ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ 

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

Μία από τις σπουδαιότερες παραβολές που εκφώνησε ο Χριστός μας, αγαπητοί αδελφοί, είναι η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου που ακούσαμε στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή, Η σπουδαιότητά της έγκειται στο περιεχόμενό της αφού ο Χριστός με την παραβολή αυτή μας προσκαλεί στο μεγάλο δείπνο της Βασιλείας Του το οποίο στην ουσία ήδη συντελείται αφού μέσα από την ζωή της Εκκλησίας μας συμμετέχουμε διαρκώς στο Μεγάλο Δείπνο της Θείας Ευχαριστίας, που μας γέρνει στην απόλυτη κοινωνία με τον οικοδεσπότη αυτού του Δείπνου, τον ίδιο τον Χριστό μας.

Φυσικά δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η περικοπή αυτή διαβάζεται την περίοδο της πνευματικής μας προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα αφού στην ουσία η προετοιμασία μας αυτή γίνεται για την συμμετοχή μας στο επίσημο Χριστουγεννιάτικο δείπνο που ετοιμάζει για όλους μας ο νεογέννητος Χριστός στην Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία.

Κάποιος άνθρωπος επιφανής, πλούσιος, πιθανώς να ήταν και Βασιλιάς, αποφάσισε να παραθέσει ένα μεγάλο δείπνο. Όταν όλα ήταν έτοιμα έστειλε τον δούλο του να ειδοποιήσει τους προσκεκλημένους να παρευρεθούν αλλά τότε συνέβη το εξής: Οι προσκεκλημένοι άρχισαν αν αρνούνται την πρόσκληση με διάφορες προφάσεις. Κάποιος είπε πως αγόρασε χωράφι και ήθελε να πάει να το δει, άλλος πως πήρε καινούργιο ζευγάρι βόδια και ήθελε να ζευγαρίσει και να τα δοκιμάσει και άλλος πως ήταν νιόπαντρος και ήθελε να μείνει με την γυναίκα του και έτσι όλοι για κάποιο λόγο παραιτήθηκαν από την δείπνο. Στο άκουσμα αυτό ο κύριος του δείπνου οργίστηκε και έστειλε τον δούλο του να μαζέψει όποιον έβρισκε μπροστά του και να τον οδηγήσει στο δείπνο, αφού με τίποτε δεν έπρεπε να πάει η προετοιμασία ενός τόσο μεγάλου δείπνου χαμένη. Και όταν ο δούλος έκανε όπως του είπε ο κύριός του αλλά υπήρχαν ακόμα κενές θέσεις, εκ νέου τον αποστέλλει ξανά ο οικοδεσπότης να αναγκάσει αυτή την φορά όποιον έβρισκε να προσέλθει στο δείπνο, ώστε να μην μείνει ούτε μια θέση άδεια. Και έτσι και έγινε. Το τραπέζι γέμισε αλλά όχι από τους προσκεκλημένους, γι’ αυτό ο Κύριός μας κλείνοντας την παραβολή είπε ότι πολλοί ήταν προσκεκλημένοι να παραστούν στο δείπνο αλλά λίγοι αποδείχθηκαν οι εκλεκτοί που τελικά παρευρέθησαν και απόλαυσαν τα αγαθά που υπήρχαν στο τραπέζι.

Αδελφοί μου, η σημερινή παραβολή, όπως είπαμε και στην αρχή, δεν αφορά σε κάποιο κοσμικό και υλικό δείπνο, αλλά στο μεγάλο δείπνο της Βασιλείας Του Θεού, αυτό που ετοιμάζει κάθε φορά ο ίδιος ο Χριστός μας όταν τελείται επί γης το σημαντικότερο και συγκλονιστικότερο για τον άνθρωπο γεγονός που είναι η Θεία Λειτουργία. Ο Κύριος μας επισημαίνει την σπουδαιότητα της συμμετοχής μας στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας αλλά και την σοβαρότητα της αποχής μας από αυτό. Κάθε φορά που αρνούμαστε την πρόσκληση και χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος μένουμε αμέτοχοι της Θείας Κοινωνίας, στερούμε από τον εαυτό μας την μεγάλη ευκαιρία να ενωθούμε με τον Θεό. Με την προσέλευσή μας στην Εκκλησία αποδεικνύουμε ότι είμαστε προσκεκλημένοι να απολαύσουμε το δείπνο. Όταν όμως δεν κοινωνούμε αποδεικνύουμε ότι ενώ ήμαστε κλητοί δυστυχώς δεν είμαστε εκλεκτοί.

Πολλές φορές, η υπερβάλλουσα ευσέβεια είναι το πρόσχημα της αποχής μας από την Θεία Κοινωνία. «Είμαι αμαρτωλός, είμαι ανάξιος, δεν έχω νηστέψει, δεν έχω εξομολογηθεί». Έτσι λέμε συχνά σαν δικαιολογία διότι, ας είμαστε ειλικρινείς, προφάσεις είναι όλα αυτά. Και βέβαια είμαστε αμαρτωλοί και ανάξιοι. Αλλά ποιος μας εμποδίζει να εξομολογηθούμε και να προετοιμαστούμε; Και ποιος μας είπε ότι μόνο οι αναμάρτητοι κοινωνούν αφού δεν υπάρχουν τέτοιοι; Εξ άλλου ο Χριστός που μας προσκαλεί δεν ξέρει ότι είμαστε αμαρτωλοί και ανάξιοι; Η Θεία κοινωνία όμως δεν δίδεται ως επιβράβευση για τα πνευματικά μας κατορθώματα, αλλά ως θεραπεία από τα πάθη και τις αμαρτίες μας. Γι’ αυτό σήμερα ο Χριστός μας προσκαλεί και πάλι πρωτίστως να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να μετέχουμε στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και κατόπιν να μας εμπνεύσει την ανάγκη να ανταποκρινόμαστε στην πρόσκληση που ο ίδιος μας απευθύνει και να κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα Του, ώστε εκτός από κλητοί ναι γίνουμε και εκλεκτοί στην επουράνια Βασιλεία Του.

ΠΗΓΗ