ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Απόστολος: Α΄ Κορ. ΄ 9 – 16

Ευαγγέλιο: Ματθ. ιζ΄ 14 – 23

13 Αυγούστου 2017

«Τούτο το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία»

Η κατάσταση του νέου, για τον οποίο μας μίλησε σήμερα το ιερό

Ευαγγέλιο, ήταν αξιολύπητη. Το δαιμόνιο από το οποίο βασανιζόταν τον

ταλαιπωρούσε αφάνταστα, τον έριχνε στη φωτιά και στο νερό για να τον εξοντώσει.

Κανείς δεν μπορούσε να τον απαλλάξει από το τρομερό αυτό μαρτύριο παρά μόνο

ο Θεός. Γι’ αυτό όταν ο πονεμένος πατέρας πληροφορήθηκε την παρουσία του

Θεανθρώπου στην περιοχή του, πήρε το άρρωστο παιδί του, ήλθε στο Χριστό και

έπεσε γονατιστός μπροστά του παρακαλώντας να τον ελεήσει «Κύριε, ελέησον μου

τον υιόν ότι σεληνιάζεται και κακώς πάσχει». Ο εύσπλαχνος Κύριος συμπόνεσε το

τυραννισμένο πλάσμα του και επετίμησε το δαιμόνιο, το οποίο με το θεϊκό

πρόσταγμα βγήκε από το παιδί την ίδια στιγμή.

Μετά το θαύμα απευθυνόμενος στους μαθητές του και σ’ όλους όσοι με

θαυμασμό παρακολουθούσαν το ήρεμο παλικάρι απαλλαγμένο από το δαιμόνιο

είπε: «Τούτο το γένος των δαιμόνων μόνο με προσευχή και νηστεία εκδιώκεται.

Το μίσος του διαβόλου κατά του ανθρώπου είναι δεδομένο. Μισεί την

εικόνα του Θεού και θέλει να την αχρειώσει. Σαν λυσσασμένο λιοντάρι περιτρέχει

γη και θάλασσα για να αφαρπάσει μια ψυχή και να την κάμει κατοικητήριό του.

Μετέρχεται πονηρές μεθόδους, προκειμένου να συλλάβει στα δίχτυά του τους

πιστούς. Παραπλανά τους αφελείς και παγιδεύει τους ανύποπτους με πανούργες

επινοήσεις. Βέβαια δεν εξαναγκάζει και δεν υποχρεώνει. Η δύναμή του δεν είναι

αναγκαστική. Η επιτυχία ή η αποτυχία στα εναντίον μας σχέδια του εξαρτάται από

μας. Εάν εμείς θέλουμε, γίνεται μέγας. Εάν εμείς θέλουμε γίνεται μικρός. Είναι

πονηρός ο διάβολος, αλλά μόνο για τον εαυτό του, εάν εμείς προσέχουμε και

γρηγορούμε. Εκείνοι που είναι ενωμένοι με τον Χριστό και έχουν την πανοπλία

του, δεν φοβούνται από τη μανία των δαιμόνων.

Κάθε αμαρτία παραβιάζει την ελευθερία της ψυχής και ανοίγει διάπλατα

την είσοδο στο διάβολο. Έτσι, άνθρωποι που χαίρονται τη ζωή, που είχαν πριν μια

συγκροτημένη προσωπικότητα, ξαφνικά καταλαμβάνονται από το διάβολο και

γίνονται υποχείριά του. Χάνουν τη γαλήνη και τη χαρά, εμπλέκονται σε

περιπέτειες και ψυχονευρωτικές δοκιμασίας, ζουν εσωτερικές συγκρούσεις και

αναστατώσεις, δεν ξέρουν τι τους φταίει, δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτό που

τους βρήκε, διαπιστώνουν μια αλλαγή στις σκέψεις, στα συναισθήματα και στις

επιθυμίες. Στη χειρότερη περίπτωση καταδιώκονται ασταμάτητα από τον ίδιο το

διάβολο, παθαίνουν κρίσεις, σαν τον δαιμονισμένο νέο τα περικοπής.

Ο δαιμονισμένος δεν προκαλείται μόνο από την αμαρτία και το διάβολο,

αλλά και από τους υπηρέτες του σατανά, οι οποίοι με τις μαγικές τέχνες

κατορθώνουν, πάντα με την συνεργία του πατρός των διαβόλου, να

εξουδετερώσουν κάθε αντίσταση και να υποτάξουν στις επιθυμίες τους εκείνους

που έχουν αποκοπεί από τη χάρη του Θεού. Οργιάζει στην πατρίδα μας η μαγεία,

η τέχνη του διαβόλου, η οποία σαν επιδημία, έχει εξαπλωθεί σε πόλεις και χωριά.

Μάγοι και μάγισσες, εγχώριοι και αλλοδαποί τσαρλατάνοι υποσχόμενοι

αστραπιαίες επιτυχίες παρασύρουν τους αφελείς και φέρνουν τη λατρεία του 

~ 75 ~

διαβόλου μέσα στην ελληνική ορθόδοξη κοινωνία. Μικροί και μεγάλοι

καταγίνονται με τη μαγεία σαν μια καινούργια μέθοδο λύτρωσης και επιβολής. Με

επιστημονική επικάλυψη ανεμπόδιστα διαδίδονται οι μέθοδοί της και στα

ινστιτούτα δίδονται οδηγίες σε όσους θέλουν να επιτύχουν εκείνο που επιθυμούν,

το οποίο τις περισσότερες φορές είναι ολέθριο και αθέμιτο.

Αξιοθρήνητα είναι τα επακόλουθα της μαγείας. Ακμαίοι νέοι καταντούν

ερείπια. Περιουσίες εξανεμίζονται. Οικογένειες διαλύονται. Εκεί όπου υπήρχε

πριν η αγάπη έρχεται το εωσφορικό μίσος, εκεί όπου η υγεία ο μαρασμός, εκεί

όπου η χαρά έρχεται η δυστυχία. Έχουμε την δύναμη του Χριστού προ του οποίου

φρίττει και τρέμει ο διάβολος. Εκείνος λύει τα έργα του (Α΄ Ιωάν. γ΄ 8) και ενισχύει

με τη θεία Χάρη τους πιστούς. Έστω κι αν υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν

να μας δέσουν με τα μαγικά, έστω κι αν έχουμε εχθρούς που με τη σατανική

δύναμη θέλουν να μας βλάψουν, δεν πρέπει να φοβούμεθα. Έχουμε Εκείνον ο

οποίος «συντρίψη τον σατανάν υπό τους πόδας ημών εν τάχει» (Ρωμ. ιστ΄ 20).

Για την απαλλαγή του ανθρώπου από την εξουσία του διαβόλου ο Κύριος

υποδεικνύει δυο τρόπους, την προσευχή και τη νηστεία. Με την προσευχή

ενώνεται ο άνθρωπος με το Θεό, φωτίζεται η διάνοια, ενισχύεται η θέληση,

εκλογικεύονται οι επιθυμίες, μαστίζονται και φυγαδεύονται οι δαίμονες. Με την

επίκληση του ονόματος του Χριστού έρχεται στην δοκιμαζόμενη ψυχή η Χάρη του

Αγίου Πνεύματος. Η προσευχή είναι «στήριγμα των ασθενών και σκέπη εν τω

καιρώ των πειρασμών» (άγιος Ισαάκ ο Σύρος). Με τη νηστεία εξαγνίζεται το σώμα

και εκριζώνονται τα πάθη. Καθένας λοιπόν που ταλαιπωρείται από ακάθαρτο

πνεύμα, εάν χρησιμοποιήσει αυτό το φάρμακο, θα απαλλαγεί από το πονηρό

πνεύμα και θα ξαναβρεί τη γαλήνη και τη χαρά. Και άλλα όπλα κατά των

δαιμόνων μας παρέχει η Εκκλησία τα οποία απεδείχθησαν ισχυρά και πολύ

ενισχυτικά σε εκείνους που διεξάγουν το σκληρό πόλεμο. Είναι ο τίμιος Σταυρός,

το ιερό Ευαγγέλιο, τα Μυστήρια. Πάνω απ’ όλα όμως το πιο αποτελεσματικό όπλο

είναι η συνειδητή βίωση του Ευαγγελίου του Χριστού. Εκείνοι που ζουν και

εφαρμόζουν το θέλημα του Θεού, που συνεχώς ανακαινίζονται με το Μυστήριο της

Μετάνοιας και που μεταλαμβάνουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, δεν

επηρεάζονται από καμιά σατανική δύναμη, γιατί με τη συμμετοχή τους στο Σώμα

του Χριστού έχουν γίνει φοβεροί και απλησίαστοι στο διάβολο.

Αδελφοί,

Όσοι υποφέρετε από τις επήρειες των δαιμόνων και των συνεργατών τους

μη εμπλακείτε στο σκοτεινό κόσμο της μαγείας, των μέντιουμ, και των εξορκιστών.

Ελάτε στην Εκκλησία του Χριστού, ζητήσατε τα όπλα που εκείνη δίδει. Νηστεύετε,

προσευχηθείτε, εξομολογηθείτε. Να είστε βέβαιοι, ότι θα ελευθερωθείτε. Στον

αγώνα σας θα έχετε τις ενισχυτικές πρεσβείες της Παναγίας και πάντων των Αγίων.

Γιώργος Σαββίδης

ΠΗΓΗ