ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΪΟΥ 2019

ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μάρκ. ιε΄ 43-ιστ΄ 8) (Α΄ Τιμ. στ΄ 11-16)

Αυθεντική μαρτυρία ζωής

«Δίωκε δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα, αγωνίζου τον καλόν αγώνα της πίστεως»

Στη σημερινή Κυριακή η Εκκλησία παρουσιάζει τα πρόσωπα εκείνα που δίνουν αυθεντική μαρτυρία για τον θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου. Έχουμε πρώτα τον ευσχήμονα βουλευτή Ιωσήφ, τον από Αριμαθαίας, και τον κρυφό μαθητή του Κυρίου Νικόδημο. Υπήρξαν και οι δύο μάρτυρες της ταφής του Κυρίου. Μνημονεύονται επίσης τρεις μυροφόρες γυναίκες. Πρόκειται για τη Μαρία τη Μαγδαληνή, τη Μαρία τη μητέρα του Ιακώβου και τη Σαλώμη, τη μητέρα των υιών Ζεβεδαίου, του Ιωάννη και του Ιακώβου. Οι γυναίκες αυτές καταξιώθηκαν να γίνουν μάρτυρες της Αναστάσεως. Ο Ιερός Συναξαριστής αναφέρει ότι «η του Θεού Εκκλησία ταύτας παρέλαβεν εορτάζειν α) ως ιδούσας πρώτας Χριστόν εκ νεκρών, β)τοις πάσι καταγγειλάσας το σωτήριον κήρυγμα  και γ) την κατά Χριστόν πολιτείαν μετελθούσας αρίστως και μαθητευθείσες Χριστώ».

Ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος έτρεφαν βαθιά πίστη στον Χριστό και τον είχαν θρονιάσει στο κέντρο της καρδιάς τους. Οδηγήθηκαν σε μια προσωπική θυσία γιατί ένιωθαν το χρέος που είχαν απέναντι στο νεκρό Διδάσκαλο. Γι’ αυτό και καταξιώθηκαν να γίνουν υπόδειγμα ανθρώπων που ανταποκρίνονται στην αγάπη του Χριστού. Το ίδιο και οι Μυροφόρες γυναίκες είχαν αφήσει να χαραχθεί ανεξίτηλα στην καρδιά τους η αγάπη του Κυρίου. Γι’ αυτό και έσπευσαν πρώτες στο μνημείο, παρά την αίσθηση της δυσκολίας: «τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;». ‘Όμως, μάρτυρες του μηνύματος της Ανάστασης είναι και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας, οι οποίοι καταξιώθηκαν να έχουν μια ζωντανή σχέση και κοινωνία με τον Αναστάντα Κύριο.

Ο άγιος Επιφάνιος

Μια μεγάλη αγιασμένη μορφή, που τιμά σήμερα η Εκκλησία μας, είναι ο άγιος Επιφάνιος, η προσωπικότητα του οποίου σφράγισε με το δικό της τρόπο την ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου, της οποίας υπήρξε επίσκοπος με σημαντική δράση. Ποιος ήταν όμως ο Επιφάνιος; Μεγάλωσε σ’ ένα φτωχόσπιτο σε χωριό κοντά στην Ελευθερούπολη της Παλαιστίνης, γύρω στο 310 μ.Χ. Μετά από τον θάνατο των γονέων του, που ήταν Ιουδαίοι, φτωχοί γεωργοί, ασπάζεται την χριστιανική πίστη, αφού διδάχθηκε τις αλήθειες της από δύο ξακουστούς για την άσκησή τους μοναχούς, τον Λουκιανό και τον Ιλαρίωνα. Αργότερα τον συναντούμε στην έρημο να ζει κοντά  στους πιο πνευματικούς ασκητές της Παλαιστίνης. Εκεί μυείται στους αναβαθμούς της άσκησης, εγκολπώνεται την αρετή ως τρόπο και βίωμα ζωής, αλλά ταυτόχρονα αποκτά αξιόλογη κατάρτιση και στις θεολογικές γνώσεις. Τόση ήταν η φήμη που απέκτησε ώστε αναδείχθηκε επίσκοπος Κωνσταντίας. Αγωνίστηκε με ζήλο για να διατηρήσει ανόθευτη και γνήσια την αλήθεια της πίστης. Καταπολέμησε όλες τις αιρετικές πλάνες που ξεφύτρωναν από παντού στην εποχή του. Αντέκρουσε επίσης με αποτελεσματικότητα τις εσφαλμένες δοξασίες του Ωριγένη. Εφιστούσε ιδιαίτερα την προσοχή στο ποίμνιό του στην παρουσία των ψευδοδιδασκάλων και ιδιαίτερα στον κίνδυνο νόθευσης της διδασκαλίας του Χριστού. Χρησιμοποιούσε επανειλημμένα το αγιογραφικό «αγαπητοί, μη παντί πνεύματι πιστεύετε, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστίν, ότι πολλοί ψευδοπροφήται εξεληλύθασιν εις τον κόσμον» (Α΄ Ιωάν. δ΄ 1). Ο Επιφάνιος είχε ευδόκιμη αρχιεροσύνη 30 ολόκληρων χρόνων και κοιμήθηκε αφού είχε φροντίσει προηγουμένως να αφήσει αρκετά αντιαιρετικά συγγράμματα.

Απόταξη και σύνταξη

Το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας είναι σχετικό με την εορτή του αγίου. Ο απόστολος Παύλος τονίζει στο μαθητή του και επίσκοπο Τιμόθεο βασικές αλήθειες ως προς το τι ν’ αποφεύγει και τι να επιδιώκει στη ζωή του. Η σημερινή αποστολική περικοπή περιλαμβάνει αρκετές νουθεσίες. Για πληρέστερη κατανόηση του περιεχομένου τους, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πριν από αυτές γίνεται αναφορά στους αιρετικούς και στο πόσο επικίνδυνα οργανώνονται και δρουν. Είναι σημαντική ακόμα η σύνδεση που γίνεται ανάμεσα στη νόθευση της πίστης και τον εγωισμό, ο οποίος εμφιλοχωρεί καταστροφικά στην ψυχή του ανθρώπου όταν δεν ακολουθεί πιστά αυτά που είπε και δίδαξε ο Κύριος. Μάλιστα εντοπίζεται ως ρίζα όλων των κακών η φιλαργυρία, με την καίρια επισήμανση ότι η επιθυμία του χρήματος είναι εκείνη που οδήγησε πολλούς στην πλάνη και στην απομάκρυνση από την αληθινή πίστη, με όλες τις ολέθριες συνέπειες. Ο Παύλος συμβουλεύει, λοιπόν, τον Τιμόθεο ν’ αποφεύγει όλα αυτά. «Συ δε, ώ άνθρωπε του Θεού, ταύτα φεύγε». Δεν είναι άλλωστε τυχαία και η ιδιαίτερη ευαισθησία του αγίου Επιφανίου στην καταπολέμηση των αιρέσεων, με τις πλάνες των οποίων διασαλεύεται η αλήθεια και η πίστη στην Ανάσταση του Κυρίου. Ο Παύλος, από την πλευρά του, συμβουλεύει τον Τιμόθεο να επιδιώκει την δικαιοσύνη, την ευσέβεια, την πίστη, την αγάπη, την υπομονή, την πραότητα. «Δίωκε δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα, αγωνίζου τον καλόν αγώνα της πίστεως». Οι αρετές αυτές, τις οποίες εγκολπώθηκε στη ζωή του και ο άγιος Επιφάνιος, έχουν σαν ισχυρή βάση το μήνυμα της Ανάστασης. Δεν είναι ξεκάρφωτες έννοιες, αλλά αποτελούν καρπό της κοινωνίας του ανθρώπου με τον Αναστάντα Κύριο. Η δικαιοσύνη έχει την έννοια της στο βαθμό που ταυτίζεται με το θέλημα του Θεού. Διαφορετικά κατολισθαίνει και μετατρέπεται σε αδικία. Η ευσέβεια υπερβαίνει την έννοια του οποιουδήποτε ευσεβισμού και κινείται στον ορίζοντα μιας αληθινής σχέσης με τον Χριστό και την Εκκλησία του. Η πίστη έχει βαθύτερο υπαρκτικό περιεχόμενο, πέραν από μια απλή νοησιαρχική αποδοχή. Είναι η ίδια η ζωή της θείας παρουσίας. Η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη της ζωντανής σχέσης με τον Κύριο. Η υπομονή, όπως και η πραότητα συγκαταλέγονται στους καρπούς που προσφέρει η παρουσία του Αγίου Πνεύματος.

Αγαπητοί αδελφοί, οι αυθεντικοί μάρτυρες της Αναστάσεως του Χριστού, ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, οι μυροφόρες γυναίκες, αλλά και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας, όπως είναι ο Επιφάνιος, επίσκοπος Κύπρου, ο Γερμανός Κωνσταντινουπόλεως, ο Θεόδωρος ο όσιος εν Κιθύροις, των οποίων την μνήμη τιμούμε σήμερα, αποτελούν αληθινό υπόδειγμα πίστεως και ζωής. Είναι αυθεντικοί οδοδείχτες της αναστάσιμης εμπειρίας που καταυγάζει και λαμπρύνει όλο το οικοδόμημα της Εκκλησίας. Η δική τους μαρτυρία δείχνει το δρόμο της πιο αυθεντικής πορείας που μπορούμε ν’ ακολουθήσουμε στη ζωή μας. Χριστός Ανέστη.

  Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος

ΠΗΓΗ