Κυριακή ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Ἰωάνν. ζ΄37 – 52, η΄12) «Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου»

Κυριακή ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Ἰωάνν. ζ΄37 – 52, η΄12) «Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου»

Φῶτα καί πηγές φωτός, ἀδελφοί μου, γιά νά βλέπουν τά μάτια μας ὑπάρχουν καί θά ὑπάρχουν πάντοτε πολλά γύρω μας. Φῶτα καί πηγές φωτός, πού φωτίζουν δυνατά τή σκέψη καί πλουτίζουν τή γνώση τῶν ἀνθρώπων, σήμερα μάλιστα, ὑπάρχουν ἄφθονα καί στό μέλλον θά γίνωνται διαρκῶς περισσότερα.

Δέν θά δυνηθοῦν ὅμως ποτέ ὅλα αὐτά τά φῶτα νά ἱκανοποιήσουν ἀποτελεσματικά τόν ἄνθρωπο, οὔτε καί νά ἀντικαταστήσουν τό Μέγα Φῶς, τό Φῶς τοῦ κόσμου, πού εἶναι τό φῶς τό ἀληθινόν «ὅ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον» δηλ. τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Τό πλῆθος τῶν πυρίνων γλωσσῶν, πού ἐφώτισαν σήμερα, ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, τούς Ἀποστόλους καί ὅλους τούς πιστούς «ὡς ἑκατόν εἴκοσιν», ἀπέδειξε περίτρανα πώς ἀπό τό πλῆθος τό ἀμέτρητο τῶν βιβλίων, τῶν ἐπιστημονικῶν πειραμάτων καί ἀποδείξεων, τῶν ἐπιτευγμάτων τοῦ πνεύματος σέ ὅλους τούς τομεῖς τῆς γνώσεως, τῆς τέχνης καί τῆς ἐπιστήμης, διάτορη καί ἐπιβλητική θά ἀκούεται πάντα ἡ διακήρυξη τοῦ Κυρίου μας: «Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου۠ ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς». Οἱ ἀκτῖνες, πού πηγάζουν ἀπό τό φῶς αὐτό, φωτίζουν τά σκοτάδια τῆς προχριστιανικῆς ἐποχῆς, καταυγάζουν μέ ἄπλετο φῶς τούς δρόμους τῆς παρούσης ζωῆς μας καί, ξεπερνῶντας τά ὅρια τοῦ αἰσθητοῦ καί τοῦ ἀνθρωπίνου, μᾶς βοηθοῦν νά βλέπωμε τά «ὑπέρ αἴσθησιν» καί τά θεϊκά.

Ὁ Χριστός καί τό Εὐαγγέλιό Του, ἡ Ἐκκλησία Του καί τά μέσα τῆς Χάριτος, δηλ. τά Ἅγια Μυστήρια μᾶς βοηθοῦν ἀποτελεσματικά μπροστά στά μεγάλα προβλήματα τῆς ζωῆς καί τῆς ὑπάρξεως τοῦ παρόντος καί τοῦ μέλλοντος.

«Ο ὐ δ έ π ο τ ε ἐλάλησεν ἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος», διαβεβαιώνουν τούς ἀφέντες τους οἱ ὑπηρέτες τῶν Φαρισαίων. Ὁ Ἰησοῦς οὐδέποτε θά ὑπερβληθῇ διεκήρυξεν ὁ ἀρνητής Ρενάν. Ἔχει τά «ρήματα ζωῆς αἰωνίου» ὁμολογεῖ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος. Οἱ ἄδολες καί καλοπροαίρετες καρδιές, οἱ ταπεινοί καί σώφρονες, οἱ σωστοί ἄνθρωποι πάντα θά μένουν ἱκανοποιημένοι σέ ὅλες τίς ἐποχές ἀπό τόν Κύριον Ἰησοῦν. Ὅλοι θά βρίσκουν κοντά Του τήν πιό καλή λύση στά προβλήματά τους. «Δέν ὑπάρχει πρόβλημα τῆς παρούσης ζωῆς, πού νά μή βρίσκῃ τήν λύση του στό Εὐαγγέλιο», διεκήρυττε ὁ πρόεδρος τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ροῦσβελτ.

Τό μόνο πού μένει, ἀγαπητοί μου, εἶναι νά θελήσωμε νά φωτισθοῦμε ἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Νά ἀνοίξωμε διάπλατα τά παράθυρα τῆς ψυχῆς μας γιά νά τήν φωτίσῃ. Νά προσαρμόσωμε τά βήματά μας στούς δρόμους πού Ἐκεῖνος μᾶς ὁδηγεῖ. Νά δεχθοῦμε ταπεινά καί ὁλοπρόθυμα τίς λύσεις πού Ἐκεῖνος μᾶς δίνει. Νά ζήσωμε μέ συνέπεια τήν πίστι μας. Νά κρατήσωμε ἀνόθευτη τήν Ὀρθοδοξία μας. Νά πλαταίνωμε κάθε μέρα καί περισσότερο τήν ἀγάπη μας, νά φτερώνωμε μέσα μας πιό δυνατή, κάθε τόσο τήν ἐλπίδα. Νά προετοιμάζωμε σταθερά τά χριστιανικά τέλη μας. Νά νοσταλγοῦμε ἀδιάκοπα τόν οὐρανό, πού εἶναι ἡ αἰώνια πατρίδα μας. Νά παραμένωμε μέσα στήν Ἐκκλησία, σάν συνειδητά καί ζωντανά μέλη της. Ἀπό τή ζωή μας θά φεύγῃ ἡ ἁμαρτία καί ἡ ἀρετή θά γίνεται κτῆμα μας, ἡ Χάρις θά ἔλθῃ, θά ἔρχεται κάθε μέρα καί πιό πλούσια καί ἡ σωτηρία θά ἐξασφαλισθῇ. Θά ζοῦμε μέσα στό φῶς τῆς Πεντηκοστῆς, θά ἀπολαμβάνωμε τίς ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, θά πλησιάσωμε τό φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος, θά γίνωμε «τέκνα φωτός». Γένοιτο!