ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 05 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μαρκ. ι΄ 32 - 45)

Πορευόμαστε, μὲ εὐλάβεια καὶ κατάνυξη, μέσα στὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, αἰσθανόμαστε τὰ Πάθη τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος νὰ πλησιάζουν καὶ ἀκοῦμε τὸν Ἴδιο τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ προλέγει ὅσα πρόκειται νὰ συμβοῦν: «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου θὰ παραδοθεῖ στοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ στοὺς Γραμματεῖς. Αὐτοὶ θὰ Τὸν καταδικάσουν σὲ θάνατο, θὰ Τὸν παραδώσουν στοὺς Ρωμαίους στρατιῶτες, θὰ Τὸν ἐμπαίξουν, θὰ Τὸν μαστιγώσουν, θὰ Τὸν φτύσουν, θὰ Τὸν θανατώσουν καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα θὰ ἀναστηθεῖ». Πλήρης καὶ λεπτομερὴς περιγραφὴ τῶν παθῶν, τὰ ὁποία συγκλονίζουν ὁποιονδήποτε τὰ ἀκούει καὶ τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦσαν νὰ συγκινήσουν καὶ τὴν πιὸ σκληρὴ καρδιά.

Ὁ Κύριος ὅλα τὰ παραπάνω φοβερὰ δὲν τὰ ἀνακοινώνει στοὺς μαθητὲς Του προσπαθώντας νὰ τὰ ἀποφύγει, ἀλλ’ ἀντιθέτως ἀποκαλύπτοντας τὴν βαθιά Του ἐπιθυμία νὰ τὰ ὑποστεῖ ἀποφασισμένος καὶ ἀτάραχος. Ἐπιδιώκει, ἐπίσης, νὰ καταστήσει τοὺς μαθητὲς Του μετόχους τῆς ἀνθρώπινης ἀγωνίας Του.

Οἱ μαθητὲς Τὸν ἀκοῦνε, δὲν φαίνεται ὅμως νὰ ἀντιδροῦν στὰ λόγια αὐτὰ μὲ συμπάθεια, ἔστω καὶ μὲ κατανόηση. Τὸ ἐντελῶς ἀντίθετο! Ἔρχονται μπροστὰ στὸν Κύριο ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης μὲ ἀπαίτηση καὶ ξεστομίζουν κάτι ἐντελῶς ἀταίριαστο καὶ ἐξωφρενικό: «Δῶσέ μας τὸ προνόμιο νὰ καθίσουμε ὁ ἕνας στὰ δεξιά σου καὶ ὁ ἄλλος στὰ ἀριστερά σου, ὅταν θὰ ἔρθεις στὴν δόξα σου!». Μένει κανεὶς ἄφωνος μπροστὰ σὲ τόση ἀναισθησία! Ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς τοὺς μιλᾶ γιὰ μαρτύριο καὶ θάνατο, αὐτοὶ οὔτε παίρνουν «μυρωδιὰ» ἀπὸ τὴ σοβαρότητα τῆς κατάστασης, οὔτε σέβονται τὸν μελλοθάνατο Διδάσκαλό τους, ἀλλὰ σὰν ἀνώριμα παιδιὰ ζητοῦν μία παράλογη κι ἐγωιστικὴ χάρη, ζητοῦν μία πρωτοκαθεδρία γιὰ τὸν ἑαυτὸ τοὺς ἀδιαφορώντας πλήρως γιὰ τὶς ἀντιδράσεις τῶν ἄλλων μαθητῶν. Μὲ τὸ μικρὸ μυαλὸ τους νομίζουν ὅτι πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς ἐγκόσμιας δόξας τοῦ Μεσσία Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ τὰ διδάγματα τῶν σοφῶν Ἰουδαίων τῆς ἐποχῆς. Περιμένουν μὲ ἀνυπομονησία τὴν κοσμικὴ ἀνάδειξη τοῦ Χριστοῦ ὡς ἰσχυροῦ βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος θὰ ἐγκαθιδρύσει μία δοξασμένη ἐπίγεα βασιλεία. Τρέχουν, λοιπὸν, νὰ προφτάσουν νὰ κλείσουν τὶς τιμητικὲς θέσεις δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ ἀπὸ τὸ βασιλέα. Τώρα εἶναι ἡ χρυσὴ εὐκαιρία, πιστεύουν!

Τότε λοιπὸν ἀκούγεται τρομερὸς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «Δὲν ξέρετε τί ζητᾶτε!». Δὲν ξέρετε τί σᾶς γίνεται, δὲν ἔχετε ἰδέα Ποιὸς εἶμαι καὶ τί κάνω! Μία θλίψη διατρέχει τὰ λόγια του Κυρίου, εἶναι φανερό. Βλέπει ὅτι οἱ μαθητές Του δὲν ἔχουν καταλάβει τίποτα καὶ τὸ χειρότερο, δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν. Ρωτᾶ λοιπόν: « Μπορεῖτε νὰ πιεῖτε τὸ ποτήριο ποὺ θὰ πιῶ καὶ τὸ βάπτισμα ποὺ ἐγὼ θὰ λάβω νὰ τὸ λάβετε καὶ ἐσεῖς;». Μπορεῖτε δηλαδὴ νὰ συμμετάσχετε στὸ ποτήριο τῶν θλίψεων καὶ στὸ βάπτισμα τοῦ αἵματος τοῦ μαρτυρίου μου; Αὐτοὶ ἐπιπόλαια ἀπαντοῦν : «Μποροῦμε!». Δὲν πολυκαταλαβαίνουν τὰ μυστηριώδη λόγια τοῦ Χριστοῦ. Τί εἶναι αὐτὰ τώρα, σκέφτονται. Ἐμεῖς θέλουμε νὰ καθίσουμε ἔνδοξοι δίπλα σου. Ἔρχεται λοιπὸν ἡ συνέχεια τοῦ λόγου: «Τὸ ποτήριο ποὺ ἐγὼ πίνω θὰ τὸ πιεῖτε καὶ τὸ βάπτισμα ποὺ ἐγὼ λαμβάνω θὰ τὸ λάβετε. Ὅμως, τὸ νὰ καθίσει κάποιος δεξιά μου κι ἀριστερά μου δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἐμένα, ἀλλὰ εἶναι χάρις ποὺ ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιὰ κάποιους». Ἐδῶ ὁ Κύριός μας προφητεύει τὸ μαρτυρικὸ τέλος τῶν Ἀποστόλων Του , προγνωρίζει ὅτι οἱ μαθητές Του θὰ Τὸν μιμηθοῦν καὶ θὰ ἀκολουθήσουν τὰ αἱματοβαμμένα ἴχνη Του. Ἀλλὰ αὐτὰ ἀφοροῦν τὸ μέλλον, ὅταν θὰ ἔχουν προηγηθεῖ τὰ φρικτὰ Πάθη Του καὶ ἡ Ἀνάστασή Του καὶ ἀφοῦ θὰ ἔχει κατέλθει τὸ Πανάγιο Πνεῦμα, γιὰ νὰ μεταμορφώσει τὸ γήινο φρόνημα τῶν μαθητῶν σὲ οὐράνιο. Ἀκόμη οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ εἶναι τυφλοὶ καὶ ἀμαθεῖς, γι΄αὐτὸ καὶ ἀγανακτοῦν τώρα γιὰ τὸ θράσος τῶν δύο, τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωάννη. Γιατί αὐτοὶ καὶ ὄχι ἐμεῖς; Ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ που ζητοῦν τιμές; Ἐμεῖς δὲν ἀξίζουμε; Πραγματικὰ ἀξιοθρήνητη καὶ κωμικοτραγικὴ σκηνή! Ὁ Ἰησοῦς στὴν ἄκρη μὲ τὴ σκέψη τοῦ μαρτυρίου νὰ Τὸν συνέχει καὶ οἱ μαθητές Του νὰ φιλονικοῦν γιὰ τὰ πρωτεῖα! Ἔχει ξυπνήσει μέσα τους ὁ προαιώνιος πειρασμὸς τῆς ὑπερηφανείας, ἡ ἀκατανίκητη ἐπιθυμία τῆς ὑπεροχῆς καὶ τῆς κατίσχυσης ἔναντι τῶν ἄλλων, κάτι ποὺ ἀποτελεῖ τὴν οὐσία τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος.

Οἱ μαθητὲς ἰδιαίτερα ὡς γνήσιοι Ἰουδαῖοι μὲ τὸ λογισμὸ τῆς φυλετικῆς ἀνωτερότητας, ὡς μέλη ἑνὸς λαοῦ ποὺ ἀποτελεῖ τὸν περιούσιο λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἀναμένουν τὴν πραγματοποίηση τῶν ὀνείρων τους γιὰ μία κραταιὰ ἑβραϊκὴ αὐτοκρατορία. Τὸν Ἰησοῦ τὸν βλέπουν τώρα ταπεινό, πιστεύουν, ὅμως, ὅτι σύντομα θὰ μεταμορφωθεῖ σὲ πανίσχυρο ἡγέτη. Γὶ΄αὐτὸ διαγκωνίζονται, γιὰ νὰ καρπωθοῦν ἕνα μέρος ἀπὸ τὴ μεγάλη του δόξα.

Ὁ Χριστὸς καταλαβαίνει ὅτι οἱ μαθητὲς Του βρίσκονται σὲ ἐντελῶς λανθασμένο δρόμο καὶ γι΄αὐτὸ τοὺς καλεῖ κοντά Του, γιὰ νὰ τοὺς παραδώσει τὸ μεγάλο μάθημα τῆς ταπείνωσης καὶ τῆς διακονίας ὡς προϋποθέσεων τοῦ οὐρανίου πρωτείου. «Γνωρίζετε», λέγει, « ὅτι οἱ ἡγεμόνες καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου καθυποτάσσουν καὶ καταδυναστεύουν τοὺς ὑπηκόους τους. Ὁ μεγάλος καταπιέζει τὸν μικρό. Δὲν πρέπει ὅμως αὐτὸ νὰ γίνεται ἀνάμεσά σας, ἀλλ΄ ὅποιος ἀπὸ ἐσᾶς θέλει νὰ γίνει μεγάλος, αὐτὸς θὰ γίνει ὑπηρέτης σας καὶ ὅποιος ἀπὸ ἐσᾶς θέλει νὰ γίνει πρῶτος, αὐτὸς θὰ γίνει δοῦλος σὲ ὅλους.». Φοβερὰ καὶ πρωτάκουστα λόγια! Θέλεις νὰ φανεῖς πρῶτος; Γίνε τελευταῖος! Γίνε ὑπηρέτης καὶ δοῦλος ὅλων καὶ τότε θὰ μεγαλυνθεῖς! Καὶ συνεχίζει ὁ Χριστὸς φέρνοντας ὡς παράδειγμα τὸν ἑαυτό Του. «Ἐγὼ ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου δὲν ἦρθα στὸν κόσμο γιὰ νὰ ὑπηρετηθῶ, ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπηρετήσω καὶ γιὰ νὰ δώσω τὴ ζωή μου γιὰ πολλὲς ψυχές!».

Μέσα στὴν παγκόσμια κοινωνία τῆς ἐποχῆς μας, ὅπου ἡ ἑωσφορικὴ ὑπερηφάνεια βασιλεύει καὶ ὅλοι ἀγωνίζονται, λυσσαλέα, νὰ διακριθοῦν, νὰ ἀνεβοῦν κοινωνικά, νὰ φθάσουν στὰ ὕπατα ἀξιώματα, ὑπηρετώντας τὸν ἑαυτό τους καὶ πατώντας ἐπὶ πτωμάτων, ὅπου χειροκροτεῖται ἡ δόξα, ἡ δύναμη, ἡ ἐξουσία, ὁ πλοῦτος, ἡ φαντασία τοῦ κόσμου αὐτοῦ, ἀκούγεται ἐντελῶς ἀσύμβατη ἡ φωνὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ποὺ τονίζει τὸ ἐντελῶς ἀντίθετο ἀπὸ ὅλα τὰ προαναφερθέντα: « Ταπεινωθεῖτε, γιὰ νὰ ὑψωθεῖτε ! Καὶ ἐγὼ ὁ Ὑψηλὸς Θεός, ἦρθα στὴ γῆ καὶ ἔγινα ταπεινὸς ἄνθρωπος, γιὰ νὰ σᾶς σώσω! Γίνετε μωροὶ διὰ Χριστὸν καὶ θὰ φανεῖτε σοφοί! Γίνετε δοῦλοι καὶ θὰ φανεῖτε βασιλεῖς!».

Ἂς ἀκούσουμε, λοιπὸν, τὸ σωτήριο λόγο τοῦ Κυρίου μας καὶ ἂς φανοῦμε γνήσιοι μαθητὲς καὶ μιμητές Του στὴ διακονία καὶ στὴν Ὑψοποιὸ Ταπείνωση. Ἀμήν!

ΠΗΓΗ