Κυριακή Ζ’ Ματθαίου: Ομιλία κατά της κενοδοξίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματ. 9, 27-35)

– Τα θαύματα λύχνος φωτίζων, και μαγνήτις εφέλκουσα την καρδίαν του ανθρώπου εις την εις Χριστόν πίστιν. Δεν είναι τότε παράδοξο ο Ιησούς να εμποδίζει των θαυμάτων την ανακήρυξη; Γιατί άραγε;

– Η κενοδοξία νεκράν ποιεί την πίστην.

– Πρώτον πάντων των προαιρετικών παθών αναφαίνεται εις τον άνθρωπον της κενοδοξίας το πάθος.

– Η κενοδοξία βρίσκει στον κάθε άνθρωπο ύλη εις την οποία γεννάται και τρέφεται.

– Είναι τέτοια η δύναμις της κενοδοξίας, που ακόμα κι αν ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα καλό να καυχηθεί, τότε αυτή βλάπτει την φαντασία!

– Η κενοδοξία κατακυριεύει τον άνθρωπο σχεδόν ανεπαισθήτως.

– Όταν μετερχώμεθα ή το κάλλος ή τον πλούτον ή την σοφίαν, ή την αρετήν, ίνα δοξασθώμεν υπό των ανθρώπων, τότε ο Θεός διασκορπίζει και αφαιρεί αφ’ ημών τα αγαθά ταύτα, ημείς δε μένομεν γυμνοί και κατησχυμμένοι. Αξίζει όμως τέτοια καταδίκη για μια ματαιοφροσύνη που κανέναν δεν αδικεί; Ή μήπως αδικεί;

– Ποιό είναι το πνεύμα και ποιό το σώμα της αρετής;

– Μπορεί ο σκοπός μιας πράξεως να μεταβάλλει την αρετή σε κακία και την κακία σε αρετή;

ΠΗΓΗ