Ο Φαρισαίος και ο Τελώνης σκέψεις στο Ευαγγέλιο της Κυριακής... Του πρωτ. Χρήστου Αιγίδη

Ο Φαρισαίος και ο Τελώνης σκέψεις στο Ευαγγέλιο της Κυριακής... Του πρωτ. Χρήστου Αιγίδη

Μας αξιώνει ο Θεός και φέτος να εισέλθουμε στο Τριώδιο, στην πιο όμορφη και κατανυκτική περίοδο της Εκκλησιαστικής ζωής. Ένα ταξίδι ξεκινά, μια πορεία έντονης πνευματικής διεργασίας, μια πορεία που ενώνει τη γη με τον ουρανό, τον μικρό άνθρωπο με την αιωνιότητα. Τι κρίμα που νομίζουμε ( ή εννοούμε, ή βιώνουμε ) το Τριώδιο σαν να είναι μασκαρέματα, φαγοπότια, και ευκαιρία για κοσμικές συναναστροφές…

  Αφετηρία στο ταξίδι μας αυτό μια όμορφη, ωφέλιμη και πάντα επίκαιρη Ευαγγελική περικοπή, η γνωστή σε όλους μας παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Με τον τρόπο αυτό η Εκκλησία μας τονίζει την αναγκαιότητα και την προϋπόθεση της πνευματικής ζωής, την ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ. Ενώ ταυτόχρονα μας εφιστά την προσοχή και τον μεγάλο κίνδυνο ( πνευματικό και όχι μόνο ) που κρύβεται στην εγωιστική διάθεση και στην αλαζονεία. Δυο άνθρωποι εκ διαμέτρου αντίθετοι πηγαίνουν να προσευχηθούν. Ο ένας φαρισαίος, ο άλλος τελώνης, ο ένας άνθρωπος της << Εκκλησίας >>, ο άλλος άνθρωπος της αμαρτίας, Ο ένας με τις πράξεις τις καλές, ο άλλος βουτηγμένος στο κακό. Ο ένας που προσεύχεται πολύ, ο άλλος που δεν φλυαρεί. 

  Είναι πολύ σημαντικό ιδίως στις ημέρες μας να γίνονται  καλές πράξεις. Αλλά δεν αρκούν μόνο αυτές. Για να δούμε πρόσωπο Θεού χρειάζεται ζωή μυστηριακή, ταπείνωση, αγάπη και πολλή προσευχή. Είναι θετικό να είμαστε καλοί άνθρωποι, αλλά είναι ακόμα πιο ουσιαστικό να είμαστε καλοί Χριστιανοί. Διότι ο πραγματικά καλός Χριστιανός, εκείνος δηλαδή που έχει διάθεση ταπεινή, αγάπη ανυπόκριτη, πνεύμα θυσιαστικό, ζωή μυστηριακή, θα είναι εκ’ των προτέρων και εκ’ των πραγμάτων άνθρωπος καλός.

   Ακόμα είναι σημαντικό έναντι του Θεού η Ειλικρίνεια. Ξέρετε ότι ίσως μπορούμε να κρυφτούμε ή να ξεγελάσουμε όλους τους ανθρώπους. Τον εαυτό μας όμως και τον Θεό σίγουρα όχι. Γι’ αυτό λοιπόν ας είμαστε ειλικρινείς μπροστά στο Θεό. Άλλωστε Άγιοι δεν είναι οι αναμάρτητοι ( διότι απλά τέτοιοι δεν υπάρχουν ) αλλά οι μετανιωμένοι αμαρτωλοί,  "Ό,πουεπερίσσευσεν ηαμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις" (Ρωμ. 5:21). Ας στεκόμαστε στην προσευχή μας έχοντας επίγνωση των αμαρτιών μας και ας ζητούμε ταπεινά το έλεος και την αγάπη του Θεού.

  Ο λόγιος Μοναχός Μωυσής από το περιβόλι της Παναγίας αναφέρει σε κάποιο λόγο του σχετικά με την ταπεινοφροσύνη << ο ταπεινός δεν είναι κακόμοιρος, αξιολύπητος, χαζοχαρούμενος, αφελής, καρπαζοεισπράκτορας, ανόητος και αμαθής. Είναι έξυπνος, αλλά δεν κάνει τον εξυπνάκια, γνωρίζει αρκετά, αλλά δεν κάνει τον ξερόλα, μιλά, αλλά δεν αποστομώνει, λέει την γνώμη του αλλά δεν προσπαθεί να την επιβάλει >>. Τέλος ένας ακόμα Γέροντας Αγιορείτης έλεγε οτι ο Θεός κάθε πρωί ευλογεί τους ανθρώπους με το ένα Του χέρι και αν δει κάποιον ταπεινό τον ευλογεί και με τα δυο Του χέρια.

 Ευχής έργον λοιπόν να μας ευλογεί ο Θεός καθημερινά και με τα δυο Του χέρια. ΑΜΗΝ!!!