«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Κυριακή  24η  Απριλίου  2016

(Φιλιππησίους, Δ΄, 4 – 9)

« Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε! Πάλιν ἐρῶ χαίρετε!...»

Από την προς Φιλιππησίους επιστολή του Θείου Παύλου είναι η ιερή αποστολική περικοπή που ακούσαμε σήμερα.

Ο τόνος που κυριαρχεί στην επιστολή αυτή, είναι ο τόνος της χαράς.

Και μεταξύ των άλλων προτροπών που μας απευθύνει ο Απόστολος, μας καλεί και να έχουμε χαρά, να χαιρόμαστε.

«Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε! Και πάλιν θα πω χαίρετε!» Έτσι μας λέει.

            Αυτό το «εν Κυρίω» προσδιορίζει σαφέστατα και σημαίνει πως η χαρά για την οποία μας μιλάει, δεν είναι όπως είναι οι χαρές του κόσμου αυτού, που συνήθως προέρχονται από λάθος πηγές.

            Γιατί η χαρά του πραγματικού Χριστιανού, η αληθινή χαρά, προέρχεται από την αληθινή και ολοκάθαρη πηγή της, που είναι ο Τριαδικός Θεός.

            Επομένως, αληθινή χαρά, χαρά ποιότητας και ουσίας έχει μόνο αυτός που είναι και παραμένει ενωμένος αδιάσπαστα με τον Θεό. Ο συνειδητός Χριστιανός από την ένωσή του με τον Θεό, βρίσκει την δύναμη να αντιμετωπίζει και να αντέχει τις αναπόφευκτες θλίψεις και δοκιμασίες της ζωής αυτής, που πάντοτε περισσεύουν.

            Και ο Ιερός Χρυσόστομος διδάσκει: «Αυτός που είναι ενωμένος με τον Θεό, πάντοτε χαίρεται».

            Η χαρά του Θεού έχει μονιμότητα και διάρκεια στην ζωή αυτή, αλλά ασύγκριτο μέγεθος και πληρότητα στην άλλη ζωή.

            Και την χαρά αυτή, όπως μας διαβεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριός μας, κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει.

            Η χαρά αυτή είναι ένας από τους καρπούς του Παναγίου Πνεύματος, όπως αλλού πάλι ο ίδιος Απόστολος μας λέει.

             Όλα στον κόσμο αυτό, ευχάριστα και λυπηρά, περνούν και κάποτε τελειώνουν.

            Ο Χριστός μένει! Και η χαρά που μας δίνει, μένει και αυτή.

            Έλεγε ο σύγχρονος μας Άγιος Παΐσιος: «Έχεις λύπη; Ο Χριστός σου λείπει!» και έτσι πραγματικά είναι.

            Ο συνειδητός Χριστιανός χαίρεται, γιατί είναι ενωμένος με τον Χριστό.

            Βέβαια, ως άνθρωπος, θλίβεται και αυτός στα δυσάρεστα, στους πειρασμούς. Ναι! Αλλά δεν βουλιάζει. Δεν τα χάνει. Δεν αποθαρρύνεται. Δεν απελπίζεται. Δεν χάνει τα κουράγια του. Αλλά σταθερά ελπίζει στην πραγμάτωση των θείων υποσχέσεων. Θυμάται τα δυνατά λόγια του Θεανθρώπου που είπε στους Μαθητάς Του και βέβαια τα λέει διαχρονικά και για τον καθένα μας, λίγο πριν από την Σταυρική Του θυσία: «Στον κόσμο θα έχετε θλίψη. Αλλά να έχετε θάρρος! Εγώ ενίκησα τον κόσμο!» Τι σημαίνει αυτό; Ότι μένοντας ενωμένοι με τον Χριστό, ξεπερνούμε τις θλίψεις της ζωής.

            Ο Χριστιανός ειδικώτερα χαίρεται, όταν βλέπει και διαπιστώνει ότι με την παντοδύναμη Θεία Χάρη κερδίζει σε καθημερινή βάση νίκες πνευματικές. Και χαίρεται, γιατί νεκρώνεται και συνανασταίνεται με τον Χριστό.

            Χαίρεται, γιατί προγεύεται την αγαλλίαση της αιώνιας ζωής.

            Αυτού λοιπόν του είδους την χαρά εβίωνε και ο μεγάλος Παύλος. Και από την σκοτεινή φυλακή της Ρώμης που βρισκόταν για την δόξα του Χριστού, και λίγο πριν από το σεπτό του μαρτύριο, μας στέλνει το ελπιδοφόρο μήνυμα της πνευματικής χαράς.

            Αλλά και η σημερινή Κυριακή επίσης μας στέλνει το ίδιο αυτό μήνυμα. Σ αυτή την χαρά μας καλεί και ο προφήτης Ζαχαρίας να συμμετάσχουμε. Μας λέει συγκεκριμένα προφητεύοντας την είσοδο του Θεανθρώπου στην αγία πόλη: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών…».

            Αυτή την χαρά εβίωσαν και οι Άγιοι Μαθηταί του Κυρίου μας, όταν Τον είδαν να εισέρχεται θριαμβευτικά στα Ιεροσόλυμα «μετά βαΐων καί κλάδων».

            Και το μήνυμα της αληθινής χαράς είναι το χαρακτηριστικώτερο γνώρισμα της μεγάλης σημερινής γιορτής.

            Γιατί το γεγονός που γιορτάζουμε σήμερα, είναι η εισαγωγή, το προανάκρουσμα της θείας και φωτοφόρου Αναστάσεως.

            Χαιρόμαστε σήμερα, γιατί παρά την χαρμολύπη της Μεγάλης Εβδομάδας, ξέρουμε, ότι καρπός των Παναχράντων Παθών του Κυρίου μας, είναι η πνευματικά χαρά. Γιατί με την Σταυρική Θυσία του Λυτρωτού μας, ήλθε «χαρά ἐν ὅλω τῷ κόσμῳ».

            Η ανάσταση του Ζωοδότη Χριστού μας έφερε στην ανθρωπότητα όλα τα δώρα, όλες τις θείες ευλογίες, ό,τι από αιώνες εζητούσε ο άνθρωπος.

            Έφερε την συντριβή του θανάτου, την άφεση των αμαρτιών μας, την αληθινή χαρά και ειρήνη, την αιώνια ζωή, την επανένταξη μας στην Θεία Βασιλεία. Όλα αυτά δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε ασήμαντα.

            Πέρα όμως από όλα αυτά για τον κάθε πιστό προκαλεί περισσότερη και ιδιαίτερη χαρά, η ρητή και αναμφισβήτητη διαβεβαίωση, που σήμερα επίσης μας δίνει ο Απόστολος Παύλος, όταν μας διαβεβαιώνει ότι: «Ο Κύριος εγγύς…». «Ο Κύριος είναι κοντά μας!».

            Και βέβαια, εδώ δεν μας μιλάει μόνο για την Δευτέρα Παρουσία, αλλά και για το ότι ο Κύριος μας είναι κοντά μας. Συμπαραστέκει σε κάθε μας πρόβλημα.

            Αλήθεια! Αν το πιστέψουμε αυτό, αν το βιώνουμε σε συνεχόμενη βάση, τότε, τι έχουμε να φοβηθουμε;

π. Α. Μ.

ΠΗΓΗ