«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 4 Αυγούστου 2019

Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 27-35)

Όταν η αγάπη του Θεού συναντάται με την πίστη του ανθρώπου, τότε έχουμε τη σωτηριώδη θεραπεία του. Αυτή τη μεγάλη αλήθεια, αγαπητοί μου αδελφοί, έρχεται να μας υπενθυμίσει η αγία μας Εκκλησία  μέσα από την περικοπή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, την οποία ακούσαμε κατά την σημερινή Θεία Λειτουργία.

Το σημερινό Ευαγγέλιο περιλαμβάνει ουσιαστικά δύο γεγονότα. Το ένα είναι η θεραπεία των δύο τυφλών και το άλλο η θεραπεία ενός ανθρώπου κωφού αλλά και δαιμονισμένου ταυτόχρονα.  Και ενώ προχωρούσε ο Ιησούς στο δρόμο, μας διηγείται ο Ευαγγελιστής, τον ακολούθησαν δύο τυφλοί φωνάζοντας: «Ελέησέ μας Υιέ Δαυίδ». Και μόλις έφτασαν στο σπίτι, τους ρωτά ο Κύριος: «Πιστεύετε πως μπορώ να κάνω αυτό που ζητάτε»; Και εκείνοι αμέσως του απαντούν: «Ναι Κύριε», και ο Ιησούς άγγιξε τα μάτια τους λέγοντας: «Ας γίνει σύμφωνα με την πίστη σας». Αμέσως τα μάτια των τυφλών θεραπεύτηκαν και ο Κύριος τους συνέστησε  με αυστηρό τόνο κανείς να μη μάθει για το θαύμα αυτό. Εκείνοι όμως, μόλις βγήκαν το διαλάλησαν σ’ όλη εκείνη τη χώρα. Καθώς, όμως, έβγαιναν οι τυφλοί από το σπίτι, άλλοι άνθρωποι, έφεραν στο Χριστό έναν άνθρωπο βουβό και δαιμονισμένο. Και αφού ο Κύριος εκδίωξε το δαιμόνιο, αμέσως μίλησε ο άνθρωπος εκείνος, ενώ ο κόσμος θαύμαζε και έλεγε πως ποτέ δε φάνηκαν τέτοια πράγματα στον Ισραήλ. Από την άλλη, οι Φαρισαίοι έλεγαν πως με τη δύναμη του άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια. Ωστόσο ο Χριστός, συνέχισε να περιοδεύει στις πόλεις και στα χωριά κηρύσσοντας το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού και θεραπεύοντας κάθε αρρώστια και αδυναμία του λάου.

Στο σημερινό Ευαγγέλιο, αδελφοί μου, φαίνεται για ακόμα μία φορά η απεριόριστη αγάπη του Θεού για το πλάσμα του. Ο Χριστός μας, σύμφωνα με την Ευαγγελική διήγηση, δεν μένει αδιάφορος απέναντι στον πόνο των ανθρώπων. Αντίθετα τους ακούει, τους μιλάει, τους ακουμπάει, τους θεραπεύει και τελικά τους αγκαλιάζει με την αγάπη του και τους σώζει. Ο Θεός επεμβαίνει στη ζωή μας, επειδή γνωρίζει ότι μόνοι μας δεν έχουμε τη δύναμη ή την ικανότητα να σώσουμε τον εαυτό μας και όταν βρει ανοιχτή τη θύρα της ψυχής μας έρχεται και μας  πλημμυρίζει με την αγάπη Του. 

Κάποτε στο Άγιο Όρος είδαν ένα μοναχό να τρέχει και τον ρώτησαν: Γιατί τρέχεις Γέροντα; Και εκείνος απάντησε: βγήκα να κυνηγήσω το Θεό, μα φαίνεται ότι Εκείνος με πρόλαβε αφού με κυνηγά με το έλεος και την αγάπη Του πριν ακόμη γεννηθώ. 

Το ζητούμενο σήμερα, αδελφοί μου, είναι πώς θα απαντήσουμε εμείς στην αγάπη που μας προσφέρει απλόχερα ο Χριστός; Μας δίνει την απάντηση ο ίδιος ο Κύριος μέσα από τη διήγηση του σημερινού Ευαγγελίου και το θαύμα που επιτέλεσε στους δύο τυφλούς. Όταν εκείνοι του φώναξαν: «Ελέησέ μας Υιέ Δαυίδ», ο Χριστός τους ρωτάει: «Πιστεύετε πως μπορώ να το κάνω αυτό;», εκείνοι δε απάντησαν με δύο λέξεις: «Ναι, Κύριε». Και ο Χριστός τους είπε: «Όπως το πιστεύετε, να σας γίνει». Έτσι, η αγάπη του Θεού συνάντησε την αληθινή πίστη αυτών των ανθρώπων και τότε επήλθε η σωτηριώδης θεραπεία τους.

 Άρα, ποια είναι η προϋπόθεση για να απαντήσουμε εμείς στην αγάπη του Θεού; Είναι η πίστη μας! Τι είναι όμως η πίστη; Πίστη είναι να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας εξ ολοκλήρου στον Χριστό και να αποδεχόμαστε το έλεός Του. Να εγκαταλείπουμε τη ζωή μας στα χέρια Του και να έχουμε τη βεβαιότητα ότι όποτε τον χρειαζόμαστε Εκείνος θα είναι εκεί. Πίστη είναι να αφήνουμε την αγάπη του Θεού να έρχεται και να επηρεάζει τη ζωή μας και να την αλλάζει και αυτό να φαίνεται στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους  καθώς και στον τρόπο που κάνουμε τις επιλογές μας και παίρνουμε τις αποφάσεις μας. Πίστη είναι να έχουμε τα μάτια της ψυχής μας ανοιχτά στη χάρη και στην αγάπη του Θεού και να νιώθουμε τις ευεργεσίες Του στην ζωή μας. Πίστη είναι να διαμορφώνουμε τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούμε να βλέπουμε την αλήθεια και το φως του Θεού και να απολαμβάνουμε τη δόξα Του.

Οι Φαρισαίοι του σημερινού Ευαγγελίου δεν κατάφεραν να δουν και να νιώσουν όλες αυτές τις αλήθειες παρόλο που μπροστά στα μάτια τους βρισκόταν ο ίδιος ο Χριστός. Δεν δέχτηκαν την πίστη και για ακόμα μία φορά αρνήθηκαν την αγάπη του Θεού γιατί έμειναν ερμητικά κλεισμένοι στον εγωισμό τους. Γι αυτό έφθασαν και στο σημείο να εμποδίζουν και τους άλλους ανθρώπους να προσέλθουν στον Κύριο καθώς και να εκστομίζουν βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον του Χριστού ότι «εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλει τα δαιμόνια».    

Αδελφοί μου, οι δύο τυφλοί του σημερινού Ευαγγελίου καθώς και  οι άνθρωποι εκείνοι που οδήγησαν στον Κύριο τον βουβό και δαιμονισμένο άνθρωπο για να τον θεραπεύσει, μας προτείνουν σήμερα να βλέπουμε και να πιστεύουμε στον Χριστό όπως εκείνοι. Πως δηλαδή; Να τον βλέπουμε και να πιστεύουμε σ’ Αυτόν ως Θεό και Σωτήρα, ως Αυτόν που μπορεί να μας προσφέρει τη σωτηρία και την παραδείσια ζωή. Αμήν.

ΠΗΓΗ