ΚΥΡΙΑΚΗ Α ́ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ)

Ὑπό τοῦ πρωτ. ΛΑΜΠΡΟΥ Χ. ΤΣΙΑΡΑ.

Ἀδελφοί ἀναγνῶστες,

1. Τήν ἐρχόμενη Κυριακή, 14-06-2020, ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας θά βάλει ὅλα τά στολίδια της, τά κόκκινα καί τά βυσσινιά της, πού εἶναι οἱ θυσίες καί τά αἵματα τῶν «ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ Μαρτύρων» καί Ἁγίων της, γιά νά τιμήσει ὃλους τους σέ μιά κοινή γιορτή, καί νά παρακαλέσει τόν Νυμφίο της, νά στείλει διά πρεσβειῶν τους στό λαό Του τήν εἰρήνη καί τήν εὐλογία καί σέ ὅλων μας τίς ψυχές τό μέγα ἔλεος.

2. Τήν παρελθοῦσα Κυριακή, τῆς Πεντηκοστῆς, γιορτάσαμε τήν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς Ἀποστόλους καί στήν πρώτη Ἐκκλησία, τοὐτέστι τήν ἐκπλήρωση τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές Του, ὅτι, μετά τήν Ἀνάληψή Του στούς οὐρανούς, θά τούς ἀποστείλει τό Ἅγιο Πνεῦμα – «ὅ παρά τοῦ Πατρός ἐκπορεύεται» - γιά νά μένει μαζί τους «ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ» εἰς τό διηνεκές.

3. Τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι:

Νά χορηγεῖ στούς ἀνθρώπους θεῖα χαρίσματα καί δωρεές,

Νά «συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας»,

Νά οἰκειοποιεῖ τό σωτήριο ἔργο τοῦ Χριστοῦ σέ κάθε μέλος τοῦ Σώματός του,

καί 

Νά ἐνεργεῖ σέ ὅλους μας τόν ἁγιασμό, τήν κάθαρση, τήν θεοποιό ἀλλοίωση.

Αὐτό δέν εἶναι μιά θεωρία ἤ μιά ἀντίληψη πού ἔχουμε οἱ χριστιανοί γιά τό πρόσωπο καί τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλ’ εἶναι ἀλήθεια μαρτυρημένη καί ἐμπειρία πραγματική, πού βιώνεται ἀενάως μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Τό ἀποδεικνύει ἡ ἀναρίθμητη πληθύς τῶν Ἁγίων, πού γι’ αὐτόν κυρίως τόν λόγο γιορτάζονται πανηγυρικά ὅλοι μαζί μιά μέρα, τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων: γ ι ά ν ’ ἀπ ο δ ε ικ ν ύ ε τ α ι δηλαδή κ α ί νά φ α ν ε ρ ώ ν ε τ α ι ἡ δ ρ ά σ η τ ο ῦ Ἁγ ί ο υ Π ν ε ύ μ α τ ο ς σ τ ή ν Ἐκ κ λ η σ ί α ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, πού τό Πνεῦμα τό Ἅγιον «ἐπεδήμησεν» ἐπί τούς ἁγίους Ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ «ὡς ὑετίζουσα φλόξ», μέχρι σήμερα καί μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων. 

4. Ἡ προσεχής, λοιπόν, Κυριακή εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν ἡμέρα καί γιορτή τῆς ἁγιωσύνης. Καί ἁγιωσύνη θά πεῖ - κυρίως - ὁμολογία καί μαρτυρία Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστός στό Εὐαγγέλιο τῆς ἡμέρας μᾶς λέγει:

«Ὅποιος μέ ὁμολογήσει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, θά τόν ὁμολογήσω καί ἐγώ ἐνώπιον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς∙ καί ὅποιος μέ ἀρνηθεῖ, θά τόν ἀρνηθῶ κι ἐγώ ἐνώπιον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 10, 32).

Οἱ Ἅγιοι Πάντες (Ἀπόστολοι, Μάρτυρες, Ἱεράρχες, Ὅσιοι καί Δίκαιοι), ἔδωκαν τήν «καλήν ὁμολογίαν» καί τήν «μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ» εἴτε δι’ αἵματος καί θυσιῶν εἴτε δι’ ἀσκήσεως καί δακρύων εἴτε διά κόπων καί ἱδρώτων.

5. Βεβαίως καί στούς δικούς μας καιρούς δέν ἒλειψε ἡ ἁγιότητα, ἀφοῦ τό Ἅγιο Πνεῦμα συνεχίζει ἀδιακόπως νά πραγματοποιεῖ στήν Ἐκκλησία τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων∙ μάλιστα δέ νά ἀναδεικνύει ἁγίους, ὅπως ὁ ὅσιος μοναχός Παΐσιος, οἱ ἱερομόναχοι Πορφύριος, Ἰάκωβος, Ἀμφιλόχιος κ.ἄ. Ἐκεῖνο πού λείπει, δυστυχῶς, ἀπό πολλούς χριστιανούς εἶναι ἡ ὁμολογία. Οἱ πιστοί σήμερα ντρέπονται γι’ αὐτό πού ἔπρεπε νά καυχιῶνται, καί φοβοῦνται τό κόστος τῆς ὁμολογίας. Ἀλλ’ εἶναι ἀνάγκη τώρα, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά, οἱ χριστιανοί νά γίνουμε ὁμολογιακοί∙ ἡ ζ ω ή μ α ς κ α ί ὁ λ ό γ ο ς μ α ς νά ε ἶ ν α ι ὄν τ ω ς , μ α ρ τ υ ρ ί α κ α ί ὁμ ο λ ο γ ί α Ἰη σ οῦ Χ ρ ι σ τ ο ῦ. Τό χρειάζεται ὁ κόσμος μας... Ἄλλωστε αὐτό ἀποτελεῖ καί τήν οὐσία τῆς κλήσεώς μας καί τῆς χριστιανικῆς μας ἰδιότητας καί ἀποστολῆς: ἡ ἁγιωσύνη δηλ. καί ἡ μαρτυρία. 

Ἔτσι μποροῦμε νά ἐλπίζουμε, ὅτι ἐνώπιον τοῦ Πατρός μας τοῦ ἐν οὐρανοῖς θά ἔχουμε ἰσχυρό μεσίτη καί ὑπερασπιστή τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, σύμφωνα μέ τήν ὑπόσχεσή του.

6. Ἀγαπητοί∙

Γιά τούς πιστούς χριστιανούς ὁμολογία καί μαρτυρία Ἰησοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἄγριος φανατισμός οὔτε πεῖσμα ἐγωϊστικό οὔτε ἄκαιροι καί ἀνέξοδοι παληκαρισμοί. Γνήσια μαρτυρία καί ὁμολογία δίνουμε, ὅταν διάγομε τόν βίο μας «ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καί σεμνότητι» (Α ́ Τιμ. 2,2), «ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ» (Β ́ Κορ. 7,1).

Ἄν πρέπει νά κλείσει αὐτό τό ἀφιέρωμα στούς Ἁγίους καί στήν ἁγιωσύνη μέ μιάν εὐχή, κατάλληλη θά ἤτανε ἐτούτη∙ νά ἔχ ο υ μ ε ὅλ ο ι , τ ώ ρ α , κ α λ ή ν ὁμ ο λ ο γ ί α ν , γ ι ά ν ά ἔχ ο υ μ ε τ ό τ ε , στό Βῆμα τοῦ Χριστοῦ, κ α λ ή ν ἀπ ο λ ο γ ί α ν .

ΠΗΓΗ