ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 25 Μαΐου 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Ἱστορική θά μείνει, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες καί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, ἡ συνάντηση καί ἡ συζήτηση τοῦ Χριστοῦ μας μέ τήν Σαμαρείτιδα στό φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, γιά τήν ὁποία μᾶς πληροφορεῖ ὁ Ἱερός Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στό Δ' κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ (Δ' 1- 38), πού καθόρισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας νά ἀναγιγνώσκεται τήν Ε ́ Κυριακή ἀπό τό Πάσχα, δηλ. τήν Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος.
Αὐτή ἔζησε στά χρόνια τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν Σαμαρίτισσα στήν καταγωγή καί διέμενε στήν πόλη Συχάρ ὅπου ζοῦσε ἕνα ἔκλυτο βίο. Ὁ τρόπος ζωῆς της ἦταν γνωστός στούς συμπολίτες της καί γιά αὐτόν τήν εἶχαν στιγματίσει.

Ἔτσι ἐκ πρώτης ὄψεως παρουσιάζεται σάν μιά γυναίκα ἁμαρτωλή, ἄν ὅμως μελετήσουμε μέ προσοχή τήν συνέχεια τοῦ βίου της θά ἐκπλαγοῦμε καί γιά μιά ἀκόμη φορά θά θαυμάσουμε τά μεγαλεῖα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού μεταβάλλει ἁμαρτωλές ἀλλά καλοπροαίρετες ψυχές σέ διαμάντια ἀρετῆς, σέ ὄργανα εὐαγγελισμοῦ καί σωτηρίας καί σέ ἡρωικά παραδείγματα ὁμολογίας καί μαρτυρίου. 
Μετά ἀπό τήν συνομιλία της μέ τόν Χριστό, πίστεψε σέ Αὐτόν καί κάλεσε τούς συμπολίτες της νά τρέξουν νά Τόν συναντήσουν. Ὁ Χριστός ἔμεινε δύο ἡμέρες στή Συχάρ καί τούς μετέδωσε τόν Λόγο καί τήν εὐλογία Του.
Ἡ Σαμαρείτισσα ἀπό τήν ἡμέρα πού πίστεψε στό Χριστό ἄλλαξε ζωή. Ἀπό Σαμαρείτισσα ἔγινε Φωτεινή. Ἀπό σκοτάδι ἔγινε φῶς, ἀπό σκοτεινή ἔγινε φωτεινή.
Βαπτίστηκε ἀπό τούς Ἀποστόλους τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστής μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί ὀνομάστηκε Φωτεινή. Μαζί της βαπτίστηκαν καί οἱ δύο γιοί της καθώς καί οἱ πέντε ἀδερφές της. Μέ τήν συνοδεία τῶν γιῶν της καί τῶν ἀδερφῶν της κήρυξε τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ στήν Συρία, στήν Φοινίκη, στήν Παλαιστίνη, στήν Αἴγυπτο, στήν Καρχηδόνα καί τελικά στή Ρώμη. Ἡ μεγάλη της αὐτή ἀποστολική δράση εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἡ ἐκκλησία μας τήν ὀνομάζει Ἰσαπόστολο. Τήν ὀνομάζει Ἁγία καί μεγαλομάρτυρα, γιατί μετά ἀπό ἀτελείωτα καί φρικτά μαρτύρια πού ὑπέστη, κατά τήν διάρκεια τῶν ὁποίων ἔλαβαν χώρα πολλά θαύματα, ἠ Αγία Φωτεινή φυλακίστηκε καί μέσα στήν φυλακή παρέδωσε τήν ψυχή της στόν Κύριο. Πολλοί βλέποντας τά θαύματα πίστεψαν στό Χριστό καί βαπτίσθηκαν χριστιανοί.
Τήν μνήμη της, τήν γιορτάζουμε στίς 26 Φεβρουαρίου καί τήν
Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος (τήν πρώτη Κυριακή μετά
τήν Μεσοπεντηκοστή).
Ἐάν ἀνατρέξουμε στά συναξάρια θά βροῦμε καί πολλούς ἄλλους
Ἁγίους, ἀλλά καί Ἁγίες, πού ὀνομάζονται Ἰσαπόστολοι ὅπως: ἡ Μαρία ἡ
Μαγδαληνή (1ος αἰώνας), ἡ Ἁγία Θέκλα (1ος αἰώνας, ), ἡ Ἁγία
Ἐλένη (πέρ. 250 – πέρ. 330), ἡ Ἁγία Ὄλγα (πέρ. 890–969), ἡ Ἁγία Νίνα
(296-335) κ.λπ.
Διαπιστώνουμε ἑπομένως ὅτι ἡ χριστιανική Ἐκκλησία ἀπό τά πρῶτα
χρόνια τῆς ὑπάρξεως της ὑπῆρξε μία πηγή ἐλευθερίας γιά τίς γυναῖκες,
ἀφοῦ δέν δέχθηκε κανενός εἴδους διαχωρισμό ἤ ἀνισότητα: «οὐκ ἔνι
Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί
θήλυ· πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλάτας, 3, 28),
ὅπως διακήρυξε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ ἴδιος Ἀπόστολος ἀναφέρεται
συχνά σέ γυναῖκες ἱεραποστόλους, ὅπως ἡ Φοίβη «ἡ διακόνισσα» καί ἡ
Πρίσκιλλα (Ρωμαίους 16, 1-5) καί σέ πολλές ἄλλες, μέ ἐγκωμιαστικά
λόγια γιά τή δράση τους. Ἀλλά προηγουμένως καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός εἶχε
ἀναδείξει πολλές φορές τό γυναικεῖο φύλο.
Εἶναι ἑπομένως γεγονός ὅτι ἡ ἱεραποστολική δράση, ἡ λειτουργική
καί κοινωνική πράξη καί γενικά ἡ ζωή τῶν πρώτων χριστιανικῶν
κοινοτήτων ὁδηγοῦν, γιά πρώτη ἴσως φορά στήν ἱστορία, στήν ἔξοδο τῆς
γυναίκας ἀπό τό σπίτι, καθώς πλάι στόν παραδοσιακό ρόλο τῆς συζύγου
καί μητέρας ἀναλαμβάνει ἡ γυναίκα στή χριστιανική Ἐκκλησία καί
ἄλλους ρόλους ἤ λειτουργήματα, ὅπως τῆς ἰσαποστόλου, τῆς
ἱεραποστόλου, τῆς χαρισματούχου, τῆς συνεργάτιδας τῶν ἀποστόλων καί
ἀργότερα τῆς διακόνισσας. Ἡ πλήρης ζήλου αὐτή προσπάθεια τῶν
πρώτων ἱεραποστόλων νά διαδώσουν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στά
ἔθνη, παρά τίς ὑπάρχουσες κακουχίες καί τούς πολλούς κινδύνους,
ἀναδεικνύει τό μεγαλεῖο της πρώτης Ἐκκλησίας καί παραμένει τό
πρότυπο ἱεραποστολικῆς αὐταπαρνήσεως γιά τούς νεώτερους
ἱεραποστόλους.
Ὅμως γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στίς ἐπιστολές του, ὅτι οἱ
Ἀπόστολοι ἐπιτελοῦσαν τό ἱεραποστολικό τους ἔργο «ἐν κόποις
περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν
θανάτοις πολλάκις· ὀδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις
ληστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει,
κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις·
ἐν κόπῳ καί μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καί δίψει, ἐν
νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καί γυμνότητι·» (Β' Κορ. 11, 23-28).
Ἀπό τότε βέβαια ἔχουν περάσει περίπου 2.000 χρόνια. Πολλά ἔχουν
ἀλλάξει. Οἱ σημερινοί ἱεραπόστολοι κυρίως ἄνδρες, ἀλλά καί λιγότερες
γυναῖκες, σπάνια χρειάζεται νά «ὁδοιποροῦν», ἀφοῦ ὑπάρχει μεγάλη
εὐκολία στίς μετακινήσεις τους, δέν πεινοῦν, δέν διψοῦν, δέν μένουν
γυμνοί καί δέν κρυώνουν, ἀφοῦ ἔχουν βελτιωθεῖ οἱ γενικότερες συνθῆκες
διαβιώσεως καί μέ τήν πρόοδο πού ἔχει σημειωθεῖ σέ ὅλους τους τομεῖς,
εἰδικότερα δέ στήν τεχνολογία, ὑπάρχουν κάθε εἴδους μέσα στήν διάθεσή
τους: ἐφημερίδες, περιοδικά καί βιβλία, τό ραδιόφωνο καί ἡ τηλεόραση,
τηλέφωνα καί φάξ, ἀλλά καί τό διαδίκτυο, μέσα ἀπό τά ὁποῖα μποροῦν
νά ἐπιτελοῦν τό ἱεραποστολικό τους ἔργο.
Ἐν τούτοις, ἡ ἱεραποστολική διακονία πολύ συχνά συναντᾶ μεγάλες
δυσκολίες, ἀπαιτεῖ θυσίες καί οἱ ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου ἐκδαπανῶνται
στήν ἐπιτέλεση τῆς θείας ἀποστολῆς τους ἤ ἀκόμα καί διώκονται.
Ἡ γενναία ὅμως στάση τους πού ἐμπνέεται ἀπό τή βαθιά πίστη καί
ἀγάπη τους στό Θεό ὠθεῖ κι ἐμᾶς ὅσο αὐτό εἶναι ἐφικτό, τόν καθένα
ξεχωριστά ἤ ὅλους μαζί, νά μιμηθοῦμε τήν ὑπακοή τους συμμετέχοντας
στό κατεξοχήν ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, στό ἔργο τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν
ἐθνῶν πού βρίσκονται στά σκοτάδια τῆς ἀθεΐας, τῆς αἱρέσεως καί τῆς
εἰδωλολατρίας.
Κλείνοντας ἀδελφοί μου αὐτές τίς λίγες σκέψεις μου θά ἔλεγα ὅτι
πρέπει ὅλοι μας, καί σεῖς καί ἐγώ, νά προσευχόμαστε στόν Θεό νά τούς
ἐνισχύει καί νά τούς ἐνδυναμώνει στήν ἐπιτέλεση τοῦ σπουδαιότερου
ἔργου πού μπορεῖ νά ἀναλάβει ἄνθρωπος ἐπί τῆς γῆς: νά διαδώσει τό
Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ «πάσῃ τῇ κτίσει», νά ἀνοίξει τόν δρόμο τῆς
ἀλήθειας καί τῆς ζωῆς τοῦ Παραδείσου, τοῦ αἰώνιου Παραδείσου, στούς
ἀνθρώπους ὅλης τῆς γῆς.

Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Τραϊκάπης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου