ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

Απόστολος: Πράξ. θ΄32-42

Ευαγγέλιο: Ιωάν. ε΄ 1-15

19 Μαΐου 2019

Τετάρτη Κυριακή από του Πάσχα σήμερα και η Εκκλησία μας όρισε όπως διαβάζουμε την ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στο θαύμα της θεραπείας του παραλύτου της Βηθεσδά. Ορίστηκε αυτή η περικοπή να διαβάζεται σήμερα γιατί πρώτα τέτοια χρονική περίοδο που διανύουμε και εμείς βρέθηκε ο Χριστός στα Ιεροσόλυμα και θεράπευσε τον Παράλυτο. Έπειτα γιατί μέσα από το θαύμα, μας φανερώνεται ότι ο Χριστός με την ανάστασή Του γίνεται Αυτός η κολυμβήθρα πάσης ιάσεως και θεραπείας σωματικής και ιδιαίτερα πνευματικής.

Ο παράλυτος για 38 χρόνια ανέμενε στην προβατική κολυμβήθρα η οποία λέγεται και Βηθεσδά. Προσδοκούσε την ημέρα που θα μπορούσε να θεραπευθεί μπαίνοντας πρώτος στην κολυμβήθρα μετά την ταραχή του ύδατος από τον άγγελο. Δεν τα κατάφερνε, όμως, γιατί άλλοι τον προλάβαιναν και όπως λέγει ο ίδιος «άνθρωπον ουκ είχε» να τον βοηθήσει.

Ο Χριστός που έγινε άνθρωπος για τον καθένα ξεχωριστά συναντά τον παραλυτικό και τον θεραπεύει με έναν του λόγο: «έγειρε άρον τον κράβατόν σου και περιπάτει». Αν αναλύσουμε προσεκτικά την περικοπή μπορούμε να διδαχθούμε πολλά. Θα επικεντρωθούμε όμως εν συντομία σε δύο σημεία από την περικοπή:

 Ένα πρώτο μήνυμα της σημερινής περικοπής είναι ότι ο Χριστός είναι

αυτός που μπορεί να μας ελευθερώσει από την πνευματική παραλυσία

και να μας οδηγήσει ελεύθερα κοντά Του. Ο Χριστός απευθύνεται προς

τον παράλυτο και του λέγει «Θέλεις υγιής γενέσθαι;» Ποιος δεν θέλει

να γίνει καλά; Όμως ζητά τη δική μας συγκατάθεση γι’ αυτό και ρωτάει

πρώτα τον παράλυτο. Ο Χριστός βέβαια εδώ εννοούσε όχι μόνο την

υγεία του σώματος αλλά και της ψυχής του. Ο άνθρωπος, δυστυχώς,

πολλές φορές αναλώνεται και εξαντλείται στα υλικά πράγματα και

απομακρύνεται από τον Θεό. Έτσι μακράν του Θεού, μέσα στην

αμαρτία η ψυχή του παραλύει. Μπορεί να είναι υγιής σωματικά αλλά

ουσιαστικά είναι παράλυτος και η πνευματική παράλυση είναι

χειρότερη από τη σωματική. Ο Χριστός δεν ήρθε στον κόσμο για να

αποκαταστήσει σε όλους την σωματική υγεία. Πολλές φορές ο Χριστός

δίνει τη σωματική υγεία σε όσους με πίστη καταφεύγουν κοντά Του

μέχρι και σήμερα. Όμως αυτό δεν είναι το πρωτεύον για τον Θεό και για

τον κάθε χριστιανό. Το σώμα κάποτε θα πεθάνει για να αναστηθεί

καινούριο κατά τη Δευτέρα παρουσία. Η ψυχή όμως είναι αυτή που

πρέπει να διατηρηθεί υγιής. Αν έχει παραλύσει, λόγω της αμαρτίας, να

καταφύγει στον πνευματικό και με μετάνοια και εξομολόγηση να τη

θεραπεύσει. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να είναι υγιείς, εντελώς

καλά, αλλά λόγω της απομάκρυνσής τους από τον Θεό να είναι

δυστυχώς εντελώς παράλυτοι πνευματικά. Υπάρχουν και παράλυτοι στο 

σώμα οι οποίοι όμως είναι υγιέστατοι στη ψυχή. Βρίσκονται

καθημερινώς μέσα στην Εκκλησία με πίστη και υπομονή μετέχουν των

μυστηρίων της, αυτοί θα κληρονομήσουν την αιώνια ζωή. Θα πρέπει,

λοιπόν, να ενδιαφερόμαστε για το σώμα μας αλλά πρωτίστως για την

ψυχή μας, να μην την παραμελούμε μακριά από τον Θεό στην αμαρτία

και αμετανοησία. Ο Χριστός διά των μυστηρίων Του μέσα στην

Εκκλησία είναι αυτός που μπορεί να μας κρατάει υγιείς και στο σώμα

αλλά πρωτίστως υγιείς στην ψυχή.

 Ένα δεύτερο μήνυμα που μας στέλνει η περικοπή σήμερα είναι ότι ποτέ

δεν είμαστε μόνοι. Ο παράλυτος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής

εξέφρασε ένα παράπονο στον Χριστό: «Κύριε άνθρωπον ουκ έχω».

Φαίνεται ότι από την μια ήταν εντελώς παράλυτος, ώστε να μην μπορεί

ούτε να συρθεί προς την κολυμβήθρα και από την άλλη ότι ήταν

εντελώς μόνος, εγκαταλελειμμένος από όλους. Συμβαίνει πολλές φορές

άνθρωποι που ξεχνούν τον Θεό να ξεχνούν και τους συνανθρώπους

τους. Όταν κινείται ο άνθρωπος από ιδιοτέλεια είναι φυσικό να λέγει,

αφού αυτός δεν μπορεί να μου προσφέρει τίποτα γιατί να τον βοηθήσω;

Έτσι αντιμετώπιζαν και τον σημερινό παράλυτο οι γύρω του, ακόμα και

συγγενείς και φίλοι και τον άφησαν εντελώς αβοήθητο. Όμως εκεί που

μπορεί όλοι να μας ξεχάσουν, να μας περιφρονήσουν ο Θεός δεν μας

ξεχνά. Ο Θεός δεν ξεχνά ιδιαίτερα τους δικούς Του, αυτούς που τον

αγαπούν και αγωνίζονται στη ζωή τους να διαφυλάξουν τις εντολές Του.

Είναι μια ελπίδα σε όλους μας αυτό και παρηγοριά ότι ο Θεός θα έρθει

κάποια στιγμή. Μπορεί να περάσει αρκετός χρόνος αλλά θα έρθει να

μας ανταμείψει για τους κόπους και ιδιαίτερα την υπομονή και την

εγκαρτέρηση που δείξαμε στις δοκιμασίες της ζωής. Όμως και εμείς οι

Χριστιανοί πρέπει να ομοιάσουμε με τον Θεό όσον αφορά στη βοήθεια

προς τους συνανθρώπους μας. Να μην τα περιμένουμε να τα κάνει όλα

ο Θεός και να φαινόμαστε άσπλαχνοι και ανελεήμονες. Θα πρέπει να

στεκόμαστε δίπλα στους πάσχοντες συνανθρώπους μας και να τους

παρέχουμε βοήθεια. Να βοηθήσουμε έναν άνθρωπο να καταφέρει να

σταθεί στα πόδια του. Να μην ξεχνούμε, όμως, και κυρίως να τον

βοηθήσουμε να ελευθερωθεί από την παραλυσία της ψυχής οδηγώντας

τον στον πνευματικό, στην εξομολόγηση και γενικά στην Εκκλησία και

τα μυστήριά της.

Σπουδαία τα μηνύματα της σημερινής ευαγγελικής περικοπής που

πρέπει να τα έχουμε υπόψη. Να προσέχουμε να διαφυλαχθούμε από την

παραλυσία της ψυχής, μέσω των μυστηρίων της Εκκλησίας. Έπειτα να

ξέρουμε ότι ποτέ δεν είμαστε μόνοι. Ο Χριστός είναι πάντοτε δίπλα μας

φτάνει να τον επικαλούμαστε και αυτός θα έρθει να μας βοηθήσει σε κάθε

περίσταση της ζωής.

Αρχιμανδρίτης Τυχικός

ΠΗΓΗ