ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Απόστολος: Πράξ. Β' 1 – 11

Ευαγγέλιο: Ιωάν. Ζ' 37 - 52, Η΄12

27 Μαΐου 2018

«Εγώ ειμι το φως του κόσμου»

Μέσα στο φως είναι λουσμένη, αγαπητοί μου χριστιανοί, η σημερινή γιορτή της Πεντηκοστής. Στο υπερκόσμιο φως, που έλαμψε εκείνο το πρωινό στο υπερώο της Ιερουσαλήμ. Πολλά από τα τροπάρια της ημέρας, που αναφέρονται στο Άγιο Πνεύμα, αλλά και σε όλη την Παναγία και Ομοδύναμη Τριάδα, μιλούν για το φως αυτό, που εφωταγώγησε τον κόσμο. Και ο Χριστός, κατά το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα φώναξε «Εγώ είμαι το φως του κόσμου. Όποιος με ακολουθεί δεν θα πλανιέται στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως που οδηγεί στη ζωή. Μόνο κοντά μου θα βρείτε πλούσια τα ψηλά και θεία αγαθά της χαράς και της ειρήνης». Όποιος, λοιπόν, θ’ ακολουθήσει τον Κύριο θα είναι γεμάτος απ’ όλα αυτά τα αγαθά της Θείας ζωής, δηλαδή από Θεία ευφροσύνη και χαρά. Γιατί ο Κύριος είναι το φως του κόσμου. Κι έτσι όποιος Τον ακολουθεί και πειθαρχεί στο θέλημα και στις εντολές Του, αυτός δεν θα βρεθεί, ούτε θα περπατήσει ποτέ στο σκοτάδι γιατί μέσα του θα έχει κι αυτός το φως της Θείας και αιώνιας ζωής. Με αυτό το πνευματικό φως επιθυμούμε ν’ ασχοληθούμε κι εμείς σήμερα για ν’ αντιληφθούμε έτσι καλύτερα την σπουδαιότατη σημασία της ακτινοβολίας Του.

Προτού προχωρήσουμε, όμως, καλό θα είναι να πούμε ότι τόσο ή Παλαιά όσο και η Καινή Διαθήκη αναφέρονται εκτεταμένα για το θέμα αυτό ότι ο Κύριος είναι το φως. Αποκαλείται «το φως το αληθινόν», «το φως του ανθρώπου», «το φως το αιώνιον» κ.α. Ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής γράφει ότι «Αυτός, ο Χριστός, ήταν η ζωή και ότι η ζωή αυτή ήταν το φως για τους ανθρώπους. Το φως αυτό έλαμψε μέσα στου κόσμου το σκοτάδι και το σκοτάδι δεν μπόρεσε να το επισκιάσει» (Ιωάν. Α΄4-5). Σ’ όσους όμως Το δέχτηκαν και πίστεψαν σ’ Αυτό έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού. Άξια λόγου είναι και τα όσα αναφέρει ο Υμνωδός για το θέμα. «Φως ο Πατήρ» μας λέει «φως ο Λόγος, φως και το Άγιο Πνεύμα». Όλα αυτά μας διδάσκουν ότι όσοι ακολουθούμε τον Κύριο δεν θα ζούμε στο σκοτάδι της πλάνης, από τη στιγμή που θα έχουμε σαν οδηγό μας το φως της ζωής (Ιωάν. Η'12).

Πράγματι, όποιος πιστεύει στον Κύριο και Τον ακολουθεί συνειδητά, αυτός φωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα. Λαμβάνει μέσω του Ιησού το Πνεύμα, που είναι πηγή αλήθειας, θείας γνώσεως και σοφίας. Είναι το Πνεύμα αυτό που δίδαξε τους αγραμμάτους αλιείς της Γαλιλαίας να γίνουν σοφοί θεολόγοι και γνώστες του μυστηρίου του Θεού και που διδάσκει κάθε πιστό, που τον φωτίζει και τον οδηγεί στην αλήθεια. Κι’ επειδή πολλοί δεν έρχονται προς Αυτό, το Άγιο Πνεύμα δηλαδή και προς τον Κύριο, γ ι’ αυτό και δεν λαμβάνουν το φωτισμό της αλήθειας. Και καταντούν έτσι «πλανώντες και πλανώμενοι». Γι’ αυτό κι εμείς δεν πρέπει να ακολουθούμε αυτούς, αλλά να πλησιάζουμε τον Κύριο με ταπείνωση και πόθο, στον Θείο ποταμό του Αγίου Πνεύματος. Γιατί μόνο έτσι θα γνωρίσουμε καλύτερα τον Θεό και Πατέρα μας, τον Κύριο και Σωτήρα μας, τον σκοπό και προορισμό της ζωής μας και θα κατανοήσουμε και καλύτερα και τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού.

Ο φωτισμός αυτός της ψυχής, που προέρχεται από το πνευματικό φως είναι γεγονός, που παρατηρείται και στις μέρες μας, κατά πολλούς τρόπους.

Οποιοσδήποτε πιστός αφήσει ελεύθερη την ψυχή του, για να φωτισθεί από το Άγιο Πνεύμα, που εκπέμπει τις ακτίνες Του, με τη λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας, φωτίζεται. Γίνεται θεοφώτιστος. Ξέρει, πλέον, τι πρέπει να πιστεύει και πώς να ζει. Βλέπει φως μπροστά του και δεν κινδυνεύει να σκοντάψει, να πέσει θύμα των αιρετικών, να χάσει τον προσανατολισμό του και να παραπαίει στους σκοτεινούς δρόμους της αμαρτίας. Διαφωτίζεται με την ολόφωτη χάρη της Εκκλησίας και τον λόγο του Θεού, που σαν άλλο φως φωτίζει τας «τρίβους», τους δρόμους δηλαδή της ζωής μας (Ψαλμ. ΡΙΗ΄35). Με αυτό τον τρόπο διαφωτίζεται ο πιστός και ξέρει ποιο είναι το θέλημα του Θεού, σε κάθε περίσταση της ζωής του. Γιατί το πνευματικό αυτό φως επιδρά στη ζωή μας παρόμοια προς το ηλιακό. Η παρουσία του, δηλαδή, διαλύει τα σκότη και φωτίζει τις ψυχές.

Είναι αλήθεια ότι όλοι μας διψούμε την χαρά και την ευτυχία. Κι είναι

πάντοτε βαθύς αυτός ο πόθος της χαράς και της ευτυχίας, μέσα στις ψυχές

μας. Κανένας δεν δέχεται τον πόνο, τη θλίψη, το πένθος, τον θάνατο. Όλοι

διψούμε βαθύτατα, την χαρά, την ζωή και την ευτυχία. Όμως, οι περισσότεροι

άνθρωποι κάμνουμε λάθος στην κατεύθυνση που παίρνουμε και ζητούμε την

χαρά εκεί που δεν υπάρχει πραγματικά. Τη ζητούμε στην αμαρτία. Γι’ αυτό

και γινόμαστε σαρκικοί, υλόφρονες, ζωώδεις και μένουμε διψασμένοι και

ανικανοποίητοι. Αντίθετα, όλοι όσοι αγωνιζόμαστε πιστά και είμαστε

αφοσιωμένοι οπαδοί του Χριστού και ζητούμε τον εξαγιασμό και τη σωτηρία

μας, χορταίνουμε από χαρά. Γιατί, το Άγιο Πνεύμα, που ο Κύριος χαρίζει

στους δικούς Του έχει μεταξύ των σπουδαίων καρπών και την χαρά. «Ο καρπός

του Αγίου Πνεύματος», μας λέει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, «είναι η

αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη η

πραότητα, η εγκράτεια». (Γαλ. Ε΄ 22-23).

Αδελφοί μου! Χριστός είναι, λοιπόν, το φως του κόσμου. Φως

πνευματικό που φωτίζει τους ανθρώπους. Η θεϊκή μορφή Του είναι σαν τον

ήλιο, που στέλλει τις ζωογόνες του ακτίνες σ’ όλη την κτίση, διαλύει τα σκότη

και χαρίζει ευφροσύνη και ζωή. Όποιος πλησίασε τον Χριστό και Τον γνώρισε

με τη ζωντανή πίστη, μάλιστα και μετά από μια περίοδο αμαρτωλής ζωής,

αισθάνεται ό,τι κι εκείνος που βγαίνει μετά από μακρό διάστημα, από ένα

σκοτεινό κελλί της φυλακής στο φως του ζωογόνου ήλιου, ελεύθερος πλέον.

Ναι ο Κύριος είναι φως. Και αυτό φαίνεται από τη ζωή εκείνων, που Τον

ακολούθησαν. Άφησαν αυτοί το σκότος, την πλάνη και τη φθορά της αμαρτίας.

Ελευθερώθησαν από πάθη και μικρότητες και ανακάλυψαν τον σκοπό της

ζωής τους. Ο Χριστός τους γέμισε με αγάπη που θερμαίνει και φωτίζει, με

σύνεση και σοφία που οδηγεί και ελπίδα που στηρίζει τα βήματα στην επίπονη

πορεία της ζωής. Αν ακολουθήσουμε την πορεία αυτή να είμαστε βέβαιοι ότι

κι’ εμείς θα κερδίσουμε το αιώνιο μέλλον.

† Ηγούμενος Χρυσορρογιατίσσης Διονύσιος

ΠΗΓΗ