανοί, ακούσαμε τον Κύριό μας να μάς διηγείται την παραβολή του σπορέως[3], ο οποίος βγήκε να σπείρει τον σπόρο του. Καθώς έσπερνε, κάποιος από τον σπόρο έπεσε στον δρόμο, καταπατήθηκε και φαγώθηκε από τα πουλιά. Άλλος έπεσε στην πέτρα και αφού φύτρωσε ξεράθηκε, επειδή δεν είχε δύναμη. Άλλος πάλι έπεσε μέσα στα αγκάθια, τα οποία φύτρωσαν μαζί του και τον έπνιξαν. Κι άλλος έπεσε στην αγαθή γη, φύτρωσε και έφερε εκατονταπλάσιο καρπό. Σαν τέλειωσε την παραβολή είπε ο Χριστός: «Όποιος έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούσει». Απόρησαν οι μαθητές και τον ρώτησαν τί σημαίνει τούτη η παρομοίωση.

«Σε σάς δόθηκε να γνωρίζετε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού» αποκρίθηκε, «ενώ στους υπόλοιπους φανερώνονται με παραβολές, ώστε ενώ βλέπουν να μην βλέπουν και ενώ ακούν να μην καταλαβαίνουν. Η δε παραβολή τούτο σημαίνει: ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού κι εκείνοι στον δρόμο είναι όσοι ακούν τον λόγο του Θεού και ύστερα έρχεται ο διάβολος και παίρνει τον λόγο αυτό, ώστε να μην πιστέψουν και να μην σωθούν. Οι δε στην πέτρα, είναι εκείνοι που ακούν με χαρά τον λόγο αλλά δεν έχουν ρίζα κι έτσι πρόσκαιρα πιστεύουν και σε καιρό πειρασμού τα παρατάνε. Κι αυτος που έπεσε στα αγκάθια είναι όσοι ακούν αλλά καθώς πορεύονται συμπνίγονται από τις μέριμνες και από τον πλούτο και από τις ηδονές του βίου και δεν καρποφορούν. Τέλος, η καλή γη είναι όσοι έχουν καλή και αγαθή καρδιά και αφού ακούσουν τον λόγο του Θεού τον τηρούν και καρποφορούν με υπομονή. Όποιος έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούσει».

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο σπορέας είναι ο Χριστός, το κήρυγμα του οποίου διασώζει στους αιώνες η αγία μας Εκκλησία. Αφού μάς προετοίμασε κατάλληλα τις προηγούμενες εβδομάδες, φανερώνοντας ότι ο Χριστός είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού που έγινε άνθρωπος και υψώθηκε στον Σταυρό για την δική μας σωτηρία και είναι η πηγή της ζωής και της αναστάσεως, σήμερα μάς θυμίζει,πρώτα απ`όλα, ότι το κήρυγμα της Εκκλησίας δεν είναι άλλο από τον λόγο του Θεού, από το κήρυγμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Στη συνέχεια, με τις εικόνες της διαφορετικής κάθε φορά γης, μάς εφιστά ο Χριστός την προσοχή, γιατί για να φυτρώσει ο λόγος του στις καρδιές μας χρειάζεται πίστη. Αλλά δεν αρκεί μόνο η πίστη‧ για να καρποφορήσει είναι ανάγκη να αφήσουμε κατά μέρος τα βιοτικά αγαθά και να οπλιστούμε με υπομονή για να μην καμφθούμε από τους πειρασμούς.

Γη αγαθή μάς θέλει ο Κύριος, αγαπητοί χριστιανοί, και καρποφόρο. Η καλλιέργεια της ψυχής μας γίνεται εντός της Εκκλησίας, γιατί όποιος εμπιστεύεται μόνο τον εαυτό του στο τέλος καταλήγει να αρνείται τον ίδιο τον Θεό. Αλλά στην Εκκλησία γίνεται πράξη αυτό που λέει στις Παροιμίες, ότι «ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρὰ»[4], γιατί όπως είπε ο Χριστός, «όπου είναι συναγμένοι δύο ή τρεις στο όνομά μου, εκεί είμαι ανάμεσά τους»[5]. Η Εκκλησία άλλωστε είναι σώμα Χριστού, δηλαδή ο Χριστός ο ίδιος, μέλη του οποίου καλούμαστε να γίνουμε όλοι. Η μεγαλύτερη δε ευεργεσία που μάς προσφέρει ο Χριστός διά της Εκκλησίας του, είναι η ιερουργία των Αχράντων Μυστηρίων, το μεγαλύτερο θαύμα που δεν μπορεί να χωρέσει ανθρώπου νους. Γι αυτό και λέγεται Μυστήριο, αφού δεν μπορούμε να εξηγήσουμε πώς γίνεται ο Χριστός να είναι ανάμεσά μας και ταυτόχρονα να είναι θύτης και θύμα, προσφέρων και προσφερόμενος, «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον». Η Εκκλησία λοιπόν είναι, πρώτο, σύναξη πιστών στο όνομα του Χριστού‧ δεύτερο, είναι σώμα Χριστού‧ τρίτο, ιερουργεί την Θεία Ευχαριστία και μεταδίδει στους πιστούς το σώμα και το αίμα του Χριστού‧ και τέταρτο, διασώζει την αυθεντική διδασκαλία του Χριστού και μάς την προσφέρει όπως την κατέγραψαν οι άγιοι Απόστολοι και Ευαγγελιστές, όπως την ερμήνευσαν οι μεγάλοι διδάσκαλοι και πατέρες της Εκκλησίας και όπως την όρισαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι.

Δεν είναι, επομένως, τυχαίο που σήμερα τιμούμε την μνήμη των αγίων Πατέρων που συγκρότησαν την Έβδομη Οικουμενική Σύνοδο. Γιατί η σύνοδος αυτή συγκεφαλαιώνει την διδασκαλία της Εκκλησίας, δηλαδή την ιερά Παράδοση, αφού η διαμάχη για την τιμή και προσκύνηση των ιερών εικόνων είχε ως επίκεντρο το πρόσωπο του Χριστού. Επιπλέον, τιμώντας τους αγίους Πατέρες, φέρνουμε μπροστά μας ζωντανά παραδείγματα γης αγαθής και μεστής από καρπούς, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου. Με τον τρόπο αυτό παρακινούμαστε όλοι, αγαπητοί χριστιανοί, να μην διστάσουμε, να πιστέψουμε με όλη μας τη δύναμη ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος και ο Θεός μας, να ακούσουμε τον λόγο του, να καλλιεργήσουμε την καρδιά και την συνείδησή μας, να μην παρασυρθούμε από τις βιοτικές μέριμνες, να μην πτοηθούμε από τους πειρασμούς και να εργαστούμε με υπομονή, για να γίνουμε στάχυα μεστά στα χέρια του Θεού. Αμήν.

ΠΗΓΗ