ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ

28 Ιανουαρίου 2024

Ανάμεσα στα ευαγγελικά αναγνώσματα που ακούγονται κατά το ιερό μυστήριο του Ευχελαίου, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι και το σημερινό «του Ζακχαίου», όπως ονομάζεται. Πράγματι μέσα από αυτή την διήγηση του Ευαγγελιστού Λουκά παρατηρούμε τη δύναμη της θεραπείας που έχει η παρουσία του Ιησού στη ζωή των ανθρώπων και εν προκειμένω του ανθρώπου αυτού που ζει με ένα τρόπο που τον αποκόπτει τόσο από το θέλημα του Θεού, όσο και από την αγάπη των ανθρώπων.

Για τον Ζακχαίο από την αρχή της σημερινής περικοπής μαθαίνουμε ότι ήταν τελώνης και πλούσιος, δηλαδή ζούσε ως τώρα εις βάρος των υπολοίπων ανθρώπων, μία ζωή μιαρή αφού έπρεπε να έρχεται σε επαφή με την Ρωμαϊκή αρχή, έχοντας προδώσει τους συμπατριώτες του, τους οποίους κατ επάγγελμα αδικούσε. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος κρατά μέσα του την ανάγκη να δει τον Ιησού. Η αμαρτία του τον πνίγει, η ζωή του μοιάζει να είναι σε αδιέξοδο αλλά εκείνος έχει ένα τρομερό προτέρημα, δεν παύει να αναζητά τον Ιησού. Θέλει να δει ποιος είναι, νομίζει ότι ίσως μπορέσει να βρει μία μικρή ανακούφιση στο βάρος της ενοχής το οποίο έχει πέσει στην πλάτη του ως φορτίο δυσβάστακτο.

Αυτή τη στιγμή που θέλει να δει τον Ιησού, έρχεται και σε μία άλλη θα λέγαμε τραγική ανακάλυψη για τον εαυτό του. Όσο πλούσιος κι αν έγινε στη ζωή του εξακολουθεί να είναι μικρός το δέμας. Όλη του η περιουσία δεν μπορεί να του διασφαλίσει ότι θα δει τον Ιησού. Ό,τι μέχρι τώρα έχει συνάξει δεν αρκεί για τον φέρει σε κοινωνία με τον Ιησού. Πρέπει να αρχίζει να αποτινάξει από πάνω του τον καθωσπρεπισμό του και να φανεί μπροστά στον Ιησού όπως ακριβώς είναι. Ανεβαίνει πάνω στη συκιά σα μικρό άδολο παιδί αυτός που έχει μάθει να διατάζει και κρίνει τα πάντα γύρω του. Αυτή είναι η αρχή της αλλοιώσεως του. Εκεί τον βρίσκει ο Ιησούς και τον καλεί κοντά Του, διότι όπως μας λέει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας «’εγνω αυτόν έτοιμον εις υπακοήν, και θερμόν εις πίστην και ευμετάβλητον από κακίας εις αρετήν».

Η κλήση του Ιησού γίνεται κλίση του Ζακχαίου. Ο δάσκαλος καλεί κοντά του τον νέο μαθητή που όμως είναι σαν από καιρό έτοιμος να αναδείξει τα καλύτερα και ευγενέστερα χαρακτηριστικά της ψυχής του. Εκείνος που αφιέρωσε τη ζωή του στην αδικία, είναι έτοιμος να γίνει αιτία δικαιοσύνης και χορτασμού των ανθρώπων. Είναι έτοιμος να αποκαλύψει και την παραμικρή του αμαρτία και να ζητήσει έμπρακτη συγγνώμη. Από άνθρωπος που απλώς συσσωρεύει πλούτο, θέλει να αποκτήσει ελεήμονα καρδία που ξοδεύει και ξοδεύεται αφειδώλευτα για τον άνθρωπο. Το ελάττωμα του ότι ήταν μικρός δεν τον χαρακτηρίζει πια αφού διαθέτει τη μεγαλοσύνη και την ανδρεία του Διδασκάλου του.

Αδελφοί μου, όπως επισημάναμε και την αρχή αυτή η ευαγγελική περικοπή αποτελεί μέρος και του ιερού μυστηρίου του Ευχελαίου. Αυτό συμβαίνει διότι η Εκκλησία μας θέλει να μας υπενθυμίσει ότι ο τρόπος που εμείς διαλέγουμε να ζούμε καθορίζει μεν τη ζωή μας, αλλά εντός Εκκλησίας αν θελήσουμε να δούμε ποιος είναι ο Ιησούς, αν θελήσουμε μέσα στην πολλές φορές άσπλαχνη και άβολη καθημερινότητά μας να κάνουμε κάποια μικρή κίνηση να πλησιάσουμε προς τον Σωτήρα, τότε έχουμε τη μεγάλη ευκαιρία να έλθει Εκείνος προς εμάς να σκηνώσει μέσα μας και να μας θεραπεύσει με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζει.  

Σ’ αυτή την περίπτωση η μετάνοια μας θα σημαίνει πραγματικά αλλαγή του νου και της καρδιάς . Θα είναι ένα μυστήριο που συντελείται εντός της Εκκλησίας, κάθε αμαρτία που θα αποκαλύπτουμε δεν θα είναι αιτία ενοχής και ντροπής αλλά ευκαιρία μεγαλύτερου δεσίματος με τον Ιησού, έκφραση της ευγνωμοσύνης μας για την αγάπη Του προς εμάς. Η μετάνοια έτσι γίνεται εξομολόγηση, ομολογία δηλαδή ότι ο Χριστός είναι το παν στη ζωή μας, η βαθύτερη επιθυμία της καρδιάς μας, η αγωνία μας να μείνουμε κοντά σ’ Εκείνον που μας αγαπά και πονά για μας. Ο μικρός το δέμας Ζακχαίος μας καλεί σ’ αυτό τον άλλο τρόπο ζωής, Αμήν.        

π. Α.Μ.  

ΠΗΓΗ