“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(19 Ἰουλίου 2020)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει καί τιμᾶ τούς μεγάλους καί φωταυγεῖς ἀστέρες της, τίς λυχνίες τίς ἄσβεστες, τούς ἀκραιφνεῖς ὁδοδεῖκτες τῆς ἀμωμήτου πίστεως μας, τούς Ἁγίους Πατέρες μας, οἱ ὁποῖοι μέσα ἀπό τήν ἐνάρετη ζωή τους, τήν θεολογική κατάρτιση τους, τήν συστηματική διδασκαλία τους καί  γενικότερα τήν ὀρθή ποιμαντική τους, καθόρισαν τό δόγμα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως. Κατατρόπωσαν καί ἀναθεμάτισαν τήν κακοδοξία τοῦ μονοφυσιτισμοῦ καί διατράνωσαν ὅτι οἱ δύο φύσεις του Χριστοῦ, θεϊκή καί ἀνθρώπινη εἶναι ἐνωμένες μεταξύ τούς ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως καί ἀδιαιρέτως.

Αὐτή τήν ἁγίαν καί ἀμώμητον πίστη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μοναδική καί  πολυπόθητη χαρά γιά ὅλους μας, μᾶς τήν παρέδωσαν ἀκεραίαν καί ἀνόθευτη. Διότι ἡ πίστη πρός τόν Χριστό δέν ἦταν ἕνα ἀποκλειστικό προνόμιο μόνο τῶν μαθητῶν καί ἀποστόλων του, δέν ἦταν ἔνα πολύτιμο καί ἀνεκτίμητο δῶρο μόνο γι' αὐτούς. Ἦταν, εἶναι καί θά εἶναι δώρο  γιά ὅλους τούς πιστούς ἑκάστης ἐποχῆς. Ἐφ' ὅσον ἡ πίστη, ἡ ἀγάπη καί ἡ ὑπακοή πρός τόν Κύριο, πού εἶναι προϋποθέσεις τῆς χαράς, χαρακτηρίζουν τούς πιστούς, ἄρα καί ἡ χαρά τοῦ Χριστοῦ εἶναι καί πρός αὐτούς δῶρο Του. Αὐτή τήν μεγάλη ἀλήθεια μᾶς παρουσιάζει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν μᾶς λέγει: «χαίρετε ἐν Κυρίω πάντοτε» (Φιλιπ. δ΄4).

Μπορεῖ τά πάντα γύρω μας νά μεταβάλλονται, νά γίνονται κοσμογονικές ἀλλαγές, ἡ ζωή μας νά περνᾶ πολλές διακυμάνσεις χαράς, λύπης, δοκιμασιῶν, προβληματισμῶν, ἀπώλειας προσφιλῶν προσώπων, ὅμως ὁ Κύριος μένει πάντοτε μαζί μας, μᾶς παρέχει παντοτινή καί μόνιμη χαρά.Οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας βίωσαν βάσανα, πικρίες, διωγμούς καί συκοφαντίες, ὅμως ἡ ἐσωτερική πληρότητα  καί ἡ ἀστείρευτη χαρά στή ζωή τους ἦταν ἕνα ἀπό τά πολλά κοινά χαρακτηριστικά πού εἶχαν μεταξύ τους. Ἡ χαρά τῆς μόνιμης παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στή ζωή τους ἐπεσκίαζε καί διέλυε κάθε ἀνθρώπινη θλίψη καί πικρία.

Αὐτή τήν μοναδική χαρά τήν βιώνει καί τήν αἰσθάνεται ὁ κάθε συνειδητός χριστιανός πού ζεῖ μέσα στήν ζωή τοῦ Χριστοῦ, μέσα ἀπό τήν μοναδική ἐμπειρία τῆς συμμετοχῆς στήν ἐνεργῆ και μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Πόση χαρά αἰσθάνεται ὁ πιστός, ὅταν μέσα ἀπό τό λυτρωτικό μυστήριο τῆς μετανοίας προσφεύγει ὡς ἱκέτης πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν καί λαμβάνει τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν! Λυτρώνεται ἀπό τό συσσωρευμένο ἄγχος τῆς ἐνοχῆς, ἀπό τίς συγκλονιστικές τύψεις τῆς συνειδήσεως, ἐνῶ ὅλη ἡ ὕπαρξή του πλημμυρίζει ἀπό εἰρήνη.

 Χαίρεται ὁ πιστός, ὅταν ὑποκινούμενος ἀπό τήν προτροπή τοῦ Κυρίου, προσφέρει τήν ἐθελοντική προσφορά τῆς ἀγάπης καί τῆς διακονίας στόν ἐμπερίστατο συνάνθρωπό του. Χαίρεται ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὅταν γίνεται καί ὁ ἴδιος του παράδειγμα πρός μίμηση μέσα ἀπό τά καθημερινά, θεάρεστα καί ὠφέλιμα ἔργα πρός τήν κοινωνία. Χαίρεται ὁ πιστός, ὅταν μέ τήν ὑποδειγματική χριστιανική του ζωή γίνεται «ὁδηγός τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σκότει, παιδευτῆς ἀφρόνων, διδάσκαλος νηπίων», ὅπως ἀκριβῶς ἦταν οἱ θειότατοι Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Χαίρεται ὁ πιστός, ὅταν μέ θέρμη καί μέ ἰδιαίτερο ζῆλο μέσα ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς του προσεύχεται καί ἐπικοινωνεῖ μέ τόν Θεό, Τοῦ ἐκφράζει τήν εὐγνωμοσύνη γιά τίς συνεχεῖς δωρεές Του, Τοῦ ὑποβάλλει μέ πίστη τά αἰτήματα του ὄχι μόνο γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά κυρίως γιά τούς συνανθρώπους του. Χαίρεται  ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί φωτίζεται ὅλη ἡ ὕπαρξη του κοινωνώντας τοῦ Τιμίου Αἵματος καί τοῦ Τιμίου Σώματος τοῦ Χριστοῦ.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ πίστη μας εἶναι ἕνα βίωμα, εἶναι μία καί μοναδική ἀλήθεια· κανείς ἄλλος στόν κόσμο αὐτόν δέν δοκιμάζει τήν ἀληθινή, τήν πλήρη καί ἀδιατάρακτη χαρά, ὅσο οἱ ἀληθινοί χριστιανοί. Γιατί οἱ ἀληθινοί χριστιανοί, ἐνῶ ἔχουν  πάρα πολλά  καθημερινά, κοινωνικά, οικογενειακά, οἰκονομικά καί ἄλλα προβλήματα, ἔχουν ὅμως χαρά πεπληρωμένη καί ἀστείρευτη.Νιώθουν χαρά οἱ γνήσιοι χριστιανοί, πού ξέρουν να  ἱεραρχοῦν τά οὐσιώδη καί τά πρωτεύοντα. Νιώθουν χαρά οἱ γνήσιοι χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι δέν κάμπτονται καί δέν μελαγχολοῦν ἀπό τά δευτερεύοντα καί ἀνώφελα.Αὐτοί πληροφοροῦνται καθημερινά ἀπό τήν προσωπική τους πεῖρα ὅτι σ΄αὐτούς πραγματοποιεῖται πάντοτε ἡ ὑπόσχεση καί ἡ προσευχή τοῦ Κυρίου μας, ὅταν παρακάλεσε τόν Πατέρα Του γιά τούς πιστούς“ ἵνα ἔχωσι τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς”.

                        Ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, ἀνήκουμε ἄραγε σ΄αὐτήν τήν μεγάλη κατηγορία καί εὐλογημένη οἰκογένεια τῶν χριστιανῶν; Ἀς κάνουμε τόν αὐτοέλεγχό μας καί ακόμη καί ἄν διαπιστώσουμε ὅτι ἀπέχουμε, δέν εἶναι ἀργά. Η χαρά τοῦ Κυρίου μᾶς περιμένει νά γίνει στολίδι καί θησαυρός τῆς δικῆς μας ταλαιπωρημένης ζωῆς. Ἀμήν.  

ΠΗΓΗ