ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Γαλ. στ΄ 11 - 18

Ευαγγέλιον: Λουκ. ιστ' 19 – 31

4 Νοεμβρίου 2018

«Άνθρωπός τις ήν πλούσιος….. πτωχός δέ τις ήν ονόματι Λάζαρος»

Ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος, η σημερινή παραβολή, αγαπητοί μου.

Μπροστά σε ένα πλούσιο, πολυτελές κτήριο, ζεί ο πλούσιος. Ακούγεται από εκεί μουσική και φωνές χαρούμενων ανθρώπων που ασταμάτητα και απεριόριστα διασκεδάζουν. Μπροστά σ΄αυτό το μέγαρο, ένας φτωχός, πεινασμένος άνθρωπος.

Περιμένει ο Λάζαρος, να ζήσει από τα ψίχουλα πού πέφτουν από το τραπέζι του πλουσίου. Πεσμένος κοντά στην πόρτα του πολυτελούς μεγάρου, δεχεται την μοναδική φροντίδα από τους σκύλους που γλύφουν τις πληγές του. Έρχεται όμως η ώρα και πεθαίνουν και οι δυο. Ο φτωχός μεταφέρεται «ὑπό τῶν ἀγγέλων εἰς τόν κόλπον τοῦ Ἀβραάμ». Και ο πλούσιος βασανιζόμενος στον άδη βλέπει τον Λάζαρο ευτυχισμένο. Το ελάχιστο, το πρώτο αίτημά του, από τον Αβραάμ: Να βρέξει ο Λάζαρος το δάκτυλό του στο νερό, για να δροσίσει τη γλώσσα του, γιατί φλέγεται.

Και η απάντηση του Αβραάμ: Αυτός, ο πλούσιος, απόλαυσε όλα τα καλά στη ζωή του, ενώ ο Λάζαρος βασανίστηκε. Τώρα αυτός χαίρεται και συ υποφέρεις. Και επιπλέον δεν υπάρχει, αναμεσά σας, καμιά επικοινωνία. Στο δεύτερο αίτημα του πλούσιου να στείλει τουλάχιστον στα πέντε αδέλφια του κάποιον να τους προειδοποιήσει, η απάντηση είναι απλή. «Ἒχουσι Μωυσέα καί τούς προφήτας, ἀκουσάτωσαν αὐτῶν». Και στο τελευταίο αίτημα του, να πάει κάποιος από τους νεκρούς, να τους προειδοποιήσει, ο Αβραάμ απαντά: «εἰ Μωυσέως καί τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδέ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται». Αν δεν άκουσαν το Μωυσή και τους προφήτες, ούτε κι αν κάποιος, από τους νεκρούς αναστηθεί, θα πεισθούν!

Η εικόνα σκληρή, αγαπητοί μου αδελφοί! Η λύση δεν μπορεί να έρθει αν κάποιος από τους νεκρους, μάς προειδοποιήσει. Την αλήθεια, την γνωρίζουμε. Θα έπρεπε να αρκούμαστε και να πιστεύουμε σ΄αυτά που ο Κύριος μας δίδαξε. Να τα ακούμε με προσοχή και να τα τηρούμε στη ζωή μας, και χωρίς αναβολές. Μετά θάνατον δεν υπάρχει πια ελπίδα για τον βασανιζόμενο πλούσιο. Το άκρο του δακτύλου του Λάζαρου βουτηγμένο στο νερό, ζητά μόνο. Φλέγεται, υποφέρει, βασανίζεται. Δεν βλέπει καμιά διέξοδο. «Χάσμα μέγα ἐστήρικται». Μεγάλο χάσμα υπάρχει από τον Λάζαρο, που βρίσκεται ευτυχής στους κόλπους του Αβραάμ. Δεν υπάρχει τρόπος να περάσει στην απέναντι όχθη του χάσματος. Ο πλούσιος, που εν όσω ζούσε περνούσε καλά, διασκέδαζε, δε διανοήθηκε ποτέ, ότι κάποια στιγμή θα τελειώσουν όλα αυτά. Μαζί του, τίποτε δεν μπορεί να πάρει. Αυτά που είχε, τα υλικά αγαθά, οι τιμές και δόξες, που του απέδιδαν οι γύρω του, δεν θα τον ακολουθήσουν. Τον Λάζαρο, που ήταν πεσμένος σε μια άκρη έξω από την πόρτα του, ίσως δεν τον πρόσεξε ποτέ. Τώρα τον βλέπει ευτυχισμένο.

Και το ερώτημα: Ποιο άραγε, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι το εισιτήριο για την βασιλεία του Θεού; Τα δυο πρόσωπα παρουσιάζονται να διαφέρουν κυρίως ως προς την οικονομική τους κατάσταση! Δηλαδή, αρκεί να είμαστε φτωχοί; Μα ο Θεός δε μας δημιούργησε γι᾽ αυτό! Όταν είπε στους πρωτόπλαστους «αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε καί πληρώσατε τήν γῆν καί κατακυριεύσατε αὐτῆς», σαφώς δεν εννοούσε να μείνουν άπραγοι. Τους παράγγειλε ακόμη να εργάζονται. Αυτοί  λοιπόν, που θα κυριαρχούσαν στη γη, δεν μπορούσε να είναι μόνο οι φτωχοί. 

Είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν όλα τα αγαθά για την επιβίωσή τους, αλλά

ακόμη πολύ περισσότερα, ώστε να είναι και πλούσιοι ή να μείνουν φτωχοί.

Φαινόμενο επαναλαμβανόμενο, σε όλες τις εποχές, η ανισότητα και

διαφορετικότητα, που έχουν τη βάση τους από την ίδια τη φύση, και πάντα θα

υπάρχουν.

Ο Θεός όμως, ο πάνσοφος και πανάγαθος, δεν δημιούργησε κακομοίρηδες.

Έπλασε λογικά όντα, ελεύθερα να αποφασίζουν σύμφωνα με τον θείο νόμο. Μας

έδωσε εξουσία πάνω στη γη, και στα δημιουργήματά Του, που έθεσε στη διάθεσή

μας. Και δεν έμεινε αδιάφορος μακριά από τα πλάσματά Του, γιατί μας αγαπά.

Γιαυτό έστειλε τους προφήτες, για να μας θυμίσουν όταν παρεκλίναμε από τον

δρόμο του θελήματός Του. Δεν θέλει να χαθούμε, να φτάσουμε στη δυσάρεστη

κατάσταση του πλουσίου της σημερινής παραβολής, που του αρκούσε απλώς και

μόνο, να βρέξει τη γλώσσα του με λίγο δροσερό νερό, γλύφοντας το δάκτυλο του

Λάζαρου. Επειδή ενδιαφέρεται για μας και μας αγαπά, έστειλε και τον μονογενή

Γιο Του, ακόμη! Να θυσιαστεί, για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας.

Ο πλούτος, δεν περιλαμβάνεται στις αμαρτίες, αγαπητοί μου αδελφοί. Αλλά

μπορεί να εμποδίσει την είσοδό μας στη βασιλεία του Θεού. Δεν είναι αμαρτία να

είναι κανείς πλούσιος. Θα ήταν τελείως παράλογο. Ο πλούσιος είχε τα πάντα, και

κάλα έκανε. Επέτρεψε ο Θεός να έχει και να διαχειρίζεται τα πλούσια αγαθά της

φύσης. Νόμισε όμως ότι όλα αυτά τού ανήκουν, είναι αποκλειστικά δικά του.

Αγνοούσε την ύπαρξη τού φτωχού Λάζαρου. Αγνοούσε τη φτώχεια, και τον φτωχό,

που έφτανε να περιμένει να ζήσει από τα ψίχουλα. Δεν πρόσεξε τη δυστυχία του,

τις πληγές που έγλυφαν οι σκύλοι. Τα είχε όλα ο πλούσιος, αλλά τού έλειπε η

αγάπη, το ενδιαφέρον για τον πλησίον. Το ενδιαφέρον για όποιον έχει ανάγκες και

δεν μπορεί να τις ικανοποιήσει. Φυσικά δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος

πλούσιος, για να βοηθήσει εκείνον, που έχει περισσότερη ανάγκη απ’ αυτόν. Κι

ακόμη δεν φτάνουν μόνο τα υλικά αγαθά, για να δείξουμε την αγάπη μας. Αρκεί

κάποτε ένα απλό αλλά ειλικρινές χαμόγελο, αν δεν έχουμε κάτι περισσότερο, να

προσφέρουμε.

Αλλά η παραβολή αυτή ακούγεται και σαν ένα προειδοποιητικό

καμπανάκι, αγαπητοί μου. Τον λόγο του Θεού τον ακούμε, τον γνωρίζουμε.

Έχουμε στη διάθεσή μας τη διδασκαλία του Κυρίου μας, την Καινή Διαθήκη. Την

προσέχουμε; Την μεταφέρουμε στη ζωή μας; Λέγει ο απόστολος Παύλος: «Ἰδού νῦν

καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας». Ζούμε στην περίοδο της χάριτος

του Θεού, είναι η κατάλληλη ευκαιρία, η ημέρα της σωτηρίας. Ας μην

αναβάλουμε. Να δούμε τις ανάγκες της ψυχής μας. Να εκμεταλλευτούμε τον

καιρό που έχουμε σήμερα, στη διάθεσή μας. Αυτό που έχασε ο πλούσιος!

«Ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν» σημειώνει αλλού ο απόστολος. Κάθε μέρα, κάθε

στιγμή, που μπορουμε να διαχειριζόμαστε. Γιατί μετά, θα είναι πια αργά. Ας

ζήσουμε την περίοδο της χάριτος του Θεού, αγαπητοί μου αδελφοί, ζώντας

σύμφωνα με το θέλημά Του!

Δ.Γ.Σ.

ΠΗΓΗ