ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) 31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ζ΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

«προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον δαιμονιζόμενον» (Ματθ. 9, 32)

Σκοπὸς τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο ἦταν νὰ νικηθεῖ ὁ διάβολος, ἡ ἁμαρτία καὶ ὁ θάνατος. Ὁ Χριστὸς ἔγινε ἄνθρωπος, διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γιὰ νὰ καταργήσει τὸν «τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοὐτέστιν τὸν διάβολον» (Ἑβρ. 2, 14). Καὶ καθὼς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, «ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου» (Α΄ Ἰω. 3). Μὲ ἄλλα λόγια, γιὰ νὰ ἀντικαταστήσει τὸ βασίλειο τοῦ Σατανᾶ μὲ τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ Πατέρα Του (Α΄ Κορ. 15 καὶ Κολ. 1, 13). Τὴν ἴδια ἀποστολὴ ἀνέθεσε ὁ Κύριος καὶ στοὺς μαθητές Του καὶ τοὺς μετέδωσε τὴν δύναμη, ὥστε νὰ μπορέσουν νὰ τὴν πραγματοποιήσουν. «ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν κατὰ πνευμάτων ἀκαθάρτων, ὥστε ἐκβάλλειν αὐτά».

Ὅποιος πιστεύει στὸν ζωντανὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἁγία Γραφή, δὲν μπορεῖ νὰ ἀμφιβάλλει γιὰ τὴν ὕπαρξη τοῦ διαβόλου. Τόσο ἡ Παλαιὰ ὅσο καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη διδάσκουν, μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια, ὅτι, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀγαθοὺς ἀγγέλους, ὑπάρχουν καὶ οἱ πονηροί, τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα. Αὐτὰ ἀπὸ τὴν δημιουργία τους ἦταν ἀγαθὰ πνεύματα καὶ ἐξέπεσαν ἐπειδὴ ὑπερηφανεύτηκαν καὶ  θέλησαν νὰ σταθοῦν πάνω ἀπὸ τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὄντα ἀσώματα καὶ διαθέτουν πνευματικὴ δύναμη. Ὡστόσο, ὁ Θεὸς παρεμβαίνοντας περιορίζει τὴν δύναμή τους καὶ δὲν ἀφήνει νὰ πειράξουν τοὺς ἀνθρώπους «ὑπὲρ ὃ δύνανται», πάνω ἀπὸ αὐτὸ ποὺ μποροῦν νὰ σηκώσουν.

Ὁ διάβολος ἀνταγωνίζεται τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ. Φθονεῖ θανάσιμα τὸν ἄνθρωπο καὶ μηχανεύεται κάθε τρόπο γιὰ νὰ τὸν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ νὰ τὸν ὑποδουλώσει στὸν ζυγὸ τῆς ἁμαρτίας. “Ἔχει χίλια δυό ποδάρια”, λέει ὁ λαός. Τὰ ὀνόματα ποὺ τοῦ ἀποδίδει ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς βοηθοῦν νὰ ἀντιληφθοῦμε καὶ τὸ καταχθόνιο ἔργο του. Ὀνομάζεται διάβολος ἐπειδὴ διαβάλλει τὸν ἄνθρωπο‧ πονηρὸς ἐπειδὴ χρησιμοποιεῖ τὴν πονηριὰ καὶ τὴν ἀπάτη‧ σατανᾶς ποὺ σημαίνει ἀντίπαλος, ἐπειδὴ ἀντιστρατεύεται τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ‧ πειρασμὸς ἐπειδὴ  ἐπιδιώκει νὰ μᾶς δελεάσει καὶ νὰ μᾶς ἐξαπατήσει‧ ψεύτης καὶ πατέρας τοῦ ψεύδους, ἐπειδὴ τὸ ψέμα ἀποτελεῖ τὸ προσφιλέστερο τέχνασμά του‧ ἀνθρωποκτόνος, ἐπειδὴ ἐπιθυμεῖ τὴν ἀπώλεια τῶν ἀνθρώπων.    Τὸ ζοφερό του ἔργο συνεχίζεται μέσα στοὺς αἰῶνες. Στὴν ἐποχή μας, δυστυχῶς, ὁ σατανισμὸς εἶναι μία πραγματικότητα ποὺ ἀπειλεῖ τοὺς νέους καὶ τὰ παιδιά μας.

Ἀδελφοί μου,

Ἐμεῖς ὡς Χριστιανοὶ ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τοῦ Κυρίου μας, τῶν Ἀποστόλων καὶ ὅλων τῶν ἐκλεκτῶν Του, καλούμεθα νὰ ἀντισταθοῦμε στὸν διάβολο, νὰ τὸν πολεμήσουμε μὲ ἀγῶνες, καὶ νὰ μὴν τὸν ἀφήσουμε νὰ κυριεύσει τὴν ψυχή μας. Μπορεῖ οἱ περισσότεροι νὰ μὴν ἔχουμε καταληφθεῖ ἀπὸ πονηρὴ ἐνέργεια, ἀλλὰ ἔχουμε τόσο ὑποταχθεῖ στὰ πάθη μας ποὺ συχνὰ ἔχουμε «δαιμονιῶσα ψυχή». Ὁ ἀκόλαστος, ὁ φιλάργυρος, ὁ θυμώδης, ὁ αἱρετικός, ὁ ὑπερήφανος πειράζονται ἀπὸ τὸν πονηρό.

Ἐμεῖς, ὅμως, τὰ φιλότιμα παιδιὰ τοῦ Χριστοῦ, ξέρουμε ὅτι ἔχουμε τὴν καλή μας Μητέρα, τὴνἘκκλησία‧ αὐτὴ εἶναι ἡ πνευματική μας μάνδρα. Καὶ ὅπως τὸ πρόβατο ποὺ ἐγκαταλείπει, ποὺ φεύγει ἀπὸ τὸ μαντρί, κινδυνεύει νὰ τὸ κατασπαράξουν οἱ λύκοι, ἔτσι καὶ ὁ Χριστιανὸς ποὺ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὴν μάνδρα τῆς Ἐκκλησίας, κινδυνεύει νὰ θανατωθεῖ ἀπὸ τὸν νοητὸ λύκο ποὺ εἶναι ὁ διάβολος. «Μένε ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ», συμβουλεύει ὁ ἱ. Χρυσόστομος. «’Εὰν εἶσαι μέσα, ὁ λύκος δὲν ἔρχεται. Ἐὰν βγεῖς ἔξω, θὰ ἀφανισθεῖς».

Ποιὰ εἶναι τὰ ὅπλα τοῦ Χριστιανοῦ ἐναντίον τοῦ διαβόλου; Ἡ προσευχὴ καὶ ἡ διάκριση. Ὁ διάβολος εἶναι φοβερός. Προκειμένου νὰ μᾶς ἐξαπατήσει, μεταμορφώνεται σὲ ἄγγελο φωτός. Ἐπαγρύπνηση, λοιπόν, καὶ προσοχὴ στὶς μεθόδους του. Στὸν ἀγῶνα μας αὐτὸν δὲν εἴμαστε μόνοι μας. Ἔχουμε τὴν προσευχή, τὴν ἐπίκληση τοῦ Ὀνόματος τοῦ Κυρίου μας. Ὁ Τίμιος Σταυρός Του εἶναι τὸ ἰσχυρότερο φυλαχτό, τὸ τραῦμα τῶν δαιμόνων. Ὅταν Τὸν φέρουμε ἐπάνω μας καὶ ἐπικαλούμεθα τὴν χάρη Του, ὁ διάβολος δὲν μᾶς πειράζει. Ἀλλὰ καὶ ἡ χάρη τῶν ἱερῶν Μυστηρίων, τῆς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως, τῆς Θ. Εὐχαριστίας, τῆς κοινωνίας μας μὲ τὸ Ζωοποιὸ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου μας, ἀποτελοῦν ὅπλα ἰσχυρότατα στὸν ἀγῶνα μας αὐτόν.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς διδάσκει: Εἶναι φοβερὸ πρᾶγμα νὰ ἔχεις μέσα σου ἔνοικο τὸν διάβολο καὶ νὰ διαπράττεις τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος Σελευκείας λέγει: Ὁ διάβολος τὸν Ἀδὰμ, ποὺ ἦταν ντυμένος μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, τὸν ἔντυσε μὲ τὰ ἔργα τῆς αἰσχύνης καὶ αὐτὸν ποὺ ἦταν ντυμένος μὲ ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια τὸν γύμνωσε.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης: Κάθε πόλεμος τῶν δαιμόνων ἐναντίον μας ὀφείλεται γενικὰ σὲ τρεῖς αἰτίες: ἢ στὴν ἀμέλεια ἢ στὴν ὑπερηφάνεια ἢ στὸν φθόνο τῶν δαιμόνων. Ὁ πρῶτος εἶναι ἐλεεινός, ὁ δεύτερος πανάθλιος καὶ ὁ τρίτος μακάριος.

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: Μὴν ἀκοῦς τὸν διάβολο ποὺ σοῦ λέει νὰ τοῦ δώσεις τὸ σήμερα καὶ τὸ αὔριο νὰ δώσεις τοῦ Θεοῦ. Ὄχι! ἀλλὰ ξόδευε ὅλες τὶς στιγμὲς τῶν ὡρῶν τῆς ζωῆς σου ὅπως ἀρέσει στὸν Θεό.

Ἀδελφοί μου,

Εἴδαμε στὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τὴν θεραπεία τοῦ δαιμονιζομένου κωφοῦ καὶ ἀκούσαμε τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων μας γιὰ τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα, τοὺς δαίμονες.

Ἀπὸ αὔριο ξεκινοῦν οἱ παρακλήσεις πρὸς τὴν Παναγία μας. Κάθε ψυχὴ καλεῖται νὰ τὴν ὑμνήσει καὶ νὰ ζητήσει τὴν  βοήθεια καὶ  μεσιτεία της.

Ἄς δώσουμε τὸν λόγο στὸν Ἅγιο Ἄνθιμο τὸν Χῖο, γιὰ νὰ ἐξυμνήσει μὲ τὸν χαριτωμένο τρόπο του τὸ πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου: Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἐκφράσει ἐπαίνους καὶ ἐγκώμια; Ποιὸς νοῦς μπορεῖ νὰ ἐγκωμιάσει ὅσο εἶναι πρέπον τὴν Κυρίαν Θεοτόκον; Παναγία, τῶν Ἁγίων Σὺ Ἁγία! Δὲν ὑπάρχει στὸν κόσμο πιὸ γλυκὸ ὄνομα‧ καὶ ὅλοι μας σὲ κάθε τι ποὺ θὰ τύχει ἕνα λόγο φωνάζουμε: Παναγία μου! Μὰ καὶ νὰ σκουντουφλίσεις, Παναγία μου, φωνάζεις. Ὁποιοδήποτε πρᾶγμα σοῦ συμβεῖ, Παναγία μου, φωνάζεις, γλύτωσέ με! Χαῖρε, λοιπόν, Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ. Αὐτὸ πρέπει κάθε στιγμὴ νὰ φωνάζουμε. Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ποὺ ὅλες τὶς χάρες τὶς ἔχεις ἐπάνω σου.

Καὶ ἀπευθυνόμενος ὁ Ἅγιος Γέροντας στὶς μοναχὲς ἐπιλέγει: Αὐτὴν καὶ ἐμεῖς, τὴν Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων καὶ τοῦ κόσμου ὅλου, τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξωτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιάφθορον καὶ ὄντως Θεοτόκον, μὲ ὅλο τὸ μεγαλεῖο τῆς βασιλείας Της, ἀξιωθήκαμε ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι νὰ Τὴν ἔχωμε σὰν προστάτιδά μας. Δεῖτε τὶ εὐτυχεῖς ποὺ εἴμεθα! Νὰ εὑρεθεῖ ἡ Κυρία Θεοτόκος σὰν προστάτις καὶ Μητέρα μας! Τοιαύτην εὐτυχίαν ἀξιώθηκε καὶ τὴν ἔχει ὅλος ὁ κόσμος. Ὅμως, καὶ οἱ πειρασμοὶ καὶ τὰ βάσανα δὲν λείπουν‧ ἀλλὰ ἡ σκέπη Της, ἡ χάρη Της, ἡ δεξιά Της χεῖρα πάντοτε θὰ μᾶς ἐπιβλέπει, ὅταν διάγωμεν μὲ ὁμόνοια, μὲ ταπείνωση, μὲ ὑπακοή, μὲ σεβασμό, μὲ ὑπομονή. Αὐτὰ Τῆς δίνουν προθυμία καὶ ἐπιμέλεια στὸ νὰ μᾶς σκεπάζει. Διότι καὶ ὁ ἄνθρωπος καὶ ὁ Θεὸς, καθὼς τὸν βλέπεις σὲ βλέπει. Δοξασμένο τὸ ὄνομα τῆς Κυρίας Θεοτόκου‧ ὅλα τὰ ἐπισκιάζει ἡ χάρη Της. Ὅμως, ἔχομε πάλη μὲ τοὺς δαίμονες‧ «οὔκ ἐστιν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας». Δὲν εἴμαστε σὰν τοὺς Μάρτυρες ποὺ πήγαιναν μιὰ φορὰ καὶ θυσιάζονταν. Ἐμεῖς πολεμοῦμε ὅλα μας τὰ χρόνια. Καὶ τὶ πόλεμο! Μὲ τοὺς δαίμονες! Καὶ συνεχίζει ὁ Ἅγιος: Πῶς εἶναι δυνατὸν ἕνας ἄνθρωπος νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ψυχή του, νὰ ἀποφεύγει ἐκεῖνα ποὺ τὸν ἐμποδίζουν γιὰ τὴν σωτηρία του, καὶ νὰ μὴν ἔρθει ὁ Χριστὸς νὰ κατοικήσει μέσα του; Ἐὰν, ὅμως, δὲν κάνουμε ἔτσι, χριστοφόροι θὰ γίνουμε ἢ σατανοφόροι; Διότι ἐφόσον κάμνεις τὰ θελήματα τοῦ Σατανᾶ, δὲν θὰ σὲ ἐξουσιάζει ὁ Σατανᾶς; Προσπαθεῖστε νὰ καθαρίσετε τὴν καρδιά σας ἀπὸ τὰ πονηρά, γιὰ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κατασκηνώσει μέσα σας τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Ἂν δὲν φροντίσωμε νὰ βγάλωμε τὸν Σατανᾶ ἀπὸ τὴν καρδιά μας, θὰ μᾶς βγάλει αὐτὸς ἀπὸ τὸν Παράδεισο.

Εὐλογημένοι Χριστιανοί,

Ἀφοῦ ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Κύριος καὶ Θεός μας, ἐνανθρώπησε γιὰ νὰ καταργήσει τὸ κράτος τοῦ διαβόλου καὶ νὰ τὸν συντρίψει μὲ τὴν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του, ἂς Τὸν ἀγαπήσουμε, Ἂς Τὸν ἐνθρονίσουμε μέσα στὶς καρδιές μας! Ἂς μὴν Τὸν πικραίνομε μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μας. Ἂς μὴν δίνουμε δικαιώματα στὸν πονηρὸ δαίμονα νὰ κατακυριεύει τὶς καρδιές μας. Ἂς ἀγωνισθοῦμε! Μὲ τὸν φιλότιμο ἀγῶνα μας χαίρεται ὁ Χριστός.Οἱ προτροπὲς τοῦ πολυσέβαστου Ἁγίου Ἀνθίμου εἶναι ὅσο ποτὲ ἄλλοτε ἐπίκαιρες. Ἡ ζωντανὴ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου μας Γέροντα ἂς μᾶς ὁδηγήσει στὴν ἀπόφαση γιὰ τὴν διόρθωσή μας.

Ἂς ἀναφωνήσουμε στὴν Παναγία μας: «Τῶν πειρασμῶν σὺ τὰς προσβολὰς ἐκδιώκεις καὶ παθῶντὰς ἐφόδους, Παρθένε‧ ὅθεν σὲ δοξάζω τὴν Κεχαριτωμένην».

Εἴθε μὲ καθαρὴ καρδιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ ἑορτάσουμε τὴν ἁγία Της Κοίμηση! Γένοιτο!

ΠΗΓΗ