Κυριακή 7η Ἰανουαρίου 2024

Σύναξις Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ.

(Ἰω. 1, 29 – 34).

«...ἴδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1, 29)

Τή φωνή τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου ἀκοῦμε σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας. Ἀναγγέλλει ὁ κορυφαῖος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τόν Πρωταγωνιστή τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ὁ ἐπίγειος ἄγγελος καί ὑπόπτερος ἄνθρωπος παρουσιάζει τόν Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελο, τόν Ἀμνό τοῦ Θεοῦ. Ὁ σημαντικότερος ἄνθρωπος τοῦ παλαιοῦ κόσμου ἀνοίγει τήν πόρτα τοῦ νέου κόσμου στόν Θεάνθρωπο, πού εἶναι ὁ πανανθρώπινος Λυτρωτής. Ὁ Πρόδρομος ὁλοκληρώνει σήμερα τόν δικό του δρόμο, γιά νά ξεκινήσει ὁ δρόμος γιά τόν Μεγάλο Διαβάτη τῆς ἱστορίας, τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ.

Ὅλη ἡ ζωή, ὅλη ἡ προσωπικότητα, ὅλη ἡ ἐργασία, ὅλος ὁ ἀγώνας, ὅλη ἡ στεντόρεια φωνή τοῦ Τιμίου Προδρόμου συμπυκνώνεται στό μήνυμα πού ἀκοῦμε σήμερα: «ἴδε ὀ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου». Ὁ Ἰωάννης βλέπει τόν Ἰησοῦν «ἐρχόμενον» ἀπό τήν ἐνδομήτρια ἡλικία του. Μέσ’ ἀπό τήν πρώην στειρεύουσα μήτρα τῆς Ἐλισάβετ βλέπει τόν Χριστό στήν παρθενική μήτρα τῆς Μαρίας. Στήν ὡραία ἡλικία τῶν τριάντα ἐτῶν ὁ μέν Βαπτιστής ἐξαγιάζεται διά τοῦ μαρτυρίου, ὁ δέ Ἰησοῦς ἁγιάζει τή φύση καί τήν ἀνθρωπότητα διά τοῦ Βαπτίσματος καί τῆς τριετοῦς διαδρομῆς Του ἀνάμεσά μας.

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος μέ τό ἁγνό ἦθος, τό ἀγωνιστικό φρόνημα καί τήν ἄσκησή του μᾶς διδάσκει πώς ὁ ἐρχόμενος Ἰησοῦς δέν γίνεται ἀντιληπτός ἀπό τούς πολλούς. Τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ τήν ἀντιλαμβάνονται μόνον οἱ μιμητές τοῦ Ἰωάννη. Τήν παρουσία τοῦ Ἰησοῦ τήν ἀπολαμβάνουν μόνον ὅσοι ζοῦν σύμφωνα μέ τόν τρόπο τοῦ Προδρόμου. Ὁ ἄρχοντας τῆς ἐρήμου εἶναι τό παντοτινό πρότυπο γιά τόν ἄνθρωπο πού ζεῖ στήν ἐρημιά τῶν πόλεων, στήν ἀπομόνωση τῆς ὑπαίθρου, στή μοναξιά τῆς εἰκονικῆς πραγματικότητας, στό ψέμα τῆς πρόσκαιρης εὐμάρειας. Ἡ ἀκεραιότητα τοῦ μεγάλου ἀσκητῆ τοποθετεῖ τόν πήχη ψηλά γιά τόν συμβιβασμένο καί παραχαϊδεμένο εὐζωιστή, γιά τόν γκρινιάρη ἐγωιστή, γιά τόν ἀχάριστο παραπονιάρη, γιά τόν λιποτάκτη τῆς ἀρετῆς, γιά τόν ἀνέραστο ἡδονιστή, γιά τόν ὑποκριτή θρησκευόμενο, γιά τόν ἀνερμάτιστο ἐπαναστάτη. Ὁ Τίμιος Πρόδρομος εἶναι ἕνας καθρέπτης, μπροστά στόν ὁποῖο στεκόμαστε ὅλοι καί μετρᾶμε τίς ἀτέλειές μας. Ὁ Βαπτιστής Ἰωάννης δούλεψε πάρα πολύ μέ τόν ἑαυτό του, γιά νά εἶναι σέ θέση νά φωνάξει τό: «ἴδε ὀ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου». Μέ τήν ἡσυχία, τήν προσευχή, τόν ἀγώνα κατά τῆς ἁμαρτίας ἄνοιξε τήν καρδιά του στήν ἔλευση τοῦ Σωτήρα. Μέ τή σταθερότητά του διέλυσε τά σκοτάδια τῆς ἄγνοιας καί ἀξιώθηκε τοῦ φωτισμοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδας. Μέ τήν ταπείνωσή του κατόρθωσε νά ἀγγίξει τήν «πανακήρατο κορυφή τοῦ Δεσπότου»! Μέ τό λόγο του ἔγινε ὁ πρόλογος στό κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ φωνή τῆς ἐρήμου φώναξε στούς ἀνθρώπους τό: «μετανοεῖτε» καί ὁ Ἰησοῦς φώναξε στήν ἀνθρωπότητα τό ἴδιο «μετανοεῖτε», προκειμένου νά ἄρει «τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου».

Ἐμεῖς, οἱ συνακόλουθοι τοῦ Τιμίου Προδρόμου στή συνάντηση μέ τόν Χριστό, ἐάν θέλουμε πραγματικά σήμερα νά τόν τιμήσουμε, καλούμαστε νά τόν μιμηθοῦμε. Καλούμαστε μέ τή μετάνοια, τήν ἀγωνιστικότητα καί τήν τιμιότητά μας νά καθαρίσουμε τούς ἑαυτούς μας ἀπό τή βρωμιά τῆς ἁμαρτίας. Μέ τήν προσευχή καί τή μελέτη νά φωτίσουμε τά σκοτάδια τῆς ἄγνοιας. Μέ τήν Προδρομική ἀγάπη νά διακηρύξουμε πρός κάθε κατεύθυνση: «ἴδε ὀ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου»! 

Ὁ «ἀμνός τοῦ Θεοῦ» ἔρχεται νά σηκώσει μέ τή θυσία Του καί νά ξεπλύνει μέ τό Αἷμα Του ὅλες τίς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου. Δέν ὑπάρχει λάθος, πτώση, κακό καί ἁμαρτία πού νά νικάει αὐτόν τόν Ἀμνό. Ὁ «ἀμνός τοῦ Θεοῦ» σφαγιάζεται γιά μᾶς σέ κάθε Θεία Λειτουργία, γιά νά μᾶς χορτάσει καί νά μᾶς ξεδιψάσει, καθώς λιμοκτονοῦμε πνευματικά στήν καθημερινότητά μας.

Ἐμεῖς, οἱ μιμητές τοῦ Τιμίου Προδρόμου, δέν ἔχουμε μόνον ὡς ἀποστολή νά διακηρύξουμε παντοῦ τό: «ἴδε ὀ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», ἔχουμε καί ἱερό καθῆκον νά ἀποδείξουμε πώς αὐτό εἶναι ἀληθινό. Μέ τό ἦθος καί τήν ποιότητά μας ὀφείλουμε νά ἐπαληθεύουμε συνεχῶς πώς πράγματι ὁ «ἀμνός τοῦ Θεοῦ» κατάργησε τήν ἁμαρτία, καθαίρεσε τό διάβολο, ἀκύρωσε τό κακό, θεράπευσε τήν ἀσθένεια, διέλυσε τό ψέμα καί ἔσωσε τό πλανεμένο καί ἀπολωλός πρόβατο. Σήμερα, πού οἱ ἄνθρωποι χάθηκαν στά μονοπάτια τῆς ἀπανθρωπιᾶς, ὁ κάθε εἰλικρινής πιστός δείχνει ἕνα νέο μονοπάτι στούς συνανθρώπους του. Μέ τό παράδειγμά του δείχνει τόν Χριστό. Φωνάζει:

«ἴδε ὀ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου». Αὐτό εἶναι παρηγοριά, εἶναι λύση, εἶναι ἀνάπαυση καί γιατρειά γιά τόν πονεμένο καί ἀπελπισμένο ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας καί κάθε ἐποχῆς.

Δέν τιμοῦμε τόν Ἅγιο Ἰωάννη σήμερα ἐπετειακά. Τόν τιμοῦμε ἀληθινά, ἐάν βαδίζουμε στόν δικό του δρόμο καί στά δικά του χνάρια.

Ἐάν καί ἐμεῖς φωνάζουμε μέ τό ἦθος μας: «ἴδε ὀ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», τότε νά εἴμαστε βέβαιοι πώς θά εἰσπράξουμε ἀπ’ αὐτόν τόν Ἀμνό τίς ἴδιες εὐλογίες πού ἔδωσε στόν πιστό Του Πρόδρομο, τήν ἄρση καί καθαίρεση τῶν ἀμαρτιῶν μας, τήν εὐλογία τῆς παρουσίας Του μέσα μας, τόν ἁγιασμό καί τή δόξα τῆς Ἁγίας Τριάδας, γιά τήν ὁποία μᾶς ἔπλασε καί μᾶς ἀναγέννησε μέ τήν ἐνανθρώπησή Του. Ἀμήν. 

ΠΗΓΗ