ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Γρηγορίου του Παλαμά) (Μάρκου κεφ. β' στίχοι 1-12)

23. - Η θεραπεία του Παραλυτικού της Καπερναούμ.

Α' ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Σήμερα διαβάζουμε το Ευαγγέλιο που διηγείται τη θαυματουργική θεραπεία του παραλυτικού στην Καπερναούμ. Θέλει να μας ξαναθυμίσει το γεγονός της αμαρτίας του ανθρώπου, που έφερε στον κόσμο τον πόνο, τη λύπη, τις αρρώστιες, το θάνατο. Συνάμα η Εκκλησία μας διδάσκει πως ο Χριστός μας λυτρώνει από την αμαρτία και μας σώζει απ' όλα τα βάσανα και τις συμφορές.

«Τω καιρώ εκείνω εισήλθεν ο Ιησούς πάλιν εις Καπερναούμ και ηκούσθη ότι εις οίκον εστί. Και ευθέως συνήχθησαν πολλοί, ώστε μηκέτι χωρείν μηδέ τα προς την θύραν και ελάλει αυτοίς τον λόγον. Και έρχονται προς αυτόν παραλυτικόν φέροντες, αιρόμενον υπό τεσσάρων και μη δυνάμενοι προσεγγίσαι αυτώ δια τον όχλον, απεστέγασαν την στέγην όπου ην, και εξορύξαντες χαλώσι τον κράβαττον, εφ' ω ο παραλυτικός κατέκειτο. Ιδών δε ο Ιησούς την πίστιν αυτών λέγει τω παραλυτικώ· τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου. Ήσαν δε τίνες των γραμματέων εκεί καθήμενοι και διαλογιζόμενοι εν ταις καρδίαις αυτών· ούτος ούτω λαλεί βλασφημίας; Τις δύναται αφιέναι αμαρτίας ει μη είς, ο Θεός; και ευθέως επιγνούς ο Ιησούς τω πνεύματι αυτού ότι ούτως αυτοί διαλογίζονται εν εαυτοίς, είπεν αυτοίς· τι ταύτα διαλογίζεσθε εν ταις καρδίαις υμών; τι εστίν ευκοπώτερον, ειπείν τω παραλυτικώ, αφέωνταί σου αι αμαρτίαι, ή ειπείν, έγειρε και άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει; ίνα δε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου αφιέναι επί της γης αμαρτίας - λέγει τω παραλυτικώ· σοι λέγω, έγειρε και άρον τον κράβαττόν σου και ύπαγε εις τον οίκον σου. Και ηγέρθη ευθέως, και άρας τον κράβαττον εξήλθεν εναντίον πάντων, ώστε εξίστασθαι πάντας και δοξάζειν τον Θεόν λέγοντας ότι ουδέποτε ούτως είδομεν».

Εκείνο τον καιρό μπήκε ο Ιησούς στην Καπερναούμ· και διαδόθηκε πως ήταν σ' ένα σπίτι. Και αμέσως μαζεύτηκαν πολλοί, τόσοι που δε χωρούσαν ούτε στην αυλή του σπιτιού· και τους κήρυττε το θείο λόγο. Έρχονται τότε και του φέρνουν έναν παραλυτικό, που τον σήκωναν τέσσερις άνθρωποι. Και επειδή δεν μπορούσαν να τον πλησιάσουν από τον κόσμο, έβγαλαν τη στέγη του σπιτιού σ' εκείνο το μέρος που ήταν ο Ιησούς· και αφού άνοιξαν τόπο, κατέβασαν το κρεβάτι όπου επάνω ήταν κατάκοιτος ο παραλυτικός. Όταν ο Ιησούς είδε την πίστη τους, λέγει στον παραλυτικό: Παιδί μου, σου συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες σου. Και ήσαν εκεί και κάθονταν μερικοί από τους γραμματείς και διαλογίζονταν μέσα τους: Τι φοβερές βλασφημίες λέγει αυτός; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες παρά μόνο ένας, ο Θεός; Και αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς με το πνεύμα του πως τέτοια διαλογίζονται μέσα τους και τους είπε: Τι βάζετε τέτοια στο μυαλό σας; Τι είναι πιο εύκολο, να πεις στον παραλυτικό σου συγχωρούνται οι αμαρτίες; ή να πεις σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο και περπάτα; Και για να μάθετε πως ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί εδώ στη γη αμαρτίες (τότε λέγει στον παραλυτικό)· Σε σένα λέγω, σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο και πήγαινε στο σπίτι σου. Και ο παραλυτικός σηκώθηκε αμέσως και βγήκε μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, έτσι που όλοι να τα έχουν χαμένα, να δοξάζουν το Θεό και να λέγουν πως ποτέ δεν είδαμε τέτοιο πράγμα.

1. Όλοι ήθελαν να ακούσουν τα θεϊκά και σωτήρια λόγια του Κυρίου και να παραβρεθούν στα θαύματα που επιτελούσε. Αυτό το κήρυγμα του Ιησού το συνεχίζει και σήμερα η αγία Εκκλησία μας, που πολλές φορές με τη δύναμη του Κυρίου θαυματουργεί στις γιορτές της Παναγίας και των Αγίων. Είναι απαραίτητο ο άνθρωπος να τρέφεται από τη μικρή του ηλικία με το λόγο του Κυρίου. Μόνον έτσι ο άνθρωπος γίνεται σωστός, ενάρετος και ευεργετικός στην κοινωνία. Αυτή την ευλογία του Χριστού παίρνει το παιδί, όταν εκκλησιάζεται τακτικά και με βαθιά τη συναίσθηση ότι βρίσκεται στον οίκο του Θεού.

2. Οι τέσσερις άνθρωποι, που σήκωναν τον παραλυτικό είχαν στην καρδιά τους μεγάλη αγάπη και πίστη. Ήθελαν να φέρουν με κάθε τρόπο τον παράλυτο κοντά στο Χριστό για να θεραπευθεί. Η αγάπη τους βοήθησε να ξεπεράσουν όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια που είχαν παρουσιαστεί μπροστά τους. Άνοιξαν τη στέγη και κατέβασαν τον παράλυτο μπροστά στο Χριστό. Η πίστη των ανθρώπων αυτών έγινε αφορμή, ώστε ο Κύριος να συγχωρέσει τις αμαρτίες του παραλυτικού. Ήθελε να δείξει σε όλους μας ότι η αμαρτία οδηγεί τον άνθρωπο σε φοβερές και άσχημες καταστάσεις. Η μόνη λύτρωση του ανθρώπου βρίσκεται στον Ιησού Χριστό, που έχει απόλυτη εξουσία ως Θεός να συγχωρεί την αμαρτία.

3.    Οι Γραμματείς όμως στο σημερινό Ευαγγέλιο θύμωσαν, πιάν άκουγαν τον Κύριο να συγχωρεί τις αμαρτίες του παραλυτικού. Δεν είχαν όμως το θάρρος να του το πουν. Ο Ιησούς Χριστός, ως Θεός παντογνώστης, είχε γνωρίσει τις σκέψεις τους και τους είπε: «Τι βάζετε τέτοιους διαλογισμούς στο μυαλό σας; Για να δείτε δε πως ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί ι εδώ στη γη αμαρτίες, λέγει στον παραλυτικό: Σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο και πήγαινε στο σπίτι σου».

4.    Ο Κύριος έδειξε τη θεϊκή εξουσία του και με το θαύμα του παραλυτικού και με τη δύναμη που έχει να βλέπει τις επιθυμίες και τους διαλογισμούς μας. Και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε από τη μικρή μας ηλικία αυτή την αλήθεια. Όλες οι αμαρτίες μας μένουν μπροστά στα μάτια του Θεού. Και αν δεν τις ξέρουν οι άνθρωποι, τις ξέρει όμως ο Θεός. Δεν μπορούμε να τις αρνηθούμε, ούτε και να τις κρύβουμε. Χρειάζεται λοιπόν να ομολογούμε τις αμαρτίες μας στην ιερή εξομολόγηση και μάλιστα στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής. Με την εξομολόγηση ανοίγουμε την ψυχή μας και μπαίνει μέσα της η δροσιά του Αγίου ι Πνεύματος. Μας φωτίζει, μας καθοδηγεί και μας κάνει πραγματικά παιδιά του Θεού. Αισθανόμαστε τον Κύριο πολύ κοντά μας και μάλιστα σε δύσκολες στιγμές, όπως είναι η θλίψη, η αρρώστια, η φτώχια και ο θάνατος ενός συγγενικού μας προσώπου. Με τις ευχές της Εκκλησίας λυτρώνεται ο άνθρωπος από τα βάσανα και τις συμφορές.

Δ. ΔΙΔΑΓΜΑ:

«Τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου... έγειρε και άρον τον κράβαττόν σου και ύπαγε εις τον οίκον σου» (Μάρκου κεφ. α' στίχοι 10-11).

ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛ. ΡΗΤΟΡΩΝ

Η σημερινή περικοπή είναι μια υπενθύμιση πως ο Χριστός που θεράπευσε τότε τον παράλυτο, συνεχίζει και σήμερα να θεραπεύει με τα λυτρωτικά μέσα της Εκκλησίας, τα Άγια Μυστήρια. Η στροφή λοιπόν προς την ψυχή μας αποδεικνύεται η μεγαλύτερη υποχρέωση μας», (Γ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ, Φως εκ Φωτός, Αθήναι 1978, σελ. 257).

ΣΤ ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Τι εντύπωση σου έκανε η διαγωγή των τεσσάρων ανθρώπων;

2. Γιατί οι Γραμματείς σκέφτηκαν πονηρά κατά του Κυρίου;

3. Τι μας διδάσκει με το σημερινό θαύμα ο Ιησούς Χριστός;