ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Τήν τραγική κατάσταση δύο ἀνθρώπων περιγράφει στήν εὐαγγελική περικοπή πού ἀκούσαμε σήμερα ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος. Πρόκειται γιά τήν περίπτωση δύο ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι, γιά λόγους πού μόνον ὁ Θεός γνωρίζει, εἶχαν καταληφθεῖ ἀπό δαιμόνια.

Τούς ἀνθρώπους αὐτούς συνάντησε ὁ Κύριός μας, ὅταν μέ τούς μαθητές Του πῆγε στήν περιοχή τῶν Γαδάρων, μιά ἡμιειδωλολατρική περιοχή γιά νά κηρύξει.

Ποιά ἦταν ἡ κατάσταση τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν; Ἐπειδή τό ἴδιο γεγονός περιγράφουν καί οἱ δύο ἄλλοι εὐαγγελιστές, ὁ Λουκᾶς καί ὁ Μάρκος, θά δανειστοῦμε καί ἀπό αὐτούς τήν περιγραφή πού δίνουν. Ἦταν γυμνοί, ἐπιθετικοί σέ ὅσους διέρχονταν ἀπό τήν περιοχή τους, εἶχαν δύναμη ὑπερφυσική, ἀφοῦ οὔτε ἁλυσίδες οὔτε ἄλλο μέσο ἀκινητοποίησης μποροῦσε νά τούς συγκρατήσει, κατοικοῦσαν σέ μνήματα, περιφέρονταν ἀλλόφρονες στίς ἐρημιές καί τέλος προκαλοῦσαν πληγές στό σῶμα τούς ἀφοῦ κατακόπτονταν μέ λίθους. Ἦταν “χαλεποί λίαν” ὅπως συνοψίζει τήν κατάστασή τους ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος.

Ἄραγε θά μποροῦσε νά ὑπάρξει καλύτερη περιγραφή ἀπό αὐτήν γιά τήν κακία τοῦ διαβόλου καί τήν κατάσταση στήν ὁποία ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους ποῦ βρίσκονται στήν κυριαρχία ἤ τήν ἐπιρροή του; Ἀσφαλῶς ὄχι.

Τό πρῶτο πού ὁ διάβολος ἐπιδιώκει ἀδελφοί μου, εἶναι νά γυμνώσει τόν ἄνθρωπο. Κατά τό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος ἐνδυόμαστε τόν ἴδιο τόν Χριστό: «Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε». Τήν ἀπέκδυση τοῦ Χριστοῦ εἶναι λοιπόν τό πρῶτο πού θέλει νά ἐπιτύχει ὁ διάβολος. Ἐάν τό ἐπιτύχει αὐτό -καί στό βαθμό πού θά τό ἐπιτύχει- τότε ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ πιά νά συγκρατηθεῖ οὔτε μέ ἁλυσίδες οὔτε μέ χειροπέδες. Ὡς ἁλυσίδες καί χειροπέδες νά ἐννοήσουμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖες μᾶς συγκρατοῦν ἀπό τίς ὁδούς τῆς πολύμορφης ἁμαρτίας ἀλλά καί μᾶς στερεώνουν μέ ἀσφάλεια στήν πέτρα τῆς ζωῆς, τό Χριστό. Ὅμως καί ἡ μορφή τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος παραδίδεται στό διάβολο καί γεμίζει ἀπό τή σατανική ἐνέργειά του ἀλλοιώνεται. Παύει νά εἶναι φωτεινό, ἤρεμο, γαλήνιο. Ὁ Χριστός, τό φῶς καί ἡ ἀλήθεια, ἡ εἰρήνη ἡ «πάντα νοῦν ὑπερέχουσα», φεύγουν καί ὁ ἄνθρωπος γεμίζει πιά ἀπό τό σκοτάδι, τήν ταραχή, τόν φόβο, τό ἀνειρήνευτο τόσο μέ τόν ἑαυτό του, ὅσο καί μέ τούς ἄλλους, τό σκοτάδι γενικότερα τοῦ διαβόλου. Κατοικία τώρα τοῦ ἀνθρώπου γίνονται τά μνήματα, ὁ χῶρος ὅπου κατεξοχήν εὐαρεστεῖται νά εὑρίσκεται ὁ διάβολος.

Τά μνήματα εἶναι ὁ χῶρος τοῦ θανάτου, τῆς φθορᾶς, τῆς ἀπελπισίας. Εἶναι οἱ ἰδέες, ὁ τρόπος ζωῆς τῶν μακράν τοῦ Χριστοῦ ἀνθρώπων, ἡ ψευδαίσθηση πού ἔχουν ὅτι ζοῦν, ἐνῶ εἶναι νεκροί πνευματικά. «Οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεκρὸς εἶ», ὅπως ὁ Κύριος βεβαιώνει στό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως (3,1).

Πόσο ἀλήθεια μοιάζει ἡ ἐποχή μας μέ τίς καταστάσεις αὐτές! Δυστυχῶς καί σήμερα ζοῦμε σάν νά μήν ἦρθε ποτέ στή γῆ ὁ Χριστός, σάν νά μή ἀναστήθηκε, σάν νά μή κατάργησε τόν θάνατο, σάν νά μή ποδοπάτησε τό διάβολο καί τό κράτος του. Ἡ βία, τό μίσος, ἡ αὐτοκαταστροφή, τό παράλογο τῆς ζωῆς, ἡ σύγχρονη εἰδωλολατρία εἶναι μορφές δαιμονισμοῦ στήν ζωή μας, γιά νά μήν ἀναφερθοῦμε στή φανερή καί ἀπροκάλυπτη σατανολατρεία, τή μαγεία, τήν μαντεῖα καί ἄλλα παρόμοια. Νά προσθέσουμε σέ αὐτά καί τήν ἄρνηση τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου νά ἀποδεχθεῖ τήν ὕπαρξη τοῦ διαβόλου; Σίγουρα, δέν θά βροῦν τόν διάβολο ὅσοι τόν ψάχνουν ἀκόμη στίς τερατόμορφες παραστάσεις ἄλλων ἐποχῶν, γιά νά τούς φοβίσει καί νά τούς τρομάξει. Δυστυχῶς, ὅμως, αὐτός ὑπάρχει καί κρύβεται πάντοτε μέσα στήν δύναμη τοῦ πολύμορφου κακοῦ ποῦ μᾶς βασανίζει καί μᾶς ταλαιπωρεῖ, ποῦ μᾶς τυραννᾶ καί μᾶς καταδυναστεύει. Ἡ οὐσία ἄλλωστε τοῦ δαιμονικοῦ στοιχείου εἶναι ἡ ἄρνηση τῆς ζωῆς, ἡ καταστροφή καί ὁ μηδενισμός της. Ὁ ἀδιάφορος πνευματικά ἄνθρωπος, ἀνυποψίαστος στήν παρουσία τοῦ διαβόλου καί εὐάλωτος στήν πανουργία του, παρασύρεται. Ὁ πνευματικός ὅμως ἄνθρωπος ὄχι. Γνωρίζει τήν παρουσία του καί τίς μεθοδεῖες του καί ἀγωνίζεται ἐναντίον του.

Πῶς ὅμως ὁ διάβολος κατανικᾶται; Πῶς ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἀπρόσβλητος ἀπό τίς ἐπιθέσεις του, ἀλλά καί πῶς θεραπεύεται ὅταν ἡττηθεῖ σέ κάποια ἀπό αὐτές; Μόνο μέ ἕνα τρόπο. Μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μέ τήν ἀποδοχή, ὡς τρόπου ζωῆς, τοῦ λυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου μας. Ὅπως στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Κύριος ἔδιωξε τά δαιμόνια ἀπό τούς πάσχοντες, ἔτσι μπορεῖ μέ ἕναν μόνο λόγο, μέ μόνη τήν παρουσία Του, μέ μόνη τήν ἐπίκληση τοῦ ἁγίου Ὀνόματός Του, νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τή δαιμονική ἐνέργεια. “Ἰησοῦ ὀνόματι μάστιζε πολεμίους”, μᾶς συμβουλεύει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἐπίσης μέ τήν μυστηριακή ζωή καί τόν ἀγώνα τῆς ἀπόκτησης τῶν ἀρετῶν καί κυρίως τῆς θεοποιοῦ ταπεινώσεως. Ἡ σοφία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας καί κυρίως τῶν ἀσκητῶν τῆς ἐρήμου ἀποδεικνύεται πολύτιμος θησαυρός καί ὅπλο στά χέρια τῶν ἀγωνιζομένων χριστιανῶν στό σημεῖο αὐτό. Καί δέν μᾶς ἀπαλλάσσει ὁ Κύριος μόνο ἀπό τήν κακοποιό δράση τοῦ διαβόλου. Ἀλλά καί μᾶς εἰσάγει στό χῶρο τῆς Βασιλείας Του. Στό χῶρο τῆς Ἀλήθειας καί τοῦ Φωτός. Στό χῶρο τῆς διαρκοῦς παρουσίας Του καί τῆς συνεχοῦς κοινωνίας μέ τόν καθένα μας.

Ἀδελφοί μου. Μπορεῖ ὁ διάβολος νά φαίνεται παντοδύναμος, ὅμως δέν εἶναι ἔτσι. Ὁ χαρακτηρισμός του ὡς μυρμηκολέοντος εἶναι τόσο ἐπιτυχημένος καί τόν περιγράφει θαυμάσια. Ἔχει τήν ὄψη λέοντος ὠρυομένου καί ἀπειλητικοῦ, ὅμως δέν εἶναι παρά ἕνα μυρμηγκάκι πού μέ ἕνα μόνο φύσημα ἐξαφανίζεται. Ἐμεῖς ἅς στραφοῦμε πρός τόν Κύριό μας. Ἅς γεμίσουμε τήν ὕπαρξή μας μέ τό φῶς Του. Μή μιμηθοῦμε τούς κατοίκους τῶν Γαδάρων πού προτίμησαν τά γουρούνια πού ἐξέτρεφαν, δηλαδή τά βρωμερά πάθη, τά ὁποῖα κατά τόν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν Παῦλο, “αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν” (Εφ. 5, 12), ἀπό τόν Κύριό μας. Ἅς μιμηθοῦμε τόν Ἄσωτο υἱό τῆς γνωστῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, ὁ ὁποῖος ἐγκατέλειψε τούς χοίρους πού ἔβοσκε, καί ἐπέστρεψε ἐν μετανοίᾳ στό Πατρικό σπίτι.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί. Νά θυμόμαστε ὅτι ὁ Κύριός μας καί Θεός, ὁ γλυκύτατός μας Ἰησοῦς εἶναι ἡ ζωή, ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια, τό φῶς τοῦ κόσμου. Αὐτός πού διώχνει τά σκοτάδια τῆς ἁμαρτίας καί ἐκμηδενίζει τόν εἰσηγητή καί ἐφευρέτη της διάβολο. Ὅμως νά προσέξουμε κάτι. Δέν φθάνει μόνο νά ἀναγνωρίσουμε τήν δύναμή Του (αὐτό τό κάνουν καί οἱ δαίμονες), ἀλλά νά αἰσθανθοῦμε τήν ἀγάπη Του καί νά ἀνταποκριθοῦμε σέ αὐτήν, γιά νά ζήσουμε καί νά σωθοῦμε. Ἀμήν.

π. Δημήτριος Καπρινιώτης

ἐφημέριος Ἁγ. Σεραφείμ καί Ἁγ. Δώδεκα Ἀποστόλων

ΠΗΓΗ