“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(12 Ἰουλίου 2020)

Παράξενες καί παράλογες συμπεριφορές βλέπουμε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Τό παράδοξο καί τό παράλογο ἔγκειται στην ἀπρόσμενη στάσῃ τῶν κατοίκων τῆς χώρας τῶν Γεργεσηνῶν.

Ἡ χώρα τῶν Γεργεσηνῶν εἶναι ἔνας τόπος πού εὐλογήθηκε ἀπό τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ἕνας τόπος στόν ὁποῖο ἀποκαλύφθηκε καί φανερώθηκε ἡ ὁρατή παρουσία τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους, ἕνας τόπος στόν ὁποῖο ἔγινε μέγα καί συγκλονιστικό θαῦμα! Σ'αὐτόν λοιπόν τόν τόπο με τις προαναφερθεῖσες  μεγάλες εὐεργεσίες καί εὐλογίες τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ τό φυσιολογικό καί τό σωστό θά ἦταν ἅπαντες οἱ κάτοικοι νά ψάλλουν τό “ὡσαννά” στόν Κύριο, δυστυχῶς βλέπουμε μία αἰσχίστου εἴδους περιφρονητική στάση ἀπέναντι στον μεγάλο Εὐεργέτη καί συνάμα   μιά στάση τραγική γιά τούς ίδιους.

            Δύο συνάνθρωποί τους κυριευμένοι ὁλοκληρωτικά ἀπό τόν δαίμονα, δέχονται καθημερινά καί ἀνελέητα τά μεγάλα μαρτύρια ἀπό τά χτυπήματα του Διαβόλου. Ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής μέσα σε λίγες γραμμές, ἀλλά με πολύ  παραστατικό τρόπο ὑπογραμμίζει τήν θλιβερή καί ὀδυνηρή κατάστασή τους. Ἀποκομμένοι, περιθωριοποιημένοι ἀπό τό κοινωνικό σύνολο τῆς χώρας, ἕρμαια καί πειθήνια ὄργανα τοῦ Σατανᾶ,οἱ δύο δαιμονισμένοι εἶχαν καταντήσει “χαλεποί λίαν”, ἐπικίνδυνοι δηλαδή γιά ὅλους αὐτούς πού περνούσαν ἀπό τό σημείο ὅπου ζοῦσαν,πολύ μακριά ἀπό τήν πόλη.

Αὐτοί οἱ δύο τραγικοί ἄνθρωποι, οἱ ἐπικίνδυνοι γιά τούς ἄλλους, ὅταν οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ βρέθηκαν στό δρόμο τούς, ἀντί νά ὁρμήξουν με ἄγριες διαθέσεις, σπεύδουν, προσκυνοῦν καί ταυτόχρονα ἐκλιπαροῦν τόν Κύριο γιά τήν ἄμεση θεραπεία τους. Ὁ Κύριος πού εἶναι ἡ πηγή τοῦ ἐλέους, ἱκανοποιεῖ τούς δύο δαιμονισμένους καί ἐπιτρέπει στά δαιμόνια νᾷ εἰσχωρήσουν μέσα στούς χοίρους, ὄχι για νά ἐκπληρώσει τήν ἐπιθυμία τῶν δαιμόνων, ἀλλά γιά νά δώσει ἔνα συγκλονιστικό μήνυμα καί μάθημα στούς κατοίκους τῶν Γεργεσηνών: νά σέβονται καί νά τηροῦν τόν Μωσαΐκό Νόμο, ὁ ὁποῖος ἐνῶ ἀπαγόρευε αὐστηρά τήν ἐκτροφή τῶν χοίρων, ἐκεῖνοι καθημερινά  καί συστηματικά  τόν περιφρονοῦσαν.

Οἱ δύο δαιμονισμένοι  μέ τήν εὐεργετική παρουσία τοῦ Χριστοῦ στήν ζωή τους, ἐλευθερώθηκαν ἀπό τήν τυραννία τῶν δαιμόνων, ἀνέπνευσαν ἐπιτέλους τόν καθαρό ἀέρα τῆς ἐλευθερίας, εὐχαρίστησαν με ὅλη τήν καρδιά τους τόν Κύριο, ντύθηκαν εὐπρεπῶς καί ὅπως λέει τό Εὐαγγέλιο

“ἱματισμένοι δέ καί σωφρονοῦντες ἐκάθησαν παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ”.

Οἱ συμπολίτες τους ὅμως, πού ἀποτελοῦσαν τήν συντριπτική πλειοψηφία τῶν κατοίκων, καθώς ἦταν ἰδιοτελεῖς καί συμφεροντολόγοι, κυριευμένοι ἀπό χειρότερο δαίμονα, τόν δαίμονα τῆς φιλαργυρίας καί τῆς φιλοχρηματίας, τό μόνο πού εἶδαν σ' αὐτό τό θαῦμα ἦταν τήν περιουσία τους νά καταστρέφεται. Εἶδαν μεγάλη ζημιά ἀπό τήν ἀπώλεια τῶν χοίρων πού κατακρημνίστηκαν στη θάλασσα. Ἀντί  νά μετανοήσουν καί νά ζητήσουν τό ἔλεος καί τήν συγχώρεση, φοβούμενοι μήπως ὑποστοῦν καί ἄλλες ζημίες, ζητοῦν ἀπό τόν Χριστό νά ἐγκαταλείψει τήν χώρα τους. Ἐνῶ ὁ Χριστός εἰσῆλθε στην πόλη τους ὡς φίλος καί εὐεργέτης, αὐτοί τόν ἀντιμετώπισαν σάν ἐχθρό. Ἀντί τῆς πνευματικῆς ὠφελείας ἐπέλεξαν τό εὐτελές καί παράνομο ὑλικό συμφέρον.

Δυστυχῶς, τό ἴδιο συμβαίνει πολλές φορές στήν ζωή τῶν  ἀνθρώπων. Ἐνῶ βλέπουν μέ διαύγεια ὁρισμένα συγκλονιστικά γεγονότα καί ἀντιλαμβάνονται τήν μεγάλη σημασία καί τό πνευματικό τους νόημα, “παγιδευμένοι” ὅμως ἀπό τό ἄνομο καί ὑλικό συμφέρον, δέν θέλουν νά ἀκούσουν τήν φωνή τῆς ἀλήθειας. Δέν θέλουν νά παραδεχθοῦν τό σημαντικό μάθημα πού τούς δίνεται καί ἀρνοῦνται  νά ἀναγνωρίσουν τό πνευματικό δίδαγμα .

Χρειάζεται ἰδιαίτερη προσοχή, διότι ὁ Θεός εἰσέρχεται στήν καρδιά μας καί στή ζωή μας ὡς μέγας Εὐεργέτης προσφέροντας σέ ἐμᾶς τά πλούσια δῶρα Τοῦ, πού εἶναι τό ἔλεος, ἡ ἀγάπη Του, ἡ χάρη καί ἡ συγχωρητικότητά Του. Ἐμεῖς ὅμως  πολλές φορές, μέ τόν ἀπρόσεχτο καί ἐπιπόλαιο τρόπο τῆς ζωῆς μας περιφρονοῦμε αὐτήν τήν μεγάλη εὐεργεσία, στεκόμαστε ἐπιλήσμονες ἀπέναντι στόν Εὐεργέτη καί Τοῦ ζητοῦμε νά ἐγκαταλείψει τήν προσωπική μας χώρα, δηλαδή τήν καρδιά μας, τήν ζωή μας, τήν οἰκογένειά μας. Ἐκεῖνος, σεβόμενος ἀπόλυτα ὅσο κανένας ἄλλος τήν ἐλευθερία καί τήν ἐπιλογή μας, ἀπομακρύνεται ἀπό τή ζωή μας. Ὅμως ἡ ἑκούσια ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τόν Κύριο φέρνει ἀποτελέσματα  οἰκτρά καί θλιβερά.

Ἂς ἐννοήσουμε ὅλοι ὅτι τό πραγματικό μας συμφέρον, ὄχι μόνο τό πνευματικό, ἀλλά ἀκόμη  καί τό ὑλικό, εἶναι κοντά στόν Χριστό. Ἐκεῖνος μᾶς προτρέπει “ζητεῖτε δέ πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ” καί μᾶς ὑπόσχεται ὅτι “ ταῦτα πάντα-ἀκόμη καί τά ὑλικά ἀγαθά- προστεθήσεται ὑμῖν” (Ματθ. στ'.33). Ἀμήν.

ΠΗΓΗ