Κυριακὴ Ι΄ Ματθαίου
17 Αὐγούστου 2014
Ματθαίου ιζ΄ 14 - 23
Στὴ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ τραγικὸς πατέρας ζητοῦσε ἐναγωνίως τὴ θεραπεία τοῦ παιδιοῦ του, ποὺ τὸ ἔβλεπε μὲ πόνο ψυχῆς νὰ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα.
Ἡ περιγραφὴ ποὺ ὁ ἴδιος δίνει, ἀποκαλύπτει τὸ μέγεθος τῆς τραγωδίας ποὺ βίωναν: “πολλάκις πίπτει εἰς τὸ πῦρ, καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ”. Ἡ σκηνὴ ποὺ ξεδιπλώνει μπροστὰ μας ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος δίνει τὸ στίγμα τῆς δουλείας στὴν ὁποία περιέρχεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὶς δυνάμεις τοῦ κακοῦ, ὅταν παραλείπει νὰ ἀκολουθεῖ τὸ δρόμο ποὺ μᾶς ὑποδεικνύει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Πραγματικά, ὁ νέος ἐκεῖνος ἀπὸ μικρὸ παιδὶ εἶχε παγιδευτεῖ στὰ πλοκάμια τοῦ διαβόλου καὶ κάτω ἀπὸ τὴ σκοτεινὴ ἐξουσία του εἶχε καταντήσει τραγικὴ ὕπαρξη.
Ἡ προτροπὴ τοῦ Κυρίου μας “φέρετε μοὶ αὐτὸν ὦδε” μᾶς δίνει τὴν πληροφορία ὅτι μόνο κοντὰ στὴν ἀγάπη Του εἶναι δυνατὸν ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τὴ δυναστεία τοῦ κακοῦ καὶ νὰ γίνει μία νέα ὕπαρξη. Μόνο κοντὰ στὸ Χριστὸ μποροῦμε νὰ γνωρίσουμε τὸ φῶς τῆς μεταμόρφωσης ποὺ ἐκπέμπει τόσο ἰσχυρὰ ἡ αὐριανὴ μεγάλη ἑορτή. Οἱ σκέψεις αὐτὲς δείχνουν τὴν τεράστια εὐθύνη ποὺ ἔχουν οἱ γονεῖς νὰ ὁδηγοῦν τὰ παιδιὰ τοὺς κοντὰ στὸ Χριστό, ἡ παρουσία τοῦ Ὁποίου ἀνοίγει τοὺς ὁρίζοντες τῆς αἰωνιότητας μπροστά τους.
Στὴ λυτρωτικὴ αὐτὴ πορεία τῆς ἀπελευθέρωσης τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὰ πλοκάμια τοῦ σατανᾶ καὶ τῆς ἔνταξής του στὴν ἀνακαινιστικὴ δύναμη τῆς Ἐκκλησίας, πολὺ σημαντικὸ ρόλο ἔχει τὸ παράδειγμα τῶν γονέων. Ἴσως εἶναι τὸ πιὸ βασικὸ στοιχεῖο γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν.
Δυστυχῶς ὅμως, ἰδιαίτερα στὶς μέρες μας, βλέπουμε γονεῖς ποὺ δὲν ἔχουν αὐτὴ τὴν αἴσθηση τῆς εὐθύνης, παραμελοῦν τὸ ἔργο τους καὶ δυστυχῶς παραδίδουν πολλὲς φορὲς τὰ παιδιά τους σὲ χέρια ἢ καταστάσεις ποὺ γκρεμίζουν τὶς ἀθῶες τρυφερές τους ψυχές. Δὲν εἶναι σὲ θέση σὲ ἀρκετὲς περιπτώσεις νὰ ἐλέγξουν τί εἶναι πραγματικὰ ὠφέλιμο καὶ τί ψυχοφθόρο γιὰ νὰ παράσχουν προστασία στὰ παιδιά τους. Δὲν ἀφιερώνουν ἀρκετὸ χρόνο γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσουν μαζί τους, νὰ βροῦν τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο θὰ τὰ ὁδηγήσουν στὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του καὶ θὰ τὰ προστατεύσουν ταυτόχρονα ἀπὸ ὅλες ἐκεῖνες τὶς ἐπικίνδυνες σειρῆνες ποὺ ἠχοῦν τριγύρω τόσο δυνατά.
Αὐτὰ τὰ δεδομένα καθιστοῦν ἰδιαίτερα ἐπίκαιρο τὸ παράγγελμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ “φέρετε μοὶ αὐτὸν ὦδε”. Ἀπευθύνεται σὲ ὅλους τους γονεῖς ἀλλὰ καὶ σὲ ὅσους ἐμπλέκονται στὸ θέμα τῆς ἀγωγῆς τῶν νέων μας. Κοντὰ στὸ Χριστό, οἱ ἀθῶες παιδικὲς ψυχὲς μεγαλώνουν προφυλαγμένες ἀπὸ τοὺς καταστροφικοὺς ἀνέμους, ἀλλὰ καὶ τὶς ἐπικίνδυνες καταιγίδες ποὺ ξεσποῦν μέσα στῆς κοινωνίας τὶς μεγάλες φουρτοῦνες. Καὶ ἀφοῦ βέβαια σταθεροποιηθοῦν, ὅπως μᾶς διδάσκει ἡ πατερικὴ σοφία, μποροῦν τότε νὰ ἀποκτήσουν γερὲς βάσεις καὶ ἐφόδια γιὰ νὰ σφυφηλατηθοῦν μέσα τους ἀντοχὲς τέτοιες, γιὰ νὰ εἶναι ἱκανὰ νὰ ἀποκρούουν τὶς πολυμοφρες ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ καὶ νὰ ἐξέρχονται ἀλώβητα ἀπὸ αὐτές.
Οἱ γονεῖς ὅταν ἐπιτελοῦν τὸ καθῆκον τους καὶ ἀνταποκρίνονται στὴν μεγάλη εὐθύνη τῆς ἀνατροφῆς τῶν τέκνων τους, τότε καὶ οἱ ἴδιοι καταξιώνονται στὴ μεγάλη ἀποστολὴ ποὺ τοὺς ἐμπειστεύεται ὁ Θεός. Ὁ Χριστὸς εἶναι πάντοτε ὁ καλύτερος παιδαγωγός, ὁ τρυφερὸς φίλος καὶ ὁ πιὸ ἰσχυρὸς προστάτης, στὶς ἀγκάλες Τοῦ ὁποίου μποροῦμε νὰ ἐναποθέτουμε μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη τὰ παιδιά μας. Ὁ Χριστὸς εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ποτὲ δὲν ἀπογοητεύει καὶ κοντὰ του πάντοτε ὁ ἄνθρωπος ἀνυψώνεται σὲ αἰθέρες οὐράνιους καὶ αἰώνιους.
Τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, παρατεινόμενο στοὺς αἰῶνες, εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Στὴ μυστηριακὴ ζωή της, λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πρέπει νὰ καθοδηγοῦμε τὰ παιδιά μας. Ἡ πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ “ἄφετε τὰ παιδία ἐλθεῖν πρὸς με” ἀπευθύνεται σὲ ὅλους ἐμᾶς ποὺ ἔχουμε τὴ μεγάλη εὐθύνη γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν τέκνων μας “ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου”. Ἀμήν.
17 Αὐγούστου 2014
Ματθαίου ιζ΄ 14 - 23
Στὴ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ τραγικὸς πατέρας ζητοῦσε ἐναγωνίως τὴ θεραπεία τοῦ παιδιοῦ του, ποὺ τὸ ἔβλεπε μὲ πόνο ψυχῆς νὰ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα.
Ἡ περιγραφὴ ποὺ ὁ ἴδιος δίνει, ἀποκαλύπτει τὸ μέγεθος τῆς τραγωδίας ποὺ βίωναν: “πολλάκις πίπτει εἰς τὸ πῦρ, καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ”. Ἡ σκηνὴ ποὺ ξεδιπλώνει μπροστὰ μας ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος δίνει τὸ στίγμα τῆς δουλείας στὴν ὁποία περιέρχεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὶς δυνάμεις τοῦ κακοῦ, ὅταν παραλείπει νὰ ἀκολουθεῖ τὸ δρόμο ποὺ μᾶς ὑποδεικνύει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Πραγματικά, ὁ νέος ἐκεῖνος ἀπὸ μικρὸ παιδὶ εἶχε παγιδευτεῖ στὰ πλοκάμια τοῦ διαβόλου καὶ κάτω ἀπὸ τὴ σκοτεινὴ ἐξουσία του εἶχε καταντήσει τραγικὴ ὕπαρξη.
Ἡ προτροπὴ τοῦ Κυρίου μας “φέρετε μοὶ αὐτὸν ὦδε” μᾶς δίνει τὴν πληροφορία ὅτι μόνο κοντὰ στὴν ἀγάπη Του εἶναι δυνατὸν ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τὴ δυναστεία τοῦ κακοῦ καὶ νὰ γίνει μία νέα ὕπαρξη. Μόνο κοντὰ στὸ Χριστὸ μποροῦμε νὰ γνωρίσουμε τὸ φῶς τῆς μεταμόρφωσης ποὺ ἐκπέμπει τόσο ἰσχυρὰ ἡ αὐριανὴ μεγάλη ἑορτή. Οἱ σκέψεις αὐτὲς δείχνουν τὴν τεράστια εὐθύνη ποὺ ἔχουν οἱ γονεῖς νὰ ὁδηγοῦν τὰ παιδιὰ τοὺς κοντὰ στὸ Χριστό, ἡ παρουσία τοῦ Ὁποίου ἀνοίγει τοὺς ὁρίζοντες τῆς αἰωνιότητας μπροστά τους.
Στὴ λυτρωτικὴ αὐτὴ πορεία τῆς ἀπελευθέρωσης τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὰ πλοκάμια τοῦ σατανᾶ καὶ τῆς ἔνταξής του στὴν ἀνακαινιστικὴ δύναμη τῆς Ἐκκλησίας, πολὺ σημαντικὸ ρόλο ἔχει τὸ παράδειγμα τῶν γονέων. Ἴσως εἶναι τὸ πιὸ βασικὸ στοιχεῖο γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν.
Δυστυχῶς ὅμως, ἰδιαίτερα στὶς μέρες μας, βλέπουμε γονεῖς ποὺ δὲν ἔχουν αὐτὴ τὴν αἴσθηση τῆς εὐθύνης, παραμελοῦν τὸ ἔργο τους καὶ δυστυχῶς παραδίδουν πολλὲς φορὲς τὰ παιδιά τους σὲ χέρια ἢ καταστάσεις ποὺ γκρεμίζουν τὶς ἀθῶες τρυφερές τους ψυχές. Δὲν εἶναι σὲ θέση σὲ ἀρκετὲς περιπτώσεις νὰ ἐλέγξουν τί εἶναι πραγματικὰ ὠφέλιμο καὶ τί ψυχοφθόρο γιὰ νὰ παράσχουν προστασία στὰ παιδιά τους. Δὲν ἀφιερώνουν ἀρκετὸ χρόνο γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσουν μαζί τους, νὰ βροῦν τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο θὰ τὰ ὁδηγήσουν στὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του καὶ θὰ τὰ προστατεύσουν ταυτόχρονα ἀπὸ ὅλες ἐκεῖνες τὶς ἐπικίνδυνες σειρῆνες ποὺ ἠχοῦν τριγύρω τόσο δυνατά.
Αὐτὰ τὰ δεδομένα καθιστοῦν ἰδιαίτερα ἐπίκαιρο τὸ παράγγελμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ “φέρετε μοὶ αὐτὸν ὦδε”. Ἀπευθύνεται σὲ ὅλους τους γονεῖς ἀλλὰ καὶ σὲ ὅσους ἐμπλέκονται στὸ θέμα τῆς ἀγωγῆς τῶν νέων μας. Κοντὰ στὸ Χριστό, οἱ ἀθῶες παιδικὲς ψυχὲς μεγαλώνουν προφυλαγμένες ἀπὸ τοὺς καταστροφικοὺς ἀνέμους, ἀλλὰ καὶ τὶς ἐπικίνδυνες καταιγίδες ποὺ ξεσποῦν μέσα στῆς κοινωνίας τὶς μεγάλες φουρτοῦνες. Καὶ ἀφοῦ βέβαια σταθεροποιηθοῦν, ὅπως μᾶς διδάσκει ἡ πατερικὴ σοφία, μποροῦν τότε νὰ ἀποκτήσουν γερὲς βάσεις καὶ ἐφόδια γιὰ νὰ σφυφηλατηθοῦν μέσα τους ἀντοχὲς τέτοιες, γιὰ νὰ εἶναι ἱκανὰ νὰ ἀποκρούουν τὶς πολυμοφρες ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ καὶ νὰ ἐξέρχονται ἀλώβητα ἀπὸ αὐτές.
Οἱ γονεῖς ὅταν ἐπιτελοῦν τὸ καθῆκον τους καὶ ἀνταποκρίνονται στὴν μεγάλη εὐθύνη τῆς ἀνατροφῆς τῶν τέκνων τους, τότε καὶ οἱ ἴδιοι καταξιώνονται στὴ μεγάλη ἀποστολὴ ποὺ τοὺς ἐμπειστεύεται ὁ Θεός. Ὁ Χριστὸς εἶναι πάντοτε ὁ καλύτερος παιδαγωγός, ὁ τρυφερὸς φίλος καὶ ὁ πιὸ ἰσχυρὸς προστάτης, στὶς ἀγκάλες Τοῦ ὁποίου μποροῦμε νὰ ἐναποθέτουμε μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη τὰ παιδιά μας. Ὁ Χριστὸς εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ποτὲ δὲν ἀπογοητεύει καὶ κοντὰ του πάντοτε ὁ ἄνθρωπος ἀνυψώνεται σὲ αἰθέρες οὐράνιους καὶ αἰώνιους.
Τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, παρατεινόμενο στοὺς αἰῶνες, εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Στὴ μυστηριακὴ ζωή της, λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πρέπει νὰ καθοδηγοῦμε τὰ παιδιά μας. Ἡ πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ “ἄφετε τὰ παιδία ἐλθεῖν πρὸς με” ἀπευθύνεται σὲ ὅλους ἐμᾶς ποὺ ἔχουμε τὴ μεγάλη εὐθύνη γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν τέκνων μας “ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου”. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου