ΚΥΡΙΑΚΗ 28-6-2015

Σήμερα ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ μᾶς λέει: Ἀδελφοί, εἶστε ἐλεύθεροι πιὰ ἀπὸ τὸ ζυγὸ τῆς ἁμαρτίας κι ὑπηρετεῖτε τὸ καλὸ καὶ τὸ δίκαιο. Χρησιμοποιῶ τὴν ἀνθρώπινη εἰκόνα τῆς δουλείας, γιατί δὲν μπορεῖτε ἀλλιώτικα νὰ μὲ καταλάβετε. Παλιότερα εἴχατε ὑποδουλώσει ὅλο τὸ εἶναι σας σὲ πάθη καὶ πράξεις ἀντίθετες στὸ θεϊκὸ θέλημα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ζεῖτε ἀντίθετα πρὸς τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι πρέπει καὶ τώρα νὰ ὑποδουλώσετε ὅλο τὸ εἶναι σας στὸ θεϊκὸ θέλημα, γιὰ νὰ βρεθεῖτε κοντὰ στὸ Θεό. Μὴν ξεχνᾶτε πώς, ὅσον καιρὸ ἤσασταν ὑπόδουλοι στὴν ἁμαρτία, ἤσασταν μακριὰ ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ποιὸ ἦταν τὸ κέρδος σας ἀπὸ τὴ διαγωγή σας ἐκείνη; Τώρα ὅμως εἶστε ἐλεύθεροι πιὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία κι ἀνήκετε στὸ Θεό. Καρπὸς τῆς καινούριας ζωῆς σας εἶναι ἡ ἁγιοσύνη καὶ τὸ τέλος τῆς πορείας σας εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Γιατί ὁ μισθὸς ποὺ δίνει ἡ ἁμαρτία εἶναι ὁ θάνατος, ἐνῶ τὸ δῶρο ποὺ χαρίζει ὁ Θεὸς εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τὴν ὁποία ἔφερε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Κύριός μας.

Τὸ σημαντικὸ αὐτὸ κείμενο τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀναφέρεται σὲ δυὸ ἀντιδιαστελλόμενους ὅρους, ἔννοιες καὶ καταστάσεις τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, τὴ δουλεία καὶ τὴν ἐλευθερία. Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ ζήσει ἐμπειρικά, τόσο τὴ δουλεία, ὅσο καὶ τὴν ἁμαρτία, ἀνάλογα μὲ τὶς ἐπιλογές του. Ὅταν, ὅμως, παρομοιάζει τὴ δουλεία μὲ τὴν ἁμαρτία, δὲν ἐννοεῖ τὴν ἠθικὴ στάση καὶ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου μὲ πράξεις ἁμαρτωλὲς ἠθικιστικοῦ περιεχόμενου, ἀλλὰ τὴν ὀντολογικὴ σημασία τῆς ἁμαρτίας, ποὺ σημαίνει τὴν ἄρνηση τοῦ Θεοῦ, τὴν ἀπιστία καὶ τὴν ὑποταγὴ τοῦ ἀνθρώπου στὰ τοῦ κόσμου καὶ στὴν εἰδωλολατρία. Ἑπομένως, ἡ ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ ἡ ὑποδούλωση στὴ δικαιοσύνη δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὴν ἐγκατάλειψη τῆς εἰδωλολατρίας τότε ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους ἢ καὶ ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἄλλη θρησκεία, καὶ τὴν ὑπαγωγή τους στὴ δικαιοσύνη τοῦ Χριστοῦ, τὴν εἴσοδό τους στὴ χάρη τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ἀποδοχὴ τῆς ἐν Χριστῷ ἀλήθειας, ἀποκαλύψεως καὶ σωτηρίας.

Ἔτσι, ὁ ἀπόστολος Παῦλος κάνει τὴ σύγκριση μεταξὺ τῆς δουλείας τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας. Λέει λοιπόν: «Ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ». Ἀφοῦ ἐλευθερωθήκατε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, γίνατε δοῦλοι στὴν δικαιοσύνη. Καὶ συνεχίζει: Χρησιμοποιῶ ἀνθρώπινο τρόπο ἐκφράσεως ἐξαιτίας τῆς ἀδυναμίας τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς σας, ἡ ὁποία ρέπει πρὸς τὴν ἁμαρτία καὶ γι’ αὐτὸ ἡ ἄσκηση τῆς ἀρετῆς σᾶς φαίνεται δουλεία. Ἡ ὑποταγή σας, ὅμως, αὐτὴ στὴν ἐνάρετη ζωὴ δὲν εἶναι σκλαβιὰ ἀλλὰ ἐλευθερία. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος,  ἀναφερόμενος πολλὲς φορὲς στὴν δουλεία,   μὲ ἔντονο ὕφος τὴν καταδίκαζε, γιατί ἡ δουλεία ὑποβαθμίζει  τὴν ἐλευθερία τῆς βουλήσεως, τὸ ἀνεκτίμητο αὐτὸ δῶρο  ποὺ ἡ θεία ἀγαθότητα μᾶς χάρισε.  Μιλάει  ἐξάλλου γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐνῶ ἔχει πλασθεῖ ἐλεύθερος, παραδόθηκε  στὰ πλοκάμια τῆς ἁμαρτίας, παραβίασε ἀρκετὲς φορὲς τὸ θεῖο θέλημα, μεταβάλλοντας τὴν ἀδυναμία του σὲ πάθη, στὰ ὁποῖα μάλιστα ὑποδουλώθηκε. 

Ἡ σωματικὴ δουλεία εἶναι προσωρινή, ὅπως καὶ ἡ ζωή μας, ὅμως ἡ δουλεία τῆς ἁμαρτίας  εἶναι αἰώνια καὶ ἀτελείωτη. Τονίζει πὼς ὁ Χριστὸς μᾶς ἐξαγόρασε ἀπὸ αὐτὴ τὴν πνευματικὴ δουλεία. Οἱ ἄνθρωποι ἐκείνης τῆς ἐποχῆς κατέβαλλαν χρήματα,  γιὰ νὰ ἀγοράσουν ἕνα δοῦλο. Ὁ Χριστὸς ὅμως κατέβαλε ὡς λῦτρα  γιὰ τὴν ἐξαγορά μας, αὐτὸ τὸ τίμιο αἷμα του, τὴν ἀνεκτίμητη ζωή του. «Καὶ ἄρα οὔκ ἐστε ἑαυτῶν». Δὲν ἀνήκετε πλέον στὸν ἑαυτό σας, ἀλλὰ ἀνήκετε στὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι ἀφέντης στοὺς δούλους. Εἶναι ὁ Σωτήρας καὶ ἐλευθερωτής. Εἶναι ὁ ἀδελφὸς τῶν λυτρωμένων, ὁ ἀνεκτίμητος φίλος τῶν σωζομένων. Αὐτὸς ποὺ ἔδωσε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ στὸν ἄνθρωπο τὴν ἐλευθερία, τὴν ξαναδίνει τώρα μὲ τὴ λυτρωτική του θυσία. Τοῦ δίνει ὅλα τὰ μέσα της χάριτος νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴν τυραννία τοῦ κακοῦ. Καὶ ἡ μὲν ἀρχικὴ ἐλευθερία τῆς βουλήσεως εἶναι ἡ ἱκανότητα τοῦ ἀνθρώπου  νὰ ἐκλέγει  καὶ νὰ προτιμάει ὑπευθύνως μεταξὺ δυὸ ἀντιθέτων ἢ πολλῶν διαφόρων ἐννοιῶν, πράξεων, ἀντικείμενων, προσώπων. Ὁ σοφός  Σειρὰχ γράφει : «Ὁ Θεὸς δημιούργησε  ἀπ’ ἀρχῆς ἐλεύθερο τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ἄφησε στὴν ἐλεύθερή του θέληση καὶ διάθεση. Ἐὰν θέλεις, θὰ τηρήσεις τὶς ἐντολές του καὶ θὰ πράξεις ὅσα εἶναι εὐδοκία πίστεως. Ἐνώπιόν σου ἔθεσε  φωτιὰ καὶ νερό· ὅπου θέλεις, μπορείς  ἐλεύθερα νὰ ἁπλώσεις τὸ χέρι σου. Ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων ὑπάρχει ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος. Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο θὰ θελήσει κανεὶς καὶ θὰ προτιμήσει, θὰ τοῦ δοθεῖ.» Ἡ ἐλευθερία, ὅπως τὴν προτείνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι ἐν Χριστῷ ἐλευθερία καὶ ὄχι ἕνα εἶδος ἀφηρημένης ἐλευθερίας ἢ καὶ ἀσυδοσίας. Ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία εἶναι ὑπευθυνότητα. Αὐτὸ εἶναι τὸ μέγα ἀγαθό, γιὰ τὴν ἀπόκτηση τοῦ ὁποίου πρέπει συνεχῶς νὰ ἀγωνιζόμαστε. Αὐτὸ μᾶς ἀναδεικνύει θεοὺς κατὰ χάριν ἀπὸ τὴν παροῦσα ἀκόμη ζωή, ἀσύγκριτα ἀνώτερους ἀπὸ τοὺς τοῦ κόσμου σοφοὺς καὶ κοσμοκράτορες, ἀπὸ τοὺς πλούσιους καὶ ἐνδόξους τῆς γῆς. Εἶναι ἡ «ἐλευθερία τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ». (Ρωμ. 8.21).Ἀμήν.-