ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 1
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 2
ΟΣΙΟΥ ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΑΣΕΙΑΣ
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ Μητροπολίτου Φλωρίνης
Μητροπολίτου Σουρόζ Αντωνίου Bloom
Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας
2024 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 3 – ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΛΟΥΚΑ
ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΑΖΑΡΟΥ (Λουκ. 16, 19-31)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στις 31/10/1982)
Η απρόσμενη αλλαγή
Στο Ευαγγέλιο, που ακούσαμε, ο Χριστός διηγήθηκε μία παραβολή, για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε αλήθειες που αφορούν την αιώνια ζωή. Μας μίλησε για δυό ανθρώπους που ζούσαν εντελώς διαφορετικά. Ο ένας ήταν πλούσιος και καλοπερασάκιας. Έτρωγε, έπινε, γλεντούσε, ντυνόταν αριστοκρατικά, κατοικούσε σε πολυτελές σπίτι. Ο άλλος ήταν πολύ φτωχός. Ζούσε στερημένα, περιμένοντας να αρπάξει κάτι και να φάει από εκείνα που πέταγε ο πλούσιος στα σκυλιά του. Έτσι περνούσαν αυτοί οι δύο τη ζωή τους. Επειδή όμως εδώ στη γη δεν ζούμε αιώνια, ήρθε η ώρα και πέθαναν.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΓΕΙΑΣ ΖΩΗΣ
Ἡ διήγηση τῆς παραβολῆς τοῦ πλουσίου καί τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου διαιρεῖται σέ τρία μέρη: α) ὁ πλούσιος καί ὁ φτωχός σέ αὐτή τήν ζωή, β) ὁ θάνατος τῶν δύο πρωταγωνιστῶν, καί γ) ἡ ἀντιστροφή τῆς καταστάσεώς τους στήν μετά θάνατον ζωή.
Ἡ σημασία τοῦ ὀνόματος
Τὰ φάρμακα τῆς ψυχῆς
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 3 Νοεμβρίου 2024, ΙΘ΄ Κυριακῆς Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ια΄ 31 – ιβ΄ 9)
ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
«Ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί»
Μεγάλη θλίψη, δύσκολη δοκιμασία ταλαιπωροῦσε τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή. Τὴν ὀνομάζει «σκόλοπα», δηλαδὴ αἰχμηρὸ ξύλο, ἀγκάθι καρφωμένο στὸ σῶμα του. Σὰν ἕνας ἀπεσταλμένος τοῦ διαβόλου, ἕνας δαίμονας νὰ τὸν βασάνιζε, νὰ τὸν χτυποῦσε στὸ πρόσωπο. Ἴσως ἦταν κάποια ὀδυνηρή, ἀθεράπευτη ἀσθένεια ἡ θλίψη αὐτή. Τὸ παράξενο ὡστόσο εἶναι ὅτι ὠφελοῦσε πολὺ τὸν Ἀπόστολο, ὅπως ὁ ἴδιος ἐπισημαίνει. Εἶναι δὲ γενικὸς κανόνας ὅτι οἱ θλίψεις μᾶς ὠφελοῦν πνευματικά. Διότι, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια, μᾶς ἀφυπνίζουν, μᾶς ταπεινώνουν καὶ μᾶς ἐξαγιάζουν.
1. Μᾶς ἀφυπνίζουν
Κυριακή 3η Νοεμβρίου 2024
Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ.
(Λουκ. 16, 19 – 31).
«ἀκουσάτωσαν αὐτῶν» (Λουκ. 16, 29).
Τήν παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ Λαζάρου ἀκούσαμε σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας. Εἶναι μία ἱστορία στήν ὁποία ὁ Χριστός παρουσιάζει τήν μετά θάνατον πραγματικότητα. Στήν πέραν τοῦ τάφου ζωή ξεκινάει ἡ πρόγευση τῆς χαρᾶς ἤ τῆς ὀδύνης, ἀνάλογα μέ τίς ἐπιλογές πού κάνουμε στό ἐδῶ καί στό παρόν. Ἡ αἰωνιότητα κτίζεται ἀπό τώρα. Ὅσο προλαβαίνουμε, μποροῦμε νά κανονίσουμε ἔγκαιρα ἐάν θά περάσουμε τήν αἰωνιότητα στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ ἤ στή φλογερή ἀπομόνωση ἀπό Ἐκεῖνον. Ὁ Κύριος, προκειμένου νά μᾶς βοηθήσει, κατέθεσε ἔγκαιρα τούς τρόπους μέ τούς ὁποίους θά καταβάλουμε τήν ἁμαρτία καί θά κατακτήσουμε τή σωτηρία.
Kυριακή Ε΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιστ’ 19-31 (03-11-2024)
Πρωτ. Ανδρέα Παπαμιχαήλ
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι παρμένη από το 16ο κεφάλαιο του Κατά Λουκάν Ιερού Ευαγγελίου. Στους στίχους αυτούς αναπτύσσεται η παραβολή του Πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου. «Πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με, και πέμψον Λάζαρον ίνα βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος και καταψύξη την γλώσσαν μου». Ποιος είναι άραγε αυτός ο τόσο τραγικός άνθρωπος, που εκλιπαρεί για λίγες μόνο σταγόνες νερό; Μόνο αυτοί που βασανίζονται τόσο πολύ, εκλιπαρούν για κάτι τόσο λίγο, τόσο μικρό. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι άλλος από τον πλούσιο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.
Κυριακή ΙΘ’ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Β’ Κορ. ια’ 31- ιβ’ 9 (03-11-2024)
Πρωτ. Φιλίππου Φιλίππου
Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο απο την Β’ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Η επιστολή αυτή γράφτηκε γύρω στο 56 μ.Χ., καθώς ο Απόστολος Παύλος βρισκόταν στην Μακεδονία και διακατέχεται από ένα ύφος πιο συναισθηματικό από τις υπόλοιπες επιστολές του. Αυτό το κάνει για να στηρίξει την πίστη των χριστιανών της Κορίνθου, ως προς το αποστολικό του αξίωμα, την οποία προσπαθούσαν να κλονίσουν οι ιουδαϊζοντες χριστιανοί. Αυτοί προσποιούνταν ότι έκαναν έργο όπως οι απόστολοι αλλά στην πραγματικότητα ήταν ψευδαπόστολοι, απατεώνες, άνθρωποι που μεταμφιέζονταν σε αποστόλους του Χριστού.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ
Με την χάρη του Θεού πορευόμαστε για άλλη μια φορά προς την ευλογημένη περίοδο της τεσσαρακονθήμερης νηστείας για την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας έχει ορίσει ,καθώς οδεύουμε προς αυτή την πνευματική περίοδο τα ευαγγελικά αναγνώσματα αυτών των Κυριακών να αναγιγνώσκονται από το κατά Λουκά ευαγγέλιο. Ιδιαίτερα με την σημερινή παραβολή του Κυρίου, η οποία αναφέρεται στον πλούσιο και τον πτωχό Λάζαρο, θέλει να μας επισημάνει την σπουδαιότητα των αρετών της φιλευσπλαχνίας και της ταπεινώσεως, σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία και τον Λόγο του Ευαγγελίου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024
E΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιστ΄ 19-31) (Β΄ Κορ. ια΄ 31- ιβ΄ 9)
Ο πλούτος και η φτώχεια
«ευφραινόμενος καθ’ ημέραν λαμπρώς»
Η διήγηση της παραβολής του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου, μέσα από τις πολύ παραστατικές και ζωντανές εικόνες που ξεδιπλώνει ενώπιόν μας, αποκαλύπτει βασικές αλήθειες, τόσο για την παρούσα όσο και για την μέλλουσα ζωή. Θα μπορούσε κάποιος να διακρίνει τρία μέρη στη διήγηση: α) ο πλούσιος και ο φτωχός σ’ αυτή τη ζωή, β) ο θάνατος που επέρχεται και για τους δύο και γ) η αντιστροφή των πραγμάτων στη μετά θάνατο ζωή.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε' ΛΟΥΚΑ (03.11.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ
« κραταιά ὡς θάνατος ἀγάπη»
(ᾎσμα Ἀσμάτων 8,6)
Πόσο ἔχει δίκιο, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τό ᾎσμα Ἀσμάτων, τό πιό ποιητικό βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅταν παρατηρεῖ ὅτι: ὁ θάνατος ἔχει τόσο μεγάλη δύναμη καί ὑπεροχή, ὥστε κανείς ἀπό τούς ἀνθρώπους νά μήν μπορεῖ νά τοῦ ἀντισταθεῖ, ἀλλά καί ἡ ἀγάπη δέν ἔχει μικρότερη δύναμη. Κραταιός καί δυνατός ὁ θάνατος, ἀλλά τό ἴδιο κραταιά καί δυνατή καί ἡ ἀγάπη.
Σέ αὐτό τό ὡραῖο χωρίο ὁδηγεῖται αὐθόρμητα ἡ σκέψη μας καθώς σήμερα διαβάζουμε τήν εὐαγγελκική περικοπή γιά τόν πλούσιο καί τόν φτωχό Λάζαρο.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Β΄ Κορ. ια΄31-33, ιβ΄ 1-9
Ευαγγέλιον: Λουκ. ιστ΄ 19-31
3 Νοεμβρίου 2024
Κυριακή πέμπτη Λουκά σήμερα και ο απόστολος και ευαγγελιστής Λουκάς, μας παραθέτει άλλη μια παραβολή του Κυρίου μας. Ο Χριστός πολλές φορές επιλέγει να μιλά με παραβολές ώστε να αποφεύγει την κατά μέτωπο διδασκαλία που καμιά φορά φέρνει αντίδραση από τους ανθρώπους που έχουν πορωμένη συνείδηση. Αντίθετα οι παραβολές – μικρές διδακτικές ιστορίες με θεολογικό – σωτηριολογικό περιεχόμενο αποτυπώνονται στην καρδία των ανθρώπων και επιτυγχάνεται η θεραπεία της ψυχής. Η παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου είναι από τις πιο διδακτικές παραβολές που αναφέρεται στην δίκαιη κρίση του Θεού και απόδοση στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του. Ο Θεός είναι Αγάπη και η αγάπη του βασίζεται και στη δικαιοσύνη. Ο Θεός δεν είναι τιμωρός, ο ίδιος όμως ο άνθρωπος διαλέγει το δρόμο του.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΛΟΥΚΑ (3-11-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἀδιαφορία γιά τούς ἄλλους: Πολύ σημαντικό ἁμάρτημα
Ἕνα ἀπό τά ἀγαθά τῆς ἀνθρώπινης ἐργατικότητας εἶναι -ἐνδεχομένως- ὁ θεμιτός πλοῦτος.
Δέν εἶναι, ὅμως (καί ἀτυχῶς), ὁ πλοῦτος ἀποτέλεσμα ὀρθοῦ προσανατολισμοῦ στήν ζωή μας: ἡ ἰδιοτέλεια, ἡ ἀπληστεία καί ἡ φιλαργυρία διαφθείρουν τόν ἄνθρωπο κάνοντάς τον πνευματικόν «Μίδα».
Ὁ φιλάργυρος ἀγκιστρώνεται στά πλούτη του μεταβάλλοντας τόν ἑαυτό του σέ εἰδωλολάτρη. Καί, ὅπως ὁ μυθικός βασιλιᾶς Μίδας, ζεῖ καί κινεῖται μόνο γιά τόν χρυσό. Στό τέλος δηλητηριάζεται ἀπό αὐτόν, ἀνίκανος νά χαρεῖ τήν ζωή του, χωρίς ἄλλο νόημα πέραν τῆς αὐξήσεως τοῦ πλούτου του.
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024, Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Στά χέρια τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ζωή μας. Πιστεύουμε καί ἀφηνόμαστε στή δική του πρόνοια, στή δική του φώτιση. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει μοιρολατρία, παράδοση τοῦ ἑαυτοῦ μας στίς δυνάμεις τοῦ κακοῦ. Ἀντίθετα, σημαίνει κινητοποίηση τῆς ψυχῆς, ὥστε νά αὐξάνει ἐντός μας ὁ πνευματικός ἀγώνας διά τῆς προσευχῆς, τῆς αὐτοκριτικῆς, τῆς μετάνοιας, τῆς εὕρεσης τῆς ρίζας τῶν παθῶν μας πού ἔγκειται στήν ὑπερηφάνεια καί στόν συμβιβασμό μέ τό κακό. Ταυτόχρονα, πίστη σημαίνει κινητοποίηση καί ὅλων τῶν δυνάμεών μας, ὥστε τό κακό νά μήν μᾶς παγιδεύσει.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 3-11-2024 «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»
«ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»
Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, λές καί εἰπώθηκε προφητικά γιά τή δική μας ἐποχή, ἔρχεται νά βάλει τά πράγματα στή θέση τους. Καί ξεκινᾶ ἀπό τήν ἀναίρεση τοῦ πιστεύματος ὅτι βασική προτεραιότητα καί ἀπαραίτητο στοιχεῖο γιά τήν εὐτυχία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ πλοῦτος. Μιλᾶ γιά τόν ἀνώνυμο πλούσιο καί τόν φτωχό Λάζαρο, ὄχι γιά νά κατακρίνει τόν πλοῦτο ἤ νά ὑποτιμήσει καί καταδικάσει τούς πλούσιους, ἀλλά γιά νά καταδείξει πού καταντᾶ τόν ἄνθρωπο ἡ ἐσφαλμένη θεώρηση τῆς ζωῆς καί ἡ ὑποταγή σέ θελκτικές, πλήν αὐτοκαταστροφικές ἐπιθυμίες. Ἔτσι, στόχος τῆς παραβολῆς καθίστανται ὅλοι, πλούσιοι καί φτωχοί, ὅταν ἐνεργοῦν ἔχοντας ὡς ἀπόλυτη προτεραιότητα τους τήν προσήλωσή τους στά ὑλικά ἀγαθά.
