Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 15 Ἰουνίου 2025, Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων (Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30)

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

1. Ἅγιοι σὲ κάθε ἐποχὴ

Τὴ σημερινὴ Κυριακή, τὴν πρώτη μετὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τοὺς Ἁγίους Πάντες· ὅλους ἐκείνους τοὺς γενναίους ἀθλητὲς τῆς πίστεως, ποὺ ἀγωνίσθηκαν ν᾿ ἀκολουθήσουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ὁποῖοι ἀπολαμβάνουν αἰώνια τὴν πνευματικὴ εὐφροσύνη τῆς οὐράνιας Βασιλείας του.

Ἡ ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Πάντων ἔχει ἄμεση σχέση μὲ τὴν Πεντηκοστή, ποὺ ἑορτάσαμε τὴν προηγούμενη Κυριακή. Διότι ἡ παρουσία τῶν Ἁγίων σὲ κάθε ἐποχὴ ἐπιβεβαιώνει ὅτι εἶναι πάντοτε ζωντανὸς ὁ Θεός. Ἀποδεικνύει ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν παύει νὰ ἐνεργεῖ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸ ἐξαγιάζει τοὺς ἀνθρώπους. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀναδεικνύει Ἁγίους, ἀκόμη καὶ στὶς πιὸ ἀντίξοες ἐποχές. Εἶναι συγκινητικὸ τὸ ὅτι κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἀναδείξει πολλοὺς νεοφανεῖς Ἁγίους. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας βρίσκονται ἀνάμεσά μας. Ἐμεῖς, ἀλήθεια, θὰ συμ­περιληφθοῦμε στὸν χορό τους;

2. Ἀγάπη ἀπόλυτη

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς σημερινῆς ἡμέρας ἔχει ἄμεση σχέση μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Πάντων. Μᾶς παρουσιάζει τὸ μυστικὸ τῆς ἐπιτυχίας τους. Ἀκούσαμε σ᾿ αὐτὴν ἕνα λόγο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ μοιάζει ἀπόλυτος: «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος». Ἐκεῖνος, δηλαδή, ποὺ ἀγαπᾶ τὸν πατέρα του ἢ τὴ μητέρα του περισσότερο ἀπὸ Ἐμένα, δὲν εἶναι ἄξιος γιὰ Ἐμένα. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν γυιό του ἢ τὴν κόρη του περισσότερο ἀπὸ Ἐμένα, δὲν εἶναι ἄξιος νὰ λέγεται μαθητής μου.

Μὲ τὴν παράδοξη αὐτὴ ἐντολὴ ὁ Κύριος δὲν ἀναιρεῖ τὴ φυσικὴ ἀγάπη πρὸς τὰ συγγενικά μας πρόσωπα, τὰ ὁποῖα θέλει καὶ νὰ τὰ ἀγαποῦμε καὶ νὰ τὰ τιμοῦμε. Ζητεῖ ὅμως ν᾿ ἀγαποῦμε τὸν Ἴδιο περισσότερο ἀκόμη καὶ ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας καὶ ἀπὸ τὰ παιδιά μας, ποὺ συνήθως εἶναι ὅ,τι πιὸ προσφιλὲς ἔχουμε στὸν κόσμο αὐτό. Νὰ Τὸν ἀγαποῦμε περισσότερο καὶ ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας. Μὲ λίγα λόγια, περισσότερο ἀπὸ ὁποιονδήποτε καὶ ἀπὸ ὁτιδήποτε στὸν κόσμο.

Τέτοια θερμή, ἀπόλυτη ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ εἶχαν οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἔζησαν σὲ διαφορετικὲς χρονικὲς περιόδους τῆς ἱστορίας καὶ σὲ ποικίλους τόπους τοῦ κόσμου. Ἀγωνίσθηκαν δὲ κάτω ἀπὸ ξεχωριστὲς συνθῆκες ὁ καθένας. Ἄλλοι ἀπὸ αὐτοὺς ἔταξαν τὸν ἑαυτό τους στὴ διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. Ἄλλοι ὑπέστησαν μαρτύριο αἵματος θυσιάζοντας τὴ ζωή τους. Ἄλλοι ἐπέλεξαν τοὺς κόπους τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς. Ὅλοι τους ὅμως εἶχαν ἕνα κοινὸ στοιχεῖο· τὴ θερμὴ ἀγάπη πρὸς τὸν Κύριο. Ἂν μελετήσουμε τὰ συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας μας, θὰ διαπιστώσουμε ὅτι οἱ Ἅγιοι ἀγάπησαν τὸν Θεὸ πρῶτα καὶ πάνω ἀπὸ κάθε τι ἄλλο στὴ ζωή τους· περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ ζωή τους. Μᾶς διδάσκουν δὲ σήμερα μὲ τὸ παράδειγμά τους ὅτι, ἂν κάποιος ἐπιθυμεῖ νὰ γίνει Ἅγιος, καλεῖται ν’ ἀγαπήσει τὸν Κύριο περισσότερο ἀπὸ ὁποιονδήποτε καὶ ἀπὸ ὁτιδήποτε στὸν κόσμο· περισσότερο ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸν ἑαυτό του.

3. Οἰκογένεια πνευματικὴ

Ὁ Κύριος στὴ συνέχεια τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς προαναγγέλλει καὶ τὸ ὄφελος, τὸ κέρδος ποὺ θὰ λάβει ὅποιος Τὸν ἀγάπησε περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του· αὐτὸς «ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει». Θὰ λάβει, δηλαδή, ἑκατὸ φορὲς περισσότερα σ᾿ αὐτὴ τὴ ζωὴ καὶ θὰ κληρονομήσει ἐπιπλέον τὴν αἰώνια ζωή.

Ἀσφαλῶς εἶναι ἀπερίγραπτη ἡ εὐφροσύνη, ἡ πληρότητα καὶ ἡ χαρά, ποὺ θὰ ἀπολαμβάνει αἰώνια ὁ πιστὸς στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τὸ ἐντυπωσιακὸ ὅμως εἶναι ὅτι καὶ στὴν παρούσα ζωὴ λαμβάνει πολὺ περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ θυσίασε. Διότι μὲ τὴ ζωντανὴ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ ὁ Χριστιανὸς εἰσάγεται σὲ μιὰ ἄλλη οἰκογένεια, πνευματικῆς φύσεως. Ἀναγεννᾶται μέσα στὴν κολυμβήθρα τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος. Εἰσέρχεται στὴν πνευματικὴ οἰκογένεια τῆς Ἐκκλησίας. Περιστοιχίζεται ἀπὸ πνευματικοὺς ἀδελφοὺς καὶ πατέρες ποὺ τὸν φροντίζουν. Ἔχει πραγματικὸ Πατέρα τὸν ἴδιο τὸν Θεό. «Οἶκός ἐστιν ἡ Ἐκκλησία πατρικός· ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα» (ΕΠΕ 20, 714), τονίζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Πατρικὸ σπίτι εἶναι ἡ Ἐκκλησία· ἕνα σῶμα καὶ ἕνα πνεῦμα. Στὴν οὐράνια αὐτὴ οἰκογένεια ὁ πιστὸς τρέφεται μὲ τὸ θεϊκὸ Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου. Ξεπερνᾶ τὰ βιολογικὰ ὅρια τῆς φυσικῆς οἰκογένειας καὶ εἰσέρχεται σὲ μιὰ ἄλλη πραγματικότητα, ποὺ ἀρχίζει διὰ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ αὐτὴν ἐδῶ τὴ ζωὴ καὶ τελειοποιεῖται στὴν αἰωνιότητα, στὴ μεγάλη οἰκογένεια τῆς θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας, δηλαδὴ τῶν Ἁγίων. Εἴθε νὰ μᾶς ἀξιώσει ὁ Κύριος τῆς χαρᾶς αὐτῆς!

ΠΗΓΗ