Κυριακή Γ’ Ματθαίου, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μτθ. στ’ 22-33 (03-07-2022)

29 Ιουνίου 2022 Ερμηνεία Αγιογραφικών Αναγνωσμάτων

Διακόνου Επιφανίου Παπαντωνίου

Το σημερινό ανάγνωσμα της τρίτης κατά σειρά Κυριακής της περιόδου των Κυριακών που ξεκινά από την εορτή των Αγίων Πάντων μέχρι και τα μέσα Σεπτεμβρίου, κατά την οποία διαβάζονται  ευαγγελικές περικοπές από τον ευαγγελιστή Ματθαίο, αποτελεί ένα απόσπασμα από την επί του όρους ομιλία του Κυρίου, η οποία από μόνη της είναι ένα εγχειρίδιο χριστιανικής ηθικής, αφού στα θέματα τα οποία διαπραγματεύεται, δίνει τις πνευματικές συντεταγμένες στη ζωή του ανθρώπου και τους σωστούς δρόμους που οδηγούν στην ένωσή του με το Θεό.

Στο απόσπασμα αυτό ο Ιησούς Χριστός κάνει ιδιαίτερη αναφορά στον νου, ως το σημείο όπου ο άνθρωπος παίρνει τις αποφάσεις του, αξιολογώντας δεδομένα, ιεραρχώντας επιθυμίες και σταθμίζοντας δυνατότητες. Μάλιστα μιλά γι΄ αυτόν χωρίς να τον κατονομάζει. Αναφέρεται μόνο για φως και σκότος μέσα στον άνθρωπο. Αυτό δεν το κάνει θεωρητικά η με φιλοσοφική διάθεση, αλλά τελείως πρακτικά, κάνοντας λόγο στις θυρίδες της ψυχής και του νου, τα μάτια, καθώς αυτά είναι που συλλέγουν τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις, αυτά εισάγουν την όποια εικόνα εντυπωσιαζόμενα από τη δύναμή της κι αυτά κατευθυνόμενα σημασιοδοτούν τις όποιες αναζητήσεις του ανθρώπου από τον κόσμο γύρω του.

Όταν το μάτι του ανθρώπου λέει είναι φωτεινό, τότε και όλο το σώμα θα καταστεί φωτεινό. Ενώ αντίθετα, η πονηριά που μπορεί να έχει το μάτι που προσκολλάται στα αμαρτωλά πράγματα, θα επιφέρει το πνευματικό σκότος σε όλο το είναι του ανθρώπου. Εάν επομένως, ο νους µας σκοτισθεί από την προσκόλληση στην ύλη, σε πόσο σκοτάδι θα βυθισθεί ή ψυχή µας;

Στη συνέχεια μιλά για τη μέριμνα που επιδεικνύει ο άνθρωπος στην καθημερινότητά του που πολλές φορές του προκαλεί  ένα μεγάλο άγχος. Μη φροντίζετε, μας συμβουλεύει ο Κύριος, με αγωνία και στεναχώρια για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε και τι θα φορέσετε. Οι πολλές μέριμνες και οι ανήσυχες φροντίδες τυραννούν τον άνθρωπο, ο οποίος αγωνιά συνεχώς και δείχνουν την ολιγοπιστία μας και έλλειψη εμπιστοσύνης στη στοργική αγάπη του Θεού. Η επιβίωση και η ευτυχία στη ζωή δεν μπορούν να έρθουν μέσα από το άγχος, τη μέριμνα, τον φόβο, αλλά μέσα από την εμπιστοσύνη στο Θεό και το θέλημά Του. Η εμπιστοσύνη στο Θεό δε σημαίνει αδιαφορία μας για τα βιοτικά. Το «μη μεριμνάτε» του Χριστού δε σημαίνει «μη εργάζεσθε». Ο Κύριος δε συνηγορεί σε μια παθητικότητα απέναντι στη ζωή ούτε περιφρονεί τη σοβαρή και επίπονη εργασία για συντήρηση αλλά και για μελλοντική ασφάλεια.

Ζούμε σε μία εποχή μέριμνας, αγωνίας και φόβου. Προσανατολίσαμε τη ζωή μας στην τροφή, τα αγαθά, το φαίνεσθαι και αγνοήσαμε παντελώς τις προτεραιότητες της ψυχής και του σώματος, όπως οι πνευματικές συντεταγμένες της πίστης μάς υποδεικνύουν. Υποκαταστήσαμε την πρόνοια του Θεού με τα υλικά αγαθά και την όψη μας, με αποτέλεσμα οι εξουσίες του κόσμου τούτου (το χρήμα) να μας έχουν κυριεύσει. Και η αγωνία μας έγκειται πλέον στην επιβίωση και την αυτάρκειά μας και όχι στην κοινωνία με τον Θεό και τον πλησίον.

Είναι ο νόμος του Θεού, το θέλημά Του, η βασιλεία Του. Αυτό που ζητάμε στην Κυριακή προσευχή: «..ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης..». Η θεία Πρόνοια και η αγάπη του Πατέρα δεν θα υστερήσει τίποτε από τον άνθρωπο, που βρίσκεται σε κοινωνία μαζί Του κι αφήνει με πίστη τη ζωή στα χέρια Του. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα τις ανάγκες μας και θα χαρίσει τα απαραίτητα αγαθά. Θα μας χαρίσει και την ουράνια Βασιλεία Του. Αρκεί εμείς να τηρούμε το θέλημά Του και να ζητάμε τη σωτηρία της ψυχής μας, να ζητάμε να γίνεται το θέλημα του Θεού. Τότε θα απελευθερωθούμε από την προσκόλληση στα υλικά αγαθά και θα είμαστε σε κοινωνία με τον Θεό της αγάπης και σε κοινωνία με τον πλησίον μας. Λέγει ο Κύριος στο τέλος του σημερινού αναγνώσματος: «ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (στιχ. 33).

ΠΗΓΗ