ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου

11 Αυγούστου 2024

 «..Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν.. » (Ματθ.9, 29)

Ἄμεσος καί κατανοητός ὁ λόγος τοῦ Κυρίου στό αἴτημα τῶν δύο τυφλῶν πού τοῦ φωνάζουν καί τόν παρακαλοῦσαν  νά τούς σπλαγχνισθεῖ. Τούς ρωτάει:"Πιστεύετε πῶς μπορῶ νά τό κάνω αὐτό;" Καί ὅταν ἐκεῖνοι ἀπάντησαν τό "ναί "τότε ἀφοῦ τούς ἄγγιξε τά μάτια τούς εἶπε: " ὅπως τό πιστεύετε νά σᾶς γίνει". Ἀμέσως φυσικά θεραπεύτηκαν καί οἱ δύο.

Ἡ θεραπεία τους ἐπιτεύχθηκε ἀπό τήν βεβαιότητα τῆς βαθειᾶς πίστεώς των καί κυρίως ἀπό τήν κατάφαση στό ἐρώτημα ἐάν πιστεύουν ὅτι μπορεῖ αὐτό νά τό κάνει. Ὁ Κύριος δρᾶ μέ τρόπο ὄχι ἐπιβλητικό ἀλλά κυρίως διακριτικό σεβόμενος τήν βούλησή των  ὅμως ταυτόχρονα ζητάει καί τήν πίστη των, ὅτι Αὐτός μπορεῖ νά τούς θεραπεύσει.

Τί σημαίνει αὐτό; Γιατί ὁ Θεός ζητάει πρίν τήν θαυματουργική Του παρέμβαση τήν  προϋπόθεση τῆς πίστεως;

Ἐτυμολογικά ἡ λέξη πίστη σημαίνει τήν βεβαιότητα ὅτι κάτι πού ἀπορρέει ἀπό τόν Θεό εἶναι ἀληθινό, ὑπάρχει ἤ ἰσχύει. Πιστεύω σημαίνει ἀναγνωρίζω ἀποδέχομαι κάτι ὡς ἀληθινό. Κυρίως ὅμως ἐμπιστεύομαι.

Ὁ  Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς δίνει τόν πιό ἐκφραστικό καί ἀληθινό ὁρισμό τῆς πίστεως ὅταν γράφει εἰς τήν  πρός Ἑβραίους ἐπιστολή του: " Πίστη σημαίνει σιγουριά γι΄αὐτά πού ἐλπίζουμε καί βεβαιότητα γι' αὐτά πού δε βλέπουμε" ( Ἑβρ. 11,1).

Ἡ πίστη εἶναι ἕνα βίωμα καί μιά ἐμπειρία τήν ὁποία ἀποκτᾶ ὁ χαριτωμένος ἄνθρωπος σέ σημεῖο πού νά λέει ἀκόμη καί στά βουνά , πηγαίνετε ἀπ' ἐδῶ , κι αὐτά νά τόν ὑπακούουν καί νά μετακινοῦνται. Εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ πού δίνεται σ' ὅσους ἔχουν πίστη μέσα τους "ὡς κόκκον σινάπεως"( Ματθ. 17,20).

Αὐτά πού ἀκοῦτε ἴσως νά σᾶς φαίνονται περίεργα ἤ παράξενα ὅμως εἶναι ἀληθινά. Τό  λέει ὁ Κύριος ξεκάθαρα: " Σᾶς βεβαιώνω πῶς, ἄν ἔχετε πίστη ἔστω σάν κόκκο σιναπιοῦ, θά λέτε σ΄αὐτό τό βουνό "πήγαινε ἀπό δῶ ἐκεῖ, καί θά πηγαίνει καί τίποτε δέ θά εἶναι ἀδύνατο γιά σᾶς"( Ματθ. 17, 20).

Γεγονός εἶναι πώς ἡ πίστη εἶναι τό πολυτιμότερο πνευματικό ἐφόδιο γιά τόν ἄνθρωπο. Εἶναι δύναμη πού ἐμπνέει τήν ψυχή, ἡ δύναμη πού ἀνακουφίζει τό λογικό, πού ἀπαντᾶ στά μεταφυσικά ἐρωτήματα τῆς καρδιᾶς καί κυρίως εἶναι τό τεῖχος πού προστατεύει τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη.

Στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία μιλᾶμε γιά τήν πίστη ὡς ὑπαρξιακό καί ὀντολογικό γεγονός καί ὄχι γιά θρησκευτικές πεποιθήσεις ἤ γνώσεις ἤ κάποια μεταφυσική ἰδεολογία. Ἡ πίστη σέ ἑνώνει μέ τόν Θεό, διότι εἶναι μυστήριο τῆς καρδιᾶς πού φλέγεται νά συναντήσει τόν Θεό. Χαριτωμένοι ἄνθρωποι τῆς πίστεως εἶναι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἕνα κορυφαῖο πρότυπο πίστεως εἶναι ὁ Ἀβραάμ. Γράφει γιά τήν πίστη τοῦ Ἀβράαμ ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Ὁ Ἀβραάμ πορεύτηκε ὅπως ἀκριβῶς μίλησε σ' αὐτόν ὁ Θεός. Καί ἀκολούθως ὅλα τά ἐνήργησε σύμφωνα μέ τό πρόσταγμα τοῦ Κυρίου. Τοῦ εἶπε νά ἀφήσει τά πάντα, καί τό σπίτι του καί τούς συγγενεῖς του, καί τά ἄφησε. Τοῦ εἶπε νά ἔρθει σέ χώρα πού δέν τήν ἤξερε, καί τό δέχτηκε. Τοῦ εἶπε νά θυσιάσει τόν μονάκριβο γιό του καί τό  ἐπιχείρησε... Πίστευσε χωρίς ἐνδοιασμούς καί ἀμφιβολίες. Γι αὐτό καί τόσο πολύ εὐλογήθηκε ἀπό τόν Θεό» (Ε.Π.Ε 3,330).

Ἐμεῖς  ἔχουμε τέτοια πίστη;  Ἐμπνεόμαστε ἀπό τήν πίστη τῶν Πατέρων καί τῶν Ἁγίων μας;

Τίς περισσότερες φορές ἀμφισβητοῦμε, λυγίζουμε, χάνουμε ἐντελῶς τήν πίστη μας ἐπειδή ἀκριβῶς δέν ἔχουμε κατανοήσει τό βάθος τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀπιστία στήν ἐποχή μας ἔχει λάβει ἐπιδημικές διαστάσεις καί κυριαρχεῖ  στούς δῆθεν πολιτισμένους καί προοδευτικούς. Ὅμως ὁ ἄνθρωπος τῆς πίστεως εἶναι ἱκανός σάν ζυμάρι νά ζυμώσει τό κοινωνικό φύραμα καί νά μεταμορφώσει τά πάντα. Οἱ σύγχρονοι ἅγιοι μᾶς τό ἐπιβεβαιώνουν μέ τήν ἁγία βιωτή τους καί τά τόσα ἐκπληκτικά θαύματά τους. Ἐδῶ ἰσχύει ὁ Χρυσοστομικός λόγος: " Οὔτε ἡ πίστις, οὔτε τά θαύματα μποροῦν νά μᾶς σώσουν, ἄν δέν ὑπάρχει ἅγιος βίος..." Ἔτσι λοιπόν ἡ ἁγιασμένη ζωή σέ συνδυασμό μέ τήν ἔμπρακτη καί ζέουσα πίστη εἶναι τό μυστικό τῆς ἐπιτυχίας τῶν ἁγίων μας. Μήν ἀποροῦμε, λοιπόν, πῶς γιά παράδειγμα ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης ἤ ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ἤ ὁ νέος Ἅγιος Καλλίνικος Μητροπολίτης Ἐδέσσης ἔκαμαν τόσα θαυμαστά πράγματα πολύ ἀπίθανα καί ἴσως καί τρελλά γιά τήν λογική μας. Ἐδῶ καί πάλι ἐπιβεβαιώνεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ὅτι ἡ πίστις μετακινεῖ καί τά βουνά.

Ἀδελφοί μου, 

Ἄς θέσουμε ὁ καθένας προσωπικά τό καίριο ἐρώτημα: Πιστεύω; 

Ἡ πίστις εἶναι ἡ μητέρα ὅλων τῶν ἀγαθῶν, εἶναι τό φάρμακο τῆς σωτηρίας μας. Μᾶς προτρέπει τέλος καί πάλι ὁ Ἱερός Χρυσόστομος:"Ἀς παραμένουμε ἑδραῖοι στήν πίστη, πού εἶναι τό ἀσφαλές λιμάνι" ΑΜΗΝ.

ΠΗΓΗ