ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ)

Απόστολος: Β΄ Κορ. στ΄16 – ζ΄1

Ευαγγέλιον: Ματθ. ιε΄ 21-28

18 Φεβρουαρίου 2024

Ο Κύριος, όπως μας λέει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, απογοητευμένος από την απιστία, τη μοχθηρία και τις συνεχείς δολοπλοκίες των Ιουδαίων φεύγει από την Ιουδαία και φθάνει στα μέρη Τύρου και Σιδώνος. Είναι μια περιοχή όπου κατοικούσαν ειδωλολάτρες, γι’ αυτό γνωρίζει τι θα συναντήσει εκεί.

Καθώς, λοιπόν προχωρούσε μια γυναίκα δυστυχισμένη, που ερχόταν από την ειδωλολατρική εκείνη χώρα, άρχισε να τρέχει προς το μέρος του φωνάζοντας «ἐλέησόν με, Κύριε, Υἱὲ Δαυίδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται».

Η κατάσταση της Χαναναίας αυτής γυναίκας ήταν πολύ φρικτή και δραματική.

Έβλεπε καθημερινά την κόρη της να γίνεται ένα ψυχικό και σωματικό κουρέλι στα ανελέητα χέρια του σατανά. Την έπιαναν ξαφνικά σπασμοί, σπαρταρούσε και έβγαζε δυνατές κραυγές και αυτή απλά την παρακολουθούσε χωρίς να μπορεί να την βοηθήσει.

Σαν ειδωλολάτρισσα που ήταν πήγε σίγουρα σε γιατρούς, ίσως και μάγους, εξορκιστές και σε άλλους πολλούς που την εξαπατούσαν και φυσικά χωρίς να μπορέσουν να της προσφέρουν καμιά βοήθεια Γι’ αυτό σκέφτηκε να πάει και αλλού, σε άλλες χώρες, με την ελπίδα ότι κάποιος θα την βοηθήσει.

Αναζητώντας άκουσε για τον Χριστό και τα θαύματά Του, γι’ αυτό Τον πλησιάζει με επιμονή και πίστη. Και παρά την φαινομενική αδιαφορία του Χριστού, δεν απογοητεύεται αλλά επιμένει περισσότερο και είναι βέβαιη πως θα βρει θεραπεία για την κόρη της.

Είναι πραγματικά, αγαπητοί μου χριστιανοί, συγκλονιστικά αυτά που μας περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος. Μια τραγική μάνα, εξουθενωμένη και ταπεινωμένη να αγκαλιάζει τα πόδια του Κυρίου και να Τον εκλιπαρεί με δάκρυα στα μάτια, για την σωτηρία της δαιμονισμένης κόρης της. Και εθριάμβευσε η Χαναναία ειδωλολάτρισσα με την επιμονή και την πίστη της, γιατί ο Κύριος μετά το τέλος της συνομιλίας τους, γεμάτος θαυμασμό της λέει :

« ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης».

Η πίστη στον Χριστό και η αγάπη της Χαναναίας για την κόρη της, είναι ένα συγκλονιστικό παράδειγμα για κάθε Χριστιανική μητέρα. Αγάπη δια του Χριστού και εν τω Χριστώ. Αγάπη που να εμπνέει, να εξυψώνει, και να οδηγεί και σε θυσίες ακόμη, χάριν των παιδιών της.

Όμως θα ρωτήσει κάποιος. Υπάρχουν μητέρες που δεν αγαπούν τα παιδιά τους; Δυστυχώς η εποχή μας έχει να παρουσιάσει και τέτοιες περιπτώσεις. Μητέρες που αδιαφορούν για τα παιδιά τους, που τα αφήνουν συχνά σε ξένα χέρια για να έχουν τον καιρό να γυρίζουν, να διασκεδάζουν να χαρτοπαίζουν, να ζουν κοσμική ζωή, απονεκρωμένη από κάθε μητρικό φίλτρο.

Και όταν το παιδί μεγαλώσει και δει αυτή τη ζωή και συμπεριφορά της μάνας του, δικαιολογημένα θα αναζητήσει κάπου αλλού την αγάπη και θα νιώθει ορφανεμένο από τη μητρική στοργή.

Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες που τρέφουν για τα παιδιά τους μια αρρωστημένη αγάπη. Αυτές πολύ λίγο σκέπτονται πως το παιδί τους δεν έχει ανάγκες μόνο υλικές, αλλά και ανάγκη για ανατροφή και σωστή διαπαιδαγώγηση. Βλέπουν μόνο το σώμα του παιδιού τους, και όχι την ψυχή του.

Ρίχνουν όλο το ενδιαφέρον τους στη διατροφή, στην ανάπτυξη και στη μόρφωσή του. Και φυσικά κανείς δεν τα καταδικάζει αυτά, αρκεί να μην είναι μονόπλευρα. Γιατί συνήθως υποχωρούν σε κάθε απαίτησή τους, δικαιολογούν τα σφάλματά τους, δεν τους κάνουν τις απαραίτητες υποδείξεις και πολύ περισσότερο, δεν τα καθοδηγούν στο δρόμο του Θεού. Ασφαλώς όλα αυτά δεν δηλώνουν την πραγματική και ολοκληρωμένη αγάπη.

Η Χριστιανή μητέρα όμως, φροντίζει με αγάπη για την υγεία, τη διατροφή, τη μόρφωση και για τη σωστή ανατροφή του παιδιού της. Σκέπτεται πως το παιδί της δεν είναι μόνο σώμα αλλά είναι και ψυχή. Γνωρίζει ότι ο καλός και ακέραιος χαρακτήρας θα αναδείξει τα παιδιά της μέσα στην κοινωνία. Μια τέτοια μόρφωση και ανάδειξη κατορθώνεται και εμπνέεται μόνο από το φως του Ευαγγελίου.

Και προσεύχεται η καλή μητέρα για τα παιδιά της, και αγωνίζεται για να τα βοηθήσει να γίνουν σωστοί άνθρωποι. Επιμένει χωρίς να απογοητεύεται για την διόρθωσή τους. Μαζί με το μητρικό γάλα θα τα αναθρέψει και με το γάλα της πίστεως.

Και καθώς θα μεγαλώνουν, θα φροντίζει να τα χειραγωγεί και στη Χριστιανική ζωή της Εκκλησίας. Θα τα οδηγεί στο Ποτήριο της ζωής και στη Χάρη των Θείων Μυστηρίων. Θα τα μάθει να προσεύχονται και να μελετούν τον λόγο του Θεού, το Ιερό Ευαγγέλιο.

Με το Χριστιανικό της παράδειγμα θα τα παρακολουθεί για την πρόοδό τους και θα τα προσέχει από τις επικίνδυνες συναναστροφές. Θα τα μάθει πώς φέρονται, πώς να μιλούν και να σέβονται τους μεγαλύτερούς τους.

Τέτοιες μητέρες χρειαζόμαστε σήμερα. Μητέρες που να διαπνέονται από αληθινή, πραγματικά χριστιανική αγάπη προς τα παιδιά τους. Μητέρες που να έχουν πάρα πολλές ελπίδες και με τη βοήθεια του Θεού να μορφώσουν τα παιδιά τους σωστά και να τα αναδείξουν πολύτιμα στελέχη της Εκκλησίας και της Πατρίδας μας.

H αληθινή χριστιανική αγάπη είναι αυτή που μας χρειάζεται σήμερα και είναι η μόνη που ενώνει τους πιστούς ανθρώπους και τους κάνει σαν τους πρώτους χριστιανούς. Αυτή η αγάπη είναι η αληθινή αγάπη του Ιησού Χριστού που βασίζεται στην αλήθεια του Ευαγγελίου και ενώνει όλους τους πιστούς με μία ειλικρινή πίστη στο Λόγο του Θεού και με ένα ειλικρινή δεσμό που τους δένει το Άγιο Πνεύμα.

Αμήν.

Οικονόμος Μάριος Πολυκάρπου

ΠΗΓΗ