«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

5η Απριλίου 2020

(Εβραίους, Θ΄, 11-14)

Από τα πανάρχαια χρόνια ο άνθρωπος αισθανόταν το βάρος των αμαρτιών του προσπαθούσε με διάφορες θυσίες να απαλλαγεί από αυτές. Στο σημείο αυτό οι Ισραηλίτες παρουσίαζαν ιδιαίτερη υπεροχή, αφού είχαν καθιερώσει πολλές μεθόδους για την απαλλαγή τους από το φορτίο των αμαρτιών τους. Οι θυσίες όμως αυτές που είχε ορίσει ο Θεός, γινόταν για να θυμίζουν στον άνθρωπο την ενοχή του και ότι ο άνθρωπος είχε ανάγκη από την Θεία συγχώρηση. Έτσι, οι εν λόγω θυσίες, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν δυνατόν να αφαιρέσουν σε πληρότητα αμαρτίες. Έπρεπε επομένως, να μεσολαβήσει άλλη θυσία, που θα ήταν σε θέση να σβήσει τις αμαρτίες. Ε λοιπόν! Ο Απόστολος Παύλος στην σημερινή αποστολική περικοπή, μας μιλάει για την αληθινή και σωστική αυτή θυσία. Είναι η θυσία του Θεανθρώπου.

Μας λέει δηλαδή, ότι η θυσία αυτή είναι ανώτερη από τις θυσίες που πρόσφεραν οι ιερείς και οι αρχιερείς τής Παλαιάς Διαθήκης. Γιατί είναι θυσία που σώζει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, αφού Ο Κύριος μας πρόσφερε με την Σταυρική Του θυσία ολόκληρο τον εαυτό Του στον Πατέρα Του Θεό για χάρη όλου τού κόσμου. Το θύμα που προσφέρθηκε στην θυσία αυτή είναι «άμωμο», δηλαδή άμεμπτο, αδιάβλητο, ακέραιο, αψεγάδιαστο και τελείως καθαρό από κάθε αμαρτία, όπως λέει και ο ιερός Χρυσόστομος.

Ο Θείος Παύλος μάς διαβεβαιώνει, ότι το ανεκτίμητο και πανάγιο Αίμα τού Κυρίου μας δεν προσφέρεται με την Θεία Κοινωνία στους πιστούς, καθαρίζει την συνείδηση και την ψυχή μας από κάθε αμαρτία και παράλληλα, μάς κάνει αληθινούς λάτρεις τού ζωντανού Τριαδικού Θεού.

Το αποστολικό επιχείρημα είναι σαφέστατο. Μάς λέει: «Αν το αίμα των ζώων που θυσιαζόταν στην Παλαιά Διαθήκη αγίαζε και καθάριζε τις αμαρτίες και τα σώματα των Ιουδαίων, πόσο μάλλον μάς αγιάζει και μάς καθαρίζει το αίμα τού Χριστού.

Αυτή την ζωτική αλήθεια διακηρύττει και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, όταν γράφει: « Το αίμα Ιησού Χριστού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας». Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας μάς παρέδωσε ο Θεάνθρωπος το βράδυ τού Μυστικού Δείπνου και μάς υπενθυμίζει την σωστική θυσία τού Λυτρωτή μας. Και καθώς θα ψάλει την Μεγάλη Τετάρτη το βράδυ η Εκκλησία μας, Ο Κύριος « την ψυχοτρόφον ετοιμάζει Τράπεζαν, αμβροσίας δε η όντως σοφία τού Θεού κιρνά κρατήρα πιστοίς». Και εμείς, « προσέλθωμεν ευσεβώς».

Το μεγάλο Δείπνο που μάς παραθέτει ο Κύριος μας είναι η τράπεζα τού Μυστικού Δείπνου. Είναι το μυστήριο τής συνάξεως των πιστών και τής αναφοράς τους στον Θεό.

Ο Άγιος Παύλος αλλού, γράφει: «Όσες φορές μεταλαμβάνετε, τον θάνατον τού Κυρίου ομολογείτε, μέχρι να ξανάρθει». Δηλαδή, μέχρι την Δευτέρα τού Παρουσία. Όταν άξια κοινωνούμε, καθαριζόμαστε από κάθε αμαρτία. Με την επάξια συμμετοχή μας στο ψυχοτρόφο αυτό μυστήριο, ενωνόμαστε με Τον Χριστό. Μας λέει Ο Ίδιος: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ».

Ο Συμεών ο νέος Θεολόγος διδάσκει, ότι με την συμμετοχή μας στην Θεία Κοινωνία «μέλη Χριστού γινόμεθα».

Χωρίς την συμμετοχή μας στο μυστήριο αυτό, δεν μπορούμε να έχουμε αιώνια Ζωή. Μας λέει ο Κύριός μας: «Εάν μη φάγητε την σάρκα τού Υιού τού ανθρώπου, και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς».

Οι άγιοι: Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, Ειρηναίος, Αθανάσιος, Ιωάννης Χρυσόστομος και Δαμασκηνός, διδάσκουν ότι η ανάσταση στην αιώνια ζωή είναι ενέργεια τής Θείας Ευχαριστίας και την ονομάζουν «φάρμακον αθανασίας», «αντίδοτον τού μη αποθανείν» .

Όμως, για να λάβουμε επάξια την Θεία Κοινωνία και έτσι να δεχθούμε τις πολλαπλές ευλογίες που μάς προσφέρει, είναι απαραίτητο και να προετοιμασθούμε κατάλληλα ψυχικά και σωματικά.

Θερμή και ειλικρινής ιερή εξομολόγηση, συνεχόμενη μετάνοια, προσευχή, νηστεία παθών, πνευματική περισυλλογή, αποφυγή κατακρίσεων, άσκηση τής αγάπης, συγχώρηση όλων όσων μάς αδικούν, κακολογούν και μάς βλάπτουν, αγάπη και των εχθρών μας ακόμα, αυτά είναι τα σπουδαιότερα μέτρα προετοιμασίας για την πρόσληψη των παναχράντων Μυστηρίων.

Να προσερχόμαστε στο άγιο ποτήριο χωρίς κακίες και μίση, χωρίς εγωισμούς και ζηλοτυπίες, χωρίς αντιπαλότητες και μικρότητες.

Έτσι, μεταλαμβάνοντας, μεταβαλλόμαστε ταυτόχρονα, σωζόμαστε, αγιαζόμαστε. Αν δεν προσέλθουμε με αυτές τις προϋποθέσεις, τότε, κατά τον Θείο Παύλο, συσσωρεύομε αμαρτίες στον εαυτό μας!

Η περίοδος τής Μεγάλης Σαρακοστής συν Θεώ, έφθασε στο τέλος της. Ξέρομε, ότι το κυριότερο χαρακτηριστικό σημείο που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τον εορτασμό τού Θείου Πάσχα, είναι η συμμετοχή μας στην Θεία Ευχαριστία. Γι΄ αυτό ας αξιοποιήσουμε τα κίνητρα που μάς παρέχουν οι πάνσεπτες αυτές ημέρες.

Ας μη ξεχνούμε το μήνυμα τής σημερινής αποστολικής περικοπής, που εστιάζεται στην πρόταση: «Η θυσία Τού Λυτρωτή μας Χριστού είναι η μόνη θυσία που μάς σώζει».

ΠΗΓΗ