ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

ΑΓΙΩΝ 318 ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Ιω. ιζ΄ 1-13) (Πραξ. κ΄ 16-18, 28-36)

Το θησαυροφυλάκιο της πίστεως

“Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου”

Για αιώνες ολόκληρους οι άνθρωποι τελούσαν υπό πλήρη άγνοια για τον αληθινό Θεό και την παρουσία του στον κόσμο. Στην προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν εσωτερικές αναζητήσεις, ως υποκατάστατο στρέφονταν στη λατρεία των ειδώλων, η οποία χαρακτηριζόταν σαφώς από την ματαιότητα και την αδιέξοδη πορεία της. Κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να δώσει περιγραφές για τον αληθινό Θεό. Όπως, άλλωστε, μάς πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης “Θεόν ουδείς εώρακεν πώποτε”. Έτσι, ο αληθινός Θεός σαρκώνεται, γίνεται άνθρωπος, για να δώσει τη δυνατότητα και την ευλογημένη ευκαιρία της Θεογνωσίας.

Ο Υιός και Λόγος του Θεού, στην αρχιερατική Του προσευχή, που έλαβε χώρα, όπως είναι γνωστό, λίγο πριν από το Πάθος, αναφέρθηκε και στο έργο Του που συνοψίζεται στην αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους. Είπε χαρακτηριστικά: “Πάτερ, εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις”. Εδώ φαίνεται πως στο Πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται ο αληθινός Θεός, ο Οποίος δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να τον πλησιάσει και να ενωθεί μαζί Του. Να φθάσει τα δυσθεώρητα πνευματικά ύψη της θέωσης.

Οι Απόστολοι

Ο Κύριος κατά την επί γης παρουσία Του όταν κήρυττε και θαυματουργούσε, είχε πάντοτε μόνιμους συνοδούς τούς μαθητές και αποστόλους. Εκείνοι όταν κλήθηκαν από τον Ιησού “αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ”. Τούς δόθηκε έτσι η ευκαιρία να μυηθούν στο βάθος της διδασκαλίας και του έργου Του. Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις, όπως φανερώνει η γραφίδα των Ευαγγελιστών, έγιναν δέκτες μεγάλων αποκαλύψεων. Με αυτό τον τρόπο άφησαν τον εαυτό τους να γίνει δοχείο της χάριτος του Θεού και να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και την αλήθεια του εις πάντα τα έθνη. Έγιναν συνεργοί του Θεού στην αναγγελία του θελήματός Του, μεταβαίνοντας μάλιστα από τόπο σε τόπο και φθάνοντας στα πέρατα της οικουμένης. Ως εφόδια είχαν την στερεά πίστη τους, η οποία γινόταν μέσο για να μεταλαμπαδευθεί το αναστάσιμο μήνυμα σε όλο τον κόσμο. Με τον τρόπο αυτό η αλήθεια κρατήθηκε ανόθευτη από τις πλάνες και τις επιδράσεις των αιρετικών διδασκαλιών.

Οι θεοφόροι πατέρες

Για τη διάδοση του σημαντικού αυτού μηνύματος που τόσο ανόθευτα πρόσφεραν οι απόστολοι στον τότε κουρασμένο και καταταλαιπωρημένο κόσμο, τη σκυτάλη πήραν αργότερα οι άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες, οι οποίοι αφού με τη ζωή και το έργο τους καταξιώθηκαν σε ανώτερα πνευματικά ανεβάσματα, διατράνωσαν με τους πολύμοχθους αγώνες τους το αναστάσιμο μήνυμα του Ευαγγελίου και το διαφύλαξαν από τις πλάνες των αιρέσεων. Έτσι η Εκκλησία μας σήμερα “εβδόμη Κυριακή από του Πάσχα, την εν Νικαία Πρώτην Οικουμενικήν Σύνοδον εορτάζει των τριακοσίων δέκα και οκτώ θεοφόρων Πατέρων”.

Ήταν τότε που ο Άρειος με τις πλάνες του επεχείρησε να κτυπήσει την Εκκλησία, αμφισβητώντας τη Θεότητα του Κυρίου μας και επομένως τη δυνατότητα του ανθρώπου να σωθεί. Οι 318 Πατέρες που τιμά σήμερα η Εκκλησία, πρωτοστάτησαν σ’ ένα αγώνα που κορυφώθηκε με τη σύγκληση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια της Βυθηνίας, προκειμένου η Ορθοδοξία να λάμπει σήμερα και να μας προσφέρει τις αστείρευτες πηγές της αλήθειας Της για το πιο σταθερό ξεδίψασμα.

Αγαπητοί αδελφοί, η πίστη που μάς παρέδωσε ο Κύριος αλλά και οι απόστολοι και οι πατέρες της Εκκλησίας μας, είναι ό,τι πιο πολύτιμο μπορούμε να έχουμε σαν πυξίδα στη ζωή μας. Έχουμε λοιπόν χρέος να ακολουθήσουμε τις δικές τους φωτεινές πυξίδες, οι οποίες μάς ανεβάζουν σε κορυφές, όπου ο άνθρωπος μπορεί να γεύεται των καρπών της Θεογνωσίας.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

ΠΗΓΗ