«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

KYΡIAKH B΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

18 Ἰουνίου 2017

Ἀπό τήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ἀδελφοί μου, πληροφορηθήκαμε τό κάλεσμα τῶν τεσσάρων πρώτων μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ μας στό ἀποστολικό ἔργο. Καί ἐνῶ τό γεγονός αὐτό ἔχει πολύ μεγάλη σημασία τόσο γιά τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅσο καί γιά τήν προσωπική ζωή τοῦ καθενός των, ἔγινε μέ πολύ ἁπλό τρόπο καί χωρίς τίς γνωστές  τυμπανοκρουσίες πού παρατηροῦμε στήν ἐποχή μας. Ἄλλωστε, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἦταν ἁπλοί ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ, χωρίς κάποια ἰδιαίτερη κοινωνική θέση, χωρίς κάποια μόρφωση καί ἀξιώματα. Οὔτε κάποιας ὑψηλῆς καταγωγῆς ἦταν, οὔτε διέθεταν ἀξιόλογες περιουσίες, οὔτε εἶχαν κάποια σημαντικά καί ἰδιαίτερα προσόντα. Ἦταν ταπεινοί ψαράδες καί βιοπαλαιστές, ἄνθρωποι ἀγράμματοι, πού γνώριζαν μόνο τό ἀντικείμενο τῆς δουλειᾶς τους, πού ἦταν τό ψάρεμα. Ἄνθρωποι ἥσυχοι τῆς καθημερινότητας, ἄνθρωποι τοῦ μόχθου καί τῆς ἐργασίας.

Καί ὅμως, ὁ Χριστός πού ξέρει τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, αὐτούς διάλεξε γιά συνεργάτες Του καί τούς καλεῖ ἀθόρυβα καί ταπεινά στό ἐντελῶς ἄγνωστο γι’ αὐτούς ἀποστολικό ἔργο. Δέν τούς ὑπόσχεται οὔτε μισθούς, οὔτε ἀνέσεις, οὔτε κοινωνικούς τίτλους, οὔτε ἐπίγεια ἀξιώματα. Τούς λέει μόνον ὅτι θά γίνουν στό ἑξῆς ψαράδες ἀνθρώπων. Τίποτα παραπάνω ἀπό αὐτό! Καί ἐντελῶς παράδοξα, ἐκεῖνοι, τόν ἐμπιστεύονται ἀπόλυτα, ἀφήνουν τά πάντα καί τόν ἀκολουθοῦν χωρίς καθόλου νά σκεφτοῦν τί θά γίνουν τά λιγοστά τους ὑπάρχοντα καί οἱ δουλειές τους, τί θ’ ἀπογίνουν οἱ συγγενεῖς τους καί οἱ οἰκογένειές τους. Δέν ταλαντεύονται, δέν ὑπαναχωροῦν, δέν ἔχουν κἄν τήν περιέργεια νά τόν ρωτήσουν ποιό θά εἶναι τό μέλλον τους κοντά του. Πράγματα πρωτόγνωρα, ἀπίστευτα, θαυμαστά καί παράδοξα ὄχι μόνον γιά τούς σημερινούς ἀνθρώπους, ἀλλά καί γιά τά δεδομένα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης!

Βέβαια,ὁ Κύριος ὡς Θεός, γνωρίζει πολύ καλά μέ ποιούς ἔχει νά κάνει καί ποιούς καλεῖ γιά συνεργάτες του στό ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Γνωρίζει καί τά προτερήματα καί τά μειονεκτήματα τοῦ καθενός των. Βλέπει στά βάθη τῆς ὕπαρξής τους καί διακρίνει πτυχές τοῦ χαρακτήρα τους πού ἐμεῖς δέν ἔχουμε τήν δυνατότητα νά διακρίνουμε. Ἔχει τήν σωστή καί ἀντικειμενική κρίση πού δέν διαθέτουμε ἐμεῖς. Ὅμως, ὁ Πέτρος μέ τόν ἀδελφό του τόν Ἀνδρέα καθώς καί ὁ Ἰάκωβος μέ τόν Ἰωάννη, πού ἦταν παιδιά τοῦ Ζεβεδαίου καί συνεπῶς καί αὐτοί ἀδέλφια μεταξύ τους, ἔχουν μέσα τους τό μεγάλο δῶρο τῆς ἐλευθερίας ἀπό τόν Πλάστη καί Δημιουργό τους. Καί ἐνῶ ἔχουν τήν δυνατότητα καί τό ἀναφαίρετο δικαίωμα καί τό μοναδικό προνόμιο, ὡς λογικά ὄντα, νά ἀρνηθοῦν τήν παράδοξη πρόσκληση, δέν τό κάνουν! Θαῦμα μεγάλο καί ἐξαίσιο. Τό ὅτι ἀκολούθησαν τόν Χριστό, εἶναι προσωπική τους ἐλεύθερη ἐπιλογή καί γι’ αὐτό ἔχει ἀξία. Τό νά κάνει κάτι κάποιος ἀναγκαστικά ἐπειδή δέν ἔχει ἄλλη ἐπιλογή, εἶναι ἀνάξιο λόγου.

Λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅτι ὁ Κύριος πιθανότατα ἐκείνη τήν καθοριστικῆς σημασίας γι’ αὐτούς στιγμή, θά ἄφησε νά φανεῖ ἕνα μέρος ἀπό τό θεϊκό Του μεγαλεῖο. Κάποια λάμψη ἀπό τό θεϊκό Του Πρόσωπο θά εἶδαν τόσο οἱ πρωτόκλητοι αὐτοί Ἀπόστολοι, ὅσο καί οἱ ἄλλοι κατόπιν, καί ἔτσι θά κατάλαβαν καί ἐκεῖνοι ὅτι δέν τούς καλοῦσε ἕνας τυχαῖος ἄνθρωπος, ἀλλά  ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ὅπως καί νά ἔχουν ὅμως τά πράγματα, ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἀνταποκρίθηκαν ἄμεσα στήν θεία πρόσκληση, ἡ ἀπόφασή τους νά ἀκολουθήσουν μέ αὐταπάρνηση  τόν Χριστό χωρίς ἐνδοιασμούς ἤ ὑπολογισμούς καί συμβιβασμούς εἶναι πολύ θαυμαστός.

Αὐτές τίς ἡμέρες ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τήν ἁγιασμένη Παράδοσή της, ἔχει ὁρίσει νά νηστεύουμε πρός τιμήν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Τιμοῦμε τήν μεγάλη τους προσφορά στήν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ στά πέρατα τῆς οἰκουμένης. Θυμόμαστε μέ εὐγνωμοσύνη τούς κόπους καί τίς θυσίες πού ὑποβλήθηκαν μέ τήν θέλησή τους γιά νά ζωγραφίσουν τήν μορφή τοῦ Χριστοῦ μας στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων. Μᾶς συγκινοῦν οἱ ταλαιπωρίες καί τά βάσανα πού ὑπέστησαν, τά φρικτά μαρτύρια πού ὑπέμειναν. Μᾶς ἀφήνουν ἐκστατικούς οἱ φοβεροί διωγμοί τους ἀπό τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ. Τούς καμαρώνουμε καί τούς θαυμάζουμε γιά τήν ἀνδρεία, τήν καρτερία, τήν ἀποφασιστικότητα καί τήν σταθερότητα πού ἐπέδειξαν σέ ὅλες τίς δύσκολες περιστάσεις. Θαυμάζουμε τό θάρρος μέ τό ὁποῖο  ἀντιμετώπισαν ὅλες τίς ἀντιξοότητες πού βρῆκαν μπροστά τους. Ἦταν πραγματικά πολύ γενναῖοι ὅλοι τους  καί μετά τήν Πεντηκοστή πού στερεώθηκε ἡ πίστη τους, δέν δείλιασαν ποτέ τους!

Τόσο πολύ ἀγάπησαν τόν Χριστό, ὥστε θυσίασαν πρόθυμα ὁλόκληρη τήν ζωή τους  χύνοντας τό αἷμα τους γιά χάρη Του. Ἔδωσαν τά πάντα χωρίς νά κρατήσουν τίποτα γιά τόν ἑαυτό τους! Τόσο πολύ πόνεσαν τήν Ἐκκλησία Του ὥστε ἀφιέρωσαν ὅλες τους τίς δυνάμεις γιά νά τήν μεγαλύνουν καί νά τήν στερεώσουν ὥς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης. Ἡ Ἐκκλησία μας ὀνομάζεται καί εἶναι ἀποστολική ἐπειδή στηρίζεται στήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων πού ἀξιώθηκαν ὄχι μόνο νά δοῦν, ἀλλά  καί ν’ ἀκούσουν τόν Χριστό μας. Μεγάλο τό προνόμιο, καί πολύ μεγαλύτερη ἡ τιμή πού ἀξιώθηκαν νά ἔχουν ζῶντας μαζί μέ τόν Κύριο καί Θεό μας.

Ἀλλά καί ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι δέν ἔχουμε εὐεργετηθεῖ πλουσιοπάροχα ἀπό τόν Θεό. Ζοῦμε σέ μία πατρίδα ὀρθόδοξη καί ἀποστολική. Τήν Ἐκκλησία μας τήν ἴδρυσαν οἱ μεγάλοι Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ. Ἀπό αὐτούς παραλάβαμε τήν Πίστη μας. Στήν πόλη τῶν Πατρῶν μαρτύρησε ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας. Στήν Ἀθήνα, στήν Βέροια καί σέ ἄλλες πόλεις, σώζονται τά βήματα ἀπό τά ὁποῖα μᾶς μίλησε γιά τήν καινούργια Πίστη τοῦ Χριστοῦ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Τά χώματα τῆς Πατρίδος μας εἶναι ποτισμένα ἀπό τά αἵματα τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεώς μας. Ἐκείνων πού βάδισαν στά ἴχνη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὅπως καί οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι βάδισαν πάνω στά βήματα τοῦ Χριστοῦ μας. Μεγάλων ὄντως εὐλογιῶν ἀξιωθήκαμε καί πρέπει νά εἴμαστε εὐγνώμονες στό Θεό γιά τήν θαυμαστή Του πρόνοια πρός τό δοκιμαζόμενο Ἔθνος μας.

Ἡ τιμή ὅμως εἶναι καί εὐθύνη ταυτόχρονα. Πρέπει νά συνεχίζουμε νά βαδίζουμε σύμφωνα μέ τήν ἁγιασμένη Παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Νά μή θαμπωνόμαστε ἀπό τόν ψεύτικο δυτικό πολιτισμό καί νά ἀπεμπολοῦμε τίς ἱερές παρακαταθήκες πού μᾶς ἄφησαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι. Αὐτό ἀποτελεῖ προδοσία καί τό πληρώσαμε κατά τό παρελθόν καί ἐξακολουθοῦμε νά τό πληρώνουμε καί στίς ἡμέρες μας πολύ ἀκριβά.

Οἱ καιροί ἀλλάζουν καί πολύ σύντομα,θά κληθοῦμε νά κηρύξουμε τήν Ὀρθοδοξία μας καί στούς λαούς ἀκόμη πού φαίνεται τώρα ὅτι τήν περιφρονοῦν. Θά μᾶς τό ζητήσουν οἱ ἴδιοι, δέ θά περιμένουν νά πᾶμε νά τό κάνουμε ἀπό μόνοι μας. Εὐτυχῶς διαθέτουν κρίση οἱ ἄνθρωποι καί γνωρίζουν πολύ καλά ὅτι ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι κρατήσαμε τήν Πίστη μας γνήσια, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι. Μπορεῖ νά μήν τό παραδέχονται δημόσια, ἀλλά κατά βάθος τό γνωρίζουν πολύ καλά. Ὁ Θεός ἔδωσε σέ ὅλους τήν ἱκανότητα νά ξεχωρίζουν τό γνήσιο ἀπό τό κίβδηλο, νά διακρίνουν τό ψέμα ἀπό τήν ἀλήθεια.

Μακριά ἀπό τήν ἐπίσημα καταδικασμένη αἵρεση τοῦ ἐθνοφυλλετισμοῦ πού πρεσβεύει ὅτι εἴμαστε ὁ περιούσιος καί ἐκλεκτός λαός τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός δέν ξεχωρίζει τούς ἀνθρώπους καί τά ἔθνη τῆς γῆς, ἀλλά «θέλει πάντας σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν». Λαός τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτός πού κάνει τό θέλημά Του σέ ὅποια φυλή καί ἄν ἀνήκει, σέ ὅποιο σημεῖο τῆς γῆς καί ἄν κατοικεῖ,ὅποια γλῶσσα τοῦ κόσμου καί νά μιλάει. Στόν λαό αὐτό μπορεῖ νά ἐνταχθεῖ ὅποιος τό θελήσει μέ τό μυστήριο τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος. Δέν ἐμποδίζεται νά ἐπιστρέψει κανείς καί ἀπό αὐτούς πού ἀπομακρύνθηκαν κάποια στιγμή ἀπό τήν σωστική κιβωτό τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμη καί ὁ πλέον ἁμαρτωλός. Στήν Ἐκκλησία μας ὑπάρχει τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως καί μετανοίας πού καθαρίζει ἀδιακρίτως ὅσους μετανοοῦν εἰλικρινά καί σταθερά.

Ὁ δρόμος τῆς ἐπιστροφῆς ἀνοικτός γιά ὅλους, ἡ πόρτα τῆς Ἐκκλησίας μας ὀρθάνοιχτη γιά ὅσους θέλουν νά μποῦν. Ὅποιος στέκεται ἐμπόδιο σέ αὐτό, δέν εἶναι ἄξιος νά λέγεται ὀρθόδοξος χριστιανός!

ΠΗΓΗ